Table of Contents
Philosophia theologiae ancillans
Exercitatio 1
Articulus 1 : Affertur prima divisio Entis realis, et ostenditur solum Deum esse Ens necessarium.
Articulus 3 : Affertur tertia divisio Entis realis, et explicatur quomodo Deus sit actus purus.
Articulus 4 : Affertur quarta divisio Entis realis, quae est petita a modis existendi.
Articulus 6 : An in creaturis suppositum, et singularus eius natura, re differant.
Articulus 10 : An Christus, quatenus homo, sit persona: item an Christus, quatenus homo, sit ubique
Articulus 11 : An Vbiquitariorum argumenta ab unione personali petita, sint valida.
Exercitatio 2
Articulus 1 : De formarum materialium, et immaterialium diversitate.
Articulus 3 : An anima rationalis sit ex traduce
Articulus 4 : An, et quomodo homo vere generare hominem dicatur
Articulus 6 : An praecedens doctrina tollat peccati originalis propagationem.
Articulus 8 : Proponuntur et solvuntur aliquot quaestiones, de propagatione peccati originalis.
Articulus 11 : Considerantur duae aliae sententiae de traductione peccati
Articulus 13 : Refellitur quarta sententia, quae est Balthasaris Meisneri
Articulus 14 : Confutatur quinta sententia, quae est Timothei Brighti Cantabrigiensis
Exercitatio 3
Articulus 1 : De firmitate, certitudine, et evidentia assensuum mentis nostrae.
Articulus 2 : Quomodo inter se differant, scire, credere et opinari.
Articulus 3 : An fides semper sit τῶν ζsολετομενῶν
Articulus 4 : An fides possit esse simul cum scientia de eadem propositione, et in eodem intellectu.
Articulus 6 : De triplici lumine, videlicet naturae, fidei, seu gratiae, et gloriae.
Articulus 7 : An detur in viatoribus lumen aliquod clarius fidei lumine.
Articulus 10 : An fides actualis aut habitualis infantibus insit, aut inesse possit.
Articulus 11 : An in Daemonibus sit fides
Articulus 14 : An obiectum fidei possit esse falsum
Articulus 17 : An notitia sit actus ab habitu fidei elicitus.
Articulus 18 : An fiducia sit actus fidei.
Articulus 19 : An fiducia sit actus intellectus, et quomodo differat ab assensu.
Articulus 21 : An et quatenus fides ad voluntatem per¬ tineat.
Articulus 22 : Utrum Charitas sit forma Fidei.
Articulus 23 : An Religio sit virtus Theologica a Fide distincta.s
Articulus 27 : Theologiam esse similem omnibus habitibus Aristotelicis, praecipue pero Prudentiae.
Articulus 28 : vtrum Theologia sit disciplina speculativa, an practica,
Articulus 30 : An vera et proprie dicta Theologia possit esse in homine impio, seu non renato
Articulus 15
Confutatas iam esse omnes sententias de traduce:, item neminem ex isto numero posse tutius aut facilius explicare peccati propagationem, quam nos qui animarum creationem defendiimus.ART. XV. Confutatas iam esse omnes sententias de traduce:, item neminem ex isto numero posse tutius aut facilius explicare peccati propagationem, quam nos qui animarum creationem defendiimus.
pVi putant animam esse ex traduce, & κῳa Deo non creari & infundi, illi necesse habent asserere animam aut educi ex potentia seminis per concursum passivum materiae, aut produci ab anima patris, absque concursu materiae seminis: nam inter haec duo nullum datur medium. Prior sententia a me confutata est, art. 2. & ra. Posteriorem modum loquendi in quatuor alios dispescere ac subdividere possumus. Si enim anima patris sine concursu materiae seminis producit animam filij, Vel producit eam ex tota sua substantia, vel ex parte suae substantiae, vel ex semine quodam spirituali, Vel ex nihilo. Primum modum tuendi traducem nemo ( quantum intelligo) amplectitur: nam ut bene monet Bellarm. lib. 4. de amisse gratiae, cap. II si anima filii fit ex tota anima patris, vel parens deinceps caret anima, quippe qui totam transfudit in filium: vel tota manet, & in patre & in filio: utrumque est evidenter falsum. Secundam sententiam confutavi art. I2. Tertiam art. IS. & Quartam art. IaVnde concludo, nullum posse excogitari modum tuendi, aut explicandi propaginem animarum, qui non sit in hac disquisitione confutatus.
ae Dicet aliquis, sententiam de traduce, quam vis multis difficultatibus Philosophicis sit exposita, in Theologia tamen esse tutio. rem, quia magis expedite & facile explicat modum quo originalis corruptio a parentibus in liberos derivatur. Respondeo, eos qui hoc asserunt, gratis illud asserere: nemo enim ex. isto numero potest commodius aut expeditius explicare peccati originalis propagationem, quam nos qui animarum creationem: defendimus: hoc autem manifestum erit, siTraduciariorum sententias sigillatim eonsidetemus.
2 Primo igitur, illi qui dicunt animam. educi ex potentiam materiae seminis, necesse habent nobiscum asserere, animam a semine, & sic a corporeo quodam, infici, ut recte obserpavit Meisuerus, sect. 2. cap. 4. quaest. I. oportet enim eos dicere animam contrahere labem ab immundo semine, ex cuius potentia educitur.
4 Secundo, illi qui dicunt parentem und cum semine emittere animae particulam, parum: commode explicant peccati propagationem, quia ex ista sententia sequitur, filium non solum esse reum primi lapsus, sed etiam omnium peccatorum a proximis parentibus commissorum, ut probatum est art. I2
S Tertio, illi qui afferunt animam patris producere animam filii ex semine spiritualis illi item qui putant animam patris producere animam filii absque ullo concursu passivo, vel seminis materialis, vel seminis spiritualis, & proinde ex nihilo, non possunt dici commode aut expedite explicare peccati propagationems, quia excogitarunt modum quendam impossibilem propagationis, & principiis tum Philosophiae. tum Theologiae contrarium, ut probatum est art. Io&II
S Sgllogisinus quo Meisuerus & reliqui Traduciari utuntur, ad explicandam peccati originalis propagationem, ita se habet, Quale est propagans vel traducens, tale est propagatum pel traductum: at animae parentum quae propagant, sunt infectae peccato: Ergo & animae filiorum. Quia autem aliquis ex Bellarmino obpicere potuit, ex hoc argumento sequi animam iustificatam procreare animam iustam in filio, Meisuerus argumentum suum cautius format, & sic ratiocinatur, Qualis est anima parentum in sese, talem quoque propagat animam: at in sese est peccatriae, licet hoc peccatum qusto von imputetur: Ergo animam quoque peccatricem propagat.
V Meisneri ratio, etiam sic concepta & limitata, parum efficax est, & propositionis falsitate laborat, Si enim anima patris propagat & producit talem animam, qualis est ipsa in sese: necessario sequitur animam ornatam eruditione, & liberalium artium cognitione, talem animam in filio producere: nam ea in sese considerata, istis habitibus est ornata. Dicet aliquis: Quid si sic fores metur ratio: qualis est anima patris ex se & suam naturam, talem propagat animam: generatioenim est actio naturae: at ex se & sua natura est destituta habitibus artium & scientiarum: nam labore & industria acquiruntur, non vero naturaliter insunt isti habitus animae: Ergo talem propagat animam. Respondeo, animam parentum non ratione naturae suae simpliciter consideratae, esse destitutam habitibus: scientiarums absolute enim loquendo, illi habitus sunt naturales (ut docent nostri contraPontificios, dum loquuntur de originali iustitia:) sed ratione naturae corruptae & depraratae. Generatio autem neque est actionaturae corruptae, neque per gratiam reno. vatae, sed naturae simpliciter & absolute consideratae, ideoque Physice loquendo, & non considerando occultum Dei iudicium in. hoc negotio, ea sola possunt vi generationis. propagari, quae pertinent ad naturam hominis simpliciter & absolute consideratam: labes autem peceati hoc modo se non habet, hoc est, non est homini naturalis absolute loquendo. FINIS.
On this page