Moralitates 18

NArrat quidius in 2. Met amorphoseun libro, quod Aitalanta erat quae dam virgo valde pulchra & agilistima: & concedebatur ei a dijs, quod nullus eam duceret in vxorem, nisi esset velocior ea, & citius ad termi numst adij posset peruenire. Deinde & hoc constitutum erat a dijs, quod si aliquis citius ea perueniret ad stadij terminum, quod caput virginis amput are tur, & in profundissimum puteum mitteretur. Accidit super hoc, quod quidam iu uenis Hippomenes virginem istam adamauit, & volens eam in vxorem ducere, di xit: Se citius ea peruenturum currendo ad terminum stadij, & vt commodius faceret. compar auit sibi tria poma aure4. Et iam currentibus, cum virgo velocius eo curre ret, proiecit ante oculos virginis in via pomum primum aureum: sic eam pertransiit. Secundo virgo velocius currit iiuene, & protinus attingens medium stadij, iterum alterum pomum proiecit in terram ante oculos virginis. Quod vidit virgo, iterum sistebat a cursu suo, & pomum accepit. Et sic iuuenis eam cursu anticipauit, & ci tius ca ad medium stadij peruenit. Tertio videns virgo iuuenem citius eam pra currere, iterum eum praecurrit: & iuuenis tertium ponum proiecit in terram ante oculos eius. Quod cernens virgo, a cursu desistens, accepit sibi pomum. Et dum esset remorata & Iollicita circa tertium pomum colligendum, Hippomenes eam cursu su perauit, & ad terminum stadij citius peruenit. Quod dij videntes virgi nis caput amputauerunt, & eam in profundissimum puteum proiecerunt.

PEr istam uirginem sic pulcherrimam, & a Dijs adeo dilectam intellige a nimam intellectiuam hominis, quae bene potest dici pulchra: quia ad ima ginem benedictae Trinitatis est creata. Potest etiam dici agillima: quia homo potest per animam suam siue mentem modo esse in coero, modo in terra. Et sic de alijs partibus: ita quod quantum est ex parte naturae rationalis, satis agilis est. Per Hippomenem autem qui istam uirginem uult habere in u xorem, intelligo Diabolum: quia die & nocte circuit, ut eam faciat suis sugge stionibus adhaerere. Et ad hoc faciendum proiecit tria poma aurea, scilicet, iu uentutem, fortitudinem, & DEI misericordiam: & sic ante istam uirginem: id est, animam, nititur curare. Nam si homo sit iuuenis, & DEVS gratiam suam mittat in animam suam, ut se in bonis actibus exerceat: statim Diabolus ante oculos eius proijcit primum pomum, uidelicet, TVVENTVTEM: & dicit si bi: Iuuenis es, & satis cito poteris esse sancta. Et sic Diabolus praeuenit eam, ne homo in iuuentute uitam perfectorum alicuius exerceat.

Similiter cum homo habuerit fortitudinem, DEVS immittit in animam gra tiam suam, & dicit sibi: Tu male expendisti iuuentutem tuam, sed modo con uertere te ad me, & expende tempus tibi datum in bono. Et uidens Diabo lus, quod homo bonus uel fortis uelit in bonis uitam suam exercere, praeuenit eum, & ante oculos eius proijcit secundum pomum, nimirum, TORTITVDI VEM. Et dicit sic: Tu fortis es, ideo expende fortitudinem tuam in hoc mun do, dum habes, & cum somnus & fortitudo tua defecerit, tunc satis tempesti ue poteris te ad Dominum conuertere. Et statim hic fortis tali suggestioni con sentit, & Diabolus sic eum praeuenit, ne uitam suam emendet, sed potius in malis consumat.

Item cum homo senuerit, DEUS immittit in animam gratiam suam, & di cit sic: Tu male expendisti iuuentutem tuam, & medium uitae tuae, saltem in ultimo uitae tuae cursu conuertere ad me. Et cum ad instinctum DEI uoluerst uitam suam corrigere, haec uidens Diabolus, ante oculos eius proijcit tertium pomum, nimirum, DEIMISERICORDIAM. Et dicit sibi: Si male colloca sti iuuentutem tuam, & medium uitae tuae, noli desperare: quia magna est mi fericordia DEI, sed potius uitam sicut tibi placet adhuc exerce. Quia sufficit tibi, quod habeas ante oculos tuos & ante mortem tuam tria uel quatuor uer ba, scilicet: Dominus est multum misericors. Et sic eum praeuenit, ne uitam suam corrigat, sed misericordia DEI sua finali impoenitentia temere abutitur, & sanguinem Testamenti pedibus malarum cogitationum conculcat, quem tan dem DEVS in puteum inferni profundi demergit perpetualiter