Table of Contents
Constitutiones Clementinae
Liber 1
Titulus 1 : De summa Trinitate et fide catholica
Titulus 3 : De electione et electi potestate
Titulus 5 : De supplenda negligentia praelatorum
Titulus 6 : De aetate et qualitate, et ordine praeficiendorum
Titulus 7 : De officio vicarii
Titulus 8 : De officio et potestate judicis deleg
Titulus 9 : De officio judicis ordinarii
Titulus 10 : De procuratoribus
Titulus 11 : De restitutione in integrum
Liber 2
Titulus 2 : De foro competenti
Titulus 3 : De causa possessionis et proprietatis
Titulus 4 : De dolo et contumacia
Titulus 5 : Ut lite pendente nil innovetur
Titulus 6 : De sequestratione possessionum et fructuum
Titulus 11 : De sententia, et rejudicata
Titulus 12 : De appellationibus
Liber 3
Titulus 1 : De vita et honestate clericorum
Titulus 2 : De praebendis et dignitatibus
Titulus 3 : De concessione praebendae, et ecclesiae non vacantis
Titulus 4 : De rebus ecclesiae non alienandis
Titulus 5 : De rerum permutatione
Titulus 6 : De testamentis et ultimis voluntatibus
Titulus 8 : De decimis, [primitiis et oblationibus]
Titulus 9 : De regularibus et transeuntibus ad religionem
Titulus 10 : De statu monachorum, vel canonicorum regularium
Titulus 11 : De religiosis domibus, ut episcopo sint subjectae
Titulus 12 : De jure patronatus
Titulus 13 : De cesibus, exactionibus, et procurationibus
Titulus 14 : De celebratione et Missarum, et aliis divinis officiis
Titulus 15 : De baptismo et eius effectu
Titulus 16 : De reliquiis et veneratione sanctorum
Titulus 17 : De immunitate ecclesiarum
Liber 4
Titulus 1 : De consanguinitate et affinitate
Liber 5
Titulus 1 : De magistris: et ne aliquid exigatur pro licentia docendi
Titulus 2 : De Judaeis et Sarracenis
Titulus 4 : De homicidio voluntario, vel casuali
Titulus 6 : De excessibus praelatorum
Titulus 7 : De privilegiis et excessibus privilegiatorum
Titulus 9 : De paenitentiis et remissionibus
Titulus 10 : De sententia excommunicationis, suspensionis et interdicti
TITULUS II.
DE IUDAEIS ET SARRACENIS.Caput 1
Principes Christiani compescere debent Sarracenos sibi subiectos ab invocatione publica nominis Machometi, et a peregrinatione, quam facere solent ad sepulcrum ipsius. H. d. Ioann. Andr.
Clemens V. in concilio Viennensi. Cedit quidem in offensam divini nominis et opprobrium fidei Christianae, quod in quibusdam mundi partibus principibus Christianis subiectis, in quibus interdum seorsum, interdum vero permixtim cum Christianis habitant Sarraceni, sacerdotes eorum, Zabazala vulgariter nuncupati, in templis seu mesquitis suis, ad quae iidem Sarraceni conveniunt, ut ibidem adorent perfidum Machometum, diebus singulis certis horis in loco aliquo eminenti eiusdem Machometi nomen, Christianis et Sarracenis audientibus, alta voce invocant et extollunt, ac ibidem verba quaedam in illius honorem publice profitentur; ad locum insuper, ubi olim quidam sepultus exstitit Sarracenus, quem ut sanctum Sarraceni alii venerantur et colunt, magna Sarracenorum earundem partium et etiam aliarum confluit publice multitudo, ex quibus nostrae fidei non modicum detrahitur, et grave in cordibus fidelium scandalum generatur. Quum autem haec in divinae maiestatis displicentia non sint ullatenus toleranda: sacro approbante concilio, ipsa in terris Christianorum districtius fieri deinceps inhibemus, universis et singulis principibus catholicis, sub quorum dominio dicti Sarraceni morantur et fiunt praedicta, sub obtestatione divini iudicii obnoxius iniungentes, quatenus ipsi, tanquam veri catholici et Christianae fidei seduli zelatores, opprobrium, quod tam ipsis quam ceteris Christicolis per praemissa ingeritur, debita consideratione pensantes, ipsum, (ut proinde aeternae beatitudinis praemium assequantur,) de terris suis omnino auferant, et a suis subditis auferri procurent, inhibendo expresse, ne praefata invocatio seu professio nominis ipsius sacrilegi Machometi publice, aut peregrinatio praelibata ab aliquo in eorum exsistente dominio audeat attentari de cetero vel quomodolibet sustineri. Hi vero, qui secus praesumpserint, taliter ob divinam reverentiam castigentur ab ipsis, quod alii, eorum exemplo perterriti, a praesumptione simili arceantur.