PRivatio

PRiuatio quibus modis dicitur. Nota secundum fran. mayro. in conflat. primi di. xxviii. aliosque. Quod sicut docet philosophus. v. lib. Meta. Priuatio est caretia ali cuius forme in apto nato. Unde ad rationem priuatio nis duo concurrunt: vnum est aptitudo ad formam ali quam. puta hominis aptitudo ad videndum. Aliud est carentia. vnde lapis licet careat visu. tamen non dicitur ceeo quod non habet aptitudinem videndi.

¶ Itaque ex perte aptitudinis ponuntur quattuor modi priuatois secundum e. Fran.

¶ Primus est quando priuatio est in apto na to secundum indiuiduum idem numero. vicem quia caret ali quo quod aptum est habere idem numero indiuiduum secundum indiuiduum. Exemplum catulus natus an diem nonum. licet careat visu. non dicitur cecus proprie. quia cum postea videre habeat: fieret a priuatione ad habitum transitus per naturam quod est contra philosophum in praedicamentis. Sed catulus dicitur privatus visu quem postea aptus est habere.

¶ Secundus modus est. quando puatio est in apto nato non secundum idem indiuiduum. sed secundum speciem eandem. hoc est quando caret quis aliquo quod aptus esset habere secundum suam speiem. licet non possit ha bere vt indiuiduum. sicut homo dicitur cecus. quia secundum speciem id est inquantum homo aptus esset videre. non tantum inquantum iste homo. Similiter de equo ceco et asinoetc.

¶ Tertius modus quando quis caret al qua quod ap tum natum est habere secundum genus tantum. Sicut talpa apta esset videre inquantum animal in genere. non inquantum talpa in specie.

¶ Quartus est quando quis caret aliquo quod aptum natu est habere secundum transcedens solummodo. sicut substantia secundum suum genus generalissimum est depen dens et caret independentia quam apta nata esset habere inquantum ens transcendenter captum.

¶ Item ex parte carentie etiam ponuntur quattuor modi priuationum. v. Meta. Primus est omnino non habere id quod quis aptus natus esset habere. vt homo cecus omnino Isto modo monoculus non dicitur cecus. Secundus est habere aliquo modo tantum praue vel turpe. sicut ethiops dicitur privatus colore. quia prauum habet. et claudus dict tur sine pede. quia licet habeat pedem tantum prauum Tertius modus est modicum habere de eo quod na tum est habere. sicut homo qui modicum videt dicitur sine visum vel cecus. et sic de aliis. Quartus est non facile posse habere. sicut eger non facile curabilis dicitur sine vita.

¶ Utrum in deo ponenda sit aliquo priuatio: Respondetur secundum Fran. e. di. xxviii. q. i. Priuat ones dicuntur a priuando aliquid positiuum. ergo secundum op posita positiua distinguuntur. Primo namque sunt quedam privationes que privant perfectionem simplipliciter. et talia nullo modo poni possunt in deo. quia dicunt imperfectionem simpliciter. vt est ignorantia impotentia etc Secundo quedam privant perfectionem secundum quid et non perfectionem simpliciter. Sicut est inanimatum Nam sicut animatum dicit perfectionem secundum quid solun scilicet in genere corporalium. sic eius priuaton vicem inanimatum dicit imperfectionem secundum quid. Et huiusmodi eti am non conueniunt deo inquantum imperfectionis sunt Tertio quedam priuant imperfectionem. et per consequens dicunt perfectionem. sic Incorruptibilitas et immortalitas. Ideo huiusmodi sunt in deo. Quarto quedam privant ea que nec perfectionem nec imperfectionem dicunt in deo vt ingenitum. innascibile. hesunt in deo patet vbi Ingenitum

¶ Nota etiam quod nulla privatiua relatio constituit personam in diuinis. vide vbi Notio. §. v.

¶ Sed quomodo priuatio potest poni in deo: cum priuatio dicat negationem in subiecto apto nato. Deus autem nullius habet negationem quod sit aptum na tum haberi in deo. ergo videtur quod priuatio non est ponenda in deo etc. Respondetur secundum. e. Fran. supra. Quod quamuis propter istam rationem dictam aliqui voluerunt dicere: quod innascibile et ingenitum. et similiter ea quae sonant privatiue: non dicunt praeuatones in deo. sed positiua quedam. et dicunt omnio non esse priuationem ponendam in deo.

¶ Sed hoc inquit Fran. non valet dicere. nec potest stare. Primo quia Aug. v. de trini. dicit Cum dicimus patrem ingenitu: non quid nit sed quid non sit designatur. ergo non est positiuum Secundo quia in deo est carentia finis: secundum quam accipit ratio infinitatis. et sic quod inquantum substantia est: non repugt deo aptitudo finiri. sed inquantum summum bonum repugnat. Similiter quia deus dicitur incorporeus. nullus er go pot negare quin in deo sit negatio vel carentia finis et forme corporalis. Dico ergo inquit: quod in deo vere sunt priuationes multe: large capiendo. sicut accipitur priuatio: quae dicit aptitudinem ratione transcendentis. videlicet entis etc

¶ Unde idem Fran. concludendo diicit quod loquendo de priuatione tribus primis modis in primo arti. vel. §. supra accepta. non ponitur in deo inquantum pri uatio. quia quicquid est possibile poni in deo: totum est ibi in actu. et quia deus non est in specie nec in genere

¶ Sed quarto modo ibidem posito. videlicet prout priuatio dicit aptitudinem ratione transcendentis. bene deo conuenit. Nam deus dicitur incorruptibilis privatiue. non quod per positionem vel priuationem generis vel speciei hoc sibi conueni at. sed quia inquantum Ens sibi non repugnat. et ita per suum transcendens secundum quod ens habet aptitudine ad aliquid quod non habet. Uerumtamen deus sub ratione propria non est aptus natus ad aliquid quod non habeat.

¶ Sed adhuc restat difficultas quomod in deo potest poni etiam ratione transcendentis: quod deus aliquid aptus sit habere quod non hebeat. cum hoc dicere necessario. importat aliquam imperfectionem in deo. quia sic sequitur quod deus priuatur aliquo quod aptus est habere. sed quia deus nil est aptus natus habere: nisi quod est perfectissimum bonum. ergo si ali quid tale non habet priuatur perfectione.

¶ Respondet FranIbidem. quod in divinis nil dicitur imperfectum ratione deitatis: qua omnia continet supereminenter. Ideoque sicut nec ratio substanti in angelo dicitur imperfectior: eo quod non habet illud quod sibi secundum se conuenit vel non repugnat: quando substantia habet adiun ctam meliorem perfectione scilicet angelice nature. sic in proposito. Exempli gratia. Angelus dicitur ingenitus et immortalis. quia nullo modo potest generari: sed habet creari a deo. et tamen angelo inquantum substantia non repuget generari. li cet repugnet inquantum angelo. sed talis repugnantia in eo est melioris adiuncti. Ion no generari in ange lo: non dicit imperfectionem sed perfectionem angelice natu re. A simili quodammodo. Ex quo deitatis ratio: omnia bona et omnes perfectiones contineat in summo. ergo sequitur quod ex aliqua priuatione imperfectionis. puta ex corruptibili tatis vel mortalitatis negatone: nil in deo dicitur im¬ perfectum: sed potius perfectissimum. quoniam et huiusmodi priuatio vel negatio imperfectionis: facit ad plenitudinem perfectionis. quia etiam ex. iii. Topi. Illud est albius vel perfectius: quod est impermixtius nigro vel imperfectione. Hec ex Fran.

¶ An priuationes proprias habeat qualibet persona in divinis: Respondetur. secundum Fran. e. di. xxviii. quod Prima persona scilicet patris habet proprias priuationes. scilicet Ingenitum et innascibile. Tertia etiam persona. videlicet spiritus sancti: habet non productiuitatem. est enim non producens. Sed persona media. videlicet filii: nullam propriam negationem habet. quia omnis negatio vel priuatio quae competit filio: competit etiam patri vel spiritus sancto. Et satet de infinitate. immensitate. immutabilitate. et huiusmodi. quae sunt communia tribus. Item patet etiam de ista notione: Inspirabilitas. quae competit non tantum filio sed etiam patri. vt claruit. supra vbi Ingenitum. §. viii.

¶ Sed quod est fundamentum in quo fun dantur huiusmodi privationes proprie vel negationes personarum: Respondetur secundum. e. Fran. ea. di. xxviii. quod huiusmodi priua tiones proprie personarum scilicet Ingenitum. innascibile. et sic de aliis. non fundantur in essentia vel super essentiam immediate: quia cum in filio sit essentia. ergo esset in filio innascibilitas. Nec etiam fundatur in paternitate: quia paternitati non repugnat esse nascibile. sed fundam tur super primitate originis: quae est in persona patris. Ratio: quia super illo fundatur priuatio. quo posito ponitur. et quo sublato aufertur. sed isto modo est in proposito. Nam supposita primitate originis in deo: vt sic repugnat sibi esse ab alio. et circumscripta primitate: non repugnat esse ab alio. ergo etc. Hec Francis.

¶ De hoc etiam patuit. supra. Ingenitum. §. v. Et ibi de Priuatione plura. Sed de non productiuitate vel im productiuitate: suo modo patet ex dictis. quod funda tur in spiratione passiua: vel in spiritu sancto: cui repugt esse productiuum.