Table of Contents
Loci Communes
Introductio
Loci communes seu hypotyposes theologicae
De hominis viribus adeoque de libero arbitrio : De hominis viribus adeoque de libero arbitrio
De peccato
Unde peccatum originale : Unde peccatum originale
Vis peccati et fructus : Vis peccati et fructus
De lege
De naturalibus legibus : De naturalibus legibus
De divinis legibus : De divinis legibus
De monachorum votis : De monachorum votis
De iudicialibus et ceremonialibus : De iudicialibus et ceremonialibus
De humanis legibus : De humanis legibus
De evangelio
Quid Evangelium : Quid Evangelium
De vi evangelii : De vi evangelii
De justificatione et fide
Praeambulum
De fidei efficacia : De fidei efficacia
De Caritate et Spe : De Caritate et Spe
De discrimine veteris ac novi testamenti. Item de abrogatione legis
De veteri ac novo homine : De veteri ac novo homine
De peccato mortali et quotidiano : De peccato mortali et quotidiano
De signis
De poenitentia : De poenitentia
De privatis confessionibus : De privatis confessionibus
De participatione mensae domini : De participatione mensae domini
De peccato mortali et quotidiano
De peccato mortali et quotidiano⁋ Supra de peccato dictum est, ubi consul to omisimus peccati formas tractare, mor tale, ut loquuntur, & ueniale. Est enim mor tale peccatum, omne opus hominis, qui non est in Christo, quia malae arboris nempe camis, malus fructus est. Adfectus autem carnis mors est, ad Roma. viii. Item adfectus camis inimicitia est aduersus deum. Item, qui in came sunt deo placere non possunt, Quibus locis necesse est, ut canem interpre teris de tota hominis natura, adeoque de prae stantissimis naturae uiribus, ut supra docuims.
⁋ Immo non alia pars hominis magis caro est, quam suprema uis, ratio, que in illam pro prie sit ignoratio & contemptus dei, incredulitas & hoc genus sonticae pestes, quarum fructus & opera sunt, omnes functiones hu manae, sontra uenialia peccata sunt, omia fanctorum opera, nempe, que per misericondiam dei, credentibus condonentur. Nonnunquam sanctis eripit deus spiritum, ita ut in manifesta uicia prolabantur, quae uoceut sane, me nihil refragante peccata mortalia, modo sciant me mortalia ad eum modum adpel lare quidquid fit ab iis qui spiritu dei carent. Quondam fere crimina uocabantur, quae Sophistae nunc uocant peccata mortalia, facinora palam mala. Et quotidiana pecca ta quae isti uenialia.
De lege ac Euangelio, de ueteri ac nouo testamento, haec quae dixi puto requiri potissimum, quae ipse uideo a me tenuius, quam pro rei dignitate tractata esse, sed nolo Rabi uocati. Abunde suppeditabit scripturae usus, quod nos praeteriuimus. Satis esse pu taui indicare, quid potissimum in scriptura requireres. Requires autem legem ac Euangelium. Eex peccatum ostendit, ac conscientiam pauefacit. Euangelio peccatum condonatur, & exhibetur spiritus qui ad faciendam legem cor inssammet. Si testamenti nomen propius consideres, uetus testameneum, uvs noui testamenti, non testamentum fuerit, ut in quo non decesserit testator. Nouo testa mento decessit testator. Vetere pro testatore typi gratia pecudes caedebantur, quae testa toris mortem significabant. Sed haec argutiora sunt, qua quae huius commentarii ratio ad mittat. Solet hic de litera & spiritu disputa ri, de quibus malo uel Augustinum, uel Rutherum quam me consuli. Quanquam supra etiam in legis ratione attigerim.
On this page
