Text List

Donate

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio Sentences Commentary

Principia

Principium I

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

Lectio 33, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 41, de Fruitione

Lectio 42, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 77, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 71, de Trinitate

Duae aliae rationes quod Deum posse formaliter influere se fundant et responsiones

1

In alia lectione Restat solvere duas alia cum rationes quibus fundant

Prima ratio

2

primo arguit quia forma habet triplicem habitudinem ad materiam dicentem imperfectionem prima est quia educibilis est de potentia materiae 2a quia inhaeret 3o quia dependet amatur et quantum ad istas habitudines deus nullo modo potest gerere vicem formae quia quaelibet repugnat deo habet tamen aliam quae non dicit imperfectionem scilicet quod bonitatem suam alteri communicat et illa non repugnat deo ergo illam deus potest supplere vel deus potest gerere vicem formae quantum ad illam materiam et illa habitudo expermitur per informare prout informatio excludit omnes habitudines imperfectionales

Secunda ratio

3

2a ratio aliorum est quia deus vel divina essentia quae in se formaliter est notitia potest in eadem proportione movere potentiam perceptivam creatam in qua notitia creata movet

Responsio ad primam rationem

4

Respondendum quod prima ratio praesupponit aliqua fundamenta quae facilime negantur

5

Quantum ad primum concedeundum quod stat habitudinem informationis esse absque hoc forma educatur de potentia materiae etc non est de integritate informationis educi etc utque de anima intellectiva

6

Et patet de accidentibus supernaturalibus quae creantur licet informant materiam dico tamen quod probabiliter potest dici quod inhaesio et dependentia aliqualis ad subiectum et ab ipso subiecto sunt de integritate influxus formalis Ideo in hoc quod supponit huiusmodi habitudines esse ad invicem separabiles et omnes ab habitudine informationis supponit quod deberet probare naturae sibi unde ymaginandum quod inhaerere sit omnino idem quod informare et non sunt habitudines distincte

7

2o ymaginandum dato quod inhaererere et informare essent habitudines distincte nihilominus sunt partos integrantes influxum formalem

8

Et si sequestrentur tunc capiamus secundum habitudinem scilicet informationis et ponamus quod deus suppleat dicitur quod ex illius habitudine sic supposita non integraretur influxus formalis nec communicarentur denominationes concretive non licet deus potest habere huiusmodi habitudinem non tamen concederetur quia influeret formaliter

Responsio ad secundum rationem

9

Ad secundam deus potest in eadem negetur illud intelligendo in eodem genere motionis influxus formalis quia realiter reducitur ad causalitatem formalem motio de genere causae formalis sicut forma movet et sic naturae quod in eodem proportione potest quia deus in nullo gradu potest concurrere in huiusmodi motione formali licet bene in superiori scilicet in genere causae efficientis unde quantumcumque deus concurreret non potest facere ad esse album sive albedine quid tamen esset albedo deus posset etiam quaecumque ut habeatur ymmo alterius positionis

10

Advertendum quod ponunt differentiam inter immutationem vitalem et influxum formalem

11

de istis quando tamen huiusmodi coum non fuit unica anima christi consequenter licet formaliter non tamen vitaliter informative isti habent concedere aliqua corollaria

12

primum haec consequentia non valet a deus igitur a intelligit vel cognoscit vel vult aliquid potest de carne christi et materia prima quae propter communicatione deitatis deus et tamen non intelligit nam habitudo vitalis immutationis est totaliter inpertinens adhuc ymmo licet consequentia non valet anima est deus ergo intelligit quia staret quod realiter esset unica et non cognosceret

13

Item haec consequentia non valet secundum illos a est intellectivum igitur a potest intelligere Credo quod haec sequatur ex eorum principiis nam licet concederetur de materia prima vel carne christi quod esset deus propter hoc non efficitur res vitalis et perceptiva intrinsece est tamen perceptiva intrinsece per formam extrinsice sibi communicationem Ita haec consequentia non valet a est animatum scilicet materia prima ergo vivit vel potest vivere et sic materia prima secundum illam opinionem non potest intelligere licet si intellectiva extrinseca denominatione communicata tamen per intrinsecam actuationem

Differentia inter habitudinem vitalem immutationem et influxum formalem

14

Circa huiusmodi habitudines scilicet vitalis immutationis et informationis ponunt differentias

15

prima differentia quod esse formale per informationem nullam ponitus dicit perfectionem nec dicit ad positum quia esse formale dicit magis potentiam meretur passivam quam activam ut dicit positum quia quaelibet res creata poneret aliquod positum infinitae formabilitatis et esset infinita perfectio

16

2a differentia conditio percipiendi vitaliter limitate conpetit creaturae quia quaelibet limitate percipit sed esse formale infinite competit creaturae

17

3a differentia est ex parte actuantium Nam per informationem communicatur esse intrinsicum formabili non per esse actuatum vel vitaliter immutatum

18

4a differentia illa quae communicatur formabili per informationem per prius communicant ipsi formae ut prius anima est in se vivens saltem in abstracto quod constituat et per prius anima humana est quodam rationale quam constituat compositum rationale non sic est de forma vitali nam posterius denominatur quia forma vitalis alia a deo non est intrinsece cognitio sed recipitur denominationem illam a potentia in comparatione ad obiectum

19

Quinta differentia forma quae communicatur per informationem communicatur 2m plenitudinem essentiae suae vel 2m sse totam nec potest intensius vel remissius sed forma vitalis potest intensius vel remissius

20

apparet aliqualiter in quibus consistit eorum ymaginatio et qualiter ponit suam positionem probabilter contradictione defensa r?e nichilominus probabilior est positio et magis concors cum divina simplicitate quae negat talia et distinctionem formalitatum unde nullam debemus ponere distinctionem personalem et quantum ad unionem in deo vel multitudine nisi fides non astringit non habemus ponere nisi distinctionem personalem

21

et quantum ad unionem in ypostaticam quia nec fides nec ratio astringit ad aliam Anselmus in divinis omnia sunt idem et non est ponenda distinctio aliqua in divinis nisi inter personas

Circa distinctio rationum idealium

Quod distinctio rationum idealium neganda est

22

Sequitur quod in deo neganda est distinctio rationum ydealium id est non sunt ponendae ydeae distincte realiter factive rerum et exemplaria

23

Difficultas in ista materia consurgit ex duobus

24

primo ex auctoritatibus ut alia ratione factus est homo ut dicit augustinus

25

Alia difficultas ad solvendum diversitatem rerum producibilium quia quod unus res eodem modo se habens adaequate et idem exemplar producat res ita diversas videtur impossibile

26

Si considerentur duo principia alias praemissa satis faciliter solvitur

27

sic inmensitas divinae naturae ex quo consurgit quod omnes conceptus universales et singulares possunt ydemptice in deo concurrere ut capiamus totam latitudinem illorum quantum ad illud quod est perfectionis concurrant ydemptice per idem adaequate et conceptus hominis asini etc et erit omnino distincte repraesentativus et univeraliter et similiter et aequivalenter

28

Et per illud salvabitur de ratione factiva quia per eundem conceptum adaequate et per eandem artem et hoc ratione inmensitate artis increatae Ideo per quam simplicissimam unitatem concurrit ad omnia Et eodem modo ratione suae inmensitatis potest diversa producere et sic non est ibi pluralitas ydearum vocatur tamen in respectu effectus causatur plures ydeae et hoc causali denominatione ut sol denominatur calidus quia est caliditatis effectivus et sic deus est plures ydeae id est plurium ydeabilium effectivus per eandem tamen ydeam adaequate

Opiniones Doctorum circa distinctionem rationum idealium

29

de ista materia ydearum tangendae sunt opiniones aliquorum doctorum

Opinio Augustini

30

Advertendum quod Augustinus dicit in libro 83m quaestionum, quaestione 36ta "ydea valet tantum sicut forma vel species et non sicut ratio et vocare eam rationem quia ratio in graeco non valet ydea sed logos nichilominus congrue possumus uti hoc vocabulo ratio et vocare eam rationem factivam".

31

Consequenter ponuntur conditiones ydearum

32

prima conditio ydea est quid actuale Et infertur quod omne quod haec forma in materia ante sui productionem non est eius ydea quia de ratione ydearum est esse quid actuale

33

2a conditio ydeae est quod sit quid intellectuale per hoc excluditur quod ratio causalis in agentibus materialibus naturaliter agentibus formas sibi similes vel alias res non est ydea producibilium quia non est quid intellectuale saltem ut sic

34

3a conditio ydeae quod debet esse quid factivum ydeati per hoc excluditur creatura quae in suo esse non est sua ydea cuius contrarium videtur dicere ockam et durandus quia creatura non est factiva sui esse

35

4a ydea debet esse quid incommunicabile et per hoc excluditur esse quod creatura habet in intellectu nostro unde res habent esse intellectu nostro scilicet quia species et conceptus rei est in intellectu nostro secundum quod dicitur 3o de anima

36

Quinta conditio ydea debet esse quid primum et principale per hoc excluditur esse quod habet creatura in intelligentiis et motoribus orbium auctor De causis et boecius intelligentiae sunt plene formis rerum etiam factius quia motores orbium quidquid agunt per intellectum agunt secundum aristotelem

37

Secuntur verba augustini de praedicationibus in forma hac ipse namque sunt producibiles principales tangitur quinta conditio quibus formae quo ad primam conditionem cors rerum quo ad 2am conditiarum stabiles atque incommutabiles quo ad quartam quae ipse formatae non sunt et cum ipse neque oriantur neque inter erant secundum eas tamen formati dicitur esse quod oriri vel intelligere potest.

38

Ex istis considerationibus et conditionibus ydearum positis ab augustino apparet quod ydeam non sit aliquid adextra sed est ratio a deo posita et ars sufficiens ad effectus productionem et est ipse deus Quandoque vocantur artes factivae humanae ut 7o metaphysicae domus materialis fit a domo quae est inmediate

Opinio Okam et Durandi

39

Advertendum tamen quod okam et durandus ponunt ideas esse ipsas met creaturas factibiles maxime moti propter auctoritates augustini et doctorum quia alia ratione factus est homo etiam et non potest poni in mente divina igitur ymaginatio eorum est quod essentia divina est consentiens concipiens rem ut conceptibilem et illa concepta a deo ut scilicet concepta secundum suam propriam rationem quidditativam est ydea ita quod ly ydea significat pro re connotando quod concipiat et secundum istam rationem factibilis sit a deo adextra ponunt consequenter quod est pluralitas ydearum alia ratione id est aliud est obiectum relatum ad divinam mentem 2m quam factus est homo et sic de aliis

40

Salva eorum referentia ipsi vadunt totaliter contra intentionem augustini utque per conditiones positas etc dicit augustinus quod suae ydeis nemo potest fieri sapiens et in ipsius videtur ponere beatitudinem

41

2o ista ymaginatio videtur praesupponere quod divina ars factiva dependet ab obiecto et sic quoddam modo posterior ad obiecta factibili et quasi dependeat unde per prius deus est ratio et ars factiva quam res sit factibilis

42

2o quid oporteret fingere propter glosam auctoritatum quia saepe doctores utuntur ad modum causalitatis effective ut quod sol est calidus quia effectivus caliditas

Opinio De Rippa

43

et etiam creatura non est factiva sui et ydea est factiva opinio magistri iohannis de ripa ponentis quod sicut sunt diversae rationes factivae rerum aliae formalitatibus

Opinio Scoti

44

Scotus satis numeraliter ymaginatur credo quod nititur ad modum platonis unde ipse Scotus ymaginatur duo signa vel instantia

45

in primo signo divina essentia praesentatur divino intellectu ut species intelligibilis sui ipsius tamquam obiecti primarii Ita quod divina essentia est species primarium sui ipsius et est primarius obiectum ipsius ut species est tam ymaginatur quod patrem intellectus producit nullum sibi adaequatum et consequenter producitur amor ex utroque semper in primo signo

46

deinde ymaginatur quod secundaria divina essentia obicitur ut et anima species respectu secundarii obiecti scilicet respectu creaturarum divina essentia considerata in suis tribus suppositis Et in isto 2o signo ymaginatur scotus quod deus prodicit unum deum expressivum creaturarum et non sui et diminutum ydemptiam tamen sibi essentialiter et istud est esse intellectuale creaturarum productionem a deo ab aeterno et est ydeae creaturarum ita quod sunt in esse intellectualis toto quot sunt producibiles

47

Ista ymaginatio est mirabilis tamen prima facie non videtur stare quia non oporteret recurrere nisi ad inmensitatem divinae essentiae

48

Arguo contra istam positionem primo sic trinitas sufficit inmediate se sola ad cuiuslibet effectus productionem igitur non oporteret ponere medium consequentia nota et antecedens similiter

49

Item sequitur quod esset quaternitas in divinis nam illud verbum divinitum est productum igitur dicitur a producente si pater producat dicitur a patre et non est filius nec spiritus sanctus igitur est 4tum distinctum quia vel producit se ut sit per regulam augustini primo de trinitate

50

Item sequitur infinitas rerum realiter distinctarum adextra ab aeterno producutorum nam quaelibet ydea est aliqua res et ipsius ydeae est distinctio ad deum igitur etiam distinguuntur ab c igitur fuerit realiter distincte infinite et quolibet eius deus

51

Item ponere plures productiones ad intra quam generationem et spirationem infinite et quaelibet videtur in fide valde periculosum

52

Item positio non salvat augustinum nam in ipsis ydeis 2m ipsum ponitur esse beatitudo ergo in illis pater beatificaretur et sunt quid distinctum a patre ergo pater beatificatur in aliquo distincto ab ipso

53

igitur in deo nulla est ponenda distinctio nisi personarum et anima salvari possunt per divinam inmensitatem non ponendae talia etc

PrevBack to TopNext

On this page

Lectio 71, de Trinitate

Duae aliae rationes quod Deum posse formaliter influere se fundant et responsiones

Prima ratio

Secunda ratio

Responsio ad primam rationem

Responsio ad secundum rationem

Differentia inter habitudinem vitalem immutationem et influxum formalem

Circa distinctio rationum idealium

Quod distinctio rationum idealium neganda est

Opiniones Doctorum circa distinctionem rationum idealium

Opinio Augustini

Opinio Okam et Durandi

Opinio De Rippa

Opinio Scoti

A LombardPress Viewer

Peter Plaoul, de Trinitate, Lectio 71, de Trinitate Edit on Github

Powered by SCTA Data