Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio A Sentences Commentary

Principia

Principium I

Principium II

Principium III

Principium IV

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 105, de Libertate

Circa operationem daemonum

1

Consequenter circa materiam praetactam omnia operabilia quae fiunt in isto mundo perceptibiliter reducuntur ad 3es modos

2

Unus est operationum mirabiliorum de quibus dictum est in lectione praecedente

Prima propositio

3

Alius est operationum daemonum et ideo circa praesentem materiam est notandum quod ex scripturis veteris et novi testamentorum habetur quod sunt spiritus maligni et multa opera exercuerunt circa ceteras creaturas ut apparet de daemonum eiectione a quibusdam hominibus per eos obsessis

4

Et huic concordant philosophi, nam plato substantias spirituales divisit in duo genera / unum bonorum spiritum quos vocavit calodaemones, nam calo graece bonum dicitur latine daemon vero sciens interpretatur 2m genus est aliquorum spirituum quos vocavit caco deamones nam caecos grece malum latine dicitur de doctrina eius in tymeo secundum expositionem calsid posuit malos spiritus in aere nobiscum conversari

5

de aristotele tamen dubium est quod posuerit malignos spiritus non apparet Sed dicit Guillelmus Parisiensis in libro de universo quod aristoteles habuit spiritum familiarem quem credidit bonum esse spiritum vel angelum de caelo missum scilicet de orbe veneris ubi notat praefatus doctor quod realiter fuit daemon qui sub titulo sanctitatis aristotelem decepit in punctis fidem tangentibus quia ille spiritus dicebat se esse de caelo missum ipsum aristotelem instruxit in aliquibus contra fidem Credebat tamen aristoteles quod esse de calodaemon Sed vitulo in libro de natura deorum dicit aristotelem fecisse librum de genealogia deorum quem dicit fuisse bonum librum licet non reperiatur Tamen in hoc sufficit quod scriptura sacra doceat quod spiritus maligni sunt fugiendi

Secunda propositio

6

2o dicitur quod huiusmodi spiritus maligni divina permissione quaedam operantur quod apparet quia extremo odio odiunt genus humanum / igitur si relinqueretur suae potentiae infinita nocumenta nobis inferret / nam ipsi refrenantur intantum a bonis a nihil vel a deo quod nihil possunt sine deo specialiter permittente / nam ut ait petrus in sua canonica Ipse "adversarius vester tamquam leo rugiens et quaerens quem devoret" et sic in eo non deest affectus nocendi nam ipsorum potestas est taliter restricta quod nisi deo permittente nihil possunt contra nos

Corollaria

Primum: quod familiaritas daemonum est summe fugienda quia extremo odio odiunt nos

7

Ex quo sequitur quod eorum familiaritas est summe fugienda quia extremo odio nos odiunt nos Et ideo ait Boecius in 3o de consolatione quod "nulla est pestis efficacior ad nocendum quod familiaris inimicus" / nam si daemones permitterentur a deo multipliciter nobis nocerent

Secundum: quod ars magica nihil est

8

Secundo sequitur quod ars magica nihil est quia daemones et eorum operationes subiacent divinae providentiae Ex quo patet quod eorum operationes non subiacent arti nec regulis artis nec verbis nec cogitationibus nec industriis humanitus adinventis / ymmo quod fortius est nulli creaturae subiacent nisi forte sanctis propter vitae excellentiam qui habuerunt potestatem eos cohercendi et eiciendi a creaturis ut tangit apostolus "dedit nobis potestatem supra omnem carnem"

9

Secundo arguitur quia invocatores daemonum sunt homines bestiales fide et virtutibus carentes igitur non sub arte cadit fatuitas magica / antecedens est notum discurrendo per historias quia malifici fuerunt semper pessimi et villes creaturae Et hoc apparet de illis qui morantur in vallibus scilicet de his delvalensibus vel etc ubi reperiuntur invocationes daemonum et tamen illi carent omni arte et fide saltem bona Et ex alio unusquisque simplicium alio et alio modo invocat igitur ars magica non cadit sub arte nec per modum regularis artis procedit

Tertium: quod malefici vi artis magicae nihil aliud operantur nisi deceptiones potentiarum in illis quos decipiunt

10

Sequitur 3o quod malefici vi artis magicae nihil aliud operantur quam deceptiones et laesiones potentiarum in illis quos decipiunt

Multiplex modi deceptionis

11

Ubi est advertendum quod prout ad materiam spectat multiplex est deceptio apud tales qui quidem habent pro fine quaestum vel inanem gloriam sicut dictum est

Primus modus deceptionis

12

/ primus gradus est quorumdam ex industria naturali vel alias loquentium interius absque motu aliorum et ad facilius decipiendum observatis coniurationibus et verbis ipsi dant responsa decipiendo assistentis quia loquitur et non videntur loqui

Secundus modus deceptionis

13

2us modus secundum quod tangit bacon est per conventionem ipsorum quia aptatis quibusdam canalibus ipsis habent latentes socios qui per canales locuntur et decipiunt tali modo deceptos audientes

14

3us modus decipiendi est per terrores passionare interius hominem et taliter deturpare seu etiam perturbare potentias interiores ut non sit distinctio inter fantasma et obiectum quo casu stante quicquid interius occurrit per modum fantasmatis indicatur ad extra obiectum praesens qui quidam terminor inducitur ab eis ex causa multiplici primo ex parte loci / quia tales magici eligunt loca solitaria quae sunt terrorum inductiva

15

2o ex parte temporis nam tempore nocturno et tenebroso ipsi consueverunt homines defraudare

16

3o ex parte verborum tamen quia illa verba sunt audientibus ignota tamen quia ex vi suae prolationis sunt terribilia et laesiva potentia audientis

17

4o ex figura nam in praesentia assistentium multa adinvicem applicant quae omnia simul iuncta terrent existentes et reducunt ad talem statum quod vi turbationis et terroris interior spirituum non distinguunt inter fantasma et obiectum Et quidquid est ante ea impressum et ymaginatum in potentia interiori obicitur per modum rei ad extra in tantum quod sic territi nesciunt distinguere inter fantasma et obiectum Et quicquid concurrit per modum fantasmatis apparet esse obiectum ad extra potentiae sensitivae praesentatum

18

Et forte aliqui magici ex suis met operationibus fuerunt decepti nam aliqui crediderunt loqui daemonibus qui realiter non loquebantur eis Et in signum huiusmodi narrant aliqui quod huiusmodi assentientes aliquando manent in perpetuum laesi sicut ratione mutationum et turbationum interiorum quae sunt nimis excessive sit manent imprudentes male dispositi et male inclinati

Tertius modus deceptionis

19

Alius est modus deceptionis eorum per naturam et per causas naturaliter applicatas fraudulenter 3us est ex dempsitate aeris vel quod ipsi eligant loca quibus sciunt aerem esse dempsum qui reflectit aliqualiter species et invalescente frigiditate noctis aer magis dempsatur et ideo magis reflectit species in tantum quod homines indicant se videre aliqua corpora in aere ubi non vident nisi se tantum et illud habetur 3o metheoricorum de fantasmate quodam scilicet de antifonte qui videbat se in aerem et hoc erat per specierum reflectionem sicut videtur in speculo Vel etiam potest esse deceptio per applicationem condempsantis per hunc salvantur multae apparentiae daemonum ubi aliquis videret solummodo seipsum de nocte et credit se videre daemonem Et ex hoc sequitur turbatio mirabilis et ex consequenti denigratio faciei et aliae infirmitates mirabiles et potest esse ex hoc turbatio in tanto gradu quod inferret mortem vel creaturae dementiam sicut est valde possibile

Quartus modus deceptionis

20

4us modus deceptionis principalis defectus considerationis rei ad rem

21

ubi notandum est quod secundum quod res videtur sub maiori angulo secundum hoc iudicatur esse maior ceteris paribus et sub minori vel minor et sub aequali aequalis et hoc est demonstratum in 4o libro perspectivae nam visio fit per pyramidem radiosam cuius conus est in oculo et basis in re visa Et secundum quod res videtur maiori angulo secundum hoc apparet maior iudicando secundum quod apparet Et sic obiectum parvae quantitatis potest apparere aeque magnus sicut turris altissima ut posito quod homo et turris elevata videantur sub eodem angelo adaequate et non discernatur de distantia sine dubio iudicabit hominem esse aequalem turri Et in isto casu qui frequenter accidit potest occurrere iudicium quod homo est aeque magnus sicut turris / et ex consequenti iudicatur esse daemonem quia sub illa quantitate qua iudicatur ita magna homo non potest bene naturaliter existere nec suas operationes convenienter exercere

22

Et ideo vitulo narrat de lupo qui iudicabatur nemori principio adaequari et secundum quod variatur angulus per appropinquationem secundum hoc lupus apparet alterius et alterius quantitatis Et iste est unus modus salvandi apparentias daemonum naturaliter

23

Ubi est advertendum quod ad debite aliquid percipiendum per visum requiruntur octo concurrentia scilicet lux debita distantia situs magnitudo soliditas dyaphanitas tempus conveniens et debita organi disposito Et ista possunt in infinitum variari quia ad variationem unius sequitur deceptio infinita

Quintus modus deceptionis

24

5us modus illusionis potest esse pertinenter ad praedicta laedendo organi dispositionem assistentis nam sicut torpedo solo tactu stupefacit membra in tantum quod membrum redditur impotens ad sentiendum et adhuc tangendo ipsum cum baculo laedit membra et omnino perturbat / Ita per applicationem aliquorum potest visus alterari / cuius applicationis sunt apparentiae variae ubi nullo modo erit daemon et de aliis rebus etiam sicut in ludis iocularum Et ideo ad videndum requiritur conveniens tempus nam propter velocitatem motus punctus circulariter revolutus videtur esse circumferentia circuli ymmo realiter circulus ut apparet de baculo inflammato nam propter brevitatem temporis inter instans in quo punctus est sursum et inter instans in quo est deorsum punctus iudicatur esse ubique / et ita ratione parvitatis temporis res non iudicatur esse ubi est / Et per istum modum salvantur omnes intraiectus / Unde si sortes teneat unum denarium in una manu propter brevitatem temporis sensus non sufficiet iudicare si debite et citus moveat in qua manu erti denarius si una manus aliam tetigerit inperceptibiliter quia credit mutationem non esse factam de loco ad locum / et sic de aliis tragediis possunt esse plures deceptiones quibus utuntur magici ad extorquendum seu decidendum fatuos

Sextus modus deceptionis

25

6us modus est per naturalium causarum applicationem quae tamen ignorantur causae naturales et simplicibus credentibus arte dyabolica talia esse facta Nam magister guillelmus parisiensis dicit quod si ex cera et puluere corii serpentis adusti fiat candela de nocte ardens faciet apparere festucas esse serpentes cuius causa est quia ratione corporis corii cum cera per mixti variatur color obiecti visibilis et sic iudicatur proportionaliter talis color sicut corii et ratione luminis apparent festuce vel iid?ei moveri propter falsa ?me motum in ceram consumendo Ex alio etiam patet nam folium quercinum ex deffectu luminis apparet esse bufonem Et quantum ad hoc possent infinita ex poni et experientii quae fiunt per causas naturales et tamen hoc simplicibus hominibus non apparet

Quod tales magici nullo modo sunt permittendi

26

Ex quibus apparet quod tales magici nullo modo sunt in pollitica permittendi quia laedunt et impediunt potentiam ad vere policiendum ex eo quod vexater creaturas

27

2o faciunt ydolatriae et ducunt homines ad sacrificiendum daemonibus

28

3o quia nihil asserunt nisi fantasticum quia apparentiae in casu illo non sunt nisi secundum quod obicitur fantasma ad intra potentiis interioribus et in illis nihil veritatis repperitur potest tamen altero duorum modorum contingere quod aliquid veritatis in tali casu dicat

29

Unus alius modus est ex culpa et non arte scilicet quando creatura a deo totaliter derelicta et dyaboli dummodo fit subiecta sic deus in poenam peccati promittit eam cum daemone conversari / non tamen vi alicuius argumentis sed propter culpam sic demeretur Contingenter tamen quod providentia divina deus non permittit quod dyabolus habeat intentum

30

Alius est modus de reprobatione malorum et huiusmodi inquirentibus / et hoc determinat sabeluensis in somma sua libro 2o capitulo 17mo et magister nicolaus oresme in 3o libro de figurationibus qualitatum

31

Item sunt multae illuminationes quae fiunt sine daemonibus ut apparet de igne qui apparet aliquando in cimiteriis vel proprie patibula ita quod homines aliquando iudicant ibi esse spiritus quod tamen non est verum et haec de lectione ista

PrevBack to TopNext