Table of Contents
Reportatio A Sentences Commentary
Principia
Principium II
Principium III
Principium IV
de Fide
Lectio 18, De fide
Lectio 19, De fide
de Notitia
Lectio 20, de Notitia
Lectio 21, de Notitia
Lectio 22, de Notitia
Lectio 23, de Notitia
Lectio 24, de Notitia
Lectio 25, de Notitia
Lectio 26, de Notitia
Lectio 27, de Notitia
Lectio 28, de Notitia
Lectio 29, de Notitia
Lectio 30, de Notitia
Lectio 31, de Notitia
Lectio 32, de Notitia
de Fruitione
Lectio 34, de Fruitione
Lectio 35, de Fruitione
Lectio 36, de Fruitione
Lectio 37, de Fruitione
Lectio 38, de Fruitione
Lectio 39, de Fruitione
Lectio 40, de Fruitione
Lectio 43, de Fruitione
Lectio 44, de Fruitione
Lectio 45, de Fruitione
Lectio 46, de Fruitione
Lectio 47, de Fruitione
Lectio 48, de Fruitione
Lectio 49, de Fruitione
Lectio 50, de Fruitione
Lectio 52, de Fruitione
Lectio 53, de Fruitione
Lectio 54, de Fruitione
Lectio 55, de Fruitione
de Trinitate
Lectio 56, de Trinitate
Lectio 57, de Trinitate
Lectio 58, de Trinitate
Lectio 59, de Trinitate
Lectio 60, de Trinitate
Lectio 61, de Trinitate
Lectio 62, de Trinitate
Lectio 63, de Trinitate
Lectio 64, de Trinitate
Lectio 65, de Trinitate
Lectio 66, de Trinitate
Lectio 67, de Trinitate
Lectio 68, de Trinitate
Lectio 69, de Trinitate
Lectio 70, de Trinitate
Lectio 71, de Trinitate
Lectio 72, de Trinitate
Lectio 73, de Trinitate
Lectio 79, de Trinitate
de Caritate
de Libertate
de Incarnatione
Lectio 122, de Libertate
De concordiae revelationum cum contingentia: divisio quaestionis
Consequenter expedita materia de praescientia divina cum futuris contingentibus et de praedestinatione etiam insistendum est materiae de revelationibus cum contingentia futurum sicut in quaestionis decisione promittebatur et hoc est difficilius vel aeque difficile sicut de praescientia etc Circa quam materiam tria faciam primo dabo responsionem in generali 2o inducentur obiectiones / 3o descendetur ad particulares difficultates secundum quod deus ministrabit
Primum: responsio generalis
Quantum ad primum ponitur primo ocnclusio responsiva et certa videlicet quod tenendum est quod revelatio facta creaturae nullam imponit necessitatem futuris evenientibus nec / probatur primo conclusio quia omnia futura contingentia fuerunt animae christi revelata et tamen non propter hoc tollitur libertas arbitrii in actibus quos exprimitur et aliis advenientibus / antecedens autem est magister qui dicit quod anima christi noverit omnia quae verbum igitur et omnia futura contingentia
Confirmatur nam anima christi vel christus secundum quod homo cognoscit futurum iudicium et tamen illud potest non esse et quod hoc sit per fit alias patet executor est illius iudicii et sic non latet eum igitur ea cognovit quam sit in suo regimine
Secundum: Decima obiectiones contra conclusio
Prima obiectio
Sed tamen ut particularius materia aperiatur / arguitur consequentia conclusionem posita primo sic nam si ipsa esset vera sequeretur quod in potestate nostra esset decipere christum consequens est falsum quia deo repugnat quod decipiatur quoniam omnisciens et omnipotens / sed per communicationem ydiotatum si anima christi deciperetur christus deciperetur modo a doctoribus tenetur oppositum quia sequeretur quod christus erraret vel peccaret quod non est dicendum
probatur alio modo quia nullum bonum possum decipere eo quod in potestate mea non est facere ipsum a beatitudine sua cadere igitur a fortiori nec christum possum decipere / consequentia probatur nam dato actu contingenter a me producibili per adversarium anima christi scivit huiusmodi actu ab instanti suae creationis / consequens tamen impossibile quia iam transivit in praeteritum quapropter possum decipere christum et facere errare / et sic negandum erit quod possit cognoscere futura
Secunda obiectio
2o sequeretur quod aliquis posset salvari ex errore et mala electione / et aliquis dampnari ex bona / modo consequens est absurdum et contra divinum misericordiam et consequentia probatur ponendo casum quod deus revelet sorti quod plato peccabit cras et praecipit sibi quod hoc credat / et quod eius donum vel bona temporalia propter hoc aufferat sibi propter peccatum platonis / quo casu stante credat sortes conformiter ad revelationem et destruat donum ante eius adventum et ponamus quod non peccet sorte iam deffuncto tunc sortes evolaverit iam ad caelum quia praeceptum dei adimplevit et tamen res sic non eveniet et sic sortes ex mala electione regnum meruit quia non erat licitum destruere donum nisi propter culpam futuram igitur secutus est salutem propter culpam
Tertia obiectio
3o sequeretur quod aliquis licite posset desperare de salute et velle non salvari modo consequens est inconveniens quia haec est contra spiritum sanctum et peccatum inremissibile circa quod non versatur dispensatio et consequentia probatur nam in casu quod praescito revelaretur veritas sui status futuri scilicet simul penitentia et futura dampnatio et perpetue beatitudinis carentia / in quo casu divinae revelationi assentiendo desperabit et sic nollet suam salutem
Quarta obiectio
4o staret quod aliquis obligaretur ad peccandum / consequens implicat et divinae bonitati repugnat nam ipse deus peccaret quod non est dicendum / sed tamen exequendo mandatum dei peccaret et si non faceret praeceptum etiam igitur data ypothesi necessitatur ad peccandum consequentia probatur / ponendo casum quod deus revelet sorti quod aliquis est cras peccaturus et ille solus est salvandus tunc isto casu posito sortes credit per revelationem quod si non sit ille dampnabitur igitur si sortes velit salvari d peccabit
Quinta obiectio
5o sic cognitio futurum contingentium principue clara est divinae essentiae igitur nulli creaturae communicabilis est / consequentia tenet et consequens patet quia talis cognitio consurgit ex aeternitate potentiae cognoscendi concta et eius actus per haec enim in esse cognitio sunt omnes effectus praesenti et futuri aeque praesentes / modo haec nulli creaturae est communicabile et per consequens nullo modo subiacet potentiae creatae
Sexta obiectio
item sic nulla revelatio est certa facta creaturae igitur conclusio proprius posita falsa antecedens probatur quia nulla talis potest evidenter sciri a deo igitur semper habet creatura dubitare / an sit illusio consequentia satis patet et antecedens probatur nam quicquid requiritur ad causandum revelationem in creatura potest superiori in fieri a causa creata / deo solum generaliter concurrente igitur a daemone potest fieri et per consequens de qualibet stat quod sit illusio vel deceptio Et sic nec erit certum habendi aliquam revelationem certum a deo quia nec per actum reflexum nec directum potest certifficari et sic remanet in se dubia
Octava obiectio
8vo sequeretur quod illud quod esset iam praeteritum posset nonquam fuisse modo consequens est falsum et tamen antecedens probatur / recipiendo haec quod christus oravit ut calix id est passio transiret ab ipso si possibile erat / vel ergo illa passio potuerit non fore et sic sic praeteritum potuerit non fore et per consequens si causa sit a mota et effectus amovebitur
Decima obiectio
10mo et ultimo arguitur contra totalem latitudinem quod non sit certitudo probatur maxime per sacros canones nam legimus multas revelationes quae nullum effectum habuerunt sicut de minue quae facta fuit ionae prophetae et nedum effectum immo actualem incertitudinem Et ideo ionas verecundatus est viso prophetia sua non evenisse igitur sequitur ex omnibus istis quod revelationibus non sit insistendum nihilominus doctores quasi omnes concordant in puncto praescientiae divinae de ipsis revelationibus
Conclusiones
Sequitur distinctio 7m et 8va 4ti sententiarum cuius conclusio prima quod sacramentum a bonis et malis presbyteris potest dari sicut et a bonis et malis sumi / nec sacramentum acquirit bonitatem vel malitiam a bono presbytero nec a malo / licet de bono sacerdote plus valeat in millecuplo suffragia orationes et talia quam de malo / quoniam revera nihil vel paritur valent de malo
2a conclusio recipiens sacramentum in haeresi vel in scismate non est postea rebaptizandus quantumcumque existeret in peccato licet cor?dus esset secundum debitam penitentiam unde in ipsa poenitentia reciperet gratiam peccaret tamen ubi sciret
3a conclusio ministri non habent proprie concedendi potestatem effectum baptismi quia solius christi est ut dicit magister sed in hoc communiter non tenetur et ad hoc potest dici quod non habent potestatem conferendi gratiam
4a conclusio quod de possibili posset communicari ministro quod conferret gratiam creatam sed creare est aequivocum / nam creare non est aliquam aliquid causare sine indigentia alicuius causae et soli deo competit sed utrum absque indigentia causae materialis tenet adam quod non / sed alii oppositum sic intelligendum est de gratia Unde certe requiritur immensus concursus nec inferior creatura potest tollere offensam divinam et haec de lectione dicta trinitatis vigilia magno calore tunc currente
