Table of Contents
Reportatio A Sentences Commentary
Principia
Principium II
Principium III
Principium IV
de Fide
Lectio 18, De fide
Lectio 19, De fide
de Notitia
Lectio 20, de Notitia
Lectio 21, de Notitia
Lectio 22, de Notitia
Lectio 23, de Notitia
Lectio 24, de Notitia
Lectio 25, de Notitia
Lectio 26, de Notitia
Lectio 27, de Notitia
Lectio 28, de Notitia
Lectio 29, de Notitia
Lectio 30, de Notitia
Lectio 31, de Notitia
Lectio 32, de Notitia
de Fruitione
Lectio 34, de Fruitione
Lectio 35, de Fruitione
Lectio 36, de Fruitione
Lectio 37, de Fruitione
Lectio 38, de Fruitione
Lectio 39, de Fruitione
Lectio 40, de Fruitione
Lectio 43, de Fruitione
Lectio 44, de Fruitione
Lectio 45, de Fruitione
Lectio 46, de Fruitione
Lectio 47, de Fruitione
Lectio 48, de Fruitione
Lectio 49, de Fruitione
Lectio 50, de Fruitione
Lectio 52, de Fruitione
Lectio 53, de Fruitione
Lectio 54, de Fruitione
Lectio 55, de Fruitione
de Trinitate
Lectio 56, de Trinitate
Lectio 57, de Trinitate
Lectio 58, de Trinitate
Lectio 59, de Trinitate
Lectio 60, de Trinitate
Lectio 61, de Trinitate
Lectio 62, de Trinitate
Lectio 63, de Trinitate
Lectio 64, de Trinitate
Lectio 65, de Trinitate
Lectio 66, de Trinitate
Lectio 67, de Trinitate
Lectio 68, de Trinitate
Lectio 69, de Trinitate
Lectio 70, de Trinitate
Lectio 71, de Trinitate
Lectio 72, de Trinitate
Lectio 73, de Trinitate
Lectio 79, de Trinitate
de Caritate
de Libertate
de Incarnatione
Lectio 93, de Caritate
Utrum qualitas spiritualis seu indivisibilis extensive possit subiecto extenso inhaerere?Consequenter circa materiam de caritate restat unum argumentum solvere tangens difficultatem utrum qualitas spiritualis seu indivisibilis extensive possit subiecto extenso inhaerere
Una opinio quod qualitas mundi inextensa potest realiter fieri extensa et e converso
et primo recitatur una oppinio cum suo fundamento deinde poneretur conclusio responsialis quae videtur esse magis consona veritati
unde est una oppinio quod omnis qualitas modi inextensa et indivisibilis extensive potest fieri realiter extensa et econverso
Suppositiones pro istius opinionis
Prima: quod omne accidens est intensivum vel alicuius intensionis
Secunda suppositio
Quod omnis qualitas inextensa continet partes secundum se et quodlibet sui unitas adinvicemQuinta suppositio
5a suppositio qualitates subiectum indivisibiliter informantes infinitis sitibus exterioribus coexistunt / patet quia sicut sua substantia coexistunt diversis sitibus ita illa accidentia eis inhaerentia coexistunt diversis sitibus licet non commensurative unde licet anima intellectiva sit indivisibilis coexistit tamen situi divisibili scilicet corpori humano modo dicitur quod accidens spirituale inhaerens subiecto divisibili proportionaliter coexistit situi ymmo tot sitibus quot coexistit subiectum suum Etiam patet quia totum coexistit sitibus partium igitur et accidens
Septima suppositio
7ma suppositio deus potest omne accidens non solum localiter verum etiam subiective multiplicare id deus potest accidens ponere in diversis sitibus inhaerens Ex quo sequitur quod aliquod accidens spirituale potest subiecto corporali inhaere pure extensive
unde ymaginatio stat in hoc quod accidens spirituale duplicem habet habitudinem partium scilicet inter se et ad situm extrinsecum unde posset dici quod prima habitudo esset partium intensivarum / alia esset habitudo ipsarum in diversis partibus vel replicatio ipsarum in sitibus extrinsicis sicut acccidens indivisibile occupat situm et partes replicantur in diversis sitibus ita potest inhaere correspondenter
Conclusiones istius opinionis
Prima conclusio
prima est omnem formam accidentalem a subiecto et materia separatam potest deus extendere situaliter unione partium non destructa / patet primo nam de corporalibus non est dubium propter rarefactionem et augmentationem extensivam / sed de spiritualibus apparet quia illae possunt habere habitudinem unionis quantum ad situm igitur per replicationem partium in eodem loco potest fieri partium continuitas
Secunda conclusio
2a conclusio accidens corporale potest fieri inextensive patet quia habitudo partium intensivarum et unio earum est alia habitudo ab unione illarum partium correspondenter ad situm extrinsecum igitur 2a unio potest tolli stante prima et per consequens potest tolli unio respectu situs remanente unione partium inter se
Tertia conclusio
Ex quo sequitur quod nullum accidens determinat sibi ordinem partium in situ vel in toto patet quia habitudo unionis partium intensivarum est alia quam unio extensiva igitur extrinsece nullus accidens determinat habitudinem partium intensivarum Et sic stat accidentia corporalia habere habitudinem partium intensivarum accidentium spiritualium / et econveso stat quantitatem spiritualem habere rationem continui Ita quod qualitas potest informare subiectum extensivum et esse qualitas extensa unde possibile est esse duas quantitates in eadem specie quarum una esset extensa et alia non / Et hoc patet ex dictis / quoniam si una inhaeret extenso subiecto dicitur extenso si inhaeret inextenso dicitur qualitas inextensa
Obiectio ad istam opinionem
Nihilominus contra oppinionem praefatam pono conclusionem negativam videlicet quod nec caritas nec spiritualis qualitas possunt subiectum extensum informare aut econtra Cuius radix et causa est quoniam nullus situs extrinsecus correspondet qualitati spirituali ubi notandum quod res indivisibiles extensivae habeant situs hoc est ratione perfectionis Unde deo ratione immensitatis correspondet infiniti situs ubi vel ymaginarii Ita quod secundum ordinem specierum perfectior species occupat maiorem situm vel innata est occupare igitur situs correspondet alicui secundum quantitatem suae perfectionis Et ideo dicitur quod extra caelum et finitum spatium scilicet verum vel ymaginarium correspondents deo ratione suae perfectionis immensae Et cum accidens sit minime perfectionis situs non correspondet ei secundum quod correspondet subiectae cui inhaeret Nec sequitur quod si situs correspondeat angelo quod propter hoc correspondeat qualitati sibi inhaerenti
Et circa hoc quidam doctor notat quod licet intellectus sit simpliciter indivisibilis et omnis actus eius vel habitus non oportet quod ubicumque est intellectus quod etiam eius actus sit ibi / quoniam staret quod anima multiplicaretur in diversis sitibus scilicet parisius et romae et quod haberet a notitiam parisius et non haberet eam romae Et sic non oportet de accidentibus quod accidens occupat tantum situm sicut intellectus unde chaton quod licet sit indivisibilis tamen eius intellectus est in capite / Ex quo patet quod rem indivisibilem occupare locum est ratione suae perfectionis / et quia accidens non potest coexistere situi ideo non potest si sit spirituale subiectum exintensum informare.
Obiectio et Responsio
Contra tamen arguitur sic quia saltem quantitas spiritualis potest subiectum extensum informare per multiplicationem et ponatur quod qualitas spiritualis sit in qualibet parte subiecti et infinite replicetur in situ indivisibili vel creetur alia et alia qualitas differens tamen numeraliter et non specifice / et tunc videtur quod una qualitas potet alteri uniri quo dato videtur quod agregatum ex illis erit continuum
Respondetur quod partes huiusmodi qualitatis non sunt unibiles nisi intensive sicut illa anima per coniunctionem alterius non efficit unum nec ex illis duabus nec pluribus efficetur unum nec sunt in potentia ad unionem continuitatis nec per extensionem et quam ratione repraesentat animae indivisibili ex coniunctione ipsius cum aliam esse continuationem vel aliquod unum per modum continuitatis ita accidentibus indivisibilibus extensive repraesentant esse contingentia in aliquo subiecto extenso vel eidem inhaerere et licet in illo subiecto subiecto esset qualitas secundum casum positum in argumento non tamen esset continua per partes extensas
unde notandum proportionaliter in casu argumenti diceretur de illis qualitatibus existentibus in subiecto sicut diceretur de punctis ymaginando quod puncta essent continuantia et non componentia et tunc diceretur quod nullam qualitas vel pars qualitatis esset alteri inmediata sed inter quascumque qualitates essent infinitae mediae / ut ex punctis continuantibus non sequitur infinita sunt ibi puncta / nec est aliqua pars significabilis quin in illa sit punctus igitur puncta sunt adinvicem continua et per consequens licet una qualitas esset alteri unibilis intensive / non tamen esset una alteri inmediata / et ideo illa ymaginatio defficit quia supponit quod qualitates adinvicem sint continuabiles quod est falsum nec arguitur ex hoc continuitas / si una est alteri unibilis intensive
Ex quo sequitur quod ista consequentia non valet in qualibet parte subiecti est qualitas igitur totum redditur quoddam extensum Et per consequens tenendum est pro via probabili ymmo veriori quod qualitates v mere spirituales non possunt subiecto inextenso inhaerere et dato adhuc quod possent non haberent nisi puncto indivisibili illius subiecti si poneretur puncta
Ad fundamenta illius opinionis
Ad primam suppositionem
Et tunc ad fundamenta illius oppinionis / et primo ad oppinionem sive suppositionem quando dicitur quod omne accidens est intensivum
hic dicitur primo quod si quantitas distinguitur a re quanta quod ipsa non est accidens intensivum quia esset penetratio corporis quia quadrupedalitas esset composita ex duabus bipedalibus se invicem penetrantibus et tunc esset penetratio corporum
2o etiam pars adaequaretur toti quia signata quantitate pedali / si ei applicetur quantitas quaddrupedalis ipsa non excedit bipedalitatem quia qualitas bipedalis inest extensa toti qualitati quadrupedali et quaelibet pars extensiva coextenditur toti igitur quaelibet pars adaequatur magnitudini quadrupedali nam quaelibet quantitas est per totum illud subiectum extensa
3o datur instantia de actibus simplicibus in mente unde supposito quod propositio mentalis habeat partes correspondentes partibus vocalis / tunc negatio istius sortes non currit habet actum sibi correspondentem qui eest quantitas mentalis / et tamen ille non est intensibilis nec remissibilis quia actus negandi non intenditur neque remittitur
4o ita diceretur de omnibus actibus simplicibus affirmativis ubi non videtur quod huiusmodi qualitates sint intensibiles vel remissibiles
/ sed quando dicitur ultima quia nisi sic tunc accidens esset infinite remissum negatur consequentia quia pari ratione probaretur quod quaelibet forma esset intensa quantumcumque remissa nec valet ratio sequens scilicet qudo quodlibet accidens esset intensius sua parte quia quantitas non est intensior sua parte
Ad tertiam suppositionem
3a suppositio quae dicit quod alia est unio partium intensivarum inter se et alia unio partium ad subiectum / conceditur haec in qualibet corporeis sed si generaliter intelligatur planissime negatur quia qualitas spiritualis habet solam habitudinem partium inter se et non habet habitudinem partium ad situm quia partes non habent situm
Ad quintam suppositionem
5a suppositio ubi ponit quod qualitates sunt in tot sitibus sicut subiecta quibus inhaerent et tot sitibus adaequate coexistunt sicut substantia quilibet inhaerent negatur illa suppositio quia romae perfectionis convenit deo vel angelo coexistere infinito spatio et tamen non oportet quod accidens inhaerens angelo tanto spatio coexistat eo quod est minime perfectionis respectu angeli
