Liber causarum

⁋ Sequuntur outo. libri causarum Aristo. Et vt alii volunt Proculi eius auditoris

OMnis causa primaria plus influit in causatum suum quam causa secundaria

Quicquid potest causa scundua potest et causa prima nobiliori et altiori tntum modo

Quicquid est causa cause etiam est causa causati.

Omnis anima nobilis habet tres operationes. quia in ea est operatio animal intellectualis et di (uina.

Prima causa est superior causa omnim narratione

Cause secunde illuminantur a lumine prime cause

Intelligentia est substantia que non diuiditur

Omnis intelligentia fixa est essentia propter bonitatem puram que est cau sa prima. vnde causa prima est pura bonitas.

Prima causa non habet hyliatiu id est aliquid materiale. sed omnis intelligentia et anima habt hyliatin id est aliquid per modum potentie.

Omnis intelligentia est plena formis. id est spenbus intelligibilibus

Quanto aliquid est propinquius prime cause tanto est simplicius.

Omnis virgis vnita fortior est seipsa dispsa.

Causa prima regit oes res creatas praeter hoc quod commiscetur cum eis

Causa prima influit bonitatem suam rebus vno influxum. sed res non recipi unt illam bonitate equaliter. sed secundum capacitatem nature

Causa prima est diues per seipsam.

Causa prima est super ome nomen quod nominari potest.

Omnis intelligentia diuina facir res per hoc quod est intelligentia. et regit eas per hoc quod ipsa est diuina. vt habemus quod regere est dininum.

Animam rationalis creatur in horionte eternitatis et temporis.

Causa prima existit in omnibus rebus secundum dispositionem vna. sed omnia non consistunt in prima causa secundum dispoaitionem vnam. sed secundum multas.

Anquam ad philosophiam moralem quam phorum Rex diligentissime. immo quantum in genium tulit in hoc mortali carcere hospitatum. describit fiat aggressus. non tabit lector Aristotelem in ea trifariam explicasse felicitatem Primam et vita ti consonam posuit consistere in speculatione primi obiecti et cognitione vltimi Pappetibii. quod est prima omnim rerum causa id est deus quae felicitate (inquit. x. Ethicorum) non sic viuit homo vt homo. sed vt diuinum in eo exiis. Uult praeterea quod hanc ne mo perfecte potest comprehendere in statu huius vite At ea habita satiatur oe sciendi desiderium Et istuod apparet conforme Oraculo christi apuod Ioanne capr. xos. ex arato. vbi legimus quod hec est vita eterna vt coguoscamus te deum etc. Alia ponitur felicitas humana. politica seu ciuilis. cuius effectus est congruenter nature viuere Et hanc Stoici in sua academia praedicabant Postea aut Cicero et Seneca in sua phia vehemeter extulerunt. Putantes habitem vite ne cessariis virtute propter se fore exquirendam eiusque primium honorem Ratio ei quaere ad id mouebat erat. quaoniam incertum fuit apro eos an anima rationalis immortali tatem esset habitura. quamquam super eo negocio legatur disputatum. Minc asserue runt terribilissimum omnim terribilium esse mortem. eo quod mortuis non videretur accidere neque bonum neque malum. moderabant tantm hanc passionem quantum pote rant ipsa fortitudie Tertio excogitatum fuit genus felicitatus quae homo pos hanc e vitam in posteritatum viuit memoria et hoc per egregia facinora aut inuctum insigne. alia ve opora et monumenta praeclara sub hac luce confecta. Sic qui¬ dem mlti reges et Qratores Mistorici Poete Pictores Statuarii. et id genus homnim curabant felicitati Itaque Uirgilius in sua Eneide Miso et Eurialo sibique eternitatem pollicitus est. et Ouidius sua metamorpho si gioriatur se immortalitate assequutum. Et hoc qui templum incendit Diane. alii que inumeri Primam Aristoteles firmiter tenuit quemadmodum ex va¬ ruis librorum eius passibus quaesque phice doctus compire poterit Mos tres felici tandi modos Aristoteles sic commiscet. inuicenque contrectat vt non facile (etiam ab eruditem quandoque prehis bene intelligatur de qua certum sub capitulis felicitate loquatur. Prima est nobis necessario exoprandam. Secuoda pro tranquillo vite statum homnibus opportuna. Et tertia ad magnifica con ficienda generosum stimulat animum