Liber 2

⁋ Autorita. secundim libri Boetum de consola. phie.

scu Erum exitus prudentia metitur. ut In omni aduersitate fortune infelicissimum genus infortunum est se re¬ (cordari fuisse felicem.

In rebus fortuitis non est beatitudo. quia omnia fortuita auferri possunt. sed beatitudo est bonum stabile.

Beatitudo est summum bonum nature ratione dirigentis

Natura modicis minimisque contenta est cuius satietatem si volueris vr¬ gere superfiuis. aut in iocundum erit quod infuderis. aut noxium

Homines deo similes sunt mente

Ceteris animautibus se ignorare ex natura. homnibus autem vitio venit.

Illud nego bonum esse quod nocet habenti

O diues qui nunc gladium sollicitus partimescis. si huius vite callem vacu us intrasses. coram latrone vacuus cantasses.

O quam praeclara est opum beatitudo mortalium quais cum adeptus fueris cecos esse (desistis

Si corpus homnis spectas quid imbecillius reperire queas nec in diuitiis nec in genmis. nec in agrorum vel praediorum possessione nec in pulcritudine nec in fama. nec in gloria beatitudo consistit

Finiti et infiniti nulla est proportio.

Omis terre circulus ad celi spacium comperatus puncti rationem obtinere putatur Amicos habere praeciosissimum genus diuitiarum est