Contra quacumque beatitudine alicuius speciei repletur creatura beata adhuc posset repleri tanta nobilioris speciei nec est status beatitudinum possibilium recipi in hoc beato etc.

Conclusio prima non est aliqua beatitudo vel gloria maxima possibilis in beato in qua uis vna specie bea titudinis vel glorie tum quia repleta creatura intelle ctuali tali btitudine non plus repugnat sibi miraculose aliam priori equalem recipere aliud equale miraculose secudum extensionem vt patet q. prima primi.

⁋ Tum quia dato quod hec creatura intellectual demonstra ta possit sic repleri quod per nullam potentiam posset simul recipe intensionem quia cum omni tali natura possit fieri na tura intellectualis nobilior quae posset plus recipe igitur adhuc sequitur quod prima generalia non est receptibilis in beato. Secunda conclusio quod de magnitudine perfectionali quod non est aliqua generalia optima possibilis beato tamen quia omni creata generalia receptibili in beato petro est vna in duplo nobilioris speciei totidem graduu in sua specie receptibilis in eodem sicut omni liquori possibili in hoc vase etc. Tum quia et si esset dare optimam receptibilem in beato propter causam iam dictam in secundo argument. prioris conclusionis.

⁋ Con tra ista dubitatur primo quod si anima beata petri non posset per potentiam aliquam ita perfecte videre deum quin adhuc perfectius si deo placeret perfectiorem in eo producere vi sionem sequitur quod deus non posset oe potentia sua absolu ta hominem vel angelum creare cum tanta visione beatifica quin posset ista virtus plus videre id est magis beatifice non aucta eius capacitate falsitas probatur quia tunc ista po tentia visiua esset infinita ita quod deus posset facere vi sionem infinitam in eo.

⁋ Respondeo concedendo primum consequens et negando secundam consequentiam scilicet quod potentia visiua esset infinita et quod deus posset facere in ea visionem infinitam nisi sumeretur infinitum sincatur. et tunc concederetur. Secundo dubitatur contra rationem meam quia arguebama in. p q. primi quod sicut simul posset deus iraculose ponere duo corpora in eodem loco et etc. quia hec ratio non plus concludit nisi quod quacumque gratia vel visione posita in anima petri vel in angelo posset deus in illa vel in illo huius duplum accidens facere et quadruplum et sic in infinitum quod verum est secundum istum magister qua contra me arguit.

⁋ Sed ex hoc non sequitur quod huius accidens duplum foret dupla gratia vel visio isti anime nec sequitur istam animam propter hoc acceptari ad duplam beatitudinem nisi proportionaiter au geretur eius virtus visiua defficit igitur reductio ibi fa cta a similit quod autem non oporteat tale accidens duplatum esse duplam visionem Probatur ex hoc quod tale accidens posset poni in lapide et ibi nec foret gratia nec visio.

⁋ Item argumentus primum non plus probat nisi quod cum forma huius receptibi in anima petri possit deus duplam in ipsa producere.

⁋ Sed ego haberem adhuc probarequod tali dupla posset anima etia informata ad plus quam prima replente

⁋ Hic autem non probatis quia licet vltra omnem accidens quod est in ea possit recipere sicut subiectum accidens in duplo intensius tamen virtus eius actiua non patitur intensionem visionem prima replente et ipsa potentia non aucta quia anima non repletur visione dei per se loquendo nisi ita perfecte videat deum sicut sibi est possibile per quacunque potentiam actiuam ipsa actiuitate non aucta sicut nunquam est anima plena gratia per se loquendo de gratia vt gratia est nisi tantam habeat qua accepta sit ad tantam visionem beatificam qua maionem non possit habre non aucta capa citate et no facta ista virtute potentiore ad videndum deum beatifice etiam de quacumque potentia probatur si sola receptatio naturalis competeret anime beatem respectu visionis beatifice ita quod hec prescia esset causa videndi clarius et beatius habe scilicet huius actus in visione anime intellectiue sicut dicimus locum repleri corpore ex eo quod habet passiue infra latera sua corpus tunc bene iret ad propositum. Sed assumptum est irrationale quia tunc lapis vel postis posset esse beatus cum possit recipe subiectiue talem rem.

⁋ Ad illud dubium quod istud exem plum satis valet ad declarandum propositum licet non sit idem rem istam quae est visio esse rem talem et esse visionem eo quod si talis res per diuinam potentiam fieret fine subiecto posset non esse visio similiter et licet non sit idem rem quae est gratia esse talem rem et esse gratiam nec etiam sit idem eam esse talem rem informantem naturam beatificabilem vel gratifica bilem et esse gratiam vt probaui di. 17 primi tum vt probaui di. p. q. 3 primi.

⁋ Impossibile est rem illam que nata est esse visio vel cognitio informare potentiam cognitiuam cuius ipsa nata est esse visio vel cognitio quin eo ipso ipsa sit visio vel cognitio per hoc ad suum primum argu. concedo sibi de gratia quod non oportet quod ipsa sit gratia etiam si informet quia gra non est gratia nisi ex ac ceptatione dei.

⁋ Set omne visione dico quod ipsa non posset non esse visio dum informat potentiam cuius potest esse visio et si dupla informet potentiam visiuam talem eo ipso erit visio dupla et tamen si poneretur in poste et et. dico quod hoc non est contra me vt patet ex iam dictis. Item apud me in hoc est falsissimum quod illa res quae est visio beatifica posset recipi in poste subiectiue nam hoc non est possibilius quam quod angelus dealbetur per idem patet ad omnia.

⁋ Sciendum tamen quod via alterius apparet in predictis de secundo dubio magis videtur consona veritati de hoc vide notata in p. q. pologi et plura alia consequenter li. 1 Ad tertium etiam mihi videtur dicendum quod anima nichil agente sed solo deo ipsa possit simul cum hoc videre et intelligere nec auderem contrarium tenere cum etiam secundem phiam intelligere sit quoddam patiet dato quod anima ageret visionem suam idem sequitur.

⁋ Et sic finis

⁋ Dratias igitur ago tibi domine hiesu Christe qui dixisti per os sancti io. pueri tui.

⁋ Ego sum alpha et o. primus et nouissimus principium et finis. quando tua gratia preueniente et cooperante ad hoc opusculi de lectura sententiarum ade conscripti a principio vsque ad finem me perducere dignatus es et quia scribendo et studendo de merito viatoris peruentum est te duce ad gloriam beatorum quam a longe videmus quam ab hoc mari salutamus ad quam ab hac valle suspi ramus et nitimur cum lachrimis si quo modo ad eam perueniamus quaes igitur spes humani generis hiesu Christe deus de deo refugium neum et virtus solamen vnicum nostrum quem a longo quasi stellam matutinam et solem iusticie vix lachrimantibus oculis in littore celestis patrie nos expectantem videmus guberna nauem nfam dextera tua clauis crucis tuene pereamus in flu ctibus da nobis quaes domine hiesu inter Sillam et caribdim iter tenere medium vt vitiis et erroribus ac vniuersis pariculis euitatis salua naui et mercibus securi pueniamus ad portum. Per te hiesu Christe saluator et gubernator noster qui cum patre et spiritu sancto viuis et regnas deus per omnia sclectia scox. Amen.

⁋ Finito libro sit laus et gloria Christo.

⁋ Finis quarti.

⁋ Hic finem accipit egregium opus Ad e in quattuor libros sententiarum impressioni datum cura et opera Io hamnnis barbier impressorisr impensisque honestor virorum Iohamnis petit Iohannis granion et Ponceti le preux huius alme parisiensis academie biblio polarum in lucem produnt a vitiorum labeculis quibus scatebat expunctum solertissima industria disertissi mi magistri nostri pohamnnis maioris ipsius Ade con terranei anno domini. 1pe. stio nonas aprilis.

PrevBack to Top

On this page

Quaestio 12