SOlent aut non nulli perconctari et quae rere an in eade etate etc. Hic signatur. 44. dist. huius quarti quae ita continuatur ad praecedem tes. Nam postquam in praecedenti dist. vt dictum est natura resurrectionis ponitur: nunc in posunt ti resurgentium modus inquiritur. Et habet didiui in tres partes principales: praeter illam quae condiuisa est in praecedenti dist. ibi. Illud etiam inuestigari oportet etc. In prima determinat ma gister de resurgentium statura et etate. In secunda de membrorum suorum factura et integritate. In tertia de reproborum tam anima quam corpore miserabilitate. Prima in princi pio. Secunda ibi. Non enim perit deo terrena materies etc. Tertia ibi. De reprobis autem etc.

Quaestio

Questio haec docet quomodo in quoli bet homine resurgat totum de veritate humane naturae. Et quod ignis inferna lis malignos spiritus et danatos aeternaliter cruciat. Secundo declarat hoc per tres quaestiones in praesenti distin.

Utrum barrabas secundum totam suae naturae humanae veritatem igne sit cruciandus gchen nali. Et arguitur quod non tripliciter.

¶ Primo sic. Idem Primo secundum numerum non resurget in diuersis: igitur bar rabas non est cruciandus etc. Probatur consequenta quia quod fuit de veritate naturae humanae in vno potest esse nutrimentum alteri: vt si homo nutriretur de carnibus humanis: et ita potest in eo con uerti in veritatem humanae naturae: et per consequens si aliquis nutritus est barrabe carnibus non resur gent in barraba. antecedens est manifestum.

¶ Se Secund cundo arguitur sic. Costa de qua eua formataest in adam non resurget. ergo barrabas etc. patet consequenta: quia aequae perfectus resurget adam non est du bium sicut barrabas: si ergo non resurget cum costa de qua formata fuit eua. patet consequenta. sed antecedens probatur quia si in adam resurgeret: eua non resurgerem: etsic ne esset genialis resurrectio mortuorum.

¶ Ter tio arguitur quod barrabas non sit cruciandus igne in fernali. Ignis inferni non est corporeus: ergo barrabas etc. Antecedens patet. auctoritate aug. 13. super gen. ad litteram: non sunt corporalia: sed corporalibus similia: quibus animae exute afficiuntur. ignis enim quidcorporeum est: si ergo non affligit animas nec corpora quia ponitur eiusdem rationis.

¶ In oppositum de veritate humanae naturae. tum primo per id. Capillus de capite veero non peribit: tum secundo aug. in encheridion. Caro restaurabitur de toto quae caro nostra extiterat. Tum tertio auctoritate eiui dem. 20. de ciui. dei. In oppositum de igne infernali: tum primo auctoritate christi. Ite male. in ig. eter. qua para. est dyabo. et angelis eius. Tum secundo auctoritate beati Bregen. 4. dialis. c. 29. Si di abolus eiusdem angeli cum sint incorporei corporeo sunt igne cruciandi: quid mirum si animae antequam reci piant corpora: possunt corporea tormenta sentire. tum tertio auctoritate aug. 21. de ciui. dei. 4. c. Cur non dicamus quamuis miris veris tamen modis etiam spiritus incorporeos posse poena corporalis ignis affligi. et istud probat per hoc: quod spiritus hominius incorporei poterunt corporum suorum vincul indissolubiliter alligari.

¶ In ista quaestione sunt tresarticli declarandi Primus est terminorum declaratiuus Quorum Secundus est quaestionis responsiuus.

¶ Tertius est terminorum motiuus;

¶ Quantum ad primii articu lum ter mini sunt. Barrabas. veritas humanae natu rae ignis.

¶ Primus terminus est barrabas: Unde notandum haec tria nomina differre secundum vocem: et plus secundum rem: barrabas: barsabas: barnabas. Barrabas enim latro fuit sediciosus secundum euangelium quem impii iudei pra tulerunt christo. Dicitur autem barabas tripli citer. Dicitur enim barrabas filius patris bar enim filius dicitur: abba pater et sic debet scribi per vnam r. quod habent nonnulle biblie sed cuius patris: illius inquam de quo Chri stus dicit iudeis. Uos ex patre dyabolo estis. Secundo dicitur barrabas filius magistri: et sic debet scribi per duplicem rr. a bar quod est filius: et rabi magister. Et cui magistri est iste filius: illius qui dicit. In Esa. 1c h caelum conscendam: suora astra caeli exaltabo solium meum: sedebo in monte testamenti et in lateribus aquilonis. Tertio dicitur barrabas filius magistri eorum: vt dicit Ia nuens. et tunc dicitur a bar quod est filius: et rabi magister: et is eorum: et tunc deberet dici barrabais. Sed quorum eorum iudeorum inquam: sic enim in egloga de paradiso theodolus dicit. Patrem sequitur sua proles. Barsabas exponitur tripliciter. Primo dicitur barsabas: vt dicit remigius filius reuertens. Secundo dicitur filius quietis: sic enim redimus nos ad dominum vt ad quietemus vocat. Tertio dicitur barsabas filius patris scilicet remota: sed alterius patris ab alio: illiuscilicet de quo dominus dicit. Pater noster qui es Ma c. qae i in caelis sanctificetur nomen tuum. Barnabas autem nomen est apostoli: nec est barsabas qui in sortem cum mathia ad apostolatum missus est: licet rabanus id opinatus sit. Sed beda correxit iste quidem hebreus dictus ioseph cognominatus iustus frater Simonis et iude. Alius vero ciprius et pauli socius et leuites: qui tripliciter interpre tatur. Primo filius prophete: id est christi qui est propheta magnus. Secundo filius venientis: quia se et sua veniens obtulit apostolis. Tertio filius consolationis. qui paulo apostolo in solacium apostolatus dat est etc.

¶ Secundus terminus est ve Ueriritas hiumanae naturae: et dicitur tripli tas huma citer: vt vult doctor deuotus praesentis dist. nae natu arti. 1. q. 1. Primo quantum ad esse necessari rae um: et sic corpus secundum quod de necessitate exigitur ab anima vt informet et anima ratio nalis sunt de veritate humanae naturae vt puta partes pricipales corporis: cor: epar: cerebrum. Tum secundo dicitur aliquid de veritate humanae naturae: vt aliquid sit completum et integrum: vt partes quae faci unt ad hominis completionem: et sic manus et pedes sunt de veritate humanae naturaeTertio dicitur veritas humanae naturae quam tum ad esse decorum: et sic vngues et capilli sunt de veritate humanae naturae: sic etiam de vita proportionabiliter distinguit ibidem tripliciter: aut quia recipit primo influentiam vitae: aut secundo quia disponit ad vitam: aut tertio quia ortum et consernationem habet ex actu vitae. Primo modo viuificatur substantia corporalis et caro: et maxime in partibus princi palibus. Secundo modo viuit spiritus et humor Tertio modo capilli et vngues. Unde notandum rursus vt melius concipiatur: quia nonnul li dubitant quod veritas humane naturae potest capi tripliciter. Primo modo vt opponitur cont falsitate: et hoc modo pictura hominis est falsus homo: et vera pictura. Secundo modo dicitur vt opponitur contra diminutum: et sic homo in opera hominis non potestes: dicitur homo dimidius non verus Tertio modo vt opponitur contra virtuosum et sic homo viciosus homo non est: sed figmentu hominis. capitur autem in quaestione primo modo

¶ Tertius terminus est ignis: ab in quod est non: et gigno gignis: quia ex se consumit: non geniat: vltra autem ignem communem: guillae parrhysien. in summa sua de vniuerso tr plicem ponit. Primum qui accenditur aqua et ex tinguitur oleo sicut patet in calce viua. Est secundo secundus ignis qui est vstiuus: non tamen combustiuus: et infert passionem non tamen consumptionem: et de isto igne loquitur petrus comestor super gen. dum agit de gladio versatili quem dominus consti tuit ante paradisum: et dum agit de diuite epulone: et in legenda aurea in vita bet nicolai de hoc igne experitur. Est tertius ignis qui non vrit nec comburit: nec pas sionem infert nociuam: sed tantum illuminat: et est pinguis: de quo narrat idem guillus: si quis pilos capitis liniat in cena isto igne sufficit pro lumine cenantibus: nec aliquod nocumentum capillis infert: et fit vt dicit ex quo busdam: et paucis confectionibus: quas non nominat. Est vlterius sciendum secundum mentem philosophi in. 5. thopicorum: triplicem fore ignem Est ignis carbo: hic viuit in terra: ignis flam ma hoc viuit in aere ignis lux hoc viuit in seipsoIuxta primam diuisionem capitur ignis secun do modo in. q. iuxta aliam primo modo: quia ignis infernalis sulphureus est: iuxta illud psateos. Agnis sulphur et spiritus procellarum pars cali cis eorum. Et tantum de primo articuloQuo ad secundum articulum sunt tres conclusiones Prima conclusio si possit idem reuerti per naturam. Secunda si totum quod fuit de veritate humanae naturae resurget. Tertia de igne infernali.

¶ Prima igitur est. haec. Licet supernaturalis sit hominum resurrectio: tamen in entibus incompletis: po test idem redire in numero per naturam Prima pars probatur. Tum primo auctoritate dyoni. 6. ca. de diui. nominibus vbi dicit ipsam visam esse super naturam tum secundo quia non potest cognosci naturaliter. tum tertio quia naturale in pluribus euenit non solum suppositis sed temporibus resurrectio generalis selis nec est violenta: vt patet ideo supernaturalis: quamuis idem sit dicendum de rratione vnius. Tnde notandum quod dicit doc. subti. lib. 1. q. 1. prologi: in solutione principali: et idem replicat in precedem ti dist. q. 4. in virtute passum habet comparari ad agens a quo recipit: et ad formam quam recipit: et vtrobique est vnus ternarius. In conparatione ad agens a quo recipit: est agens voluntarium: est agens naturale: est agens super naturale. Resurrectio autem fit primo ab agente voluntario: quia ad extra nil deus agit naturaliter. Secundo fit ab agente super naturali: quia a solo deo. Tertio non fit ab agente naturali: dicit tamen ibi doc. resurrectio signat passionem cui correspondet resuscitatio actio de hoc tamen non est multum curandum. Ex com paratione vero ad formam quam recipit ibi est naturale / violentum / neutrum / naturale quand passum inclinatur ad talem formam: violentum quando inclinatur ad oppositum: neutrum quando est indifferens: et hoc modo resurrectio est naturalis vt contra violentum naturale distinguitur: quia naturae hominum non repugnat. Dicit secunda pars con clusionis: quod in incompletis potest idem redire per naturam: hic sunt tres modi dicendi. Primus est aliquorum philoorum vt platonicorum dicentium eadem redire omnium secundum numerum: redeunte enim causa eadem secundum numerum: redibunt effectus idem secundum numerum: et vocant hoc magnum annum. Est autem de magno anno triplex opinio. Prima est iosephi dicentis: quod ad minus magnus annus habet annos. 10o. Se cunda opinio est ambrosii macrobii in. 2. super somnium scipionis dicentis: magnum annum comfici ex. igodo. et de hoc dat metra in suo compoto magister I0. de sacro busto. ilia ter quinque: mundus complectitur annoa t plato testatur: magnum quas numcupat annum He his his centum: minus vno milia qnque precessere tue: legis noua tempora cliriste Tertia opinio est Billi parrhys. in sunma de vniuerso: et scoti. 3. q. praecedentis diquod magnus annus secundum ponentes est spacium trigintasex milium annorum: et est fundamen tum ex eo quod caelum stellatum mouetur contra mo tum diurnum in centum annis vno gradu: vt narrat ptolemeus in almagesti: et sic cum sint in anno nostro trecenti dies: pro quolibet centum dierum: sunt decem milia: quia cuilibet diei respondet centum: et ita sunt triginta milia Rursus sunt vltra. 30o. dies. dies. 6o. et cuilibet respondet centum: et sic sunt sex mi lia: et ita tota summa est. 36. milia. quia quiquam dies: et quadrans ex aduentagio non conputantur. Hanc opinionem improbat aug. tripliciter. Primo per illud quod dicitur. Christus resurgens ex mortuis: iam non mori ptur. Secundo per illud. Semper cum domino erimus. Tertio per illud. Tu autem domine seruabis nos et custodies nos etc. Sunt et ra tiones scoti in littera. Secunda opinio est gondefredi de fontibus quolibe. 6. quaestione. 2. et quolibe. 11. q. 2. Et fratris egi dii de roma theoremate primo preceden ti opinioni contraria scilicet quod nihil idem numero potest redire per naturam: quod probatur tripli citer. Tum primo. 2. de generatione quo rum substantia perit non reueruntur eadem numero. Tum secundo. 5. philosorum. non reuertitur eadem sanitas numero. Tum tertio in predicamentis: a priuatione in habitum est. impossibilis reuersio. Et cum ista opinione concordat henricus de gandauo quaeli. 4. q. 13. longe ultra medium. et. 14. in principio. et quilibe. 5. q. 5. per folium ante finem. Et frater richar. 11. di. huius quarti. arti. 2. q. 5. de vinon et aceto: ex. 6. metha. sed illud negat re ditum immediatum: etiam secundum speciem: quia opor tet prius fieri resolutionem ad materiam primam: hoc etiam agathon tragicus seu solon voluit di. hoc solo priuari deum inge nita non posse facere quae facta sunt. Tum etiam primo: quia genitum non fit ex tota ma teria corrupti: sed ex parte: sicut patet ex ge nitis ex putrefactione: et ita nequit idem secundum numerum redire: cum non habeat eam dem materiam sed partem. Tum secundo quia agens naturale agit per motum et mutatio nem: et non redeunt eadem secundum numerum mo tus et mutatio. Tum tertio: quia sicut productum requirit productionem: ita hoc productum hanc productionem et ita hac variata productione: variabitur hoc productum. Tertia opinio est scoti. Et videtur esse etiam fratris richardi de media villa ante eum in praecedenti distin. arti. 3. q. 1. soluendo. 5. argumentum. Ex quo enim possibile est repe rire eandem materiam numero et secundum totum et secundum partem: et agens eodem modo omnino dispositum no repugnat reperire eundem effectum: cum alio modo philosophus non inuestiget di uersitatem effectus in. 6. metaphice. ca. 3. ni si ex diuersitate materiae: aut agentis. Et tandem has tres opiniones comparans adinuicem dicit. Prima est contra fidem. Secunda rationes habet minus probabiles: ideo potest teneri tertia opinio quod si non omnia: tamen aliqua possunt redire eadem secundum numerum per naturam. Ad ea quae adducebat secunda opinio per ordinem respondet: ad id secundi de genatione: non habet aliud textus: nisi quod communiter aliud reuertitur post corruptionem non idem: sed an possit: textus non loquitur. Ad illud vero. 5. philosophicorum. Dicendum quod dubie textus loquitur: nec ex illa negatiua trahi potest. Ad illud de predicamentis intelligitur secundum descensum naturalis generationis quae in deterius ambulat. Illud solonis non cogit: non enim dicit nisi quod deus non potest facere quin ea quae fue runt facta: fuerint facta: non tamen dicit quod destructa redire nequeant. Ad primam tationem dicendum: quod possibile est omnes partes materiae simul colligi: et idem agens appro ximari: de secunda in praecedenti distin. dictum est. Ad tertium dicendum quod non est simie: quia contradictio est productum esse sine productione: non tamen hoc productum esse sine hac productione: quia alia potest produci: sed productum nequit esse nisi producatur. Ex his cum equentibus tria notantur de mente docto. vt eum hic abbreviat frater hugo de nouo castro quaestione. 4. praecedem. dist. vel totalis materiae rrationis: secundum quod in homine sunt tria: corpus anima intellectiua: et vnio vnius cum alioPrimum sibi est dubium: si corpus organicum et omnes dispositiones eius possint per naturam redire eadem: vnde non credit esse impossibile: quia non videtur sibi impossibile quin materia quae prius fuit sub forma corporis quam tum ad suas dispositiones possit redire eadem: et allegat ad hoc Breg. 4. moralis. quod materia eadem potest fieri sub forma seminis et materia eadem sub forma menstrui in alia matrice. vnde videtur quod per naturam idem cor pus organicum potest generari et redire idem numero: nec requiritur idem venter: nec idem agens. Secundum dictum ponatur per impossibile vel possibile quod redeat idem corpus vtrum natura possit animam reunire. Dicit henric de gandauo quolibe. 11. q. 14. quod sic. quia in natura est dispositio necessitans ad hoc Scotus tenet quod non: quia in qualibet actione requiritur aliquod agens: ista vnio est quadam actio oportet ergo esse vniens: non potest esse anima: quia est forma: ideo est di ctum tertium quod a deo solo est facienda vnio

¶ Secunda conclusio est haec. sic alimentum in alitum conuertitur vt non quicquid in alitum conuersum est in resurrectione resurgat. Prima pars dicit quod alimentum conuertitur in alitum. probatur: quia ita fit in bruto cuius vegetatiua non est perfectior: et ita in homine est continua carnis deperditio sicut in bruto et augmentatur homo sicut brutum: nec oportet recurrere ad miraculum vt fuit panum multiplicatio. Tum secundo quia tunc caro hominis esset incorruptibilis: vel sper minueretur et reuerti non posset propter consumptionem per calidum naturale. Tum tertio quia partes genite ex nutrimento sunt vere animate anima sensitiua: et ita vegetatiua et ita intellectiua: quia sunt eadem anima. ex lib. 2. in quit scotus dist. 1. q. 6. quamuis etiam ibi mo dicum sit locutus. Ex quo sequitur opinionem magistri sminarum esse falsam: qui posuit lib. 2. Nil nutrimenti transire in veritatem huma ti nae naturae: sed tantum illud esse de veritate humanae naturae quod trahitur a parentibus: et illud multiplicatur vt fiat augmentatio. Nutrimentum autem non est nisi quoddam fomentum ca lori naturali ne extinguatur: sicut oleum lichnon adheret sic nutrimentum. patet opposi¬ tum. Sed qualiter conuertitur in alitum nutrimen tum: Henricus de gandauo qualibe. 2. q. 14. dicit tria. Primum caro traducta a paren tibus est vere de veritate humanae natu re. Secundum quod nutrimentum naturae conuertitur in alitum. Tertium non est noua forma nec secundum totum nec secundum partem ex eo quod nutrimentum conuersum est in alitum: sed tantummodo praecedens forma informat materiam denudatam a forma alimenti: patet in anima intellectiua quae de nouo informat materiam quae fuint sub forma alimenti: nec tamen ipsa in se est noua Contra tripliciter. Primo quia corporeitas est forma extensa. igitur noua materia adueniente nonua pars formae aduenit. Tum secundo quia alis eadem pars formae simul perficeret plures materias: et non responderet vni perfectibili vna perfectio. Tum tertio quia caro nata est fluere: et si fluit secundum materiam: oportet quod secundum formam: quia ipsa est materia lis: et ita data noua materia: oportet et da re nouam formam. Scotus hanc partem ab soluit tribus dictis. Primum dictum in nutri tione est aliqua aggeneratio. patet quia noua materia et nou a forma secundum partem: et dicitur aggeneratio: quia non est entis per se: tunc enim esset generatio sed entis in alio aut cum alio. Secundum dictum. pars agge nerata aliquo modo similis est praecedenti: quia eiusdem speciei: aliquo modo dissimilis: quia imperfectior: vino enim quanto magis aquae additur: tanto est imperfectius: et minus in se conuertit. Ex quo patet quod substantiae imperfecte possunt suscipere magis et minus: vt patet etiam de formis elementorum. Tertium dictum quod oportet dare carnem secundum materiam et secundum formam: vt docuit philosophus in lib. de genatione. Caro secundum formam dicitur: quae non fluit aut quae agit: quia formae est agere. Ca ro secundum materiam quae fluit aut cui actio non competit: quia materiae est pati. Exemplui autem Henrici de anima intellectiua: non est ad propositum: quia non est extensa: sed corpor eitas est extensa. His habitis patet se cund a pars. Tum primo. als enim esset corpus immoderate quantitatis. Ex quo vlterius patet: quod solum ille partes resurgent in homine quae sufficiunt ad quantitatem. 36. annorum quam habuisset si vixisset: nisi fuisset impedimen¬ tum. Ex quo vltra sequitur: non omnes resurge re in eadem quantitate: patet: quia hic naturali ter non essent eiusdem quantitatis: et hic est decor ciuitatis hierusalem supernae: sicut patet in curia alicuius principis. Sequitur tertio quod nec eiusdem complexionis: quia secundum pulueres: vnde patet: quod nec eiuidem coloris: quia alium colorem habebunt colerici: alium languinei etc. Et patet quod quammaxime in beatis quae sum ptata. sunt ex parentibus in filiis resurgent quia sunt puriora et post partes quae ad au gmentationem faciunt. Ex quo sequitur quod de sanguine christi et reliquorum sanctorum multum remansit in terris: et de carnibus secundum materiam: alis oporteret dicere quod christus carnes non habuit secundum materiam.

¶ Tertia conclusio est. Igne corporeo cruciari queunt et daemones et homines. Prima pars probatur ex illo verbo christi. Ite maledicti in ignem aeternum: qui para. est dya. et angelis eius. Sed qualiter potest ignis corporeus agere in spiritum: triplex modus apparet. Primus est thoin hoc quarto praesenti dist. in q. illa. vtrum anima separata pati possit ab igne corporeo. Et egidii de roma quolibe. 2. q. 6. et quoli. 4. q. 16. Ambo dicunt quod spiritus cruciatur igne inquam tum apprehendit ignem sub ratione disconue nientis. Confirmatur per Breg. 4. dyalis. c. 25. eo patitur quo videt: et quia cremari se re spicit crematur. Auicenna etiam exemplificat de somnio ad propositum. 9. metaphi. quod aliquis magis cruciatur in somnio ex tali apptur hensione fantastica alicuius disconuenientis quam affligeretur quandoque in vigilia ex praesentia eiusdem. Secundus modus est haberici quolibe. 6. q. 34. quod daemonibus datur quidem habitus supernaturalis propter demeritum pecca ti: et per illum habitum subiicitur corporali agenti vt possit ab eo pati. Tertius modus est doc. sub. in praesenti dist. parte. 2. q. 1. quia iu sticia dei detinet nunc: et post iudicium maxime detinebit daemones incarceratos in carceribus igneis: vt effugere nequeant: nec aliud quammaxime cogitare quod est grauissima poena spiritibus superbissimis. Secunda pars patet. Sed quomodo potest ignis age re in corpus hominis et non consumere: patet ex primo articulo: potest tamen dici iuxta scotum: ex secunda quaestione secunde partis huius dist: quod ibi possunt esse: et credo erunt tria Primum homines damnati immutabuntur intemtionaliter. Secundum ignis aget in corpo ra humana realiter. Tertium non consumet totaliter. Et tantum de secundo articulo. Quo ad tertium articulum sunt tres difficul tates.

¶ Prima: si redeat per naturam vt dictum fuit possibile in prima conclusione idem corpus humanum in numero cuius anima i est iam beata in caelo vtrum redderetur sibi in via anima btam. Dicit frater hugo de nouo ca. stro quod scotus diceret: quod hoc nunquam factum est: nec vnquam fiet ex ordinatione dei: quod idem corpus redeat: et tamen si fieret deus reuni ret sibi animam beatam. Sic respondet hugo.

¶ Secunda difficultas. Sint duo vnus est nutritus carnibus alterius in quo resurgent heae duae carnes? Dicit frater lam i dulphus. 5 q. secundae conclusionis praesentis di. quod in magis indigente: si autem ambo aequali ter indigent: in primo resurget: et deus sup plebit in alio.

¶ Tertia difficltas. S daemones possent incarcerari in caelo emim pireo vnde ceciderunt: Dicit frater franciso de maronis. q. 2. 49. dist. quod sic. quia mediante nolitione possent causare tristiciam: Et sic patet ad q. quod videlicet barrabas secundum totam naturae suae veritatem quam tunc habebit igne cruciandus est aeterno: si damnatus sit Tunc ad argumenta.

¶ Ad primum patet so lutio ex secunda difficultate.

¶ Ad secundi dicendum quod illa costa de qua facta est muli er: non erat pro indiuiduo ade sed pro spe cie conseruanda: sicut sciebat deus: licet albertus magnus in secunda parte suae sum me dicat. quod aliqui dicunt quod adhuc viri non habent in latere vno nisi vndecim costas propter illam detractam: et in latere alio habent duodecim: sed oppositum habet cassiodo rus in libro suo de anima vbi ponit expresse pro homines habent in pectore. 24. costas. 12. hinc. 12. inde: et non dubito quod fuit probatum Ad tertium patet ex superioribus.

Conclusiones

¶ Ex ista dist. sicut de mente magistr tres etc.

¶ Prima conclusio. Completa sta tura resurgent sanctorum corpora nexura pulchra membrorum. Dicit coclusio quod corpora sanctorum resurgent in debita proportione membrorum Et ponitur a principio dist. vsque ad illud ca. De reprobis autem etc.

¶ Secunda conclusio reprobi homines igne torquebuntur: et in voragine sic detinebuntur. Dicit conclusio quod impii homines detinebuntur in igne per petuo. Et ponitur ab illo capitulo: De reprobis etc. vsque ad illud capitulum. Illud etiam inuestigari oportet etc.

¶ Tertia conclusio omnes abortiui vere non resurgent: nisi fuerint viui maligni non vrgent. Dicit conclusio: quod fetus abortiuus non resurget nisi aliquando habuerit vitam: licet heretici aut mali dicant oppositum. Et ponitur ab illo ca. Illud aetiam inuestigari oportet etc. vsque ad finem distinctionis.

PrevBack to TopNext

On this page