Quaestio 1 : Utrum ilia sit propria definitio baptismi quam ponit Magister: «Baptismus est tinctio, id est ablutio, corporis exterior, facta sub forma verborum praescripta»

Quaestio 2 : Utrum haec sit praecisa forma baptismi: «Ego te baptizo in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti»

Quaestio 3 : Utrum sola aqua naturalis pura sit materia conveniens baptismi

Quaestio 4 : Utrum institutio baptismi evacuet circumcisionem

Distinctio Quarta

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum parvuli sint baptizandi

Quaestio 2 : Utrum parvuli baptizati recipiant effectum baptismi

Quaestio 3 : Utrum parvulus exsistens in utero possit baptizari

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum adultus consentiens potest recipere effectum baptismi

Quaestio 2 : Utrum adultus fictus recipiat effectum baptismi

Pars 3

Quaestio 1 : Utrum iam iustificati teneantur ad susceptionem baptismi

Pars 4

Quaestio 1 : Utrum omnes baptizati recipiant aequaliter effectum baptismi

Quaestio 2 : Quid faciendum est de parvulo exposito

Quaestio 3 : Utrum parvuli Iudaeorum et infidelium sint invitis parentibus baptizandi

Distinctio Quinta

Quaestio 1 : Utrum malitia ministri impediat conferri baptismum

Quaestio 2 : Utrum recipiens baptismum scienter a malo ministro mortaliter peccet

Quaestio 3 : Utrum aliquis debeat ministrare sacramentum baptismale quando praesumitur baptizationem vergere in periculum vitae corporalis eius qui suscipit

Distinctio Sexta

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum solus sacerdos possit baptizare

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum unitas baptismi necessario requirat ut ab uno ministro conferatur

Quaestio 2 : Utrum unitas baptismi requirat simul esse ablutionem et prolationem verborum

Quaestio 3 : Utrum unitas baptismi requirat baptizantem esse distinctum personaliter a baptizato

Pars 3

Quaestio 1 : Utrum in ministro baptizante requiratur intentio debita ad baptizandum

Quaestio 2 : Qualis intentio requiratur in ministro baptizante

Pars 4

Articulus Primus

Quaestio 1 : Utrum baptismus possit iterari

Quaestio 2 : Quae sit poena iterantium baptisma

Articulus Secundus

Quaestio 1 : Utrum in baptismo imprimatur character

Quaestio 2 : Utrum character sit aliqua forma absoluta

Quaestio 3 : Utrum character sit in essentia animae an in aliqua eius potentia

Distinctio Septima

Quaestio 1 : Utrum sacramentum confirmationis sit necessarium ad salutem

Quaestio 2 : Utrum sacramentum confirmationis sit dignius baptimo

Quaestio 3 : Utrum sacramentum confirmationis possit iterari

Quaestio 4 : Utrum sit aliqua poena iterantium sacramentum confirmationis

Distinctio Octava

Quaestio 1 : Utrum eucharistia sit sacramentum Novae Legis

Quaestio 2 : Utrum ilia sit forma eucharistiae quae ponitur in canone missae

Quaestio 3 : Utrum sacramentum eucharistiae convenienter fuit institutum post cenam eu utrum possit recipi a nonieiunis

Distinctio Nona

Quaestio 1 : Utrum exsistens in mortali peccato peccet mortaliter percipiendo sacramentum eucharistiae

Distinctio Decima

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum possibile sit corpus Christi sub specie panis et vini realiter contineri

Quaestio 2 : Utrum idem corpus possit esse localiter simul in diversis locis

Quaestio 3 : Utrum corpus Christi possit simul esse localiter in caelo et in eucharistia

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum corpori Christi naturaliter exsistenti et eidem sacramentaliter exsistenti necessario insint eaedem partes et proprietates

Quaestio 2 : Utrum quaelibet actio immanens quae est in Christo naturaliter exsistente, eadem insit sibi ut in eucharistia sacramentaliter exsistenti

Quaestio 3 : Utrum corpori Christi ut in eucharistia exsistenti possit inesse aliquis motus corporalis

Pars 3

Quaestio 1 : Utrum Christus in eucharistia exsistens possit per aliquam virtutem naturalem transmutare aliquid aliud a se

Quaestio 2 : Utrum aliquis intellectus creatus possit naturaliter videre exsistentiam corporis Christi in eucharistia

Quaestio 3 : Utrum aliquis sensus possit corpus Christi sentire ut est in eucharistia

Distinctio Undecima

Pars 1

Articulus Primus

Quaestio 1 : Utrum sit possibilis transubstantiatio

Quaestio 2 : Utrum sit possibile quodlibet ens converti in quodcumque

Articulus Secundus

Quaestio 1 : Utrum panis convertatur in corpus Christi

Quaestio 2 : Utrum panis in conversione in corpus Christi annihiletur

Quaestio 3 : Quibus propositionibus conversio panis in corpus Christi possit vere exprimi

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum panis triticeus cum aqua elementari coagulatus sit materia conveniens conversionis in corpus Christi

Quaestio 2 : Utrum solum vinum expressum de uva sit conveniens materia conversionis in sanguinem

Distinctio Duodecima

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum in eucharistia sit aliquod accidens sme subiecto

Quaestio 2 : Utrum in eucharistia quodcumque accidens remanens sit sine subiecto

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum accidentia in eucharistia possint habere quamcumque actionem quam poterant habere in subiecto

Pars 3

Articulus Primus

Quaestio 1 : Utrum omnis transmutatio, quae potest causari ab agente creato circa accidentia in eucharistia manente, necessario requirat eandem quantitatem manere

Quaestio 2 : Utrum possibile sit circa eucharistiam fieri transmutationem corruptivam accidentium

Articulus Secundus

Quaestio 1 : Utrum in aliqua transmutatione, facta circa eucharistiam, necesse sit aliquam substantiam actione divina redire

Distinctio Decima Tertia

Quaestio 1 : Utrum sola actione divina possit confici corpus Christi

Quaestio 2 : Utrum quilibet sacerdos, proferens verba consecrationis cum intentione debita et circa materiam convenientem, possit conficere eucharistiam

Distinctio Decima Quarta

Quaestio 1 : Utrum poenitentia necessario requiratur ad deletionem peccati mortalis post baptismum commissi

Quaestio 2 : Utrum actus poenitendi requisitus ad deletionem peccati mortalis sit actus alicuius virtutis

Quaestio 3 : Utrum poenitentia-virtus sit tantum unius poenae inflictiva

Quaestio 4 : Utrum per sacramentum poenitentiae deleatur culpa

Distinctio Decima Quinta

Quaestio 1 : Utrum cuilibet peccato actuali mortali correspondeat satisfactio propria

Quaestio 2 : Utrum quicumque iniuste abstulerit vel detinet rem alienam teneatur illam restituere ita quod non possit vere poenitere absque tali restitutione

Quaestio 3 : Utrum damnificans alium in bonis personae, puta corporis vel animae, teneatur restituere ad hoc quod possit vere poenitere

Quaestio 4 : Utrum damnificans aliquem in bono famae teneatur ad restitutionem ita quod poenitere vere non possit nisi farnam restituat

Distinctio Decima Sexta

Quaestio 1 : Utrum ista tria 'contritio, confessio et satisfactio' sint partes poenitentiae

Quaestio 2 : Utrum remissio vel expulsio culpae et infusio gratiae sint una simplex mutatio

Distinctio Decima Septima

Quaestio 1 : Utrum necessarium sit ad salutem peccatori confiteri omnia peccata sua sacerdoti

Distinctiones Decima Octava et Decima Nona

Quaestio 1 : Utrum potestas clavium tantummodo se extendat ad poenam temporalem

Quaestio 2 : Utrum cuilibet sacerdoti in susceptione Ordinis conferantur claves regni caelorum

Distinctio Vigesima

Quaestio 1 : Utrum poenitentia in extremis valeat ad salutem

Distinctio Vigesima Prima

Quaestio 1 : utrum post hanc vitam possit aliquod peccatum dimitti

Quaestio 2 : Utrum confessor in quocumque casu teneatur celare peccatum sibi in confessione detectum

Distinctio Vigesima Secunda

Quaestio 1 : Utrum peccata per poenitentiam dimissa in recidivante redeant eadem numero

Distinctio Vigesima Tertia

Quaestio 1 : Utrum extrema unctio sit sacramentum Novae Legis

Distinctio Vigesima Quarta

Quaestio 1 : Utrum in Ecclesia sint septem Ordines eo modo quo Ordo vel Ordinatio ponitur sacramentum

Distinctio Vigesima Quinta

Quaestio 1 : Utrum poena canonica impediat a susceptione et collatione Ordinum

Quaestio 2 : Utrum sexus muliebris aut aetas puerilis impediat susceptionem Ordinum

Distinctio Vigesima Sexta

Quaestio 1 : Utrum matrimonium fuerit immediate a Deo institutum

Distinctio Vigesima Septima

Quaestio 1 : Utrum convenienter definiatur matrimonium «viri mulierisque coniunctio maritalis inter legitimas personas vitam indissolubilem retinens»

Quaestio 2 : Utrum consensus expressus verbis sit causa efficiens matrimonii

Distinctio Vigesima Octava

Quaestio 1 : Utrum solus consensus de praesenti expressus verbis causet matrimonium

Distinctio Vigesima Nona

Quaestio 1 : Utrum consensus in altero vel utroque contrahentium coactus sufficiat ad contrahendum verum matrimonium

Distinctio Trigesima

Quaestio 1 : Utrum ad contractum matrimonii requiratur consensus sequens apprehensionem non erroneam

Quaestio 2 : Utrum inter Mariam et Ioseph fuit verum matrimonium

Distinctio Trigesima Prima

Quaestio 1 : Utrum sint tria bona matrimonii, quae Magister ponit in littera, scilicet fides, proles et sacramentum

Distinctio Trigesima Secunda

Quaestio 1 : Utrum in matrimonio sit simpliciter necessarium reddere debitum coniugale alteri petenti

Distinctio Trigesima Tertia

Quaestio 1 : Utrum fuerit licita aliquando bigamia

Quaestio 2 : Utrum 'bigamus ante baptismum' possit post baptismum ad sacros Ordines promoveri

Quaestio 3 : Utrum in Lege Mosaica fuerit licitum repudiare uxorem

Distinctio Trigesima Quarta

Quaestio 1 : Utrum impotentia ad actum carnalem impediat matrimonium simpliciter

Distinctio Trigesima Quinta

Quaestio 1 : Utrum adulterium cum aliquo, vivente viro primo, impediat matrimonium cum eadem post mortem illius viri

Distinctio Trigesima Sexta

Quaestio 1 : Utrum servitus impediat matrimonium

Quaestio 2 : Utrum aetas puerilis possit impedire matrimonium

Distinctio Trigesima Septima

Quaestio 1 : Utrum sacramentum Ordinis impediat matrimonium

Distinctio Trigesima Octava

Quaestio 1 : Utrum votum continentiae impediat matrimonium

Distinctio Trigesima Nona

Quaestio 1 : Utrum disparitas cultus impediat matrimonium

Distinctio Quadragesima

Quaestio 1 : Utrum cognatio carnalis impediat matrimonium

Distinctio Quadragesima Prima

Quaestio 1 : Utrum affinitas impediat matrimonium

Distinctio Quadragesima Secunda

Quaestio 1 : Utrum cognatio spiritualis impediat matrimonium

Distinctio Quadragesima Tertia

Quaestio 1 : Utrum resurrectio generalis hominum sit futura

Quaestio 2 : Utrum possit esse notum per rationem naturalem resurrectionem generalem hominum esse futuram

Quaestio 3 : Utrum natura possit esse causa activa resurrectionis

Quaestio 4 : Utrum resurrectio sit naturalis

Quaestio 5 : Utrum resurrectio futura sit in instanti

Distinctio Quadragesima Quarta

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum in quolibet homine resurget totum quod fuit de veritate naturae humanae in eo

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum ignis infernalis cruciet malignos spiritus

Quaestio 2 : Utrum homines damnati post iudicium cruciabuntur igne infernali

Distinctio Quadragesima Quinta

Quaestio 1 : Utrum anima separata possit intelligere quiditates sibi ante separationem habitualiter notas

Quaestio 2 : Utrum anima separata possit acquirere cognitionem alicuius prius ignoti

Quaestio 3 : Utrum anima separata possit recordari praeteritorum quae ipsa novit coniuncta

Quaestio 4 : Utrum beati cognoscant orationes quas eis offerimus

Distinctio Quadragesima Sexta

Quaestio 1 : Utrum in Deo sit iustitia

Quaestio 2 : Utrum in Deo sit misericordia

Quaestio 3 : Utrum in Deo distinguatur iustitia a misericordia

Quaestio 4 : Utrum in punitione malorum concurrat ex parte Dei punientis iustitia cum misericordia

Distinctio Quadragesima Septima

Quaestio 1 : Utrum universale iudicium sit futurum

Quaestio 2 : Utrum mundus sit purgandus per ignem

Distinctio Quadragesima Octava

Quaestio 1 : Utrum Christus in forma humana iudicabit

Quaestio 2 : Utrum in iudicio vel post cessabit motus corporum caelestium

Distinctio Quadragesima Nona

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum beatitudo consistit per se in operatione

Quaestio 2 : Utrum beatitudo immediatius perficiat essentiam quam potentiam ipsius beati

Quaestio 3 : Utrum beatitudo per se consistit in pluribus operationibus simul

Quaestio 4 : Utrum beatitudo per se consistit in actu intellectus vel voluntatis

Quaestio 5 : Utrum beatitudo simpliciter consistit in actu voluntatis qui est fruitio

Quaestio 6 : Utrum ad essentiam beatitudinis pertineat securitas perpetua

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum corpus hominis beati post resurrectionem erit impassibile

How to Cite

Quaestio 1

Utrum gratia sit in essentia animae vel in potentia

QUAESTIO UNICA. Utrum gratia sit in essentia animae vel in potentia ?

Alensis 8. p. g. 69. memb. 2, et q.' 10. «n. 1. fin. D: Thom. 1. 2.9. 110; art. 4. et de vent, g. 27. art. 6. D. Bonav. fuc art. 1.2. quaest. 5. Ruchard. art. 9. quasst. 4. Durand. o. 2. Gabr. quae$l. 1. Henr. quodl. 13. quaest. 12. Vasq. 1. 2:4, 108, c0). 9.

Circa distinctionem vigesimam sextam, in qua Magister agit de adjutoriis gratuitis, qua habuerunt primi parentes ad resistendum ]gnalo Angelo, quaeritur unum: Utrum gratia sit in essentia anime velin potentia? Quod in essentia, probo, quia essentia prius exit a Deo quam potentia; igitur prius reducitur in Deum. Consequentia probatur, tum per Dionysium, quia res reducuntur in Deum eo modo quo exeunt a Deo; tum quia sicut quaelibet creatura habet Deum pro primo efficiente, ita et pro ultimo fine.

Praeterea, essentia est indeterminatior quam potentia; igitur magis indiget determinari quam potentia; sed gratia ponitur tanquam formaliter determinans animam indeterminatam, ergo, etc.

Praeterea, gratia semper est in actu suo, potentia non; ergo non est in potentia. Prima propositio probatur, quia actus gratise est gratifieare, sed gratia semper gratificat. Consequentia probatur,quia habitus non potest semper esse in. suo actu, nisi illud cujus est, sit in actu.

Item, acceptatio essentiae sufficit ad acceptationem potentis, et non e converso; ergo gratia, quae est principium acceptandi, debet poni per se in essentia. Probatio antecedentis, Gen. 4. RHesperxit Deus ad Abel et ad. munera ejus.

Praeterea, eum essentia sit prior essentialiter in esse ipsa potentia, igitur similiter in acceptatione.

Praeterea, forma determinans ad agendum, magis debet poni in principali agente quam in instrumenbos essentia »;est: principale agens, et potentia sicut instrumentale, secundum Anselmum de Concord. c. 19; ergo, etc.

Praeterea, correspondentia debet esse 1maginis recreate ad imaginem creatam; imago creata requirit unitatem essentiae et trinitatem potentiarum; ergo et illud quod reecreatur, requirit unitatem gratie perfieientem essentiam, et trinitatem — virtualiter perficientem potentiam.

Oppositum, gratia est aliqua formain anima secundum quod probatur dist. 17. primi lib. sed non est passio vel potentia; ergo habitus, secundum illam divisionem Philosophi 23. Ethic. omnis autem habitus est in potentia voluntatis; igitur, etc.

Item, eadem est gratia operans et cooperans; sed cooperans est in potentia voluntatis, igitur, etc.

SCHOLIUM.

Sententia D. Thome et aliorum, gratiam esse in essentia anime, non in potentia, et probatur dupliciter.

Hic dicitur (a) quod gratia est primo in essentia, quod probatur; per Augustinum de laude charitatis, ? quia ipsa est radiae et vita omnium bo-, norum. Ibidem etiam, charitas est. vita morientium; vita autem et mors ! pertinent ad essentiam, ergo, etc.

Confirmatur (b), quia si ibi ponatur, dat esse supernaturale et primum; igitur pari ratione poterit dare agere supernaturale; non autem daret esse per se supernaturale, si tantum esset in potentia, eum tamen necesse sit omne agere praecedere esse, et esse naturale pr:ecedere agere naturale, et esse supernaturale agere supernaturale. Vel aliter arguitur sic: agere praesupponit esse; 1gitur quod dat agere naturale vel supernaturale, dat esse tale; sed gratia dat agere animae, igitur dat esse; sed esse est ipsius essentiae, igitur, etc.

SCHOLIUM.

Refutat dictam sententiam probans gratiam subjeetari in potentia. Primo, quia est idem cum gloria, vel dispositio ad eam. Seeundo, omnis satiatio est per actus. Tertio, alias anima in via esset beata. Quarto, (est secundum apud Seotum) non perficit animam, ut inderminata est ad omnes actus, sed ut determinata ad unius potenti:e, scilicet voluntatis, alias posset in actum meritorium ante omnem voluntatis actu; resolvit hanc partem esse tenendam, addens alias duas rationes.

Contra istam (c) positionem arguitur dupliciter: Primo, quia, cum gratia sit idem realiter cum oloria, vel per se sit dispositio ad eam, sequitur quod per se sit in eodem subjecto, in quo est beatitudo; beatitudo autem non est per se in essentia, sed in potentia; erS0,sebo.

Respondetur quod beatitudo principaliter est in essentia, et redundat mediante illa in potentias, secundum quod sunt capaces ejus, secundum magis et minus, prius et posterius. Primo modo, anima est deiformis, sicut carbo ignitus ex speciali illapsu Dei.

(d) Contra, ergo circumscriptis potentiis, posset anima esse beata per se, et ita esset beatitudo, non in aliquo actu secundo, neque etiam in attingendo objectum ultimum, nam non attingitur objectum (ut objectum) nisi per actum secundum, qui convenit animae, ut est potentia.

Item, beatitudo non est, nisi quia satiat et quietat beatum; haec quietatio non potest esse nisi per conjunetionem ad objectum beatificum; eonjunctio autem non est nisi per actum aliquem, qui tantum est potentic, et haec est. sententia Philosophi ponentis, quod beatitudo est in actu.

(e) Praeterea, si beatitudo poneretur in essentia, eum ejusdem rationis sit gratiain essentia, in via, etin patria, ergo nunc anima esset beata, licet minus quam in patria; consequens est falsum, ergo et antecedens. Consequentia probatur, quia nunc habet actum primum ejusdem rationis (per te) cum isto, in quo est essentialiter beatitudo.

Respondetur, quod ita posset aroui de actu. sicut de eratia. s! esset in potentia, quia ejusdem rationis est actus nunc et tunc. Nec valet instare de actu videndi, et lumine celorie, quia ista per se non pertinent ad gloriam; ergo, etc.

Dico, quod argumentum de actu primo, concludit quod nunc esset anima beata, licet minus quam tune, non autem si ponatur beatitudo in actu secundo, etiam dilicendi, quia ille non est ejusdem rationis in via et in patria. Si enim intellectio sit per se causa partialis respectu volitionis, sicut dicit tertia opinio, in quast. praecedente, sequitur quod visio et cognitio seenigmatica, (qua sunt intellectiones alterius rationis) possint concurrere ad volitionem simpliciter alterius rationis; et hsec fuit una ratio facta superius pro tertia opinione quia idem objectum, diversimode cognitum, potest diligi diversis actibus, etiam secundum speciem.

Si autem sustineatur quod voluntas sit tota causa, volitionis et fruitionts, tunc difficilaus est salvare, quod beatitudo principalius consistat in fruitione; illud. enim a quo distinguitur formaliter perfectum ab imperfecto, secundum quod 1mperfectum, dicitur esse perfectius in illo; sed si fruitlio in patria et in via sunt ejusdem spectet, quod videtur, si sola voluntas sit causa fruilionis, et objectum est idem, et habitus idem, tunc beatus, secundum quod beatus, distinguitur a non beato per visionem, eli non per fruitionem, qua est untus rationis in uiroque; ergo visio esset nobilior fruitione. Suslinendo tamen quod voluntas sit tota causa actus sui, potest dici quod causa activa, qua. est dilimitata ad. diversos effecius, concurrentibus illis, quae requiruntur, eo modo quo requiruntur, causat diversa; sicut Sol constringit lutum, et dissolvit glaciem propter diversam dispositionem in passo; voluntas autem est causa illimitata habens diversas volitiones specie in virtute (ua; ideo concurrentibus visione et cognisione aenigmatica, qua sunt diversa specie, et per se requisita ad. actum voluntatis, potest voluntas causare diversos actus specie, et sic fruitio specie potest. distingui in via et in patria.

Praeterea secundo (f), quando aliqua forma est indeterminata secundum virtutem activam ad plura, illud quod praecise respicit unam actionem determinatam, non perfieit eam inquantum est indeterminata, sed inquantum est potentia determinata, respectu illius actionis. Exemplum, si anima est indeterminata ad plures actus convenientes sibi, secundum plures potentias, sapientia vel quicumque habitus intellectualis alius non perficit animam inquantum indeterminata, sed praecise inquantum intellectus. Et ratio propositionis est ista, quia si perficeret eam inquantum indeterminata, secundum virtutem activam, ergo aeque posset eam perficere in ordine ad quemcumque actum suum; similiter si perficeret eam praecise in ordine ad determinatum acetum, ita perficeret eam, si tantum esset potentia activa determinata ad istum actum, et non indeterminata ad plures; sed gratia tantum perticit animam in ordine ad determinatum actum, id est, meritorium, qui scilicet est solius voluntatis, secundum Anselmum de Concord, Virgin. cap. 4. et alibi frequenter; ergo perficit praecise inquantum est illa potentia, cujus est talis actus; haec est voluntas, ergo, eto.

(g) Confirmatur ista ratio, quia si posset perficere, vel perficeret essentiam anime, ut essentia posset. redundare in actum prioris potentiae, scilicet intellectus, et sic actus intellectus, ut praecedit actum voluntatis, posset esse gratifieabllis et meritorius; imo si solus intellectus esset sine voluntate, in essentia illa posset esse gratia et meritum.

Concedi potest conclusio ista-| rum rationum, quia iste habitus: qui probatus est esse supernaturalis dist. 17. primi, perficit potentiam anim, et determinatam, scilicet voluntatem, quia in ordine ad objectum determinatum talis potentie, et etiam actum; non autem perficit essentiam, quia ipsa ut sic nullum respicit objectum, nec aliquem etiam acetum.

Confirmatur per Anselmum de Concord. Virgin. c. 3. Omnis justitia. et injustitia. est. formaliter. in. voluntate. gratia est quaedam justitia et rectitudo; ergo, etc.

Item, opposita sunt circa idem; gratia et peccatum sunt opposita; sed peccatum est in voluntate, secundum Anselmum ubi prius, igitur et gratia.

SCHOLIUM.

Doctor omisit solvere primum et ultimum argumentum. Ad primum ergo dico, quod cum potentia sit ipsa essentia, ex d. 16. in re simul exeunt a Deo, et redeunt in Deum, vel sicut exeunt omnia a Deo efficiente propter se ut propter finem, similiter ordinantur in ipsum ut in finem. Vide Scotum 1. d. 2. q.d. ad ult. non est dabilis virtus perficiens essenliam et non potentias, nec requiritur correspondentia imaginis recreatz ad creatam; supponunt gratiam distingui a charitate, quod falsum esse ex dicendis d. Seq. patebit.

Ad argumenta in oppositum (h). dico, quod gratia determinat ad operationem gratuitam, sicut pertinet ad habitum determinare, et hoc modo potentia est indeterminata indeterminatione proxima, et non essentia.

Ad aliud dico, quod etsi gratifi-. care, id est, eratum reddere, signi- ' ficetur A nue. non tamen est agere, sicut nec albedinem facere parietatem album est agere, sed informare parietem.

Ad tertium dico quod acceptatio potentiae sufiieit, ad acceptionem essentiae, et non e converso; sicut enim si homo poss^t videre actum alterius diligendi, propter illum acetum acceptaret totum supposiium, ita Deus primo aoeceptat actum libere elicitum a potentia, non quidem acceptatione generali qua acceptat omnem ccreaturam, quia sic primo essentia accepLlatur, sed acceptatione speciali, qua ordinat acceptum ad beatitudinem; acceptat autem sic primo et principaliter potentiam, qua est primo beatifieabilis, et per illam ipsam essentiam.

.. Et cum objicitur de Abel et muneribus ejus, dico quod actus exterior non acceptatur nisi quia interior, nec interior nisi quia potentia illa, cujus est actus vel elicitus vel imperatus acceptatur; sed non est ulterius resolvere illam aeceptationem istius potentiae in acceptationem alicujus prioris acceptati, quia nihil est prius acceptabile acceptaticne speciali, nisi mediante illa potentia.

(1) Ad aliud de instrumento, posset concedi major, de instrumento extrinseco, non autem de intrinseco, quod est idem operanti sic ipsemet operans dicitur instrumentum, inquantum habet rationem determinatam operativam, quia illo modo accipiendo instrumentum, forma determinans actionem, debet poni in instrumento; non autem in principali agente, ut distinguitur ab instrumento, debet poni nisi forma recipiens aotionem.

PrevBack to TopNext

On this page

Quaestio 1