Articulus 1

¶ Questio II PRimo ostendo quod caro virginis fuit sactificata antequam animata. Apostolus ad Rom. xi. Si radix sancta et rami. Sed parentes beate virginis qui fuerunt eius radix sancti fuerunt: ergo videtur quod caro virginis ex eis tradicta sancta fuit antequam animata.

¶ Item nisi caro eius fuisset sanctificata antequam animata anima eius contraxisset originale peccatum: sed anima virginis originale peccatum non contraxit: sicut enim dicit Ansel. in libro de conceptione verumo longe vltra medium. Decens erat: vt ea puritate: qua maior sub deo ne quid intelligi: virgo illa niteret. ergo videtur quod caro fuit sanctificata: antequam animata.

¶ Item de re non sancta: non est solennizandum: sed conceptio carnis beate virginis est solennizanda. Multi enim eam solennizant: nec reprehenduntur: ergo videtur quod suit sancta antequam animata.

Contra contraria nata sunt fieri circa idem: se peccatum nunquam est in carne ante animationem. ergo nec sanctitas.

¶ Item sicut se habet gloriam corporis ad gloriam anime: sic videtur se habere sanctitas carnis ad sanctitatem anime: sed corpus nunquam glorificatur: nisi per anime glorificationem: ergo nec caro sanctificatur: nisi per anime sanctitatem.

Respondeo quod sicut peccatum potest dici esse in aliquo: sicut in subiecto secundum quem modum est in sola rationali: vel intellectuali creatura: et sicut in causa secundum quem modum dicitur esse in carne infecta sic carnem virginis ante animationem fuisse sanctificatam dupliciter potest intelligi: vno modo ita quod ante animatione facta fuerit subiectum sanctitatis: et sic non potuit esse verum. Nulla enim creatura nisi rationalis: vel intellectualis potest esse sanctita tis subiectum. Alio modo ita quod illi carni fuerit data aliqua dispositio per quam esset in anima sibi vnienda sanctitatis causatiua. et hoc etiam non est verum. Anima enim virginis ex sui vnione ad illam carnem peccatum originale contraxit.

¶ Unde Ansel. 2 libro cur deus homo: quasi in medio libro dicit de beata virgine quod in iniquitate concepta est. et in peccatis concepit eam mater eius: et cum peccato originali nata est: quod de natiuitate in vtero intelligendum est. Augu. etiam super Gen. bene vltra medium: dicit de carne virginis quod fuit concepta de propagine carnis peccati.

Ad primum in oppositum cum dicitur quod si radix sancta et rami. etc. dico quod verum est: si radix est ramorum sub ratione qua sancta: parentes autem beate virginis sancti fuerunt ratione persone formaliter: non causaliter ratione nature: ratione cuius ab eis fuit caro virginis propagata.

¶ Ad secundum dicendum: quod minor falsa est. Anima enim virginis peccatum originale contraxit. Descendit enim caro eius a primis parentibus secundum naturalis propaginis legem: nec obstat illa auctoritas Ansel. allegata: quia illi puritas soli homini deo debebatur: vt nulla vnquam peccati seruitute teneretur: ad quam pertinebat omnium redemptio a peccato: sed post hanc puritatem matrem eius decuit habere maximam.

¶ Ad tertium dicendum: quod conceptio nature humane beate virginis non carnis eius tantum solenizatur non habendo aspectum ad illum momentum quo eius anima peccatum originale habuit: sed ad sanctificationem per quam ab originali peccato mun data fuit quod eodem die cito post constitutionem nature eius pie creditur esse factum.

Questio. II. Ecundo quaeritur vtrum virgo sanctificata fuerit antequam de vtero nata. Et videtur quod non Aug. ad Dardanum: prope medium epsible: illa sanctificatio qua singuli efficimur templa dei: et in vnum omnes templum dei: non est nisi renatorum: quod nisi homines esse non possunt. ergo nullus ante natiuitatem sanctificatur.

¶ Item glo. super illud ad Ro. 8. Ut sit ipse primogenitus in multis fratribus: dicit de christo quod primus sine peccato natus est: sed mater eius fuit ante ipsum nata. ergo prius fuit nata quam sanctificata.

¶ Item magister in littera dicit de carne christi quod antequam esset verbo vnita obnoxia fuit peccato in maria: quod non videtur fuisse verum: si maria ante suam natiuitatem in vtero fuisset sanctificata: quia quando fuit sanctificata: fuit a peccato mundata.

Contra ecclesia non solemnizat pro alicuius natiuitate: nisi fuerit natus in sanctitate: sed solemnizat pro beate virginis natiuitate. ergo nata fuit ex vtero in sanctitate.

Respondeo quod virgo beata fuit sanctificata: antequam de vtero nata: quod probat aucto ritas ecclesie: que natiuitatem eius solenizat: et etiam probatur ex sacra scriptura per locum a minori: quia ex quo Ioam et hieremias de quibus minus videtur quam de matre christi: ante natiuitatem ex vtero sanctificati sunt: vt habetur Hiere I et de Ioan. bap. Luc. I1. Multo fortius hoc credendum est de matre dicunt nostri Iesu christi. Ad hoc etiam est auctoritas bernardi in epilura ad lugd. que est in ordine: et numero eplurarum suarum 16. dicentis. Fuit proculdubio mater dei ante sancta quam nata. ratio autem quare sacra scriptura eius sanctificationem antequam nascere tur non testificatur expresse est vt nobis detur intelligi quod tante excellentie est esse matrem dei quod habito expresse hoc testimonio de eius sanctificatione: antequam nasceretur rationa biliter non potuit dubitari.

Ad primum in oppositum dicendum: quod illa scificatio de qua loquitur Augu. ibi est illa quae fit per sacramentum baptismi que non conuenit nisi ex vtero natis: quia sicut in quarto ostendetur: Puer in ventre matris baptizari non potest

¶ Ad secundum dicendum: quod illa glo. intelligenda est de natiuitate in vtero: que est quando in vtero ex vnione anime cum corpore constituitur homo.

¶ Ad 3m dicendum: quod caro virginis: post suam natiuitatem ex vtero: non dicitur obnoxia fuisse peccato: quia peccatum fuit in virginis anima: sed propter fomitem qui essentialiter remanserat in carne: quamuis eam non inclinaret ad malum: nec redderet eam difficilem ad bonum propter abundantiam gratie eam ad bonum inclinantis: et impedientis inclinationem fomitis ad malum.

Questio. III. Tertio queritur vtrum potest primam sanctificationem aliquod habuerit peccatum. Et videtur quod sic. Augu. in lib. questionum noui et veteris testamenti. q. 54. inter questiones noui testamenti tractans illud Luc. 2. Tuam ipsius animam pertransibit gladius dicit quod maria in morte domini dubitauit: sed dubitare in fide peccatum est.

¶ Item Aug. in eodem lib. q. 9. inter quaestiones noui testamenti dicit: quod spiritus sanctus purificauit quod de maria virgine corpus saluator protulit: sed purificationon est nisi a peccato. ergo virgo maria post primam sanctificationem peccatum habuit.

¶ Item Dam. libro 3. c. 2. dicit quod post ascensum sancte virginis spiritus sanctus superuenit super ipsam secundum sermonem quem dixit angelus purgans ipsam: sed illa purgationon videtur fuisse: nisi a peccato: ergo videtur quod post primam sanctificationem peccatum habuit.

Contra. Bernatur. in epostolua ad Lugdum quae est in nuero eplurarum suarum. 163. dicit. Puto quod copiosius munus gratiae in eam descenderit que non solum eius sanctificaret ortum: sed eam deinceps ab omni peccato custodiret immunem.

¶ Item beatus Ioan. baptista post suam sanctificationem in vtero non peccauit: vt videtur: cum de ipso cantat ecclesia: Ne leui saltem maculare vitam famine posset. ergo multo fortius maria virgo post suam sanctificationem non peccauit.

Respondeo quod potest primam sanctificationem virgo maria nullum penitus peccatum habuit: nec interius aliquam inclinationem ad peccatum: quia per abundantiam gratiae repressus fuit in ea fomes: vel ligatus: ne eam ad malum aliquid inclinaret: vel ad bonum difficilem redderet: quamuis per illam gratiam nondum esset consecuta confirmationem in bono que totaliter excluderet flexibilitatem liberi arbitrii ad malum: quia tamen fomes eam ad malum non inclinabat: nec a bono retrahebat: et abundantia gratiae ipsam efficaciter excitabat ad bonum: et diuinam prouidentiam ipsam modo speciali: et priuilegiato custodiebat: ideo postquam purgata fuit ab originali peccato per eius sanctificationem in matris vtero quae fuit eius sanctificatio prima: nunquam habuit: nec mortale: nec veniale peccatum. Unde Aug. in libro de natura et gratia non multum ante mediu dicit: quod de sanctam virgine maria. propter honorem domini: nullam prorius cum de peccatis agitur habere nolo quaestionem. Indeenim scimus quod ei plus gratie collatum fuerit ad vincen¬ dum omni ex parte peccatum que concipere: ac parere meruit eum quem constat nullum habuisse peccatum.

Ad primum in oppositum dicendum: quod in illa auctoritate accipitur dubitatio proadmiratione non pro hesitatione: nec mirandum si admirabatur dum considerabat quod deus et homo: ita ignominiose tractabatur.

¶ Ad secundum dicendum: quod ibi accipitur purificatio non pro purgatione ab aliquo peccato: sed pro totali fomitis a motione qui per primam sanctificationem: quamuis virginem non inclinauerit ad malum: tamen non erat eradicatus essentialiter: sed per secundam sanctificationem que suit in conceptione filii dei totaliter admotus est: vt in sequenti quaestione declarabitur.

¶ Simili modo soluendum est ad tertium.

Quaestio IIII. Uarto queritur vtrum potest sanctificatio nem secundam: qua fuit sanctificata in conceptione filii dei peccare potuerit. Et videtur quod sic: in hac vita nobilius esset non peccare: et posse peccare: quam non posse peccare. Unde Eccls. 3I. dicitur ad taudem viri iustisquod potuit transgredi: et non transgressus: ergo magis fuit ad laudem virginis marie quod potuerit transgredi: et non sit transgressa quam quod transgredi non potuerit.

¶ Item fomes est habitualis inclinatio in appetitu sensitiuo ad tendendum in obiectum suum praeter rationis: et contra rationis imperium ex peccato primorum parentum mediante creata nature corruptio. Fomes ergo vltra carnis essentiam: et sensitiui appetitus: nihil videtur ponere. ergo nec eradicari potest essentia carnis et appetitus sensitiui remanentibus: sed post primam sanctificationem remanserunt in virgine carnis essentie et appetitus sensitiui. ergo et fomes: et ex consequenti possi bilitas ad peccandum.

¶ Item Anselmus in libro de casu diaboli. c. 6. dicit de bonis angelis quod a deo prouecti sunt: vt sint adeptiquicquid velle potuerunt: nec iam videant: quod plus velle possint: et propter hoc peccare nequeunt. praecisa ergo causa impossibilitatis peccandi in homine est habere quicquid homo potest velle: nec videre quid plus velle possit: sed hoc per secundam sanctificationem non est collatam beate virgini: quia per eam statum glorie non habuit. ergo videtur quod per secundam sanctificationem non fuit consecuta impossibilitatem peccandi.

Contra. Chri. super Math. c. 2. super illud Math. I. Inuenta est in vtero habens de spiritu sancto. dicit quod possibilius esse credebat Ioseph mulierem sine viro posse concipere: quam mariam posse peccare: sed nemo lauduatur de falsa credulitate: ergo post conceptionem filii dei maria virgo non plus potuit peccare: quam virgo naturaliter concipere.

Respondeo quod per secundam sanctificationem virginis humilitas concupiscendi que est fomes fuit totaliter in ea destructa: et peccandi possibilitas ab ea sublata. Per illam enim sanctificationem fuit in ea perfecta charitas: et sicut perfectus charitatis actus: non potest esse cum inordinato concupiscentie actu: ita nec perfectus charitatis habitus: cum humilitate ad concupiscendum.

¶ Unde Aug. li.o 83. q. quaestione 36 dicit. quod nutrimentum charitatis est imminutio cupiditatis: perfectio nulla cupiditas.

¶ Unde sicut beata virgo post primam scientificationem non fuit concupiscens secundum actum: ita post secundam non fuit concupiscens secundum habitum. vnde si post secundam sanctificationem de carne eius fuisset aliquis purus homo miraculose formatus: et solis naturalibus relictus: ita fuisset integre nature: sicut esset homoex elementis formatus: et suis naturalibus relictus: saltem quantum ad illam integritatem: cuius corruptio est inclinatiua ad peccatum. et sicut videmus quod a materia propter perfectionem forme virtualiter continentis omnium formarum generabilium: et corruptibilium virtutes: exclusa est priuatio: per quam est in materia possibilitas ad aliam formam: vt patet in materia celi: ita dico aliqualiter a simili quod beata virgo in secunda sanctificatione: tam priuilegiatam recepit gratiae perfectionem: vt ab ea fuerit exclusa possibilitas tramsmutationis ad contrarium scilicet ad peccatum: et talem gratiam decuit dari matri dei: quia nullo modo congrue¬ bat: vt mater dei esset: et peccare posset.

Ad primum in oppositum dicendum: quod sapiens non intendebat dicere per illa verbaquod posse transgredi esset laudabile per se: sed per accidens: inquantum scilicet includit liberum voluntatis arbitrium: et inquantum posse transgredi in exteriori effectu ostendit in illo: qui non sic transgreditur esse munditiam in affectu: ex quo enim potest facere malum effectum: et non facit argumentum est: quia non vult.

¶ Ad secundum dicendum: cum dicitur quod somes vltra carnis: et appetitus sensitiui essentiam: nihil ponit etc. dico quod salsum est. ponit enim quendam corruptionem in carne: et in sensitiuo appetitu: que a prima institutione nature humane non erat: etiam si suis naturalibus fuisset relicta: et illa corruptio per secundam sanctificationem a carne virginis: et appetitu sensitiuo fuit ablata.

¶ Ad 3m dicendum: quod ibi Anselmus tetigit vnam causam impossibilitatis peccandi: sed pter illam potest esse in statu vie ex priuilegio speciali alia causa impossibilitatis peccandi que fuit in beata virgine: vt supra dictum est.