Articulus 1

Quaestio I

PRimo ostendo quod non omnia membra corporis resurgent: quia illa membra corporis sunt frustra que nullum vsum possunt habere: sed in resurrectione membra generatiue deseruientia et expulsioni superfluitatum: nullum tunc vsum habere poterunt: cum ergo in operatione dei nihil sit frustra membra talia non resurgent.

¶ Item si intestina resurgent aut resurgent plena aut vacua non plena: quia ille superfluitates quarum sunt contentiua non resurgent: nec vacua: quia inconueniens est ponere vacuum. ergo non resurgent.

Contra magister precedenti distint. c. vlti. Dicit quod homines resurgent sine diminutione mebrorum omnia humani corporis habituri membra.

Respondeo quo omnia membra corportis resurgent. vnde glo. super illud I. Cor. 15. Mortui resurgent incorrupti. dicit id est sine culpa diminutione membrorum: cuius duplex est ratio. Una persectio nature. Alia rectitudo diuine iustitie: que exigit vt omnia membra corporis: eo quod ab anima fuerunt perfecta cum ea puniantur aut premientur.

Ad primum in oppositum dicendum quod maior est falsa: quia et si non possunt vsum habere quo ad vsum actuum secundum quem est agere: tamen sunt necessaria ad perfectam integritatem nature: et etiam patientur passiones doloris in inferno vel delectationes honestas in paradiso.

¶ Ad secundum dicendum quod intestina non resurgent vacua: sed plena non sordibus: sed plena aere vel puris humoribus.

Quaestio II.

Ecundo quaeritur vtrum omnes humo res corporis resurgent. Et videtur quod non: quia non sunt de substantia corporis: sed sunt immediatum nutrimentum membrorum secundum philosophum I de som. et vigi. sed nihil resurget in corpore nisi quod est de substantia eius: quia alia nunquam fuerunt ab anima per fecta. ergo humores non resurgent.

¶ Item tunc non erit necessarius vsus nutriendi: sed vt iam dictum est: humores non sunt nisi corporis nutrimentum. ergo si resurgerent essent superflui.

Contra in sacramento altaris substantia vini conuertitur in sanguinem corporis Christi. ergo in christi corpore resurrexit sanguis. ergo a simili in corporibus alio rum: cum resurrectio christi fuerit nostre resurrectionis exemplar.

Respondeo quod proprie loquendo diffentuia est interhumores et humiditates. humorenim dicitur prout continetur in magnis venis. humidi tas autem est extra magnas venas. Et hec est humiditas secundum Auicen. 12 de animalibus. c. de humo ribus et humiditatibus trium modorum. Una illarum est humiditas que dispergitur per membra sicut ros: et hec est in forami nibus paruarum venarum que meseraice possunt dici seucapilares. Secunda humiditas est illa que est propinqua coagulationi: et incipit dealbari: et non peruenit ad complementum. Tertia est illa que iam est dealbata habens vltimam perfectionem quam natura intendit in humore: quia iam est incorporata membris: et pertinet ad membricompletionem propter quod ab aliquibus dicitur tenellapars seu mollis substantie membri. et prima humiditas vocatur ros. secunda autem cambium. tertia gluten.

¶ Dico ergo quod humores qui sunt sanguis: cholera: flegma: melancholia resurgent sicut habetur ex sententia Augu. 1 li. retrac. c. 16. et li. 2. c. 3. Cuius ratio est: quia illi humores sunt in corpore non tantum propter necessitatem nutriendi et restaurandi deperditum: sed etiam quia eorum debita proportio iuuat ad debitum membrorum operationem. Et ratione sue forme: et quia in eis est aliqua influentia virium ipsius anime: quamuis ab ipsa anima per essentiam non per ficiantur: sunt etiam ad virtutis naturalis ostensionem et ad corporis maiorem decorem: et ad eius secundariam per fectionem: et ideo resurgent in quantitate que conuenit decori corporis. non enim existimandum est quod oportet resurgere quicquid de humoribus per minutionem emisimus. Humiditas autem illa que dicitur ros: et illas que dicitur cambium non resurgent: quia sunt in via transeundi de forma humiditatis in formam membri: quia tunc partes omnes in suis formis stabilientur.

¶ Tertia vero humiditas que dicitur gluten resurget cum membris: eo quod iam pertinet ad ipsorum complexionem. Humiditates vero superslue indiuiduo sunt trium modorum.

¶ Quedam quam natura intendit abiicere ab indiuiduo tanquam nociuam sibi. sicut vrina et sudor et similia.

¶ Quedam quam natura intendit separare ab indiuiduo per actum generatiue ad seruationem speciei in alio indiuiduo vt est semen.

¶ Que dam quam natura ordinat ad nutrimentum alterius in diuidui: cuiusmodi est lac quo nutritur puer post natiuitatem ex vtero: et. menstruum quo nutritur iam natus invtero: et tales humiditates non resurgent: eo quod non sunt ad corpoxis indiuidui in quo sunt decorem: nec ad perfectionem eius: et quia non pertinent nisi ad statum hominis corruptibilem.

Ad primum in oppositum dicendum quod quamuis non sint plene de substantia corporis: eo quod a forma corporis completiua per essentiam non in formentur: tamen conferunt ad secundariam corporis perfectionem et decorem.

¶ Ad secundum dicendum quod quam uis non resurgent propter necessitatem nutriendi: tamen resurgent propter alias causas que in corpore questionis dicte sunt.

Quaestio III

TErtio queritur vtrum capilli et vngues resurgent.

Respondeo in corpore quedam sunt de principali intentione nature vt ea que sunt necessaria ad nature operationem. Quedam autem sunt de secundaria nature intentione: vt ea que sunt ad predictorum conseruationem et decorem vt videmus solia in arboribus. Unde dicit philosophus 2 de anima. Quod folium corticis est cooperimentum n cor¬ tex autem fructus. Sic in humano corpore sunt capilli et vngues: pili autem barbe secundum Augusti. 22. de ciui. c. 24. Non sunt pro iuuamento: sed pro virili ornamento: et quia in homine non tantum resurget illud quod est de primaria eius perfectione et prima nature intentione: sed etiam illud quod est se cundaria eius perfectione: et secundaria nature operationis intentione. et ideo vngues pili barbe et capilli resurgent. Unde Mat. 10. Uestri capilli capitis omnes numerati sunt: et Luc. 21. Capillus de capite vestro non peribit: resurgent tamen vngues pilli barbe: et capili in illa quantitate que magis erit ad ornamentum corporis et decorem. vnde non est intelligendum quod resurgat quicquid per tonsuram et rasuram de predictis amotum est: quia sicut dicit Augusti. enchi. 5. c. 2. Et recitat magister huius di. c. 2. Indecorum aliquid non erit: nec tamen intelligendum est quod resurgant propter eorum que sunt de prima intentione nature conseruationem: quia corpora resurgent incorruptibilia: sed propter ornatum et decorem et secundariam nature perfectionem.

Quaestio IIII

QUarto queritur vtrum totum illud quod fuit de veritate alicuius nature humane resurgat in ipso.

¶ Et videtur quod non impossibile est quod idem resurgat in hominibus diuersis: sed illud quod est de veritate humane nature in homine vno potest fieri de veritate humane nature in alio per actum nutritiue: quia possibile est vnum hominem nutriride carnibus humanis: sed caro que sit de nutrimentoefficitur de veritate humane nature: quia ab anima humana informatur. ergo non resurget in quolibet quicquid in eo fuit de veritate humane nature.

¶ Item vt ostensum est libro 2. di. 30. Semen est de superfluo alimenti tertia digestione digesti. ergo si vnus homo nuriatur carnibus humanis in illo generabitur semen de carnibus aliorum hominum: exra quo semine alius poterit generari. Cum ergo caro generata ex semine maxime sit de veritate humanenature ipsius geniti: illud idem in numero quod primo est de veritate humane nature in vno: fieri potest de veritate humane nature in alio per actum generatiue: presupposito actu nutritiue. ergo non resurget in quolibet homine quicquid in ipso de veritate humaenie nature: aut idem in numero resurget in diuersis hominibus: quod est impossibile.

¶ Item materia est de veritate humane nature: quia est de essentia compositi secundum Auicen. 5 metaph. c. 5. Sed in generabilibus et incorruptibilibus possibile est eandem materiam in numero primo esse partem vnius compositi: et postea partem alterius. ergo tota materia vnius humani corporis fieri non potest materia alterius: et tunc arguo: vt prius scilicet quod non resurget in quolibet quicquid in ipso fuit de veritate humane nature: aut quod idem numero resurget in diuersis: quod est impossibile.

¶ Item caroques sit de nutrimento deperditur continue et per nutrimentum continue restauratur: sed vtraque sfuit de veritate humane nature: quia vtraque fuit ab anima informata: ergo si totum quod fuit in aliquo de veritate humane nature resurgeret in eodem: corpus resurgeret minus densum autem immoderate magnum: quorum vtrunque est inconueniens.

¶ Item costa Ade qua Eua formata fuit primo fuit in Adam de veritate humane nature postea in Eua. ergo aut Eua non resurget: aut non resurget in Adam quicquid fuit in eo de veritate humane nature: quia idem in numero non resurget in diuersis.

Contra Augu. 2 de ciu. c. 19 mihil quod naturaliter inerat periturum cuicumque corpori existimandum est: sed quicquid est de veritate humane nature in aliquo sibi naturaliter conuenit. ergo nihil de hoc illi periturum est.

¶ Item si non resurget in corpore quicquid fuerit de veritate humane nature in eo non resurget integrum: sed sicut dicit magister hulus di. c. 3. Reintegra¬ bitur naturalis substantia corporis. ergo in quolibet resurget quicquid fuerit de veritate humane nature in eo.

¶ Item rationabilius est quod resurgat in quolibet quicquid fuerit de veritate humane nature in eo quam omnes eius capilli: sed vt prehabitum est: capillus de capite non peribit. ergo resurget in quolibet quicquid ve veritate humane nature in ipso fuit.

Respondeo sicut ostensum est libro 2. di. 30. Non tantum in hoc homine est de veritate humane nature eius caro generata ex semine: sed etiam caro que sit de nutrimento: quia vtraque est de essentia humane nature in ipso: quamuis modo differenti: quia prima caroprincipalius est de veritate humane nature quam alia vt ibi dem satis aperte declaratum est.

¶ Dico ergo quod quicquid est de veritate humane nature modo primo in quolibet in eodem resurget quantum ad formam: non oportet tamen quod totum resurgat quantum ad materiam sed sufficit quod resurgat quantum ad aliquam eius partem: si de alia parte fuit homo alius generatus. deus enim vel per multiplica tionem illius partis materie: vel aliunde: vel de nihilo sicut ei placuerit: tantum supplebit de materia: quanta fuit illa pars: et de qua fuit homo generatus: nec preiudicabit identitati eiusdem corporis in numero: cum videamus eundem hominem habere corpus idem in numero in iuuentute et senectute non obstante quod partes secundum materiam fluunt et alie substituuntur secundum sententiam philosophi. lib. I. de generatione.

¶ Si autem loquantur de eo quod est de veritate humane nature modo secundo: cuiusmodi est caro facta de nutrimento: sic etiam dico quod non oportet quod totum islud quod fuit de veritate humane nature resurgat quantum ad materiam: quia talis materia continue deperditur et per nutrimentum restauratur: et sic si totum resurgeret: resurgeret corpus nimis densum aut im moderate magnum vt ostendebat quartum argumentum ad primam partem.

¶ Sed vtrum tota illa caro resurgat quamtum ad formam dubium est propter diuersos modos ponendi carnem fieri de nutrimento. si enim pro tanto caro dicatur fieri de nutrimento: quia materia nutrimenti expoliatur omni forma sua: et sit sub forma nutriti preexistente absque hoc quod aliqua forma educatur de potentia materie nutrimenti: tunc planum est quod per nutritionem nihis accreuit essentie forme carnis: quia tota essentia forme carnis: (forme dico educte de potentia materie que nunquamfuit in homine a principio sue repositionis in specie vsque in finem vite sue) educta fuit de semine: et sic oportet dicere quod tota caro que nunquam fuit hominis in eo resurget quantum ad formam. si autem ponatur aliqua pars forme carnis incomplete educi de materia nutrimenti: et carni preexistenti vniri: et per animam intellectiuam perfici. tunc oportet dicere quod non tantum fuit caro nutrimen talis quantum ad eius materiam: sed etiam quantum ad formam: et quod quasi continue per nutrimentum illud deperditum restauratur: et secundum hoc non est dicendum quod tota caro nutrimentalis resurgat in quolibet quantum ad formam incompletam: sicut nec quantum ad materiam.

¶ Alii autem dicunt quod materia sit tota substantia rei generabilis et corruptibilis: et illa interum resoluitur in materiam: ita quod materia non est de essentia substantie in quamtransmutatur essentia: et ita nihil potest esse de essentia substantie vnius indiuidui quod fuit de essentia substantie alterius: et secundum istos substantia generabilis et corruptibilis pro tanto dicitur composita ex materia et forma: quia ipsa substantia est resolubilis in causa.

¶ Et quamuis hec opinio videatur esse contra philoso. primo physico. Dicentem materiam esse ingenerabilem et incorruptibilem: et contra hoc quod communiter dicitur et tenetur quod substantie generabiles et corruptibiles composite sunt ex materia et forma: ita quod materia est de essentia eius: tamen est valde consona resurrectioni eiusdem hominis in numero quantum ad totum illud quod fuit de eius essentia.

¶ Alii autem facilius et clarius se expedientes de principali quaestione dicunt quod sicut resurrectio non erit per naturam: sed per diuinaum prouidentiam et potentiam sic ipse deus supernaturaliter prohibet ne aliquid de carne radicali. hoc est de carne facta de semine conuertatur in semen. et ideo quamuis caro radicalis vnius possit esse nutrimentum alterius: non tamen de illa potest alius homo generari. et ideo concedunt quod tota caro radicalis vniuscuiusque quantum ad totam formam et totam materiam resurget in eo t nec preiudicat vnitati materiali illius qui de ea nutritus fuerat: quia caro nutrimentalis fluit et refluit absque praeiudicio identitatis in numero illius qui nutritur.

Ad primum in oppositum dicendum quod si aliquis carnibus humanis nutriatur illa caro reddetur illi homini in quo caro humana primitus esse cepit: et deus illi qui de illis carnibus nutritus fuerat restituet quicquid de prima sua carne deperditum fuerat. Unde Augu. 22 de ci. c. 20. Loquens de illo qui fame comfectus atque compulsus vescitur cadaueribus hominum dicit. Reddetur caro illa homini in quo esse caro humanaprimitus cepit. Et infra: sua vero illi quem fames exinanierat ab eo qui potest est ex allata reuocare reddetur: quamuis et si omnibus periisset modis ne vlla eius materies in vllis nature latebris remansisset: vnde vellet eam repararet omnipotens.

¶ Ad secundum facilius est soluere secundum opinibnem tertiam: quia secundum eam quamuis caro radicalis possit comedinon tamen potest in semen conuerti: diuina prouidentia prohibente.

¶ Uel potest dici secundum opinionem aliam quod si quis nutriretur carnibus humanis: statim eum reponitur in specie: ita vt nullo alio nutrimento vteretur: quamuis semen in eo totaliter fieret de carne radicali aliorum hominum: adhuc homines comesti et homines ex eorum carnibus generati idem in numero resurgerent: quia de quolibet corpore hominum comestorum pars conuerteretur in substanstiam comedentis per actum nutritiue: et sic totum non posset in semen conuerti: pars ergo materie corporis comesti: de qua fuit alius homo genitus in illo resurget: quia aliter idem in numero resurgere non posset. pars autem alia que in substantiam comedentis per actum nutritiue esset conuersa in primo resurgeret: quia in ipso habuit essentialiorem ordinem ad resurrectionem: et tum quia primo ab anima illius fuit informata et perfectius: quia vt habitum est lib. 2. Caro facta de nutrimento seu materia nutrimentit non ita perfecte: et nec ita principaliter perficitur ab anima: sicut caro facta de semine. Illud autem quod deerit de parte materie illi de cuius carnibus alius homo fuit generatus: deus aliunde supplebit: vt in corpore quaestionis dictum est.

¶ Ad tertium dicendum quod impossibile est totam materiam necessiriam ad repositionem hominis in specie que dicitur naturalis fieri materiam radicalem carnis hominis alterius: quia hoc non posset fieri nisi mediante semine: natura autem per actum nutritiue prius conuertit partem de nutrimento in substantiam nutriti: et post hoc alias pars reponatur vt de illa fiat semen ordinatum ad conseruationem speciei per generationem alterius indiuidui.

¶ Ad quartum patet quid sit dicendum ex dictis in quaestione.

¶ Ad quintum dicendum quod illa costa non fuit in Adam de veritate humane nature necessarie ad repositionem eius in hominis specie: sed fuit ordinata ad multiplicationem speciei per eius super naturalem transmutationem in mulierem: vnde materia illius coste in Eua resurget et non in Adam.

¶ Secundum autem argumenta ad partem secundam: que ostendere videntur quod idem homo in numero resurget quantum ad totam formam: et quantum ad totam radicalem eius materiam: que precessit repositionem eius in specie: secunda opinio: que posita est in corpore quaestionis videtur verior quam prima: quia secundum primam aliquis resurgeret non idem in numero quantuad materiam: nisi sicut pars et totum: que nec totaliter idem sunt in numero: nec penitus numero diuersa: vt trahi potest ex his que videtur dicere philosophus Im libro phy. Ponendo tamen quod materia non sit de essentia compositi: vt tactum est: cessant multe difficultates que tacte sunt.

Quaestio V

QUinto queritur vtrum ex materia cuiuslibet membri reintegrabitur idem membrum in numero. Et videtur quod sic. Ee. 37. dicitur. Accesserunt ossa ad ossa vnumquodque ad iuncturam suam. ergo in resurrectione ad reformationem cuiuslibet membri redibit eadem materia in numero: de qua prius fuerat factum membrum.

¶ Item membrum non habens materiam eandem in numero: quam prius habuit: non est idem membrum in numero: quia materia est de essentia compositi. ergo si membrum non reformaretur ex eadem materiam in numero: de qua prius reformatum fuerat: non resurgeret membrum idem in numero: et ex conmsequenti cum corpus sit compositum ex membris: et compositum non possit idem in numero redire: nisi partes redeant eedem in numero: non resurgeret idem corpus in numero: quod falsum est.

Contra Aug. enchi. 50. c. Et recitat magister huius di. c. 2. Terrena materies que discedente anima sit cadauer: non ita resurrectione reparabitur: vt ea que dilabuntur: quamuis ad corpus redeant vnde dilapsa sunt: ad easdem quoque corporis partes vbi fuerunt redire necesse sit.

¶ Item accidens non variat essentiam rei: sed situs materie in corpore accidens videtur substantie corporis. ergo si in resurrectione variatur: non propter hoc erit alia in numero substantia ipsius corporis.

Respondeo quod in materia membri est considerare illud quod est de necessitate ad debitam membri consistentiam: et illud quod ibi est de superfluitate. contingit enim quandoque membrum plus habere de materia quam conueniens sit forme eius. primum redibit ad idem membrum in numero: quia reformatio debet respondere formationi. si tamen aliter fieret: nihilominus videtur quibusdam quod posset idem corpus in numero resurgere: ex quo rediret totius eadem materia in numero: et eadem forma innumero: que sunt essentiales partes compositi: quod sentire videtur Augu. 22 de ciui. c. 19. Ut patet per exemplum: quod ibidem ponit de vase facto de limo: et postea in eundem limum redacto: et de eodem limo iterum reparato: vbi dicit quod ad hoc quod redeat idem in numero non oporter quod illa pars materie: que prius erat in fundo iterum ponatur in fundo: nec illa que fuit in ansa iterum ponatur in ansa: sed sufficit quod totum reparetur de toto. et enchi. ei. c. simile dicit de statua redacta in massam: et iterum de eadem massa reparata. illud autem quod est de superfluitate ad idem membrum in numero non redibit. sed ad aliud membrum si in illo fuit defectus materie. si autem cuilibet membro esset superfluum: et toti corpori illud non resurgeret: quia talis superfluitas ex errore accidit et defectu nature.

AIrgumenta ad partem primam procedunt de materia conueniente forme membri et bone consistentie eius. Auctoritas Augu. ad partem secundam allegata procedit de materia superflua forme membri: quod patet: quia immediate sic subiungitur. alio. quin si capillis redit quod tam crebra tonsura detraxit: si vnguibus quod totiens dempsit exectio immoderata esset et indecens cogitantibus resurrectionem carnis. et ideo non credentibus occurrit infirmitas.

¶ Ad secundum dicendum quod quamuis situs partium in loco essentie corporis sit accidentalis: et tamen situs earum in toto ipsi toti est essentialis.

¶ Uel potest dici secundum alios quod argumentum non plus concludit: nisi quod ad reintegrationem eiusdem corporis in numero easdem partes materie ad easdem partes corporis redire: t in quibus prius fuerant non est necessarium: quod concedunt: sed ex hoc non sequitur quod non sit congruum. Et hi est dicunt ad secundum argumentum ad partem primam quod probare videtur hoc esse necessarium: quod non procedit: quia partes essentiales que sunt materia et forma totius: principalius et immediatius respiciunt compositi essentiam quam partes quamtitatiue et integrales: et ideo ad hoc vt idem corpus in numero resurgat sufficeret quod principia essentialia que sunt materia et forma totius reuertantur eadem in numero etiam si eedem partes materie ad easdem partes corporis integrales in quibus prius fuerant non reuertentur.

Quaestio VI

SExto queritur vtrum corpora resurgentium resurgent cum deformitatibus suis. Et videtur quod sic. Cicatrices sunt deformitates in corpore: sed corpus christi resurrexit cum cicatricibus. vt potest accipi ex his que habentur Io. 20. Ergo multo fortius alia corpora resurgent cum suis deformitatibus.

¶ Item quorundam corporum sunt alique deformitates naturales: sed secundum Aug. 22. de ci. c. 19. Nihil quod naturaliter inerat alicui corpori est illi periturum: ergo quorundam corpora resurgent cum aliquibus deformitatibus suis.

Contra Aposto. 1. Cor. 15. Mortui resurgent incorrupti. ergo resurgent sine deformitate proueniente ex diminutione: ergo a simili sine deformitatibus aliis.

¶ Item Augu. enchi. 52. c. et recitat magister huiu: di. c. 3. Resurgent corpora sanctorum sine vllo vitio: sed deformitas vitium est. ergo resurgent sine vlla deformita te. ergo a simili et corpora damnatorum: quia sicut cum corporibus sanctorum communicabunt in natura: ita communicare debebunt in dispositionibus corporalibus eis conuenientibus secundum ordine nature.

Respondeo sicut accipi potest ex sententia Augu. 22 de ci. c. 19. Omnis deformi tas reducitur vel ad illam que est ex parte coloris: vel ad illam que est ex parte figure: vel ad illam que est ex parte diminutionis partium: vel ad illam que est ex parte superabundantie. Dico ergo quod quocumque predictorum modorum deformitate accepta corpora electorum sine omni deformitate resurgent: quia omnis deformitas ad aliquod vitium nature pertinet: sed secundum Augu. eo. c. Ubi prius. et enchi. 52. c. Corpora sanctorum resurgent sine vllo vitio seruata integritate nature: corpora autem damnatorum resurgent sine deformitate que est ex parte diminutionis partium: quia indistincte dicit. apostolus quod mortui resurgent incorrupti: sed vtrum resurgent sine deformitatibus aliis dubium est. Et dicunt quidam quod non: immo manebunt in eis deformitates ad malorem confusionem eorum. Alii dicunt quod resurgent sine illis: quia in reparatione corporis resurgentis magis attenditur nature perfectio quam conditio que fuit prius: hoc tamen Aug. enchi. 54. c. Et recitat magister in littera huius di. c. 4. Indeterminatum relinquit dicens quod nos fatigare non debet eorum incerta habitudo vel pulchritudo: quorum erit certa et sempiterna damnatio.

Ad primum in oppositum dicendum quod secundum Augu. 22 de ciui. c. 20. Cicatrices in corporibus mart yrum non erunt deformitates.

¶ Ad secundum dicendum quod deformitates predicte insunt ex debilitate seu vitio nature: verbum autem Augu. intelligitur de hoc quod naturaliter inest secundum debitum: et rectum ordinem nature. vnde et in principio illius cap. dicit: ita nihil periturum esse de corpore vt deforme nihil sit in corpore.

Ad primum ad partem secundam potest dicisecundum illos qui tenent corpora damnatorum resurrectura cum aliis deformitatibus ab illa que ex partium diminutione: quod non est simile de illa et de aliis: quia illa magis contrariatur integritati nature quam alie

¶ Ad secundum satis patet quid sit dicendum in questione: quia resurrectio non tantum est futu ra propter reintegrationem nature: sed etiam propter per fectiorem retributionem et meritorum et demeritorum.

¶ Ideo quamuis corpora electorum reproborum sint resurrectura communicantia in natura: non tamen in qualitati bus superadditis: quia qualitates in quibus resurgent corpora damnatorum erunt ad eorum ampliorem confusionem: et ille in quibus resurgent corpora electorum erunt ad eorum ampliorem honorem.

Quaestio VII

SEptimo queritur vtrum illa corpora erunt calida vel frigida. Et videtur quod nec calida neque frigida: quia secundum philosophum. 2. de generatione. Caliditas: frigiditas: humidi tas: et ficcitas sunt qualitates prime et cause aliarum qua litatum: inter quas philosophus ibidem enumerat grauitatem et leuitatem: sed posita causa ponitur effectus: cum ergo secundum Augu. 22 de ci. c. 11. A corporibus electorum auferetur grauitas ex quo potest argui a simili quod a corporibus damna torum etiam auferetur leuitas: videtur quod nec corpora electorum nec corpora damnatorum erunt calida vel frigida.

¶ Item corpora electorum et damnatorum resurgent incorruptibilia: vt inferius ostendetur: sed omne compositum ex qualitatibus contrariis primis que sunt caliditas: frigiditas: humiditas: siccitas: est corruptibile: quia causant in composito mutuam actionem et passionem. et go tales qualitates in corporibus non resurgent.

¶ Item secundum Augu. 22 de ci. c. 11. Nutura corporum electorum inresurrectione fiet eonueniens celo: sed natura locati non potest fieri conueniens loco: nisi fiat conformis eidem: cum ergo secundum doctrinam philosophi. 1. celi et mundi. Celum sit eleuatum super omnem contrarietatem: sequitur quod predicte quatuor qualitates cum sint contrarie non erunt saltem in corporibus electorum.

Contra vbi est effectus et causa: sed color cum sit de numero secundarum qualitatum causatur ex quatuor qualitatibus primis. vnde excessus frigidita tis causat albedinem: excessus caloris nigredinem: sed corpora resurgent colorata: sicut expresse dicit Augu. de corporibus electorum 22 de ci. c. 19. Ergo sequitur quod resurgent cum quatuor qualitatibus primis.

¶ Item secundum philosophum 2. de genera. Quatuor supradicte qualitates sunt prime qua litates tangibilium: sed corpus christi post resurrectionem fuit tangibile. Unde Luc. 24. habetur quod dicit discipulis Palpate et videte: quia spiritus carnem et ossa non habet sicut me videtis habere. ergo cum non sit ponere posterius sine primo in corpore christi: post resurrectionem fuerunt quatuor qualitates prime. ergo a simili in resurrectione communi erunt in corporibus aliorum.

Respondeo quod in corporibus resurgentium tam electorum quam reproborum erunt caliditas: frigiditas: humiditas: et ficcitas secundum quod necessarie sunt ad humanam complexionem. dicit enim Auicen. 22 libo de animalibus. c. de complexione in vniuersali quod complexio est res accidens ex contrariarum qualitatum operatione: certum est autem quod corpora resurgent complexionata. Preterea natura ossium est quod magis sint sicca quam natura carnium t et natura carnium humidior quam natura ossium: et natura cordis calidior quam natura cerebri: et natura cerebri humidior. ergo natura membrorum exigit quod corpora resurgant in qualitatibus supradictis: non tamen dico quod ille quatuor qualitates sint elementares: sed aliquo modo sint illis similes: et secundum quod competit humane complexioni illarum virtute participantes: difformi. ter tamen resurgent in corporibus electorum reproborum: quia in corporibus reproborum: et si non poterunt actionem et passionem causare ordinatas ad vite corporalis corruptionem: poterunt tamen in eis causare actionem et passionem ordinatas ad afflictionem: vt inferius ostendetur: neutrum autem istorum poterunt in corporibus electorum.

Ad primum in oppositum dicendum quod quamuis prime quattuor qualitates tangibili um sint in corpore causa grauitatis: tamen talem effectum deus separare potest a tali causa: vt multipliciter Aug. in eodem cap. ostendit. per quem autem modum auferetur grauitas corporibus ele ctorum inferius ostendetur cum de dote agilitatis queretur.

¶ Ad secundum dicendum quod ille qualitates in corporibus non causa bunt mutuam actionem et passionem ordinatas ad corporum resolutionem: vt inferius ostendetur: cum queretur de dote impassibilitatis.

¶ Ad tertium dicendum quod non oportet loca tum conformari loco: neque in natura: neque in qualitatibus. locus enm ignis est concauum orbis lune: et tamen ignis et orbis lune non conueniunt in natura: neque in qualitate. Ignis enim est leuis et orbis lune est neque grauis: neque leuis: oportet tamen locatum commensurari immediate eius loco. Quod ergo dicit Augu. quod corporaelectorum fient conuenientia celo: non est intelligendum quod sint celestis nature: quia tunc in specie eadem non resurgerent: sed quia resurgent incorruptibilia et impassibilia et sine grauitate: et ideo erut conuenientia ad habitandum in celo. Argumenta ad partem aliam gratia conclusionis possunt concedi. primum tamen parum valet: quia caliditas et huniditas: siccitas et frigiditas a philosopho. 2. de gene. non dicuntur prime qualitates: nisi in genere qualitatum tangibilium: color autem non est de genere qualitatum tangibilium.

Questio. VIII

Octauo queritur vtrum omnes resurgent in eadem etate. Et videtur quod non: quia etas aut accipitur pro toto tempore quo homo vixit: aut pro virtute seu statu quem in aliquo tempore habuit: sed primo modo non resurgent omnes in eadem etate: quia non omnes quali tempore vixerunt: nec modo secundo: quia non omnes resurgent in equali virtute: ergo non omnes resurgent in eadem etate.

¶ Item a resurgentibus nihil auferetur quod in eis fuerat dignitatis: sed sicut dicitur prouer. 16. Corona dignitatis senectus: ergo senes resurgent in senili etate: sed iuuenes non resurgent in senili etate: ergo non omnes resurgent in eadem etate.

Contra glo. super illud ad ephesios. quarto. In mensuram etatis plenitudinis christi: et recitat magister in littera huius di. c. 1. Omnes in eadem etate resurgent in qua christus mortuus est et resurrexit cuiuscumque etatis mortui fuerit.

Respondeo quod etas dupliciter ptest accipi. Uno modo pro toto tempore quo vixit homo: vel quod fluxit ab instanti sue formationis vsque ad instans sue reformationis: et sic non omnes in eadem etate resurgent. Alio modo pro statu corporis et virtutis qui ex annis in humanocorpore relinquitur secundum quem modum accipiendi etatem dicimus quod Adam factus fuit in etate virili: et sic dico quod omnes in ea dem etate resurgent: quia omnes resurgent in statu corporis et natura lis virtutis quem habituri erant si tatum vixissent: vel habuerunt qui tantum vixerunt: qui est tempore ad quod terminatur motus perficiendi: quia circiter de lege communi est illud tempus quo christus mortuus est. vnde Augu. 22 de ci. c. 15 quod commemorauit apostolus de mensura etatis plenitudinis christi sic accipiamus vt dictum nec vltra nec infra iuuenilem etatis formam resurgant corpora mortuorum: sed in ea etate et robore vsque ad quam iesum christum per uenisse cognouimus. propter enim perfectionem nature decet vt resurgant in optimo statu corporis quem habuerunt: vel si tantum vixissent erant naturaliter habituri: ille autem status est in termino motus proficiendi.

Ad primum in oppositum dicendum quod non omnes resurgent in equali virtute nec naturali neque supernaturali: sed omnes resurgent i naturali virtutequam quilibet erat naturaliter habiturus in termino motus sui profectus: et quia de lege communi illud tempus fere idem est quantum ad omnes: ideo omnes dicuntur resurrecturi in eadem etate: et dixi sere: quia tempus mensurans motum profectus in omnibus non est equale punctaliter.

¶ Ad secundum dicendum quod senectus dicitur corona dignitatis non propter condi tionem corporis: quia tunc est in defectu: sed propter sapientiam que in eis presumitur maior propter multam experientiam ex temporis antiquitate: quapropter dicitur Iob. 12. In antiquis est sapientia.

Questio IX Nono queritur vtrum omnes resurgent in eadem statura.

Respondeo quo non quibet. n resurget in illa quantitate et statura quae vnicuique indiuiduo debebatur in termino motus proficiendi secundum naturalem virtutem caloris extendentis humidu et humidi suscipientis extensionem: natura non errante: vel per aliquod innaturale accidens impedita: quia per resurrectionem non reducetur tantummodo idem in specie: sed est in numero: et rationabile est: vt non tantum resurgant in statura quae debetur speciei: sed etiam in illa que debetur indiuiduo modo praedicto. Si autem per errorem nature vel nimiam superabundantiam materie esset indebitus quamtitatis excessus vel diminutio seu defectus diuina potentia supplebit vel resecabit. Et predictis concordat. Augusti. 22 de ci. c. 15. dicens: quod suam quisque recipiet mensuram quam vel habuit in iuuentute: etiam si senex est mortuus vel fuerat habiturus si ante est defunctus: quod est recitat magister huius distin. ca. 1.

Questio II

DEcimo queritur vtrum omnes resurgent in se xu virili. Et videtur quod sic. Omnes resurgent sine defectu et deformitate nature: sed sexus femineus est ex defectu nature: et praeter eius intentionem. sicut enim dicit philosophus. 16 de animalibus. femina est qua si mas occasionatus: ergo sexus femineus non resurget.

¶ Item sexus femineus non est necessarius nisi pro vita animali: sed homines non resurgent in vita animali: quia sicut apostolus aI. cor. 15. Seminatur corpus animale. surget corpus spirituale: ergo sexus femineus non resurget.

Contra Augu. 2 de ci. c. 17. dicit. Mihi melius sapere videntur qui vtrunque sexum resurrecturum esse non dubitant.

Ad istam questionem dixeruntaliqui quod omnes resurgent in sexu virili. Unde aug. c. primalleg. Nonnulli propter quod dictum est: donec occurramus omnes in virum perfectum: aiunt omnes in virilisexu resurrecturos: quoniam deus fecit solum virum ex limo. seminanex viro. Sed hanc opinionem ibidem augu. redarguit et merito: quia erronea est

¶ Dicendum est ergo quod non omnes resurgent in se xu virili: sed viri in sexu virili: et semine in sexu femineo: quia hoc exigit natura indiuidui: et congruit perfectioni speciei: et erit occasio laudandi sapientiam dei. non enim omnium indiuiduorum natura eumdem exigit sexum: sed natura quorundam exigit masculinum: et quo rundam natura femineum: quapropter dicit augu. 22 de ci. c. 17. quod non est vicium sexus femineus: sed natura per sexuum autem diuersitatem complentur diuersi gradus conuenientes perfectioni speciei.

¶ Preterea. sicut dicit aug. eo. c. membra feminea non erunt accomodata veteri vsui: sed nouo decori: quo non alliciatur aspicientis concupiscentia: quae nulla erat: sed dei laudetur sapientia atque clementia: quia quod non erat fecit: et liberauit a corruptione quod fecit. Si autem in aliquibus est vterque sexus inequaeliter: resurgent in sexu qui principalior est in eis. Si autem equaliter: quod difficile est: resurgent in sexu virili: eo quod sexus est absolute dignior id e t vtroque enim sexu nullus: resurget: quia hec est deformitas accidens ex errore nature.

Ad primum in oppositum dicendum quod quamuis mulier generetur praeter intentionem nature particularis: est tamen de intentione nature vniuersalis: qui vtrumque se xum requirit ad perfectionem humane speciei: nec erit post resurre ctionem in illo sexu confusio: quia sicut dicit aug. in. c. primallegato: non erit ibi libido: quae est confusionis causa: naura prius quam peccassent nudi erant: et non confundebantur vir et femina: vnde nec post resurrectionem opismus erit vestibus per tegmento: sed erunt amicti lumi ne sicut vestimento.

¶ Ad secundum dicendum quod maior est falsa: sicut patet ex dictis in quaestione.