Articulus 7

Questio I.

PRimo ostendo quod non omnes anime defunctorum in charitate cognoscunt oratione: nostras. Isa. 63. Abraam nesciuit vos: et israelignorauit vos. ergo a simili ignorauerunt orationes nostras.

¶ Item Iob 14. dicitur de defuncto quod siue nobiles fuerint filii eius siue ignobiles non intellet.

¶ Item Aug. lib. de cura pro mortuis agenda: inter medium et finem. Ibi sunt spiritus desunctorum vbi non vident quecunque aguntur aut eueniunt in ista vita hominibus.

Contra. Greg. 12 libro mora parum ante medium. qui intus omnipotentis dei claritatem vident nullo modo credendum est quod sit foris aliquid quod ignorent. ergo anime beate vident orationes nostras.

¶ Item vt habitum est superius de suffragio pro quolibet facto existente in purgatorio omnes alii gaudent: sed non gauderent nisi cognoscerent. ergo orationes nostras cognoscunt.

Respondeo quod animarum illorum quae sunt in charitate defuncti: quedam sunt iam beate: quedam adhuc in pena purgatorii existentes. Beate omnes orationes nostras quas eis porrigimus cognoscunt in verbo dei quod clare vident: quamuis enim non videant omnia quecumque videt verbum: tamen probabile est quod in eo: videant omnia que facimus. et dicimus: et que in corde gestamus ad reuerentiam earum Aime vero existentes in purgatorio quamuis per effectus cognoscant suffragia efficacia pro qualibet illarum facta: tamen vt: dicunt quidam si eis porrigimus orationes: vt pro nobis dominum deprecentur: eas non cognoscunt: quia non cognoscunt eas in verbo: quia adhuc non vident: neque eas virtute naturali cognosctre possunt. et ideo secundum istos inanes sunt orationes si quas eis porrigimus.

¶ Aliis magis pie sentientibus videtur quod si quas eis orationes porrigimus eas cognoscunt: tamen non sua virtute naturali: nec in verbo: sed quia aliquas audiunt ab eis qui hinc ad eos moriendo pargunt: aliquas ab angelis bonis: aliquas reuelatione diuina: vt enim dicit Aug. lib. de cura pro mortuis agenda. inter medium et finem. Hoc triplici modo aliqua de factis viuorum veniunt ad cognitionem spirituum defunctorum

Ad primum in oppositum dicendum quod illud intelligitur de cognitione que est per naturalem virtutem cognoscentis.

¶ Ad secundum dici potest illud verbum non intelligi de animabus eorum qui in charitate decesserunt. vnde Greg. exponens illud. 12 libero moralis parum: ante medium dicit. Carnales quicunque amorem praecipuum filiis impendunt: hoc eos beatus Iob nescire postmodum asserit quod hic vehementer amauerunt vt siue nobiles siue ignobiles sint filii nesciant: quorum eos. semper cura fatigabat.

¶ Ad tertium dicendum sicut ad principium.

Questio II

SEcundo queritur vtrum omnes anime defuncto rum in charitate orent pro nobis. Et videtur quod non. orare est officium mediatoris in ter deum et illos pro quibus orat: sed nos sumus mediatores inter eos qui sunt in purgatorio et deum pro eis orando. ergo ipsi non sunt mediatores inter nos et deum orando pro nobis

¶ Item qui adiuuari indiget prius orare debet pro se quam pro alio: sed non inuenimus quod anime existentes in purgatorio pro seipsis orent: cum tamen auxilio indigeant. ergo non est probabile quod orent pro nobis.

¶ Item beati dei voluntatem vident. ergo vident vtrum deus velit. vel nolit illud pro quo vellent orare. si vident ipsum nolle frustra orarent: si vident ipsum velle orarent superflue.

Contra dicit beatus Petrus. 2 canonica sua. c. iI. Dabo operam frequenter habere vos post obitum meum vt horum memoriam faciatis.

¶ Item 2o Macha. vlti. dicitur de Hieremia. Hic est qui multum orat pro populo et vniuersa sancta ciuitate.

Respondeo quo omnes anime defunctor in charitate orant pro nobis. orare enim est opus charitatis: ipsi autem confirmati sunt in charitate: et si existentes in charitate non confirmati ante mortem pro nobis orabant. probabilius est quod pro nobis orent in charitate confirmati: sed anime beate orando pro nobis nullam consequuntur vtilitatem nisi in hoc quod in augmentatione numeri ciuium supernorum crescit aliquale gaudium accidentale singulorum orationes autem quas pro nobis faciunt existentes in purgatorio interdum redundant ad alleuiationem pene eorum non quia in hoc mereantur cum sint extra statum merendi: loquen do de merito proprie dicto: sed quia inquantum nos per eorum orationes effecti meliores efficaciora facimus suffragia ad subleuationem pene eorum.

Ad primum in oppositum dicendum quod orare sicut mediator ex officio nec conuenit illis qui sunt in purgatorio respectu nostri: nec nobis inferioribus respectu eorum. sic enim competit angelis ministranti bus nobis: quia ad ministrandum nobis ex officio deputati sunt. sic est conuenit sacerdotibus esse mediatores inter deum et populum: sed mediare inter deum et animam per modum charitatis communis conuenire potest et illis qui sunt in purgatorio respectu nostri: et nobis respectu eorum: sic enim inferiores mediare possunt inter superiores et deum: non tamen dico quod existentes in purgatorio sint inferiores nobis: sed superiores inquantum sunt confirmati in charitate: nos autem non.

¶ Ad secundum dicendum quod minor est falsa. cum enim mentaliter clament ad nos vt eis subueniamus: quod nobis spiritualiter datur intelligi. Iob. 19. vbi in persona eorum dicitur nobis. Miseremini mei maeroseremini mei: credendum est quod multo fortius clamant ad iudicem vt eis misereatur.

¶ Ad tertium dicendum. quod beati vident deum velle facere illud pro quo rogant: tamen ad preces eorum.

Questio. III.

Ertio queritur vtrum orationes omnium animarum que recesserunt a corporibus in charitate. quas faciunt pro nobis: exaudiantur. Et videtur quod non. Hiere. 15 Si steterit Moyses i samuel coram me non est anima mea ad populum istum.

¶ Item apoca. 6. Martyribus vindictam petentibus de his qui habitant in terra raespensum est vt requiescerent adhuc tempus modicum donec compleantur conserui eorum: ergo non omnes orationes sanctorum exaudiuntur.

¶ Item qui aliquid alii orando impetrat aliquo modo illi meretur. sed anime a co poribus separate non sunt in statu merendi. ergo nobis per earum orationes nihil impetra tur.

¶ Item vnicuique indigenti plus prodest oratio sua quam alii. Sed illi quai sunt in purgatorio sunt indigentes: et tamen sua oratio non prodest eis: quia tunc statim a penaliberarentur. ergo multo minus orationes eorum exaudiuntur pro nobis.

Contra. dicitur Iob. 5. Ad aliquem sanctorum conuerte re: sed illa conuersio esset frustra si orationes eorum pro nobis non exaudirentur. ergo orationes sanctorum pro nobis exaudiuntur.

¶ Item omnes oatiationes amicorum dei abipso exaudiuntur nisi sit impedimentum ex parte illorum pro quibus oratur: sed omnes anime existentes in charitate sunt amice deo. ergo omnium animarum orationes quas faciunt pro nobis nisi sit impedimentum ex parte nostra exaudiuntur.

Respondeo quo omationes omnium animarum que recesserunt a corporibus in charitate: quas faciunt pro nobis: quedam sunt beatarum: quedam adhuc in pena existentium beate dupliciter orant pro nobis scilicet expresse et interpretatiue primo modo orant pro nobis cum expresse petunt a diuina clementia aliquod bonum nobis fieri: vel aliquod malum a nobis remoueri. interpretatiue orant pro nobis inquantum eorum merita in conspectu dei existentia non solum eis cedunt ad gloriam: sed etiam quantum est ex parte sua sunt nobis quedam suffragia. Primo modo orationes eorum pro nobis semper exaudiuntur: quia sic nihil petunt: nisi quod vident deum velle facere ad praeces eorum. Sed 2o modo non semper ex. audiuntur propter impedimentum a parte nostra. Orationes autem animarum existentium in purgatorio forte non semper exau¬ diuntur: sicut nec nostre: quia non sic vident voluntatem de sicut beate: tamen earum orationes multis viuis prosunt: immo omnibus nisi sit impedimentum ex parte nostra. si enim non prosunt hoc est: aut quia sunt in pena: sed hoc est falsum: quia tuc orationes nostre qui sumus in pena non prodessent. aut hoc est: quia sunt extra merendi statum: sed hec ratio nulla est: quia tuc orationes beatarum animarum nobis non prodessent: aut hoc est: quia cum hoc quod sunt adhuc extra statum merendi visione dei carent: sed hec ratio nulla est: quia vt habetur. 2o Macha. c. vlt. Hieremias quod extra statum merendi erat: et adhuc visione dei carebat orauit pro filiis Israel: et fuit eius oratio exaudita.

Ad primum in oppositum dicendum quod illud verbum sic intelligendum est: quod sic Moyses et Samuel illo tempore fuissent in mortali vita et orassent pro illo popitulo orationes eorum non fuissent exaudite propter mali tie magnitudinem: que tunc erat in pplulo illo.

¶ Ad secundum dicendum quod illa martyrum oratio non erat absoluta petitioquod statim fieret vindicta: sed erat ad exprimendum desiderium secunde stole. vnde glo. desiderant maius et sanctorum consortium et iusticie dei consentiunt.

¶ Ad tertium dicendum est. quod differentia est inter mereri et impetrare per orationem. meritum enim proprie loquemdo innititur equitati: et cuidam equalitati proportionalitatis meriti ad praemium: impetrare autem aliquid per modum suffragii orando innititur libalitati et benignitati qui illis: oratur. Alii dicunt quod quam uis sint extra statum merendi pro se: non tamen pro nobis.

¶ Ad quartum dicendum quod oratio existentium in purgatorio eis prodest ad augustentum gratiae nec glorie: quia quo ad hoc sunt totaliter extra statum impetrandi aliquid pro se: sed quantum ad mitigationem pene sue et abbreuiationem. nec propter hoc sequitur quod statim liberentur a pena: quia nec hoc petunt: sed diuine misericordie supplicant: vt secundum beneplacitum suum misereatur eorum et hec oratio exauditur.

Questio. IIII.

QUarto queritur vtrum anime beate orent proillis que sunt in purgatorio. Et videtur quod non: quia orationes animarum beatarum semper ex audiuntur. ergo si orarent pro illis que sunt inpurgatorio ille statim a pena liberarentur.

¶ Item. nullus sapiens orat pro amotione eius de quo letatur: sed sancti letantur de punitione existentium in purgatorio. dicit enim psal. Letabitur iustus cum viderit vindictam. ergo non orant pro amotione pene eorum.

Contra magister huius di. c. 5 dicit de illo qui in articum lo consumationis seculi migrabit. suffragiis tamen indigens: quod adiuuabitur meritis et intercessionibus ecclesie celestis. ergo a simili et illi qui modo sunt. in purgatorio ecclesie celestis intercessionibus adiuuantur.

Respondeo sicut in corpore naturali membra fortia indigentibus subueniunt. sic in corpore mystico ecclesie non tantum debent sibi subuenire membra inter que est indigentia mutua: sed est illa que non indigent adiuuari conueniens est indigentibus subuenire. illi autem quae sunt in purgatorio cum sint in charitate sunt membra corporis mystici ecclesie: et indigent adiutorio. conueniens ergo est bonos qui sunt ecclesie membra adiuuari non indigentia illis qui sunt in purgatorio suis orationibus subuenire.

Ad primum in oppositum dicendum quod quamuis sanctiorent pro eis: non propter hoc sequitur quod ipsi statim a pena liberentur: quia nec hoc petunt sancti: sed vt deus eis subueniat quantum vident ipsum velle eis subuenire ad praeces eorum.

¶ Ad secundum dicendum quod sicut sancti letantur de dei iustitia: ita de misericordia: quia vident vnam in nullo alii preiudicare: sed alii concordare.