Canon 48

48. Cum speciali sit prohibitione prouisum ne quis in aliquem excommunicationis sententiam, nisi competenti commonitione premissa, promulgare presumat, uolentes etiam prouidere, ne forte commonitus, frustratorie recusationis uel appellationis obiectu, monentis declinare possit examen, statuimus quod si allegauerit se iudicem habere suspectum, coram eodem causam iuste suspicionis assignet; et ipse cum aduersario uel, si aduersarium forte non habet, cum iudice arbitros communiter eligat aut, si communiter conuenire non possunt, eligant absque malitia ipse unum et ille alium, qui de suspicionis causa cognoscant. Et si ne- quiuerint in unam concordare sententiam, aduocent tertium, ut quod duo ex ipsis decreuerint, robur optineat firmitatis. Sciantque se ad id fideliter exequendum ex iniuneto a nobis, in uirtute obedientie sub obtestatione diuini iudicii, districto precepto teneri. Causa uero suspicionis legitima coram ipsis infra competentem terminum non probata, sua iurisditione iudex utatur. At ipsa probata legitime, de recusatoris assensu persone idonee committat negotium recusatus uel ad superiorem transmittat, ut in eo ipse procedat secundum quod fuerit procedendum. Porro commonito ad appellationis obstaculum conuolante, si eius excessus eui- dentia rei uel ipsius confessione aut alio modo legitimo fuerit manifestus, cum appellationis remedium non sit ad defensionem iniquitatis set ad presidium innocentie institutum, 1 non est prouocationi huiusmodi deferendum; excessu quoque dubio existente, ne friuole appellationis diffugio appellans iudicis processum impediat, coram eodem probabilem causam appellationis exponat, talem uidelicet que si foret probata deberet legitima reputari. Et tunc si habuerit aduersarium infra terminum, secundum locorum distantiam, temporis qualitatem et naturam negotii, ab eodem iudice moderandum, appellationem interpositam prosequatur; quam si prosequi non curauerit, ex tunc ipse iudex non obstante appellatione procedat. Nullo autem aduersario comparente, cum iudex ex suo procedat officio, appellationis causa coram superiore probata, superior sue iurisdictionis officium exequatur. Set si appellans in eius probatione defecerit, ad eum a quo ipsum malitiose appellasse constiterit remittatur. Ceterum has duas constitutiones premissas nolumus ad regulares extendi contra suas obseruantias speciales.