Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio Sentences Commentary

Principia

Principium I

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

Lectio 33, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 41, de Fruitione

Lectio 42, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 77, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 57, de Trinitate

Propositio: sola divina natura summe identice[?] est omnis perfectio sibi possibilis

1

Alia lectio 65a Sicut tactum fuit in lectione praecedenti trinitas personalis est una de conditionibus propriis naturae inmensae et in eadem specie res infinita habet aliam proprietatem quam finita ergo non mirandum si huiusmodi naturae competant proprietates numerabiles et infinitae

2

ponitur ista propositio quod sola divinae naturae summae ydemptitate est omnis perfectio sua sibi possibilis cum hoc est quaelibet perfectio inmensa Quantum ad principalem partem satis patet ex tractatis circa 3am distinctionem quod ubi dictum est quod deus est inmensae perfectionis et simpliciter et universaliter perfectus ita quod quidquid est dignitatis et perfectionis est sibi attribuendum et hoc est magnae perfectionis scilicet habere omnem perfectionem sibi possibilem ergo sibi competit quia obiectum includit perfectionem et carentiam

3

Et sic ibi deducebatur quod inpossibilis est pluralitas deorum quia de ratione dei est quod habeat omnem summam perfectionem possibilem

4

2a pars patet scilicet quod nulla alia res etc patet ex comparatione creaturarum ad causas efficientes finales formales et materiales nam quaelibet creatura indiget causa efficiente et ab alio recipit suam perfectionem et indiget conservatione

5

Iterum creaturam maxime perficitur per sui finis adeptionem et cum alias non sit suus finis sequitur quod non habet omnem perfectionem sibi possibilem

6

Et perfectio creaturae materiae est forma

7

Et perfectio creaturae intellectualis est cognitio Sed deus est sibi ipsi finis et est sibi cognitio nec aliqua perfectio potest sibi acquiri

8

dixerunt aliqui doctores quod realiter quaelibet creatura est composita etiam intelligentia est divisibilis et de potentia dei absoluta

Corollaria

Primum corollarium

Nulla creatura esset omnis sua perfectio
9

primum corollarium dato quod gratia virtutes do na gratuita est formalis beatitudo concurrerent ydemptitate intrin sice essent cum subiecta alicuius intelligentiae creabilis nichilominus ipsa non esset omnis sua perfectio patet quia indigerent summe ipsam felicitatem

10

Item ipsa creatura non esset sua duratio quia ab eis esset separabile eius fore scilicet ey ly erit possit de ea negari

Secundum corollarium

Esse simplex proprie causando non est ad extra proprie praedicatum communcabile
11

2m corollarium esse simplex proprie loquendo non est praedicatum adextra communicabile patet quia non potest dari aliqua creatura quin habeat habitudinem dependentiae et compositionis licet non realis tamen propter inmensum quaedam ex quo consurgit repugnantia simplicitatis sic quod esse simples est de praedicatis perfectionalibus deo propriis immediate dicentibus inmensitate perfectionis ita quod quaelibet tale est medium concludendi quod sit inmensae perfectus etc

Tertium corollarium

Supremum gradum est omnino indivisibils gradus perfectionis
12

3m corollarium Quamvis in qualibet creatura supra materiam primam semper ascendendo potest concedi quod reperiatur maior latitudo dependetur et potentialitas supra tamen supremum gradum est omnino indivisibilis gradus perfectionis prima pars patet quia quanta res est dependentior tanto est potentialior id est tanto habet plures potentias quodammodo specifice distinctas patet nam species superiores percipiant naturam inferioris ut species humana percipiat naturam non viventium ut anima est forma etiam ad modum vegetabilium nutrit corpus et hoc non est nutritive et cum angelis participat nutritive et sicut talis gradus in natura corporali ita in spirituali unde licet angelus non inhaereat non tamen est negandum quin sit inhaesivus etiam quin sit vegetativus sed ex statuto divino et quia non congruit ordini unium si non exercent talia

13

2a pars scilicet quod extra huiusmodi latitudinem patet de deo unde ymaginor quod non est de deo sicut de creatura In deo omnes potentiae et actus ad intra sunt formaliter idem quia totum intellectuale et formaliter lux quia nisi sic non esset simplicissimus ymmo haberet aliquas conditiones humanitas quod non est sibi attribuendum

Quartum corollarium

Gradus divinae perfectionis excedit immense totam latitudinem creabilium
14

4m corollarium licet sit unicus gradus indivisibilissimus immense tamen excedit totum latitudinem temporis ymaginarii a proprii et aperte post etiam in duratione

Quintum corollarium

Aeternitas excedit in duratione totam latitudinem temporis imaginarii infinitam
15

Quintum aeternitas sit duratio omnino simultanea simplicissima et indivisibilis patet per boetii 5to de consolatione "Aeternitas est interminabilis vitae tota simul possessio" ibi ponit ad propositum quod aliud esset semper mundo coextitisse et coexistere deo in futurum quam mundum esse aeternum Anselmus deus sua duratione est ante creaturas et est post creaturas perpetue duraturas non quidem temporali duratione sed in infinitum perfectiori modo quam sit successiva duratio Advertendum quod huiusmodi duratio posset ymaginari esse tempus licet non sit similitudo sufficiens dato etiam quod semper fuit tempus ymaginemur quod per modum lineae infinite et concurrat ad punctam sic de corpore christi quod punctualiter concurrit sub quolibet punctus hostiae Et potest ymaginari quod concurret cum omnimoda simplicitate sic quod sit indivisibile tunc esset ymaginatio aeternitatis Sicut si ymaginaremur quod unum coprus infinitum sicut corpus christi realiter in infinitum contineretur sub quolibet puncto temporis finiti

16

sequitur quod si deus ab aeterno produxisset intelligentiam perpetuo duraturam illa non esset aeterna causa est quia sua duratio divisibilis quod praesens potest seperari a futuro ita quod in aeternitate totum est simul sic quod non potest fore separari ab esse et sic aeternitas includit totum simul et inseparabiliter scilicet esse fore et fuisse et sic non est de duratione cuiuscumque creaturae quia quaelibet potest non esse et sua duratio est partibilis et potest non esse

Sextum corollarium

Quod Pater et Filius sunt idem gradus perfectionis simpliciter et sunt idem gradus indivisibilis
17

[omitted]

18

Sequitur quod pater et filius et spiritus sanctus sunt habent eandem durationem et aeternitatem et per consequens filius aeque primo est sicut pater et quaelibet persona est aeterna et aeternitas et illa non est partibilis et per consequens filius et spiritus sanctus aeque primo sunt sicut pater durative

19

Sequitur quantum divinis non debet ponit prioritas originis quo ad signa vel instantia sicut doctor subtilis ymaginatur unde ymaginatur quod quia adintra est emanatio personarum oportet quod servetur ordo naturae et naturalis prioritas patet debet considerari in primo signo et quia filius emanat patre filius consideratur tamquam secundum signum seu instans et 3o spiritus sanctus Istud non stat quia eadem duratio adaequate correspondet cuilibet ergo absolute aequae primo quilibet eorum est

20

Item instans originis quodcumque signetur illud est idem cum instanti aeternitatis et est formaliter aeternitas igitur est omnium trium personarum mensura vel capiamus 2m instans quod mensuratur personam filii oportet quod sit aeternitas ergo erit communis omnium personarum mensuratur

21

Item sequeretur quod aeternitas praecederet filium aliquo modo et esset prior filio quia aeternitas mensurat patrem pro primo signo ergo est ymaginabilis aeternitas quae est extra durationem filii

22

Item sequitur quod filius in primo instanti haberet potentiale esse quia in primo instanti originis non haberet esse ymmo incipieret esse quia tunc non esset et hoc post foret quod videtur repugnare divinae immensitati

23

Item in primo signo non esset pater quia in primo signo non producit filium igitur etc

Septimum corollarium

Productio personarum divinarum naturam poni potentialitatem successivam vel etiam mutationem
24

Septimum corollarium productio divinarum personarum nullam ponit potentionalitatem successionem vel mutationem patet quia licet filius producatur a patre nichilominus est aeque cito sicut pater aeque perfectus et aeque aeternus ymmo eadem perfectione cum patre

25

Sequitur quod filius est ydemptitate illa perfectio et excellentia qua pater potest producere filium patet quia omnis dignitas paterna et excellentia est filius ergo si sit alicuius dignitatis posset producere filium patet quia omnis dignitas paterna illa est in filio

Octavum corollarium

Licet divina essentia sit ad intra communicabilis, non tamen ad extra
26

Octavum corollarium licet divina essentia sit ad intra communicabilis non tamen adextra

27

Consequenter propter difficultatem tantam in uno argumento de productione filii ex quo producitur a patre videtur imitari Advertendum qudo productio vel generatio in creaturis multa importat de communi concursu scilicet modum agendi limitatum quod productio vel generatio et inceptione rei quae producatur etiam indigentiam et dependentiam effectus a sua causa etiam communicationem perfectionis

28

Breviter omnes habitudines dicentes imperfectionem in creaturis debet removeri et sic idem quod rem?am scilicet communicare perfectionem non tamen indigenti non dicit inperfectionem ubi recipiens non est indigens et ubi communicans communicat illam perfectionem quam habet Radius dependet a sole et licet sol communicet radio perfectionem non tamen perfectionem conservativam sive in illo casu radius non dependeret a sole sed haberet sufficientem virtutem et perfectionem conservativam et sic licet pater producat continue filium filius tamen non est indignes quia est aeque primo perfectus sicut pater qui est summe sufficiens et habet totam nobilitatem patris ideo non dependet a patre et non indiget perfectione quia habet eam unde indigentia non est nisi respectu boni existentis in alio non habenti ab indigente et sic res non dicitur dependere ab alio nisi quod caret bono existente in alio non habito a dependente Ad emanationem tamen non sequitur productio et illa non includit conditionem quamcumque imperfectionis quia omnis perfectio est l in filio quae est in patre cum hoc quod producitur et sic non oportet filium mutari nec dependere Ideo respondetur quod filius non est mutabilis nec dependens quia tota auctoritas in patre quae dicit perfectionem est in filio etc

PrevBack to TopNext