Text List

Donate

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio A Sentences Commentary

Principia

Principium I

Principium II

Principium III

Principium IV

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 73, de Trinitate

Decima manuductiones

1

Consequenter circa materiam inceptam et ad intellectus fortificationem sunt aliquae manuductiones adducendae

2

/ Prima igitur manuductio est guillelmum parisiensis qui trinitatem habitudinem ymaginatur ipsius animae prima est intrinseca in se quae est vita ex quo oritur quod sit apprehensiva vel intellectiva et 2o ex quo est vita oritur quod sit appetitiva Et quantum ad hoc repraesentetur quaedam ordo increatae trinitatis

3

iuxta aliquorum ymaginationem nam cum sicut ponunt potentiae ipsius animae sint realiter distinctae inter se nihilominus concurrit ydemptice cum ipsa anima fuit eorum oppinio quod substantia animae est quaedam potentia quae videtur memoritiva et species rerum intelligibilium deinde potentia realiter potentia intellectiva deinde volitiva et distinguuntur inter se sunt dicunt sic quod memoria non idem est cum volitiva licet simul concurrat Et quo ad hoc esset magna trinitatis similitudo nam ponimus patrem active intellectionis et est realiter essentia deinde 2a persona quae realiter est eadem essentia cum alia et est intelligentiaectiva scilicet verbum deinde ff 3a persona scilicet spiritus sanctus quem vocamus amorem realiter est eadem essentia et tamen iste personae sunt animae posite sunt distingui distinguuntur Sed nihilominus est inter potentias animae et trinitatis personae dissi?do quaedam / nam una potentia ipsius animae non producit aliam potentiam secundum et una persona producit aliam sicut prima producit secundam vel gignit et ambae producunt spiritum sanctum et ydemptificatur licet tamen sit inter eas personalis distinctio

4

2o ymaginatur ex actibus potentiarum ipsius animae / nam ipsa recipit speciem intelligibilem et per eam actuatur Et ab illa procedit cognitio vel notitia de re cuius species est in potentia et forma de eodem obiecto / et procedit ab eo affectatio Et similitudo quantum ad personarum emanationem nam primum repraesentat susistentia / aliud emanatio / et ideo istis adiunctis satis apparet ministerium trinitatis nam pater se habet tamquam persona producens filius tamquam producta et spiritus sanctus tamquam amor

5

3o est alius modus ymaginationis quod denominatio specierum ex unione ad subiectum realiter uniuntur et fit ydemptice unum sicut in anima sunt species naturales / ut est intelligibilis et sic de aliis quae tamen sunt realiter et ydemptice eadem anima ita de trinitate ymaginandum est et ista ymaginatio est quasi eadem cum praecedent

6

Alius modus ymaginandi supponeno quod eadem materia possit esse in diversis locis sicut de corpore christi et ponatur casus quod sortes se applicet generationi filii / deinde in instanti decisionis seminis sortis tota materia sortis in duobus locis / deinde disponatur materia ad animae susceptionem tunc in isto casu sortes et filius sunt realiter eadem essentia et tamen remanet distinctio relativa quia unus est filius et alter pater Et sic ratione habitudinis est distinctio licet sit eadem essentia unde in isto casu oporteret concedere quod esset distinctio aliter idem generaret seipsum quod est contra augustinum

7

Alius modus est supponendo oppinionem quam recitat magister in 3o sententiarum scilicet quod unio ypostatica sit per ydemptificiationem naturae assumptae per quam realiter ydemptificatur verbum utroque extremo remanente tunc hoc facto et praesumpto sit una nulla quae assumatur a 3bus angelis realiter distincti / tunc sit illa natura a angeli et b angeli et c angeli tunc isti erunt diversi et erunt una essentia vel natura assumpta et ex hoc satis faciliter concipitur etiam materia triniatis et tamen primus angelus non est 2us nec 2us 3us etc licet tamen sint eadem emptitas realiter et ydemptice

8

Alius modus ponendo quod unus angelus sit localiter in tribus locis tunc habet aliam localitatem sive ubeitatem in unum situm et aliam in alio et alio tunc ponamus quod loci sit eadem ubeitas et facilis erit ymaginatio

9

Alius modus ymaginandi ponamus quod sit quaedam intelligentia creata quae de se simpliciter sit cognitiva et dilectiva per suam essentiam deinde ponatur quod sit notitia distincta sibi inhaerens producere producat ergo notitiam repraesentativa sui ipsius et aliorum deinde producat amorem / tunc ponatur quod actus ydemptificatur suae essentiae quo dato erit similitudo trinitatis

10

Alius manuductionem ponit magister guillelmus parisiensis de trinitate videlicet comparando ad 3lumtriangulum nam dicit 3es anguli sunt ipso et tamen unus angelus non est rectus sed nihilominus resolvendo trianguli quidditatem reperietur una superficies resolvendo ad me?cam

11

Alia manuductio ex dictis philosophorum et maxime platonis et hermetica

12

nam plato posuit quod species est proprie quidditas suorum terminorum a parte rei quam ponit essentiam unicam scilicet roberti et guillemi et ricardi tamen robertus non est guillelmus naturae etc / et est hoc quod porphiri dicit scilicet quod participatione unius speciei plures homines sunt unus homo unde ponit quod quidditas hominis est incorruptibilis et ponitur aeterna et una essentia quae est plures homines et tamen distinguuntur inter se Et sic oppinio platonica difficilior est materia trinitatis

13

Similem ponit hermes in almagestis unde dicit quod deus est quidditative mundus et tamen deus distinguitur a mundo et est eadem quidditas tamen cum mundo

Notabilia

14

Sed tamen pro ampliori declaratione ponuntur aliqua notabilia

Primum

15

primum est quod negatio mutua extremorum non infert alterius non esse essentiam / unde si aliquod extremorum negetur de alio unum non infert non esse essentiam alterius ut patet in materia platonis praedicta quia etiam sortes non est plato et tamen non infertur ex hoc quod essentia sortis non sit essentia platonis Unde consequentia non valet sortes non est plato igitur sortes non est essentia platonis ita quod essentia non negat formaliter

Secundum

16

2m notabile Affirmationes absolutae non praecise denominant ydemptatem essentialem nam si sic illa foret vera sortes est plato Item ista etiam in materia trinitatis pater in divinis est filius in divinis quia praecise affirmaret ydemptitate essentialem et tamen hoc est haereticum dicere Unde dicitur quod sicut negatio non negat ydemptitatem essentiae ita non negat affirmat affirmatio praecise essentiale ydemptitatem

Tertium

17

Ex quo sequitur 3m notabile quod per hoc denominatur subsistentia suppositalis sive personalis ydemptitas

Quartum

18

4m notabile esse sortem vel platoniem denominatio non consurgit immediata ex absoluta et essentiali ratione patet quia omnis denominatio competens uni competit alteri / et ita diceretur de esse patrem et esse filium quia non consecuntur de per se et immediate ut satis patet

Quintum

19

5m corollarium sive notabile quod de ratione essentiali non est aliqua notitia in sua formali ratione

Modi imaginandi Trinitatem

20

Ex quo sequitur quod non repugnat essentiae sortis quin sortes et plato sint eadem quiditas Ulterius sequitur ex praedictis quod esse sortis simpliciter distinguitur a ratione essentiali et absolute et licet sit repugnantia non tamen est ex parte quidditatum sed ex rationibus individualibus Et ergo descendendo ad materiam trinitatis nullam erit repugnantia quod pater et filius sit eadem quiditas absolute unde sunt magis personales et per hoc ymaginatur distinctio personarum Ex quibus omnibus patet quod ex finite divina stat distinctio personarum sine ipsarum confusione quod tamen sabellius non concedebat

Conclusiones

21

Sequitur conclusio lectionis supra distinctionem 23am scilicet quod in temptaitone nobilius est vincere quam vinci / videtur quasi sic sonare conclusio

22

2a conclusio deus creavit parentes primos innocentes / licet sciret eos casuros

23

3a deus creavit humanam naturam quae fuit postea in melius reformata

24

Alia conclusio primus parens fuit illustratus omni scientia scilicet dei et sui et claram notitiam de trinitate habuit

25

Ultima conclusio ipse accepit ea quae si servasset in bono statu et perfectus fuisset sive permansisset et hoc de lectione

PrevBack to TopNext

On this page

Lectio 73, de Trinitate

Decima manuductiones

Notabilia

Primum

Secundum

Tertium

Quartum

Quintum

Modi imaginandi Trinitatem

Conclusiones

A LombardPress Viewer

Peter Plaoul, de Trinitate, Lectio 73, de Trinitate Edit on Github

Powered by SCTA Data