Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio A Sentences Commentary

Principia

Principium I

Principium II

Principium III

Principium IV

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 72, de Trinitate

Quod una est igitur res simplex quae habet omnes perfectiones sibi possibiles

1

Consequenter visa doctorum oppinione de divina simplicitate et eius immensitate quae potest tamen sic describi esse sententiam simpliciter etiam et actualiter omnem universalem perfectionem possibilem et hoc satis visum est in praecedentibus nam simplex dicitur quod omnem immensam perfectionem habet sed deus est huiusmodi igitur etc

Corollaria

Primum corollarium

Quod impossibile est divinam essentiam summe simplicem aliquo modo multiplicari
2

Ex quo sequitur quod impossibile est divinam essentiam aliquo modo multiplicari quia eo ipso nullam haberet perfectionem immensitatis immo potius imperfectionem

Secundum corollarium: essentia divina simplicissima a nullo potest produci

3

2m correlarium essentia simplicissima a nullo capit vel capere potest originem productive id est a nullo produci potest patet quia non potest produci a superiori quia non aliquid superius ad eam nec etiam ab aequali quia non habet nec a se quia nihil est sui ipsius productivum ut patet per beatum augustinum nam esset error quod aliquid ut sic produceret seipsum modo hoc non reperitur in deo nec etiam in creatura / nec producitur ab inferiori quia licet multa inferiora habeat non tamen producitur ab aliquo quia producens est producibilia inferiora modo productum non producit producentme igitur et per consequens stat quod in quolibet genere quod essentia divina a nullo sumit originem quod fuerat declarandum

Tertium corollarium: aliquod est suppositum naturae divinae inproductum

4

3m correlarium Suppositum naturae divinae inproductum est / patet corollarium quoniam ipsa nulla divina est inproducta et consistit in aliquo supposito igitur dabitur aliquod eius suppositum quod non erit productum

Quartum corollarium

Summa simplicitas non potest in unico supposito consistere vel persistere
5

4m correlarium summa simplicitas non potest in unico supposito consistere vel persistere

6

/ probatur primo quoniam ipsa est summa firmitas quia est immense fecunditatis igitur communicativa proportionaliter et summe igitur ad aequabilem et non multitudo essentias quia non sunt multiplicabiles igitur subsistentiae ydemptice concurrentes

7

Confirmatur esse diffusivum est de necessitate immensa et hoc competit deo igitur et per consequens immense diffusivus sui est et hoc non potest esse nisi ut dictum igitur etc Et ulterius testatur philosophus si sit diffusivum producit aliquid ad extra quare etc

Quintum corollarium

Prima diffusio in divinis verissime potest dici generatio
8

5m correlarium prima productio in divinis producens a prima non producta potest dici generatio ymmo verissime est generatio patet quia vivens producit aliud vivens et aequale sibi per omnia / modo talis est proprie dicta generatio igitur maxime quando producens et productum sunt eiusdem essentiae modo prima persona in divinis producit 2am igitur / Et si communicatio est respectu patris vera generatio / nam requiritur quod sint una essentia / 2o quod communicent in natura

Sextum corollarium

Quod persona producens et non producta proprie loquendo debet vocari Pater et persona producta debet vocari Filius
9

Ex quo sequitur quod persona producens et non producta proprissime debet vocari pater et persona producta debet vocari filius et quia istud est in intellectum idcirco vocatur verbum quoniam in vita vegetativa est terminus magistri guilellmi scilicet filus sed in intellectuali hic terminus verbum / et sic est nomen filii per modum naturae procedentis quia expressivum est totius naturae paternae et omnium in natura relucentium

10

Ex quo patet etiam quod debet vocari ymago patris nam perfectissime exponit suppositum paternum / et esse patris / unde david "Eructavit cor meum verbum bonum" etc Et sic pater qualiter filio attribuitivum ista praedicata filius verbum et ymago dei

11

Ex quilibet pater quod fluxibilitas diversarum personarum non repugnat summae simplicitati ymmo est proprietas summae et immmensae simplicitatis et propria eius conditio Ex quo etiam patet error eorum propter eius simplicitatem pluralitatem personarum negantium

Septimum corollarium

Quod non est ad extra communicabile creaturae quod una essentia sit plures personae vel subsistentiae vel Trinitas
12

Ulterius est advertendum quod non est ad extra communicabile creaturae quod una essentia sit plura supposita ut dictum est non apparet tamen quin tria supposita possint accidere nullam humanam sed non esset sic aliquod eorum

Tres propositiones fidei et tria genera propositiones ad quae reducuntur omnes propositiones pertinentis ad materiam Trinitatis

13

Sed pro materia trinitatis magis evidenter cognoscenda sive intelligenda licet sit ineffabilis et quasi inperscrutabiles nihilominus praeuppositis principiis id tactis videlicet de dei immensa simplicitate et perfectione praesupponitur aliquid ad quod ens difficultates materiam tangentes reducuntur vel possunt reduci

Tres propositiones fidei

Prima propositio

14

Primum igitur est in quo fidei positio consistit est istud videlicet quod unica natura sive essentia simplicissima est 3es distinctae personae scilicet ypostases vel quae realiter subsistit et haec conditio nonquam in creaturis quoniam proprietas est naturae immensae Unde aristoteles Infinitum secundum quod infinitum est ignotum

Secunda propositio

15

2a positio una persona producit apparentiam et non producitur si prima et ambae producunt aliam 3am scilicet spiritum sanctum quae non producit ab intra saltim

Tertia propositio

16

3a positio Exprimenda est praesens materia secundum revelationem a sancto spiritu philosophis datam et sanctorum patrum ac doctorum doctirnam veram Ita quod producendo sit generatio / prima persona producens sit pater 2a producta vel genita filius et verbum quod idem est sed verbum se habet tamquam spiratio 3a ambarum infusio sive donum et in istis consistit totius trinitatis perscruptatio

Tria genera propositionum concurrentium communiter in materia Trinitatis

17

Secuntur tamen alia 3a genera propositionum

18

/ prima est habentium difficultatem ex usu verborum sine vocabulorum

19

2a ex difficultate a parte rei

20

3a propositio est propositionum quae nihil addunt supra propositionum prima latitudo reducitur ad 2am 2a ad primam latitudinem Et sic materia resoluta nulla erit difficultas supra trinitatis articulum debite et rite ymaginari volentibus

Manuductiones

21

Antequam tamen veniamus ad reductionem particularem sunt aliquae manuductiones adducendae et antequam haec aggrediantur secundum doctrinam augustini et dyonsii inducantur aliquae auctoritates ad ostendendam qualiter huiusmodi articulus trinitatis in antiqua lege non solum in nova reluceat

Auctoritates veteris testamenti

22

/ prima igitur manuductio est quod articulus trinitatis est articulus fidei expressionus et principissimus et per consequens iudaei ad eum obligantur consequentia tenet quia quam de necessitate erat quia perpetuus erat et ergo in scripturis ipsarum relucebit

23

Item probatur hoc christi testimonio / nam iudaeis dicit "scrutamini scripturas in quibus putatis vitam habere" et per hoc intelligitur latitudo emanationis filii a patre

24

Item alibi "moyses etiam scripsit de hoc" Circa tamen materiam magister adductiones multas quaestiones et magister nicholaus de lira dicens quod necessario iudaei habuerunt et habent articulum trinitatis concedere / et ulterius dicit quod probabiliter etc Sed quicquid dicat dicitur quod aliquid deduci eminenter debet intelligi ab illo qui perscrutatur non habente intellectum ebata?m ymmo ab intellectu bene disposito et non male affectato et hoc modo sibi satis concederetur quod iudaei si sic haberent nunc trinitatis cognitionem non evaderent et non aliter Unde unum exemplum saqu?ium et veritati consonum reperitur in legenda beati silvestri qualiter helena romam venit et multos iudaeos de iereusalem adduxit ad improbandum filio suo constantivo fidem consequentia habebat credendi deum filium fuisset passive et tamquam creaturam adorare sive tamquam hominem / inter quos fuerunt 12 ar?tes contra beatum silvestrum et 2o ex ipsis constitutis ab imperare et matre sua pro iudicibus super facto Causandum argumentis factis et a beato silvestro lucu?ter solutis solutis ipsiment iudaei iudices facti deum est trinum concluserunt Ex quo patet manifeste quod non indicassent nisi expresse intellectus eorum non fuisset satis clarus ad materiam intelligendo secundum beati silvestri responsionem Unde non est dubium de hoc et ad hoc est evangelium iohannis et alibi "Sint 3es qui testimonium datant in caelo pater verbum et spiritus" etc Et hoc sufficiat profundato materiae trinitatis

Duae manudcutiva Chatton

25

Sed adhuc ostenduntur duae manuductiones quas ponit chaton et sunt satis pulchre

26

Prima est quod est ymaginandum quod sint duae res repugnantes in quo modo inter se ita quod una non posset esse alia aliquo modo ratione habitudinis relationis

27

Primus ea ymaginandum est quod ad aliud non habeant repugnantiam et debetur quasi una essentia angelica quae possint ydemptificari cum alia sit ergo prima res a 2a sit b et 3a sit c ad quam non habeant relationem tunc volo quod a et b ydemptice concurrant cum c / tunc isto modo a realiter erit c et b realiter erit c et tamen adhuc remanebit inter a et b aliqua repugnantia relatu quia a non erit b personaliter licet ydemptificetur cum c et realiter quaelibet eorum erit 3m sive quaelibet persona earum erit tertia igitur etc

28

Ex quo sequitur quod sunt idem et tamen una persona non erit alia nam pater in divinis non est filius neque filius pater et ita respectu spiritus sancti et hoc non quo ad essentiam ymmo sun tidem realiter Et iste est modus satis apparens et facilis ymaginadi trinitatem

29

2a manuductio est quod ymaginandum est quod sint duo genera distincta rerum totaliter ut res relativa distinguitur ab alia modo tales species vel res sunt diversarum generum igitur ex quo distinctae sunt remaneat distinctio essentialis et alia non tunc ymaginationem trinitatis habebimus sed adhuc alia manuductio praecedens immediate clarior est et haec conclusio ad praesens sufficiat

Conclusiones

30

Sequitur conclusio prima lectionis textualis supra distinctionem 22am quae est de lapsu primarum parentum videlicet quod ad dyaboli sugestione peccaverunt et ideo ceciderunt / Verum est tamen quod circa hoc sunt duae difficultates una est utrum primum peccatum fuerit positivum nam si sic culpa praecessit peccatum et sic diffiniter salvaretur quin poena praecesserit culpam / unde staret quod creatura constituerit sibi bonum tamen passet exire latitudinem suae bonitatis sive voluntatis et dimittere suum gradum vel statum quare peccaret Alii dicunt quod voluntas potest exire in actu mediate notitia complexa vel incomplexa / Alii quod fuit peccatum obmissionis et in hoc stat tota sententia huius 22ae distinctionis lectae die sabbati post purificationem qua mercenarius in phal parisiensibus de?et capi?tus fortuna sibi adversante Unde quam felix esset qui posset scire futura scandala victaret longe felicior esset

PrevBack to TopNext