Quaestio 1 : Utrum ilia sit propria definitio baptismi quam ponit Magister: «Baptismus est tinctio, id est ablutio, corporis exterior, facta sub forma verborum praescripta»

Quaestio 2 : Utrum haec sit praecisa forma baptismi: «Ego te baptizo in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti»

Quaestio 3 : Utrum sola aqua naturalis pura sit materia conveniens baptismi

Quaestio 4 : Utrum institutio baptismi evacuet circumcisionem

Distinctio 4

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum parvuli sint baptizandi

Quaestio 2 : Utrum parvuli baptizati recipiant effectum baptismi

Quaestio 3 : Utrum parvulus exsistens in utero possit baptizari

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum adultus consentiens potest recipere effectum baptismi

Quaestio 2 : Utrum adultus fictus recipiat effectum baptismi

Pars 3

Quaestio 1 : Utrum iam iustificati teneantur ad susceptionem baptismi

Pars 4

Quaestio 1 : Utrum omnes baptizati recipiant aequaliter effectum baptismi

Quaestio 2 : Quid faciendum est de parvulo exposito

Quaestio 3 : Utrum parvuli Iudaeorum et infidelium sint invitis parentibus baptizandi

Distinctio 5

Quaestio 1 : Utrum malitia ministri impediat conferri baptismum

Quaestio 2 : Utrum recipiens baptismum scienter a malo ministro mortaliter peccet

Quaestio 3 : Utrum aliquis debeat ministrare sacramentum baptismale quando praesumitur baptizationem vergere in periculum vitae corporalis eius qui suscipit

Distinctio Sexta

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum solus sacerdos possit baptizare

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum unitas baptismi necessario requirat ut ab uno ministro conferatur

Quaestio 2 : Utrum unitas baptismi requirat simul esse ablutionem et prolationem verborum

Quaestio 3 : Utrum unitas baptismi requirat baptizantem esse distinctum personaliter a baptizato

Pars 3

Quaestio 1 : Utrum in ministro baptizante requiratur intentio debita ad baptizandum

Quaestio 2 : Qualis intentio requiratur in ministro baptizante

Pars 4

Articulus Primus

Quaestio 1 : Utrum baptismus possit iterari

Quaestio 2 : Quae sit poena iterantium baptisma

Articulus Secundus

Quaestio 1 : Utrum in baptismo imprimatur character

Quaestio 2 : Utrum character sit aliqua forma absoluta

Quaestio 3 : Utrum character sit in essentia animae an in aliqua eius potentia

Distinctio Septima

Quaestio 1 : Utrum sacramentum confirmationis sit necessarium ad salutem

Quaestio 2 : Utrum sacramentum confirmationis sit dignius baptimo

Quaestio 3 : Utrum sacramentum confirmationis possit iterari

Quaestio 4 : Utrum sit aliqua poena iterantium sacramentum confirmationis

Distinctio Octava

Quaestio 1 : Utrum eucharistia sit sacramentum Novae Legis

Quaestio 2 : Utrum ilia sit forma eucharistiae quae ponitur in canone missae

Quaestio 3 : Utrum sacramentum eucharistiae convenienter fuit institutum post cenam eu utrum possit recipi a nonieiunis

Distinctio Nona

Quaestio 1 : Utrum exsistens in mortali peccato peccet mortaliter percipiendo sacramentum eucharistiae

Distinctio Decima

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum possibile sit corpus Christi sub specie panis et vini realiter contineri

Quaestio 2 : Utrum idem corpus possit esse localiter simul in diversis locis

Quaestio 3 : Utrum corpus Christi possit simul esse localiter in caelo et in eucharistia

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum corpori Christi naturaliter exsistenti et eidem sacramentaliter exsistenti necessario insint eaedem partes et proprietates

Quaestio 2 : Utrum quaelibet actio immanens quae est in Christo naturaliter exsistente, eadem insit sibi ut in eucharistia sacramentaliter exsistenti

Quaestio 3 : Utrum corpori Christi ut in eucharistia exsistenti possit inesse aliquis motus corporalis

Pars 3

Quaestio 1 : Utrum Christus in eucharistia exsistens possit per aliquam virtutem naturalem transmutare aliquid aliud a se

Quaestio 2 : Utrum aliquis intellectus creatus possit naturaliter videre exsistentiam corporis Christi in eucharistia

Quaestio 3 : Utrum aliquis sensus possit corpus Christi sentire ut est in eucharistia

Distinctio Undecima

Pars 1

Articulus Primus

Quaestio 1 : Utrum sit possibilis transubstantiatio

Quaestio 2 : Utrum sit possibile quodlibet ens converti in quodcumque

Articulus Secundus

Quaestio 1 : Utrum panis convertatur in corpus Christi

Quaestio 2 : Utrum panis in conversione in corpus Christi annihiletur

Quaestio 3 : Quibus propositionibus conversio panis in corpus Christi possit vere exprimi

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum panis triticeus cum aqua elementari coagulatus sit materia conveniens conversionis in corpus Christi

Quaestio 2 : Utrum solum vinum expressum de uva sit conveniens materia conversionis in sanguinem

Distinctio Duodecima

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum in eucharistia sit aliquod accidens sme subiecto

Quaestio 2 : Utrum in eucharistia quodcumque accidens remanens sit sine subiecto

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum accidentia in eucharistia possint habere quamcumque actionem quam poterant habere in subiecto

Pars 3

Articulus Primus

Quaestio 1 : Utrum omnis transmutatio, quae potest causari ab agente creato circa accidentia in eucharistia manente, necessario requirat eandem quantitatem manere

Quaestio 2 : Utrum possibile sit circa eucharistiam fieri transmutationem corruptivam accidentium

Articulus Secundus

Quaestio 1 : Utrum in aliqua transmutatione, facta circa eucharistiam, necesse sit aliquam substantiam actione divina redire

Distinctio Decima Tertia

Quaestio 1 : Utrum sola actione divina possit confici corpus Christi

Quaestio 2 : Utrum quilibet sacerdos, proferens verba consecrationis cum intentione debita et circa materiam convenientem, possit conficere eucharistiam

Distinctio Decima Quarta

Quaestio 1 : Utrum poenitentia necessario requiratur ad deletionem peccati mortalis post baptismum commissi

Quaestio 2 : Utrum actus poenitendi requisitus ad deletionem peccati mortalis sit actus alicuius virtutis

Quaestio 3 : Utrum poenitentia-virtus sit tantum unius poenae inflictiva

Quaestio 4 : Utrum per sacramentum poenitentiae deleatur culpa

Distinctio Decima Quinta

Quaestio 1 : Utrum cuilibet peccato actuali mortali correspondeat satisfactio propria

Quaestio 2 : Utrum quicumque iniuste abstulerit vel detinet rem alienam teneatur illam restituere ita quod non possit vere poenitere absque tali restitutione

Quaestio 3 : Utrum damnificans alium in bonis personae, puta corporis vel animae, teneatur restituere ad hoc quod possit vere poenitere

Quaestio 4 : Utrum damnificans aliquem in bono famae teneatur ad restitutionem ita quod poenitere vere non possit nisi farnam restituat

Distinctio Decima Sexta

Quaestio 1 : Utrum ista tria 'contritio, confessio et satisfactio' sint partes poenitentiae

Quaestio 2 : Utrum remissio vel expulsio culpae et infusio gratiae sint una simplex mutatio

Distinctio Decima Septima

Quaestio 1 : Utrum necessarium sit ad salutem peccatori confiteri omnia peccata sua sacerdoti

Distinctiones Decima Octava et Decima Nona

Quaestio 1 : Utrum potestas clavium tantummodo se extendat ad poenam temporalem

Quaestio 2 : Utrum cuilibet sacerdoti in susceptione Ordinis conferantur claves regni caelorum

Distinctio Vigesima

Quaestio 1 : Utrum poenitentia in extremis valeat ad salutem

Distinctio Vigesima Prima

Quaestio 1 : utrum post hanc vitam possit aliquod peccatum dimitti

Quaestio 2 : Utrum confessor in quocumque casu teneatur celare peccatum sibi in confessione detectum

Distinctio Vigesima Secunda

Quaestio 1 : Utrum peccata per poenitentiam dimissa in recidivante redeant eadem numero

Distinctio Vigesima Tertia

Quaestio 1 : Utrum extrema unctio sit sacramentum Novae Legis

Distinctio Vigesima Quarta

Quaestio 1 : Utrum in Ecclesia sint septem Ordines eo modo quo Ordo vel Ordinatio ponitur sacramentum

Distinctio Vigesima Quinta

Quaestio 1 : Utrum poena canonica impediat a susceptione et collatione Ordinum

Quaestio 2 : Utrum sexus muliebris aut aetas puerilis impediat susceptionem Ordinum

Distinctio Vigesima Sexta

Quaestio 1 : Utrum matrimonium fuerit immediate a Deo institutum

Distinctio Vigesima Septima

Quaestio 1 : Utrum convenienter definiatur matrimonium «viri mulierisque coniunctio maritalis inter legitimas personas vitam indissolubilem retinens»

Quaestio 2 : Utrum consensus expressus verbis sit causa efficiens matrimonii

Distinctio Vigesima Octava

Quaestio 1 : Utrum solus consensus de praesenti expressus verbis causet matrimonium

Distinctio Vigesima Nona

Quaestio 1 : Utrum consensus in altero vel utroque contrahentium coactus sufficiat ad contrahendum verum matrimonium

Distinctio Trigesima

Quaestio 1 : Utrum ad contractum matrimonii requiratur consensus sequens apprehensionem non erroneam

Quaestio 2 : Utrum inter Mariam et Ioseph fuit verum matrimonium

Distinctio Trigesima Prima

Quaestio 1 : Utrum sint tria bona matrimonii, quae Magister ponit in littera, scilicet fides, proles et sacramentum

Distinctio Trigesima Secunda

Quaestio 1 : Utrum in matrimonio sit simpliciter necessarium reddere debitum coniugale alteri petenti

Distinctio Trigesima Tertia

Quaestio 1 : Utrum fuerit licita aliquando bigamia

Quaestio 2 : Utrum 'bigamus ante baptismum' possit post baptismum ad sacros Ordines promoveri

Quaestio 3 : Utrum in Lege Mosaica fuerit licitum repudiare uxorem

Distinctio Trigesima Quarta

Quaestio 1 : Utrum impotentia ad actum carnalem impediat matrimonium simpliciter

Distinctio Trigesima Quinta

Quaestio 1 : Utrum adulterium cum aliquo, vivente viro primo, impediat matrimonium cum eadem post mortem illius viri

Distinctio Trigesima Sexta

Quaestio 1 : Utrum servitus impediat matrimonium

Quaestio 2 : Utrum aetas puerilis possit impedire matrimonium

Distinctio Trigesima Septima

Quaestio 1 : Utrum sacramentum Ordinis impediat matrimonium

Distinctio Trigesima Octava

Quaestio 1 : Utrum votum continentiae impediat matrimonium

Distinctio Trigesima Nona

Quaestio 1 : Utrum disparitas cultus impediat matrimonium

Distinctio Quadragesima

Quaestio 1 : Utrum cognatio carnalis impediat matrimonium

Distinctio Quadragesima Prima

Quaestio 1 : Utrum affinitas impediat matrimonium

Distinctio Quadragesima Secunda

Quaestio 1 : Utrum cognatio spiritualis impediat matrimonium

Distinctio Quadragesima Tertia

Quaestio 1 : Utrum resurrectio generalis hominum sit futura

Quaestio 2 : Utrum possit esse notum per rationem naturalem resurrectionem generalem hominum esse futuram

Quaestio 3 : Utrum natura possit esse causa activa resurrectionis

Quaestio 4 : Utrum resurrectio sit naturalis

Quaestio 5 : Utrum resurrectio futura sit in instanti

Distinctio Quadragesima Quarta

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum in quolibet homine resurget totum quod fuit de veritate naturae humanae in eo

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum ignis infernalis cruciet malignos spiritus

Quaestio 2 : Utrum homines damnati post iudicium cruciabuntur igne infernali

Distinctio Quadragesima Quinta

Quaestio 1 : Utrum anima separata possit intelligere quiditates sibi ante separationem habitualiter notas

Quaestio 2 : Utrum anima separata possit acquirere cognitionem alicuius prius ignoti

Quaestio 3 : Utrum anima separata possit recordari praeteritorum quae ipsa novit coniuncta

Quaestio 4 : Utrum beati cognoscant orationes quas eis offerimus

Distinctio Quadragesima Sexta

Quaestio 1 : Utrum in Deo sit iustitia

Quaestio 2 : Utrum in Deo sit misericordia

Quaestio 3 : Utrum in Deo distinguatur iustitia a misericordia

Quaestio 4 : Utrum in punitione malorum concurrat ex parte Dei punientis iustitia cum misericordia

Distinctio Quadragesima Septima

Quaestio 1 : Utrum universale iudicium sit futurum

Quaestio 2 : Utrum mundus sit purgandus per ignem

Distinctio Quadragesima Octava

Quaestio 1 : Utrum Christus in forma humana iudicabit

Quaestio 2 : Utrum in iudicio vel post cessabit motus corporum caelestium

Distinctio Quadragesima Nona

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum beatitudo consistit per se in operatione

Quaestio 2 : Utrum beatitudo immediatius perficiat essentiam quam potentiam ipsius beati

Quaestio 3 : Utrum beatitudo per se consistit in pluribus operationibus simul

Quaestio 4 : Utrum beatitudo per se consistit in actu intellectus vel voluntatis

Quaestio 5 : Utrum beatitudo simpliciter consistit in actu voluntatis qui est fruitio

Quaestio 6 : Utrum ad essentiam beatitudinis pertineat securitas perpetua

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum corpus hominis beati post resurrectionem erit impassibile

Prev Next

Quaestio 1

Quaestio 1test

Utrum Christus sit filius Dei adoptivus

test

QUAESTIO UNICA. Utrum Christus sit Filius Dei adoptivus ?

test

Aaensis 3. p. q. 1. m. 4. D. Thom. 3. q. 23. art. 4. et q. 32. art. 3. et hic q. 2. art. 2. D. Bonavent. anc 2. q. 1. Richard. art.. 2. q. 1. Durand. q. 2. Gabr. 7 1. Alm. et Major híic. suar. 3. p. t disp. s. 2. 3. 4. Vasq. ibi disp. 89.

test

Circa istam decimam distinctionem, in qua Magister agit de communicatione idiomatum respicientium personam filn, quaeritur unum de communicatione idiomatum ad nobilitatem pertinentium : Utrum scilicet Christus sit Filius Deti adoptivus ? Videtur quod sic, quia Christus est praedestinatus esse Filius Dei, Fom. 1. ergo est adoptivus. Probatio consequentiae, praedestinare enim est ad haereditatem adoptare ; ergo Deus praedestinans Christum esse Filium Dei, adoptat praedestinatum ad haereditatem, quia praeordinat ad haereditatem, et hoc per actum voluntatis ; igitur, etc.

test

Praeterea, dignitatis est in homine esse Filium Dei adoptivum, quia non convenit alicui naturae non actuali ; ergo hoc Christo convenit.

test

Item, sicut manent naturae, ita proprietates naturarum ; ergo cum adoptari sit proprietas naturae habentis gratiam, videtur quod istud posset dici de Christo ratione naturae humanae, sicut etiam potest dici de eo quod est Filius naturalis ratione naturae divinae.

test

Contra hoc Magister littera adducit auctoritates.

test

Item, tunc esset Filius Trinitatis, quia tota Trinitas adoptat, sicut et agit omnem actum ad extra, et ita esset Filius sui.

test

SCHOLIDM.

test

Ponit duos modos dicendi de fundamento filiationis, an sit natura vel suppositum, dequo actum est supra dist. 8. quaest. 1. Docet ad filiationem adoptivam tria requiri, scilicet extraneitatem a generatione naturali, gratuitam assumptionem adoptantis, et bonum ad quod assumitur, scilicet haereditatem. hesolvit haec non competere Christo secundum generationem divinam, quia juxta hanc est haeres. Arguit etiam non convenire ei secundum generationem humanam, quia erat innocens, et sic non extraneus.

test

Respondeo (a) quod qui diceret filiationem esse praecise suppositi et non secundum naturam, posset faciliter dicere Christum non esse FilHium adoptivum, quia ista relatio non convenit supposito secundum se, sed dicendo filiationem fundari in natura simili naturae generantis naturahter, filiato adoptiva fundabitur in natura, quae est similis creanti, ut imago ejus, similitudine naturali, et etiam similitudine gratiae, qua ipsa ut natura intellectualis potest attingere ad huaereditatem adoptantis.

test

Translatum est enim (b) istud vocabulum a dJuristis, ut dicatur filius adoptivus. qui non est natura- liter genitus ab aliquo, nec ex generatione naturali habens jus. succedendi in haereditate, sed ex gratia praeordinatur, ut habeat jus succedendi, ita quod ibi tria concurrunt, scilicet extraneitas ex generatione naturali ; et gratia, quae est gratuita voluntas ipsius adoptantis ; et bonum, ad quod praeordinatur ex ista eratia, scilicet haereditas, ad quam habet jus succedendi ex adoptione. Patet quod (c) ista non conveniunt Christo secundum generationem divinam, quia ex generatione naturali divina, est haeres naturalis in haereditate aeterna ; secundum etiam naturam humanam, non dicuntur haec sibi convenire, quia secundum istam generationem non fuit extraneus, quia fuit innocens.

test

SCHOLIUM.

test

Arguit contra rationem, qua excluditur extraneitas a generatione humana Christi. Primo, quia alias B. Virgo non fuisset adoptiva Dei. Secundo, saltem Adam, qui nullum habuit debitum contrahendi peccatum, non fuisset adoptivus. Tertio, de Angelis id esset certum. Ponit alium modum extraneitatis, videlicet, quod nihil comitetur generationem naturalem, ratione cujus debeatur haereditas. Contra hoc objicit, quasi probans non habuisse locum in Christo, et non solvit ; solvit tamen in Report. hac dist. q. un. et solvi potest clare ex dictis d. 3. q. 1. a n. 15. ideo ergo Christus extraneus non est, quia etsi natura humana ejus prius natura existat, quam uniatur, tamen simul ac habet suum complementum substantiale per unionem, habet debitum congruitatis ad haereditatem, (ita explicat se Doctor in Report. hic.) Quia hac ratione ex vi suae naturalis generationis habet aliquale jus ad eam, et sic etiam tenendo filiationem fundari in natura, de quo supra d. 8. q. 1. adhuc Christus secundum quod homo, non est Filius adoptivus ex his ; et quia solvit Doctor argumenta probantia Christum esse Filium Dei adoptivum, patet eum assertive tenere Christum non esse Filium adoptivum. Quare Vasq. supra c. 5.dicens eum videri tenere sententiam Elipandi damnatam, nec vere loquitur, nec didicit bene a Paulo illud : modestia vestra nota sit omnibus hominibus.

test

Contra, si intelligatur extraneitas tantum in habendo peccatum, ergo Maria non fuisset filia adoptiva, si jnunquam contraxisset peccatum originale, quod est falsum.

test

51 dicatur (d) quod ipsa contraxisset peccatum originale, quantum erat ex generatione naturali, qua est per rationem seminalem ; iste autem non habuit ex generatione naturali unde contraheret. Saltem Adam in statu innocentiae non fuisset Filius Dei adoptivus, quia non contraxit, nec habuit tunc unde contraheret, quia fuit creatus vel productus sine ratione seminali. Angeli etiam non fuissent filii adoptivi, quia semper fuerunt innocentes.

test

Praeterea, (e) patet in adoptione humana, quod non oportet adoptivum fuisse extraneum, hoc est, inimicum, neque ex actu proprio, neque ex actu parentum, quia sic vel inimicus communiter non adoptatur, sed magis dilectus altero istorum modorum ; ergo sufficit extraneitas, quae est carentia juris in haereditate adoptantis, et hoc quantum est ex generatione naturali. Sed Christus quantum est ex generatione temporah non habebat jus in haereditate eterna ; ergo habuit extraneitatem illam, quae requiritur in adoptato, et patet quod modo habet jus per gratiam, ut filius hominis ; ergo est adoptivus.

test

Qui istam (f) rationem non concedit, potest dicere quod in filio adoptato requiritur talis extraneitas, quod in instanti generationis naturalis non habeat jus in haereditate, ita quod prius habeat esse naturale secundum quod sit extraneus antequam adoptetur ; Christus nunquam fuit sine gratia ; ergo Christus non fuit adoptivus.

test

Sed haec (g) ratio non videtur sufficere, quia tunc Angelus si fuisset creatus in gratia, non fuisset adoptatus, nec Filius Dei adoptivus. Sufficit ergo prioritas naturae, ut scilicet persona adoptata in primo instanti naturae, in quo generatur vel creatur, ex illa sola generatione vel creatione, non habeat jus, et in secundo instanti naturae ex gratia habeat jus, ita fuit in proposito ; prius enim natura ista natura terminavit generationem, imo erat unita Verbo, antequam m ipsa esset gratia habitualis, ex 2. queest. 2. dist. hujus tertit.

test

si hoc (h) non placet, potest ultimo dici, quod requiritur extraneitas in instanti priori temporis vel naturae talis, quod non necessario concomitetur aliquid generationem naturalem, ut dispositio de congruo conferens jus ad haereditatem ; hic autem generationem temporalem concomitabatur gratia, qua anima Christi habuit jus in illa haereditate.

test

Et si objiciatur, quod concomitabatur, non tamen in primo instanti naturae, sed in secundo, et ita in primo instanti fuit extraneitas, quia carentia juris, quod conferebatur in secundo instanti, responsionem quaere.

test

Ad hoc potest dict (ut patet ex ullimo modo dicendi) quod licet in secundo instanti conferatur jus haereditatis, tamen in primo instantt illa est dispositio necessarto conse- quens istam naturam humanam, el ideo non est ertraneitas, ut ibi dictum est.

test

SCHOLIUM.

test

Solvit argumenta suadentia Christum inquantum homo, esse Filium adoptivum, et per consequens tenet eum talem non esse. Sed quia objectionem contra rationem excludentem ab eo extraneitatem, positam num. 6. non solvit, nec replicam contra solutionem ad tertium, quae alteri parti favent, insinuat probabiliter Christum dici posse Filium Dei adoptivum, quod clare tenet in Report. hac dist. quem sequitur Bassol. hic quaest. 1. art. 2. Tartaret. hic, et Leuchet. exponit eum ut problematicum, et Pitigianis hic art. ult. tenet hanc propositionem habere catholicum sensum. hada hic controversia 5. art. 2. docet secundum Scot. id esse probabile ; tenet Durand. absolute 3. dist. 4. q. 1. Christum qua homo, esse adoptivum; Richard. etiam supra problematicus videtur in quaestione, et Vasq. ait eum asserere Christum qua homo, esse adoptivum, Gabr. Alm. et Major hic, docent humanitatem Christi esse adoptatam. Quod vero hoc non sit haereticum, ut docet Vasq. supra, patet, quia Concil. Francford. tantum damnavit sententiam Felicis et Elipandi, quae in re erat error Nestorii, ut constat expresse ex epist. Adriani primi, et epist. ipsius Concilii, et tenet Ant.2. part. histor. 14. cap. 1. $ 6. Naucler. gener. 27. Fevard. in addit. ad Castro contra haer. v. Christus, Sanderus 7. de vis. Monar. an. 772. Suar. citans hos et alios supra $ 3. Error autem Nestorii negabat Christum esse Deum, soIum admittens unionem per affectum inter naturam humanam et Deum. Sed Theologi citati fatentur Christum esse verum Filium Dei naturalem, et eumdem esse Filium Virginis ; ergo definitio Francford Concilii non damnat eos, licet simul dicant Christum qua homo posse dici Filium adoptivum. Praeterea Iren. lib. 3. cap. 21. Marius Victor. lib. 1. contra Candidum Arian. tom. 5. bibl. PP. et Hilar. citatus a D. Thom. 3. p. q. 23. art. 4. tribuun! adoptionem Christo secundum humanitatem., ut fatetur Vasq. cap. 15. dicens eos improprie locutos. Sed hoc ejus dictum sufficere ipsi non debuit, ut sententiam gravissimorum Theo- logorum, de quorum catholico sensu ipsi constitit, haereticam diceret. Addo non videri impropriam istam locutionem istorum Patrum et DD : Primo, quia Christus qua homo non producitur a Deo naturaliter, sed libere. Secundo, non producitur actione potentiae generativae, magis quam Spiritus sanctus. Tertio, non producitur in similitudinem naturae specificae vel genericae cum generante. Sed opposita horum trium conveniunt generationi naturali, proprie loquendo ; ergo. Quarto, et constat ex his, definitio generationis naturalis, quam DD. communiter admittunt, scilicet quod sit, productio viventis a vivente in similitudinem naturae, non convenit generationi Christi, qua homo, respectu Dei producentis ; omnia quae adducuntur in contrarium, probant Christum non esse Filium adoptivum tantum, seu eo modo quo nos sumus adoptivi, quod de fide est, quia ipse est Filius Dei naturalis. Haec prolixius ratione censurae inconsideratae Vasquez.

test

Ad argumenta (i). Ad primum dico, quod homo adoptat per novum actum voluntatis, et ita ipsum adoptare est aliquem ad haereditatem optare per novum celle ; sed Deus non novo relle adoptat, sed novum effectum producendo, scilicet gratiam. Preedestinare ergo divinum, etsi sit praeordinare quoddam per actum voluntatis ad haereditatem, et quoddam adoptare ad illud, non tamen proprie dicitur adoptatio ; sed tantum ipsa collatio nova gratiae, quae correspondet novo velle in homine adoptante, dicitur adoptatio. Non ergo sequitur, Deus praedestinat, ergo adoptat, sed oportet addere, quod ilh praedestinato, ut quandoque extraneo, conferat gratiam.

test

Ad secundum (k) dico, quod est dignitatis supplentis indignitatem, quia extraneus non potest dignificari nisi adoptetur ad haereditatem ; sed indignitatis est quandoque esse extraneum.

test

Ad tertium (l) concedo, quod de Christo dicitur proprietas consequens humanam naturam ; (est enim naturalis Filius Mariae, est etiam justus et gratus Deo) sed esse adoptatum non dicit proprietatem naturae creatae, secundum quam Christus nunquam fuit extraneus ab haereditate paterna, sed naturae depravatae.

test

Contra (m), ista negatio extraneitatis in Christo non est nisi propter gratiam habitualem Christi, quia propter illam solam habet jus in haereditate aeterna, non autem per solam unionem personalem, quia si illa fuisset sine gratia habituali, posset Christus secundum naturam humanam non habere jus in haereditate illa ; sed si ista gratia habitualis fuisset collata illi naturae in primo instanti, existenti tamen in proprio supposito, illud suppositum vere diceretur Filius adoptivus ; ergo et modo non negabitur propter extraneitatem, quia modo est ila carentia juris ad illam haereditatem, quae tunc fuisset. Responsionem quaere.

test

Ad istam instantiam dici potest (tenendo tertium modum dicendi) quod negatio extranettatis in Christo, non est propter gratiam habitualem, quam in secundo instanti habuit ; sed est propter dispositionem necessario insequentem generationem talem humanae naturae de congruo, et hoc ex vi unionis illius naturae ad Verbum, quae dispositio non fuisset consecuta talem naturam in supposito proprio.

PrevBack to TopNext

On this page

Quaestio 1