Table of Contents
Reportatio A Sentences Commentary
Principia
Principium II
Principium III
Principium IV
de Fide
Lectio 18, De fide
Lectio 19, De fide
de Notitia
Lectio 20, de Notitia
Lectio 21, de Notitia
Lectio 22, de Notitia
Lectio 23, de Notitia
Lectio 24, de Notitia
Lectio 25, de Notitia
Lectio 26, de Notitia
Lectio 27, de Notitia
Lectio 28, de Notitia
Lectio 29, de Notitia
Lectio 30, de Notitia
Lectio 31, de Notitia
Lectio 32, de Notitia
de Fruitione
Lectio 34, de Fruitione
Lectio 35, de Fruitione
Lectio 36, de Fruitione
Lectio 37, de Fruitione
Lectio 38, de Fruitione
Lectio 39, de Fruitione
Lectio 40, de Fruitione
Lectio 43, de Fruitione
Lectio 44, de Fruitione
Lectio 45, de Fruitione
Lectio 46, de Fruitione
Lectio 47, de Fruitione
Lectio 48, de Fruitione
Lectio 49, de Fruitione
Lectio 50, de Fruitione
Lectio 52, de Fruitione
Lectio 53, de Fruitione
Lectio 54, de Fruitione
Lectio 55, de Fruitione
de Trinitate
Lectio 56, de Trinitate
Lectio 57, de Trinitate
Lectio 58, de Trinitate
Lectio 59, de Trinitate
Lectio 60, de Trinitate
Lectio 61, de Trinitate
Lectio 62, de Trinitate
Lectio 63, de Trinitate
Lectio 64, de Trinitate
Lectio 65, de Trinitate
Lectio 66, de Trinitate
Lectio 67, de Trinitate
Lectio 68, de Trinitate
Lectio 69, de Trinitate
Lectio 70, de Trinitate
Lectio 71, de Trinitate
Lectio 72, de Trinitate
Lectio 73, de Trinitate
Lectio 79, de Trinitate
de Caritate
de Libertate
de Incarnatione
Lectio 119, de Libertate
Recapitulatio et plures vias solvendi difficultatem de concordia praescientiae ad futura contingentia
Consequenter circa materiam praescientiae divinae cum futuris contingentibus restant aliquae viae manuductionis
Sexta via
unde 6ta via in ordine est ista Inter divinam cognitionem et quamcumque sit talis habitudo quod sit necessariam deum cognoscere ymaginatur ergo quod habitudo divini intellectus ad quamlibet veritatem est sic necessaria quod necessariam est cuilibet veritati assentire verbi gratia ponatur ita quod sortes currat vel non currat necesse est altum esse verum ita dicitur de divino intellectu quod sit habitudo assertiva tamen respectu horum est pure contingens
Septima via
7ma via st quam ponit Septima via est quam hybericus et ponit quod in deo sunt ydeae et omnes cognoscibilium rationes
/ 3o quod eadem notitia aggregata potest esse notitia alicuius deinde potest desinere esse notitia absque mutatione / unde capiatur hoc complexum sacerdos summus supponit pro ipso tempore quo est papa sed quando desinit esse non plus Ita proportionaliter ymaginandum est in deo sed hanc viam dimitto causa breviter quam tamen adam impugnat sed mihi satis probabilis apparet
Octava via
8va via divina voluntas se habet ad omnem veritatem 2am sicut causa conservans vel virtus conservativa ad res in esse potestas unde consequenter sicut de desini?ve rei nullam fit in deo mutatio et tamen rem non conservat et tamen quicquid intrat latitudinem conservatorum conservat per eamdem habitudinem per quam destruit vel annihilat et ista via satis materiam praescientiae divinae cum futuris contingentibus explicat
Propositiones
prima enim est non stat deum necessario scire quod dependet a voluntatis libertate patet quia necessario sequeretur a fore
5a loquendo de posse illativo voluntas creata potest facere aliquid scire deo quod non scit patet quia potest facere actum ipsius a quia illativa de posse suo ymmo et deus ab aeterno
6a deus de illativa creaturae potest facere quod deus eam ab aeterno praedestinaverit ad talem intellectum quod potest facere aliquem actum quod lege stante fuerit praedestinata Et consimiliter de praescito diceretur Ex quo sequitur quod quicumque praescitus potest esse praedestinatus de posse illativo ymmo circumconstantia in potestate illa cum adiunctione praesciti quod sit praedestinatus et quod sit praescitus intelligendo non de potestate dominativa sed illativa lege stante et potest salvari et dampnari praescitus Et sequitur inevitabiliter quod est praescitus vel praedestinatus Ex quo sequitur quod divina reprobatio vel divina lex nullam rebus imponit neccessitatem nec ponit quin praedestinati possint dampnari / et hoc est contra elucidarium
Rationes pro apparentia contra possibilitatem divinae praescientiae cum futuris contingentibus
Venio ergo ad manuductionem grossam et haec propter iuvenes pono ergo primam manuductionem ex qua consurgit impossibilitas vel apparentia divinae praescientiae cum futuris contingentibus
et est ista / Consuetudo audiendi falsa tollit praescientiae divinae cum futuris contingentibus notitiam patet nam vulgus habet nam dicit certe ita debebat evenire non poterat aliter esse
2a est affectus se excusandi in malis suis propter invevittabilitatem sicut faciunt multi qui malos mores volunt salvare et alia facta mala propter inevitabilitatem ne poenae eis imputetur
3a causa sine manuductio incognitio divinae immensitatis et assimilatio potestatis increatae cum creatae quod non est faciendum quoniam assensus divinus stat cum contradictoriis modo sic non est de nostro
4a causa praesumptio cognoscendi arduas materias sine studio vel doctrina sicut volunt aliqui nam revera cognitio huius materiae est tam ardua quod bene indigeret studio decennario quam tamen vetulae volunt attingere
5a causa deffectus logicae inducens in hoc errorem / dicunt enim ita erit ordinatum est sic a deo Et tria haec ponit salberiensis de stoyco petente an possis aliquid facere quod non es facturus dicit alter sic possum facere et dicit stoycus dabo tibi mille et facias quod non est facturus apparet enim deffectus petit enim quod utrumque contradictorum sit verum ut sibi videbatur secundum praesens difficultas est omnino inpertinens ad praescientiam divinam unde si ponamus ad ymaginationem quod deus nihil cognoscat ad extra / adhuc una pars istius sortes curret vel non curret est vera igitur sic determinatum est negatur consequentia quia contingens est quia potest non currere Et sic a simili credimus quod ex contingentia sequatur necessitas quod non est dicendum Sed adhuc hoc totaliter impertinens respectu divinae praescientiae ad futura contingentia Ex quo patet quod praedicta propositio est in potestate sortis verificandi vel falsificandi / secus est in materia praesenti
6ta causa est ex mala consideratione modorum enuntiandi nam ex modo enuntiandi quod a erit concluditur quod ab aeterno futurum fuit quod a erit modo ista proprietas futuritionis nullam ponit necessitatem sed ex modo enuntiandi consurgit sicut de illa propositione antichristus erit Et sic est impertinens ad praescientiam divinam quia ante positionem rei in esse illa antichristus erit potuit fore falsa Etiam dat quod deus nihil ad extra cognosceret adhuc remaneret difficultas sicut patet de stoyco petente duo contradictoria esse vera
Dua manuductiones de concordia ad futura contingentia
Istis causis ignorantiae remotis potest esse una ymaginatio ad manuducendum et haec ad difficultatem tollendam Ubi advertendum est quod aliquae conclusiones demonstratae habent oppa?am aliunde quam ex praemissis ex quibus deducuntur quia stat quod una conclusio habeat cognitionem aliam quam ex propriis principiis alia est conclusio est deducibilis ex suis principiis nullam habens deductionem nisi ex ipsis et ista habet locum in geometria
2a manuductio est boecii in 5o de consolatione sic ymaginatis Capiamus quod deus nihil cognoscat ad extra / deinde ratione suae immensitatis et aeternitatis omnia sint sibi subdita vel etc tun clarum est respectu huius voluntas nostra libera est et tunc ponamus quod sit una alia creatura vel intelligibilia quae non habeat convenientiam nobiscum nec causalitatem quovis modo et evidenter ipsa videat quicquid acturi sumus tunc illa nullam actibus nostris imponet necessitatem sicut si videam sortem currentem nullam sibi visio mam imponit necessitatem superveniat divinus intuitus non in genere causae sed percipiendo videbit aliquam necessariam sicut et contingentia sicut actus nostros Et haec non mutat conditionem sive ordinem rerum unde boetius ponit exemplum de sole quam oculos videt non necessitat eum sic dei visio et cognitio rerum ordines non mutat igitur sua praescientia nullam rebus imponit necessitatem
/ Et istius oppinionis fuit beatus augustinus dicends quod res sunt in se contingentes sed cognitio divina non variat eas quia alias esset erronea cognitio ergo cognoscit sic quod voluntas nostra potest producere suos actus vel non et hoc nullam ponit difficultatem in deo Et in hoc consisti grossa maniductio huius materiae secundum augustinum et boetium
Conclusiones
Tunc sequitur 2a distinctio 4ti sententiarum cuius conclusio prima est quod sacramenta novae legis sunt unitatem scilicet matrimonium baptismus confirmatio eucaristia confessio poenitentia extrema unctio et sacer ordo
2a conclusio ante adventum christi non erat danda sacramenta nec habuerunt suam efficaciam nec gratiam conferebat opere operato
