Table of Contents
Reportatio A Sentences Commentary
Principia
Principium II
Principium III
Principium IV
de Fide
Lectio 18, De fide
Lectio 19, De fide
de Notitia
Lectio 20, de Notitia
Lectio 21, de Notitia
Lectio 22, de Notitia
Lectio 23, de Notitia
Lectio 24, de Notitia
Lectio 25, de Notitia
Lectio 26, de Notitia
Lectio 27, de Notitia
Lectio 28, de Notitia
Lectio 29, de Notitia
Lectio 30, de Notitia
Lectio 31, de Notitia
Lectio 32, de Notitia
de Fruitione
Lectio 34, de Fruitione
Lectio 35, de Fruitione
Lectio 36, de Fruitione
Lectio 37, de Fruitione
Lectio 38, de Fruitione
Lectio 39, de Fruitione
Lectio 40, de Fruitione
Lectio 43, de Fruitione
Lectio 44, de Fruitione
Lectio 45, de Fruitione
Lectio 46, de Fruitione
Lectio 47, de Fruitione
Lectio 48, de Fruitione
Lectio 49, de Fruitione
Lectio 50, de Fruitione
Lectio 52, de Fruitione
Lectio 53, de Fruitione
Lectio 54, de Fruitione
Lectio 55, de Fruitione
de Trinitate
Lectio 56, de Trinitate
Lectio 57, de Trinitate
Lectio 58, de Trinitate
Lectio 59, de Trinitate
Lectio 60, de Trinitate
Lectio 61, de Trinitate
Lectio 62, de Trinitate
Lectio 63, de Trinitate
Lectio 64, de Trinitate
Lectio 65, de Trinitate
Lectio 66, de Trinitate
Lectio 67, de Trinitate
Lectio 68, de Trinitate
Lectio 69, de Trinitate
Lectio 70, de Trinitate
Lectio 71, de Trinitate
Lectio 72, de Trinitate
Lectio 73, de Trinitate
Lectio 79, de Trinitate
de Caritate
de Libertate
de Incarnatione
Lectio 120, de Libertate
Recapitulatio
Difficultas de praedestinatione et reprobatione
Sed tamen restat maior difficultas de praedestinatione et reprobatione nam intra veritatis conditionem praedestinatus videtur dicere actum voluntatis divinae et determinationem quae habet determinationem sive ratione effectuum / et cum tamen praescientia divina non rebus imponat necessitatem praedestinatio videtur imponere vel etiam reprobatio
Propositio: Quilibet qui est viator potest esse praedestinatus stante lege
Pro cuius declaratione et evidentia ponuntur aliquales propositiones quarum prima / Quilibet viator potest esse praedestinatus stante lege ut nunc / patet / nam quilibet potest facere quod in se est ad sui finis consecutionem qua lege stante exibit ad gratiam si faciat si non ad dampnationem et reprobationem ergo est in sua potestate salvari vel non salvari / quare sequitur quod stante lege sine miraculo potest quis salvari esse vel etiam quilibet praedestinatus aequaliter
Ubi debemus advertere quod si divina praescientia nullam imponat veritatibus necessitatem nec divina voluntas cuius intrinseca conditio vel causalitas est nde intrinseca libera et magis habet rationem libertatis quam intellectus // Ex quo patet quod praedestinatio ratione voluntatis nullum habet difficultatis gradum vel respectu ipsius nec est color ad necessitatem inducendum / patet / haec ex radice iam tacta quia intrinsece est libera ergo etc
Ex quo patet contra aureolum quod haec consequentia non valet voluntas divina est ab aeterno determinata per velle ad producendum a effectum futurum ergo necesse est eam sic fuisse determinatam respectu illius effectus consequentia antecedens est verum et tamen consequens contra fidei veritatem unde idem aureolus deffecit non considerando de ratione libertatis divinae respectu effectus quae quidam est idem cum intellectu divino adaequate sic quod possit agere vel non / et hoc experimur in nobis
Ex quo sequitiur quod deus magis potestate concedit ad praedestinationem quam ad reprobationem sed scilicet utrobique et aeque contingenter quo ad primum patet quia deus respectu operationis elicite a viatore concurrit praemovendo et specialiter dirigendo in gloriam conferendo gratiam in praesenti / non sic autem in opere reprobati nec deus specialiter vult suum finem ultimum videlicet aeternam dampnationem unde probabiliter potest dici quod deus se habet privative vel negative respectu praesciti vel dampnati ubi se habet positive in praedestinato
Quod duplex gradus praedestinationis[?]
/ Pro cuius evidentia est videndum quod duplex est praedestinatorum gradus primus est generalis de quibus constat divino intellectui quod voluntas est contingenter determinata scilicet divina ad futura gloriam suam concedendam scilicet in alia vita haec autem est generalis praedestinatio cum qua stat non agere sic quod sit praevolitum est a deo ymmo contingenter voluntas divina faciet actum
Alius est modus specialis dictus omni confirmatione et impossibilitatione respectu creaturae de carentia finalis perseverantiae unde aliqui praedestinarum fuerunt sic praedestinati quod non fuit in eorum potestate non fuisse non praedestinati de quibus verum est tamen deum eos in gratia confirmasse quare stante lege non est possibile eos esse praescitos / sicut de iohanne baptista et beata virgine licet deus potuisset eos omnino deserere de praescitis autem habentibus usum rationis non sic quia non potest eos obstinere in via
/ Circa quod advertendum est quod doctores et sacramenta scriptura volunt quod electi dei non possunt cadere intelligendum tamen est hoc secundum 2am acceptationem praedictam unde electi cum sumpto influentiae quod non permittat cadere non est in eorum potestate ut sint praesciti nec etiam possibile est quod dampnentur capiendo adhuc in sensu diviso / quoniam non possunt a gratia cadere nec finaliter eam perdere et haec de confirmatis est sic intelligendum / de reprobatis autem et praescitis non sic quia divinae voluntatis est impossibilitate ad malum sed ad bonum esset contra deum Et sic differenter deus se habet et diversimode respectu horum et illorum non obstante sua benignissima misericordia
Propositiones de gradu praedestinationis[?]
pro cuius declaratione maiori ponuntur aliquae propositiones prima est quod praedestinatio primo modo accepta nullum tribuit intrinsece praedestinato gradum dignitatis nec reprobatio indignitatis patet nam cum aeterna dei praedestinatione stat quantumlibet gradus malitiae intensus et de reprobato stat quantumlibet gradum perfectionis nam potest recipere ipsum gradum patet quoniam in baptismate aequaliter praescitus et praedestinatus recipiunt gratiam et alia dona caritatis et sic ab intra correspondet idem perfectionis gradus
Ex quo patet quod divina acceptatio in via quo ad creaturas denotatur grata et vita aeterna digna / nam potest esse respectu praesciti sic / ut patet in puero noviter baptismato quia acceptatio est secundum gradum caritatis mediante acceptatione divina aliter non sufficeret
Item praedestinatio respectu divinarum actuum denotat cognitionem felicitatis futurae deinde proportionalem volitionem Sed constat quod determinatio divinae voluntatis independentis a voluntate humana respectu ipsius voluntatis de pendenter ipsa voluntas dependens nullam dicit perfectionem nisi referendus ad divinam et sic non debet de hoc laudari neque vituperari
Ulterius sequitur quod dictum scripturae de iacob et esau potest intelligi secundum allegoriam ut iuacob figuret ecclesiam et esau synagogam Et sic idem dictum est personale
2o potest intelligi de speciali electione scilicet iacob dilexerit dilectione cum ipso tamen cadente et ista vocatur gratia cadens / sed alia est specialis
/ ubi advertendum est quod aliquorum fuit oppinio quod praedestinatio respectu creaturae causat necessitatem unde licet concedant possibilitatem ad contrarium dicunt tamen de revelatis sed gentiles omnes hoc videntur evitare / nam etiam isto modo daretur ignorantia negligendi salutem Nihilominus est dicere tutius quod quilibet contingenter salvabitur nec praescientia praedestinatio etc plus ponunt necessitatem quam si non essent
Ex quo sequitur quod nulli praescito repugnat habere gratiam et divinam acceptationem et ista sufficiunt in uno sicut in reliquo Ex quo patet quod aequaliter reperitur dignitas tam in praescito quam in praescito quam praedestinato Et sic nihil se habet repugnans in praedestinato ad mortem vel culpam Ex quo sequitur esse falsum quod omne meritum est effectus divinae praedestinationis patet / quoniam stat sortem actualiter mereri et tamen non salvari Unde petrus peccaverit et aeterna morte eo ipso dignus et tamen erat praedestinatus Ex alio patet nam quicumque servat mandata dei dignus est vita aeterna et tamen stat aliquem praescientem ipsa servare ergo merebitur vitam aeternam Ultimo advertendum est quod tenendo aliam viam non est alia resolutio nisi quod divina immensitas est ultima respectu iustitiae cui standum est unde nec ratio naturalis nec iudicium est regula sufficines ad concludendum hoc est iustum vel non unde diceretur quod libertate sublata oculto iudicio deus iustissime faceret quod unum eligeret et aliam dereliqueret non respiciendo ad merita / Et ideo secundum apostolum apparet hoc nam dicit apostolus "figulus facit unum vas in contumeliam fungens et ex eadem materia aliud reparans sive reordinans" Ita de deo diceretur / Et sic tenat quam viam voluerit prima tamen tutor unde licet haec consequentia sit ?Va praedestinatus est ergo salvabitur nihilominus daret aliqualiter occasionem peccandi adhuc positionem et hoc consurgit ex negligentia et ignorantia intellectus
Conclusiones
Secuntur distinctiones primo 3a 4ti cuius conclusio prima de baptismo / verum materia baptismi est elementarum aqua et hoc est ad removendum alios liquores sed forma sacramenti constat in verbis quae talis est ego baptizo te in nomine patris et filii et spiritus sancti unde sciendum est quod in homine qui sufficienter fidem haberet sufficeret solum illa calu?la in nomine patris etc sicut in multis sanctis facit in alio autem non sicut in pueris et infantalis
