Lectio 15, De fide

primum est quod cognitio non dicitur intrinsece et essentialiter cognitio / probatur quia circumscriptis potentia et obiecto non remaneret ocgnitio ergo non est intrinsece cognitio quia illud quod est intrinsece aliquale manet tale vel / circumscriptis antecedens patet / quia nisi esset cognitio nullius etc

Item si cognitio esset intrinsece cognitio cum omnis gradus repositus in latitudine cognitiorum sit in latitudine vitae sequitur quod cognitio viveret Etiam sequeretur quod cognitio esset vita intrinsece et sic esset perfectior quam concederetur

3o quia cognitio esset intrinsece cognitio et poneretur in lapide denominari lapidem intrinsece cognoscentem consequens est falsum quia non stat cum natura lapidis et sic si poneretur cognitio in lapide non cognosceret et sum cognitio non est intrinsece cognitio Et pari ratione verum est de omnibus actibus volendi credendi ymmo et de actibus voluntatis sicut de actibus intellectus et sic patet propositio praedicta

2a propositio non ex habitudine potentiae ut activa est dicitur cognitio ita quod cognitio habet multiplicem habitudinem potentiae quia habet habitudinem effectus et formae inhaerent probatur conclusio quia habitudo productionis notitiae est prior immutatione potentiae quia prius producatur quam immutet / et sic deus posset facere quod produceret in aliquo cognitionem et tamen illud non cognosceret per eam Et sic ex tali habitudine non dicitur huiusmodi cognitio notitia quia posita habitudine staret quod non esset notitia

Item si ita esset sic videretur de qualibet notitia modo instantia datur de notitia divina

3a propositio cognitio non dicitur cognitio in habitudine ad suam potentia ut est subiectiva vel receptiva / probatur quia de facto est aliqua cognitio quae non in aliquo subiecto ut patet de divina / et sic de ratione formalis cognitionis non est quod sit in subiecto

Confirmatur quia per dei potentiam si cognitio poneretur in lapidem / haberet habitudinem subiectivam et tamen lapis non denominaretur cognoscens

4a propositio cogniti dicitur esse cognitio in habitudine ad suam potentiam ut perceptivam est immutabilis potentiae quia ex quo non est intrinsece cognitio oportet quod hoc sit ex aliqua habitudine extrinseca et non in habitudine aliud potentiam ut activa est nec ut passiva ergo conclusio vera cum non videantur plures esse habitudines

Unde inter cognitionem et suam potentiam sunt 3es habitudines scilicet habitudo subiectiva quae recipit formam alia activam alia cognitiva quia per eam cognoscit et potentia per eam fertur in obiectum

Unde dicit de rippa quod istae 3es habitudines sunt separabiles Utrum tamen possunt immutari post videbitur deo dante postea