Quaestio 2

Quaestio. ii. generatio secundum eandem rationem forTum malem dcam sit in deo: et in creatura. quod non. quia si ita esset tunc sicut vna est in telligibilier per naturam: ita et alia: sed deo divina generatione dicitur. generationem eius quis enarrabit.

¶ Contra Omnis paternitas in celo et in terra nominatur ab illa divina: ergo etc. sicut dictum est in praecedenti quaestione in secundo arti. diHic cunt aliqui quod non. quia in creaturis dicit imperfectionem vel includit.

¶ Contra. sicut probatum est. arguo. 4r. Primo per regulam declaratam superius in isto primo lib. q. 2a. prologi sic. omnis intellectus certus de vno conceptu: et dubius de duobus habet conceptum: de qui est certus alium ab illis de quibus est dubius. Sed multi certi erant de relatione et generatione: et dubitabant vtrum esset creata vel increata: sicut Arriani certi erant quod generatio erat: et dubitabant vtrum productum esset deus vel non.

¶ 2o sic. vbicumque est multitudo secundum aliquanrationem eandem. illa est communis secundum Aug. 3o. de tri. sed filius habet duas generationes. ergo ratio generationis est communis.

¶ 3o sic. quandocumque aliqua duo sic se habent quod quicquid conuenit vni inquantum tale conuenit similiter alteri: et quicquid repugnat vni inquantum tale repugnat alteri: illa duo videdentur vnam rationem communem habere: super quam cadit reduplicatio: sed quicquid competit generationi create inquantum est generatio conuenit dine inquantum est generatio: et quicquid vni repugnat inquantum generatio est repugnat alteri ergo etc.

¶ 4o sic. in praecedenti. q. arguebatur de memoria fecunda quod est eius dem rationis etc.

¶ Sed contra illud instatur 4r. primo sic. In creaturis generatio vnius est corruptio alterius. ergo sic erit in divinis. quod est falsum.

¶ 2o sic. si sunt eiusdem rationis formalis quicquid dicitur in poro modo de vna et de alia: sed causatio dicitur de generatione creata in priae modo. ergo etc.

¶ 3o sic. accepta eadem maiore. sed factio dicitur de generatione creata. ergo et de diuina. omnis enim generatio creata est quidam factio.

¶ 4o sic. quia tunc haberent eandem diffinitionem: quod secundu est. quia diffinitio generationis in creaturis est quod sit processus a friesse in esse.

¶ Ad ista.

¶ Ad primum dico quod in creaturis illa non est vera formaliter: generatio vnius est corruptio alterius. quia vnum est priuatiuum et reliquum positiuum. sed hec est vera soum concomitanter: sicut dicitur quod dies est solis latio super ter tam. cum tamen dies formaliter non sit motus localis: sic est in proposituo quia in creaturis communiter concomitatur corruptio generationem et econverso non tamen inquantum genertio est: sed inquantum talis generatio est: puta creata

¶ Ad 2m dico. quod sicut sapientia est communis et secundum eandem rationem formalem dicitur de deo et creaturis. tamen in creaturis dicimus quod sadientia est qualitas in primo modo dicendi per se. quod tamen non est verum accipiendo rationem formalem sapine quae est perfectio simpliciter: quia ipsaest transcendens: sed tamen cum dicimus sapienia est qualitas: circumloquimur quamdam qualitatem per eam quae inseparabiliter in creaturis concomitatur eam inquantum creata est. et illa qualitas est accidens in per modo ita suo modo per generationem quae transcendens est circumloquimur crea tionem et factionem: et ita de generaatione predicantur per concomitantiam istarum rationum ad generationem in creaturis. formaliter tamen nec factio nec creatio de generatione dicuntur. et sic per hoc patet rsponio ad 2m et 3m.

¶ Ad 4m dico quod processus a non esse accidit generationi. nam si mundus fuisset ab eterno sol generasse radium sicut modo generat. et tamen non fuisset ibi talis progressus a non esse ad esse.

¶ Dico ergo quod hoc accidit generationi. vt generatio est.

¶ Intelligendum tamen quod aliqua repugnant generationi diuine que non repugnant isti: et aliqua conueniunt illi quae non conueniunt isti et econverso non tamen inquantum generatio est: sed inquantum geneneratio talis. Unde licet generatio sit eis communis. tamen adhuc per aliquid additum distinguitur specifice vel quasi speci fice illa ab ista.

¶ Ad rationem in oppositum dico. quod pater et filius sunt vnum: non tamen vnus.