Table of Contents
Commentarius in libros Sententiarum
Liber 1
Prologus
Distinctio 1
Distinctio 2
Distinctio 3
Distinctio 4
Distinctio 5
Distinctio 6
Distinctio 7
Distinctio 8
Distinctio 9
Distinctio 10
Distinctio 11
Distinctio 12
Distinctio 13
Distinctiones 14-16
Distinctio 17
Distinctio 18
Distinctio 19
Distinctio 20
Distinctio 21
Distinctio 22
Distinctio 23
Distinctiones 24-25
Distinctio 26
Distinctio 27
Distinctio 28
Distinctio 29
Distinctio 30
Distinctio 31
Distinctio 32
Distinctio 33
Distinctiones 34-35
Distinctio 36
Distinctio 37
Distinctiones 38-39
Distinctiones 40-41
Distinctio 42
Distinctiones 43-44
Distinctio 45
Distinctio 46
Distinctio 47
Distinctio 48
Liber 2
Distinctio 1
Distinctio 2
Distinctio 3
Distinctiones 4-5
Distinctiones 6-7
Distinctiones 8
Distinctiones 9-11
Distinctio 12
Distinctio 13
Distinctio 14
Distinctio 15
Distinctio 16
Distinctio 17
Distinctio 18
Distinctio 19
Distinctio 20
Distinctio 21
Distinctio 22
Distinctio 23
Distinctio 24
Distinctio 25
Distinctio 26
Distinctio 27
Distinctio 28
Distinctio 29
Distinctio 30
Distinctiones 31-33
Distinctio 34
Distinctiones 35-42
Liber 3
Distinctio 1
Distinctio 3
Distinctio 4
Distinctiones 5-12
Distinctiones 12-16
Distinctiones 17-22
Distinctiones 23-32
Distinctiones 33-36
Distinctiones 37-40
Liber 4
Distinctio 1
Distinctiones 2-3
Distinctiones 4-5
Distinctio 6
Distinctio 7
Distinctio 8
Distinctio 9
Distinctio 10
Distinctio 11
Distinctio 12
Distinctio 13
Distinctio 14
Distinctio 15
Distinctio 16
Distinctio 17
Distinctio 18
Distinctio 19
Distinctio 20
Distinctio 21
Distinctio 22
Distinctio 23
Distinctio 24
Distinctio 25
Distinctio 26
Distinctio 27
Distinctio 28
Distinctio 29
Distinctio 30
Distinctio 31
Distinctio 32
Distinctio 33
Distinctio 34
Distinctio 35
Distinctio 36
Distinctio 37
Distinctio 38
Distinctio 39
Distinctio 40
Distinctio 41
Distinctio 42
Distinctio 43
Distinctio 44
Distinctio 45
Distinctio 46
Distinctio 47
Distinctio 48
Distinctio 49
Distinctio 50
Quaesito 2
¶ Questio. ii. SEcundo quero Utrum fuerit necessarium. Senus humanum redimi per mor tem christi. Et videtur quod non. quia sancti dicunt quod mul ti alii modi possibiles fuerunt.
hic sancti et doctores communiter tenent quod aliquo modo necessarium fuit per mortem christi redimigenus humanum: quod solet probari. 4r
¶ Primo enituhoc fuit necessarium in ratione sacrificii propinantis. quia nihil hademus commune deo nisi per exhibitionem honoris qui fit per cultum latrie. quia aliter non potest deus per creatura placari. Sed christi in cruce fuit oblatum maximum sacrificium: quod pro divina offensa placanda exhiberi potuit. igitur etc.
¶ Item 2o. in ratione praecii: quia oportet quod illud quod perditum est precio equiualenti redimatur. Sed totum genus humanum perditum erat per peccatum. et praecium equalens fuit mors christi. ergo etc.
¶ Item 3o. in ratione piaculi: quia vulnus inflictum alicui conuenientius emendatur per vindictam quanper misericordiam vel per patientiam. Sed ade piaculum quantum in se fuit: vulnus erat deo inflictum. Igitur ma gis necessarium fuit per vindictam mortis christi expiari quanmisericordia indulgeri.
¶ Item 4o. in ratione iudicii: quia ui iniuste rapit alienum iuste etiam perdit proprium. Sed diabolus iniuste divfenium hominis sibi vsurpauerat. Igitur per victoriam mortis christi iusto iudicio priuatus est: de quo inudicio dicitur in Idamne: nunc iudicium est mundi nun princeps huius mundi eucietur foras.
¶ Di co quod simpliciter et absolute est verum. quia christus erat divinum suppositum. Sed tamen propter christi perfectionem debuit abunda re propter charitatis feruorem et excessum quem habuit satisfacere volens.
¶ Dicendum quod iuste punitur pars pro toto vel pars pro parte sicut oculus pro manum vel econverso: et quod christus fuit pars humane pollitie: ideo volunt per omnia fratribus assimilari. ideo etc.
¶ Item est dubium. si christus in morte sua plus meruit quam in primo instanti in quo meruit beatitudinem suam.
¶ Dico quod equaliter meruit hic et ibi non attendendo ad eius patientiam: quia eadem potentia et eodem habitu charitatis que est potior virtus quam patientia attendendo tamen patientiam in illatis sibi iniuriis plus in morte meruit extensiue: quia ibi concurrebant actus plurium virtutum.
¶ Dico quod non. quia praeuidit passionem suam plus vale re vni quam alteri verumtamen quantum in se fuit sufficienter meruit pro omnibus sed efficaciter tantum pro bonis.
¶ Dico quod sic. quia omnes actus fuerunt vel a charitate imparati vel eliciti: sed non ex eo quod eliciti a supposito divino: sicut quidam dicunt: quia hoc non obstante fuerunt vere humani et finiti. vnde sicut radius ex eo quod est a supposito solis non habet. perfectionem sic nec ex hoc quod est a deo sine sole.
¶ Iter rum dubium est: si dolor qui fuit in morte christi fuit in pare intellectiua vel sensitiua.
¶ Dicunt quidam quod in parte sensitiua tantum: quia secundum aliam partem pati non poterat et erat viator.
¶ Alii dicunt quod in parte intellectiua. quia dolorest de rebus que nobis nolentibus accidunt. Sed christus secundum voluntatem nolebat peccatum ade. igitur nolebat penan consesentem.
¶ Alii dicunt quod nullo modo potuit esse dolo: in parte intellectiua: quia delectatio et tristitia sunt contraria. Sed contraria etiam per divinam potentia non possunt poni in eodem. ergo etc.
¶ Sed dicunt aliquin quod delectatio et tristitia de eodem obiecto bene sunt contraria. non tamen de diuersis obiectis vel disperatis.
¶ Sed hoc nihil est. quia si delectatio et tristitia repugnant formaliter identitas vel diuersitas obiecti nihil facit vel mutat circa hoc
¶ Ideo dicendum quod delectatio et tristitia circa idem non sunt contraria si vnum causetur ab actu supernaturali: et aliud ab actu naturali. Sed sic est in proposito delectatio enim in anima christi causatur ab actu supernaturali scilibet beatifico tristitia vero et dolor causatur in eodem actu naturali.
On this page