Quaestio 4

QUarto queritur vtrum circumcisioprius natura conferebat ga tiam quam expellebat culpam vel econtra. Et videtur quod sic: quia in maliuolam animam non introibit sapientia. sapientie primo. ergo etc

¶ Contra. omnis doctrina etc. quod Augu. exponit quod illa que pertinent ad gratiam sunt priora istis qui auferunt culpam. questione inducuntur quatuor conclusio In ista nes.

¶ Prima est. quod in generatione natrali prius natura inducitur forma quam expellatur contraria. quod ratione disputationis probatur quatuor rationibus.

¶ Primo sic. Quandocumque aliqua duo sic se habent quod vni repugnat esse in vniuerso sine alio. et non econtra in lud videtur prius induci cui non repugnat esse sine alio. Sed expulsioni repugnat esse sine inductione: et non ecetra: ergo etc. Probatio minoris. quia non potest aliquid expelli nisi sit inductum prius.

¶ Inductio autem conuenit per se. expelli per accidens. Sed quod conuenit per accidens conuenit ab extrinseco. potest ergo aliquid induci et non expelli a deo.

¶ Secundo sic. impossibui le est quod causa naturalis causans inesse: vel in fieri. auerta tur a causando si sit praesens: nisi adueniat aliquod impedi mentum quod prius non erat. Sed materia in suo gene re causat formam naturaliter. ergo semper causabit: nec deficiet nisi agens conuertat eam ad causandum aliam. causa ergo desinitionis est: quia ab agente inducitur ad causandum aliam. sed prior est causa effectu. ergo etc.

¶ Tertio quia impossibile est quod sit transitus a contradictorio in contradictorium nisi facta mutatione in aliquo extremorum. sed materiam causare et non causare sunt extrema contradictionis ergo mutatio aliqua facta est in ipsa. sed ista non potest esse nisi per aliquod agens aliquid sibi imprimens. et ita per impressionem fit transitus. et ita prior erit talis impressio quam detur contradictio ista. et per consequenpressio forme est causa desinitionis huius.

¶ Quarto quando aliquod agens intendit aliquid per se et aliquid per accidens prius attingit illud quod est per se: quam illud quod est per accidens.

¶ Sed corruptio solum intenditur per accidens. inductio autem forme per se. ergo prius forma naturaliter inducitur quam alia corrum patur.

¶ Secunda conclusio quod idem in formis accidentalibus dicendum est: et per eadem patet.

¶ Sed fiatalis ratio specialis. Quando inducitur forma albedinis in corpore nigro. non ideo inducitur: quia ista expellitur sed econtra. sed hoc dicit causam: ergo etc. sed ita est hic: quia potest expelli nigredo. non introducendo albedinem sed medium colorem. sed eo quod albedo inducitur nigredo expellitur. ergo sequetur propositum.

¶ Tertia conclusioquod idem est in artificialibus. quorum effectus est solus motus localis. nam motus quo dolabra et hmodi instrumenta agunt est quia dolabra deducitur ad aliquod vbi. et fit sic expulsio corporis. tunc sic. Agens mouens dola bram non ex alio scindit corpus nisi quia attingit illud vbi prius: licet inquantum artifex intendit scissionem. Primo ergo motiua respicit per se ipsum vbi et totum aliud exconsequenti inquantum moues. sed fractio continui non est vbi. sed aliquod consequens.

¶ Quarta conclusio. quod ita est quod in virtutibus intellectualibus et habitibus contrariis. Quando enim aliquins vult corrumpere habitum contrarium et inducere alium. hoc facit per actum. sed actus non necessario expellit contrarium habitum. quia stat actus cum contrario habitu sed actus generat habitum per se simpliciter. ergo prius respicit generationem huius. quam expulsionem.

¶ Contra hoc instatur 4r.

¶ Pri mo. quia in eodem erunt forme contrarie: ex quo illa duo si gna sunt in eodem instanti.

¶ Secundo quia terminus ad quem est posterior a quo. sed expulsio respicit terminum a quo.

¶ 3a quia in artificialibus prius videtur esse remotio partium: quam inductio forme vel figure.

¶ 4o quia secundum Augsuper Io. prius oportet extirpare vicia quam inserantur virtu tes.

¶ Respondeo. ad primum. concedo quod in eodem signo nature respi ciunt contraria idem subiectum. pro illo enim signo pro quo aliquid est album. pro eodem competit potentie quod insit nigredo: et in toto transitu respiciunt subiectum pro eodem signo nature: ergo pro eodem signo nature non expelliter et introducitur. sed duo signa durationis respondent vni signo naturae et multa signa durationis respondent vni signo nature.

¶ Ad 2m. concedo quod transmutatio prius respicit terminum a quo: sed dico quod non est in eodem instanti terminus a quo et eius expulsio. sed prius est quam expellatur

¶ Sed quo potest expelli quod non est: Intelligendum est quod quando terminus ad quem inducitur. tunc est actu. sed in ex pulsione terminus dum expellitur. et tunc non est: hoc patet instantaneis actionibus. posterius. igitur est expulsio quam psa culpa que expellitur.

¶ Ad 3m dico quod prius ordine nature fit acquisitio vbi et expulsio partium quam acquisitio forme.

¶ Ad illud Aug. Dico quod Augustus intendit de vir tutibus puris sine viciis admixtis.

¶ Sed siunt ne in eodem instanti durationis:

¶ Dico quod in instantaneis idem est fieri et factum esse. et destrui et destructum esse.

¶ Sed vetum tunc quod anima pro eodem instanti sit deo accepta et odiosa. quia prius ordine naturae est grata et in eodem instanti oppositum.

¶ Dico quod pro eodem instanti nature conueniunt cotraria eidem potentie. sed pro illo instanti durationis non sunt simul gratia et culpa. sed cum expulsione: quia culpa non est simul cum expulsione culpe. sed expulsio est posterior.

¶ Ad argumentum in pripuo patet quid dicendum est.

IAm ad sacramenta noue legis accedamus etc.