quod non videtur quia aut vnum vnitate essentia s Nl aut tantum notionali siue personali: non essentiali quia pater sicut nomen essentiale generat vel generatur ita nomen essentiale spirat aut spiratur: non personali vel notionali quia pater et filius non sunt aliquam vna persona spirans nec aliquam vna notio spi rans communis patri et filio quia qua ratione nihil commune diuersis personis generat pari ratione nihil com mune diuersis personis spirat.

⁋ Ad oppositum est augu. 5 de trini. cap. 5 pater et filius sunt vnum principium a spitus sancto sicut pater et fi. et spiritus sanctus sunt vnum principium ad creaturam.

⁋ Item aut spirant tan quam vnum principium et ita habetur intentum quod sunt vnum principium aut tanquam distincta et hoc non quia ista que producunt aliquod productum vnica productione producere videntur illud tanquam vnicum principium productiuum sed pater et filius producunt spiritum sanctum vnica productione scilicet spiratione actiua. Hic primo respondendum est ad questionem secundo difficultates mouende et sor uende.

⁋ Circa primum est conclusio certa et deter minata in concilio lugun. sub greg. primo sicutpteli. 6 de sua tri. et fi. ca. vbi sic dicitir uiritu sanctos sernaliter ex patre et filio non tanquam ex duobus principiuns sed tanquam ex vno principio non duabus spirationibus sed vna spiratione proce dit et in fine capi. dicitur sic.

⁋ Nos sacro approbante consilio damnnamus et reprobamus omens qui nega re praesumpserit spiritus sanctusx patre et filio procedere sine etiam ausu temerario asserere siritu sancto ex patre et filio tanquam ex duobus principiis et non tanquam ex vno procedat hec ibi.

⁋ Super quo dicit io. mo. in glosa ordinaria pater inquit et filius spira spiritus sanctus sicut unum spirandi principium non duo principia vnde conueniunt non solum in vna essentia in qua conuenit cum eis eti a situs sanctused etiam in spiratione actiua que est notio communis patri et filio que non conuent spiritus sanctus nam spirater situs sanctus st actio non essentialis quia sic conueunmet spiritus sanctus sed notionalis que non conuent spiritus sanctus sed tam tum patri et filio tanquam vni spirandi principio id est non tam propter vnitatem essentie quam propter vnitatem notionis scilicet actiue spirationis in patre et filio communis non duabus spirationibus quia spiratio actiua patris et filium est vna et eadem notio communis patri et filio sicut operationes essentiales communes sunt tribus personis sunt enim inseparabilia opera tri. ve conse. di. 3 capi. vltio in fine 26 q. prima. sicut enim licet quedam operationes attribuantur patri quedam filio qued piritu sancto vt in predictis capitulis continetur hec ille.

⁋ Ex his potest elici quod decretum ponit spirationem actiuam aliquid commune patri et filio sicut et deitas communis est tribus personis et ita spiratio actiua non est ipsiritu sanc et pari ratione generatio actiua non est ipe filius nihilominus tamen ista opinio que ponit quod generatio actio est ipse filius vel in filio et non in patre habet consequenter tenere consimile de spiratione actione quod ipsat situ sanctus consequenter habet dicere quod spiratio actiua non est spiratio actio sicut nec genera tio actiua est generatio actio ymo quod spiratio activa est ipsa entitas notionalis comunis patri et filio qua pater et filius producut spiritus sancto per hoc quod ipsi sunt illud vnum principium productiuum. ss

⁋ Quo ad secundum articulum potest esse difficultas prima quam tangit argumentum principale vtrum pater et filius sunt vnum principium essentiat spitus sanctos vel no tionale vel personale non videtur mihi dicendum quod non sunt vnum principium essentia spiritu sanctus sicut probatur in argumento.

⁋ Secundo videtur mihi esse dicendum quod hec propositio pater et filius sunt vnum principium personale s potest habere tres intellectus vnus esset quod pater et filius sunt vnum princ pium personale s id est vnum principium persone ss de nominando illud principium vnum personale a persona producta sicut si diceretur oe patre quod esset principium filiale id est filium iste sensus est verus sed de hoc sensu non est difficultas ideo omittatur

⁋ Alio modo quod est aliquod principium quo elecitiuum spi rationis actiue et quod pater et filius esset istud prim cipium quo puta voluntas vel aliquod huiusmo di ita quod pater et filius esset aliqua vna vis spira tiua elicitiua spirationis actiue. Ad istum sensum facit magnam difficultatem doctor subtilis et alii non nulli in ista distinctione. Sed iuxta viam quam teneo et tenui di. septima. ista difficultas procedit ex suppositione falsa quam spiratio actiua principiaretur et eliceretur quod non est concedendum vt ibi patuit

⁋ Ideo secundum hec principia non habet locum hec difficultas.

⁋ Tertius intellectus potest esse an aliquod principium personale spiransit sanc vel saltem notionale i. i. Utrum sit aliquod principium commune aliquibus personis non omnibus et prima pars istius intellectus distuncti falsa est nam pater et fili us non sunt vna persona secunda vera est.

⁋ Ad secun dum igitur dico quod istud principium commune est spiratio actiua et est vnum principium spirans spiritum sanctum et est istud quod intrinsece et per se primomodo est tam essentia diuina quam spiratio actiua seu spirator quia spirator nihil est quin spiratio actiua sit illud et econuerso Et ideo sunt omnibus modis idem quibus spiratio sibi ipsi et ita spiratio seu illud prim cipium spirans seu potentia spiratiua quodidem est no est aliquid resultans nec compositum nec constitutum ex spiratione actiua et essentia sed est ipsa. ipsa met spiratio actiua quam dico esse essentiam fine dei tatem per se primomodo licet non econuerso et hoc idem dico de relationibus originis in diuinis patet igitur quia illud principium vnum spiransits sanc quod prim cipium est pater et filius nec est essentiale nec perso nale sed notionale et patet etiam quomodo se habe at ad deitatem communem personis.

⁋ Restat igitur in quirere qualiter se habeat ad patrem et filium quibus est communis vtrum videlicet pater et filius sint per se primo modo spiratio actiua seu a vocetur ita vide tur quod non quia tunc paternitas et per consequens generatio actiua que eadem est cum paternitate diuina esset per se primo modo spiratio actiua ss falsitas probatur quia tunc diuina paternitas es set essentialiter relatio a spitu sancto es etiam tunc generatio actiua esset essentialiter productispit sancto s per consequensitus sanctuo generaretur quia cuius productio est actiua generatio ipsemet generatur falsitas patet qui spiritu sancto procedit non quomodo natus sed quomodo datus etiam eodem modo sequeretur quod filius esset spiratus et per consequens quod ess spiritu sncto quia eius pro ductio actiua est essentialiter spiratio actiua ipsum videtur spirari Item tunc oporteret negare illud quod dictum est esse verum secundum communem opi nionem questione precedenti proxima quod licet filiatio sit spiratio actiua opposita spirationi passiue non tamen est filiatio opposita spirationi passiue. Sed ab e adem distincta distinctione desperationis consequentia patet quia si filius vel filiatio est per se primo modo spiratio actiua igitur sicut spiratio actiua opponitur spirationi passiue ita filiatio. Consequentia tenet per illam regulam quicquid predicatur oe predicato predicatur de subiecto que licet non sit vbique vera quia licet hec est vera essentia est pater et oe patre predicatur quod generat non tamen de essentia semper est vera isto modo quod quicquid predicatur per se primo modo per se significatiue sumpto etiam predicatur per se primo modo de sub iecto de quo predicatum illud significatiue sumptum predicatur per se primo modo id est sicut hec est vera spirator seu spiratio actiua spirat ita et ista filiatio spirat igitur sicut spiratio actia opponitur spi rationi passiue sic et filiatio Item spiratio actiua est entitas respectiua ad alium terminum et origo actiua alterius termini quam generatio actiua quia ipsa est productispitus sancto generatio actiua est productio filium et nont sancto qui secundum symbolum non est genitus sed procedens.

⁋ Sed nullo modo videtur quod rela tio ad vnum terminum sit per se primo modo ad a lium terminum relatio igitur hec non erit per se primo modo paternitas diuina seu generatio actiua in diuinis est spiratio actiua nec etiam vna alia propositio que coponeretur ex terminis adhoc aptis

⁋ Confirmatur sit predicatum terminus relatius et subiectum terminus absolutus propositio non est per se primo modo igitur eodem modo si predicatum sit terminus relatiuus vel consignificatiuum alicuius entis in speciali determinati et subiectum non erit propositio per se primo modo.

⁋ Sed conceptus proprius et simplex spirationis actiue videtur significare vel consignificare determinate et in speciat spiritu sanctus non sic aute conceptus simplex et proprius actiue generationis igitur etc. probatur videtur quod generatio actiua realiter distinguatur aspiratione actiua et quod hec non est ista nec econtra. Sicut probat et tenet doctor communis in suo quolibeto questione quinta per hoc quod neutra videtur de se sibi esse infinita et ideo nescit qualiter vna ydentificaretur relique et ideo ponit actiuam spirationem quasi aduenticiam et non per se pertinem tem ad personalitatem patris et idem tenetin primo suo igitur non verisimile quod patris personalitas sit per se primo modo. A quia tunc doctor iste in illis in proposito recessisset a limitibus veritatis.

⁋ Sed contrarium videtur esse per aliam viam non videtur posse clare saluari summa simplicitas personalis i diuinis et maxime si patri adueniret spi ratio actia vel pertinens intrisece ad paternam personalitatem videretur ibi quod compositio ex pa ternitate et subiecto contra primum ar. prime que stionis huius materie.

⁋ Ad istud apparet mihi dicendum quod sic et ad hoc sufficit mihi ratio in contrarium et ista media que in prima questione huius ma terie mouerunt me ad ponendum quod omnis domia perso¬ nalitas et quodlibet quod deus est per se primo mo do est deitas.

⁋ Sed positio ista potest vlterius teneri secundum. duplicem viam vel sed istam quae ponit quod omnis di uina personalitas est essentialiter et per se primo modo producens vel producta vel productio vel secundum viam que ponit quod bene quelibet diuina personalitas vere et realiter est productio actia vel passiua paternitas filiatio vel passia spiratio ita vere et realiter sicut sol producit lumen i medio vel sicut deus creat et gubernat mundum vel etiam actiua productio et conleruatio mundi non tamen per se primo modo quamuis hec sit per se primo modo est pater est filium pater et diuina paternitas vel filia tio est per se primo modo relatio vel prodnctio se cundum istam viam secundam non est difficile euacuare argumenta posita ad primam partem presentis dubii secundum viam primam communionem est hoc difficilius

⁋ Ad primum concedo quod generatio actiua est per se primo modo a quamuis ipsa propositio qua hoc pro fero non sit vera per se primo modo etiam concedo se cundum viam primam quod paternitas est essentialiter et per se primo modo relatio a dsditu sanctu s quod paternitas vel generatio actiua filum sit essentialiter spiratio actiua snto vel a.

⁋ Sed secundum opinionem secun dam quam tenerem si liceat neganda est consequentia quia nec diuina paternitas esset per se primo modo spi rati spiritu sanctus nec a esset secundum istam viam per se primo modo spirati spiritus sanctus nec a sed solum sequitur quod paternitas vere et realiter et necessario est relatio a spitu sanctus sicut vere est spiratio actu spitus sancto

⁋ Et cum infer tur quod tunspiritus sanctus generaretur negatur consequentia se cundum vtramque viam quia licet per istam rem que est generatio producatu spiritu sanctuo ista tamen res non est gene ratio respeci situ sancto sed respectu filum ymo ipsa respectu. ss est spiratio actiua et respectu filium generatio actiua nec etiam ista propositio generatio actiua est spiratio actiua est vera secundum predicationem formalem sed solum secundum ydentificam quantumcun que b. sit. a. per se primo modo quia predicatum et subiectum non supponunt pro eodem. Et per idem per quod non sequitur est filius esset spiratus

⁋ Ad secundum conceditur secundum primam viam quia hec est per se primo modo generatio actiua et etiam passiua est spi ratio actiua et si hec sit per se primo modo spiratio actiua est spiratisponit sancto vbi exprimitur terminus spirationis tunc etiam hec erit per se paternitas est spi ratso actiua spitu sancto secundum eandem viam ponentem personas esse per se primo modo relatiuas et ita cocederetur conclusio ista istius argumenti vsque illuc ex clusiue igitur sicut sipiratio actiua opponitur etc. et negaretur talis consequentia sicut enim non sequi tur paternitas est deitas per se primo modo et dei tas est eadem filiationi ita nec in proposito sequitur filiatio est spiratio actiua per se primo modo et spiratio actiua opponitur spirationi passiue igitur filiatio opponitur spirationi passiue.

⁋ Sed bene sequitur quod filiatio sit spiratio opposita spirationi passiue opposita inqua relatiue.

⁋ Ad tertium ne gatur antecedens et conceditur quod generatio acti ua est origspritus sancto s non sequitur generatio actiua non est generatispoiritus sancto sed tantum filium igitur non est orip.spritus sanctus sed tantum filium ymo est ibi fallam consequentis

⁋ Ex hoc confirmatur ad precedens argumentum respondeo quod non sequitur filiatio est relatio vel spi ratio opposita spirationi passiue igitur filiatio op posita sibi nec sequitur negatiue non est filiatio op¬ posita spirationi passiue igitur non est relatio vel spi ratio sibi opposita.

⁋ Ad quartum concedo primum quod infertur sed minonem post additam illi conclusioni quo ad secundam partem nego cum dicitur non sic autem conceptus simplex generationis actie vel passiue quia secundum primam viam proprietas prime persone est essentialiter relatiua vel productio. Et ego secundum hoc consequenter dicerem quod ipsa ita essentialiter est spiratio actiua respectu. si. sicut ipsa est generatio actiua respectu filium.

⁋ Secundum autem viam que non poneret personas diui nas etiam per se primo modo relatiuas adinuicem parua vel nulla esset de hoc difficultas.

⁋ Ad quintum negatur quod generatio actiua non sit spiratio a ctiua quia pari ratione ipsa spiratio non esset filia tio et constat quod ipsa non est spiratio passiua quia illi opponitur igitur forent quattus: res in diuinis abinuicem distincte contra decretum.

⁋ Ad proba tionem suam cum dicit quod neutra est infinita illud nega tum est superius bene tamen concedo huic doctori quod spiratio actiua non est conuertibiliter et adequa te idem generationi actie cum ipsa sit aliquid puta filius et generatio actia non est ipse filius iterum concedo sibi quod spiratio actia non constituit patrem in diuinis et tamen pater ita essentialiter et intri sece et per se primo modo est generatio actiua vel spiratio actiua sicut si spiratio constitueret patrem vel multo essentialius vel simplicius et ideo eque necessario et ita intrisece exigit pat spiritus sanctu sicut fili. um licet non ita proprie quia personalitate proprea patris exigit filium sed notione siue relatione sibi communi et filio exigit ss

⁋ Et per hoc respondetur difficultati quorundam contra seco que non procedit contra ista qua arguiter quod pater non ita essentialiter exi gert spiritus sanctus sicut filium si pater constitueretur per generationem et non per spirationem actiuam.

⁋ Ex predi ctis sequitur primo quod pater et filius non distiguntur personaliter sed tantum notionaliter a spiritu sancto. sx hoc so o quod sunt spiratio actia illo enim distiguitur filius spiritu sanctus quo formaliter est persona filium quia idem est prin cipium essendi et distiguendi sed non precise per spi rare actiuum est filius persona filium quia tunc est pater esset persona filium sicut nec precise per essentiam est persona filium licet enim nullo alio ab essentia vel spiratione activa sicut filius persona filum satis preexi stit declaratum. Secundo sequitur quod filiatio suffici enter distiguit filiuma spiritu sancto personaliter quia filiatio vt patet ex predictis est perfecta filum personalitas quia icludit quidditatiue siue est per se primo modo tam essentia quam spiratio activa quam est generatio passiua⁋ Tertium dubium de isto quod tangit primum at 3 dubium. gumentum principale ad oppositum q. An scilicet per omnia sicut pater et sict spiritus sanctus sunt vnum principium cre ature ita pater et filius sunt vnum principium spiritus scti quam dubitationem tangit okam questione prima huius di. ar. 3 et dicit simile esse in hoc quod ex vna parte pater et filius et spiritus sanctus vere et realiter sunt vnum princinpium creature et ex alia parte pater et filius ipsiusits sanct es in hoc est difficile secundum eum et bene quod pater et filius t spiritus sanctuo sunt vnum principium creature quia sunt essentia denia que est vnum principium creature et non vnum principium notionale sed pater et filius sunt respect spitus sanctuo vnum principium notionale scilicet spirator vel spiratio actiua quod principium. vocat ipse vnum principium constitutiuum ex essentia et spiratione actiua.

⁋ Alia differentia est quod pater et filius per se primo modo spirant sed pater et fi lius et spiritus sanctus non per se primo modo creant

⁋ Sed quod preter hoc ponit quod pater et filius sunt vnum principium essentiale elicitiuum spirationis acti ue vel etiam passiue non est verum sed oppositum pro batum est in questione prius posita pro di 7 quod est dicit quod pater et filius sunt vnum principium vere spiransitu sanc quod non est formaliter essentia diuina falsum est vt patet ex predictis licet essentia non sit formaliter illud principium

⁋ Quarta dubitatio est de hoc quod tangit argumentum secundum ad oppositum questionis An pater et filius spirent inquantum sunt vnum vel inquantum sunt disticti cui sufficienter respondet okam logice distinctio ne ista. q. 2 ar. 2 responsionis proprie et in logica secunda parte cai. 16 quibus suppositis negandum esset et etiam concedendum quod pater et filius inquantum sunt hoc vnum scilicet spiratio actiua sed arguendo ab ista igitur inquantum est vnum est fallatia consequen tis quamuis Canon dicat quod hoc non sit plus ad propo situm quam rome.

⁋ Ad relationes principales vtriusque partis patet quid sit dicendum preter illud quae aguiteur quia qua ratione essentia communis non generat pari ratione realitas ista communis patri et filio non spirat et est dicendum quod non est simile causa enim non tenet hic quae ibi essentia enim non potest ibi generare quina genitum distiguetur ab ea in proposito au tem res in diuinis spirata realiter di stiguitur ab ista notione communi patri et filio quam concedo spira re igitur etc. hic videtur ymaginari quod sicut essentia est res communis tribus personis ita spiratio acti ua seu spirator est res communis duabus quiam ipsa et pater filius coniunctim et vterque eorum diuisim et est etiam essentia diuina et sicut propter essentiam non oportet ponere quartam rem distinctam a tribus personis ita nec propteri stam spirationem actiuam et licet iste modus loquendi satis communiter te neatur tamen modus loquendi gregorii videtur planior di. 12 vbi concessit quod pater et filius sunt duo principa spitu sanctus duo spiratores et tamen secundum decretum ab eis procedit spiritus sanctus amquaem ab vnico principio vnica spiratione ita quod lytamquam dicit similitudi espiritus scnt siritus sanctuo omnino similiter et eodem modo procedit a patre et filio ac si solum ab vno principio pro cederet et spiratio qua pater spirat est omnino si milis spirationi qua filius spirat et sic patet quid sit dicendum ad questionem 34. Etauo circa disti ctionem trigesimam tertiam

PrevBack to TopNext

On this page

Quaestio 7