Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Abbreviatio

Liber 1

Collatio

Prologus

Quaestio 1 : Utrum, secundum quod tactum est in collatione, studium sacrae theologiae sit meritorium vitae aeternae.

Quaestio 2 : Utrum studium Sacrae Scripturae impositum alicui in foro poenitentiae pro omissione contraria sit meritorium.

Distinctio 1

Quaestio 1 : Utrum pro studio sacrae theologiae ex caritate procedente debeatur pro mercede visio Dei et eius fruitio.

Quaestio 2 : Utrum fruitio beatifica differat ab ipsa anima.

Quaestio 3 : Utrum fruitio realiter distinguatur ab omni cognitione.

Quaestio 4 : Utrum fruitio realiter distinguatur a delectatione.

Quaestio 5 : Utrum generaliter omnis delectatio sit dilectio vel odium, seu volitio aut nolitio.

Quaestio 6 : Utrum voluntas necessario vel libere principiet actus suos.

Quaestio 7 : Utrum voluntas sola sit causa effectiva suae volitionis liberae supposita communi Dei influentia vel concausatione.

Quaestio 8 : Utrum voluntas possit simul et subito producere actum voluntarium meritorie et libere dilectionis.

Quaestio 9 : Utrum voluntas libere possit subito suspendere actum suum sive ab actu habito cessare.

Quaestio 10 : Utrum creatura rationalis clare videns Deum necessario diligat ipsum.

Quaestio 11 : Utrum solus Deus sit licite a creatura rationali ultimate fruibilis.

Quaestio 12 : Utrum haec sit possibilis: creatura rationalis fruitur una persona divina non fruendo alia.

Quaestio 13 : Utrum liceat filium Dei plus diligere vel frui eo quam patrem vel spiritum

Quaestio 14 : Utrum fruitio beatifica sit actus intellectus.

Distinctio 1

Quaestio 1 : Utrum in entibus sit tantum unus Deus.

Distinctio 3

Quaestio 1 : Utrum mens humana sit imago trinitatis increatae sicut in rebus aliis factis propter hominem est vestigium eiusdem trinitatis.

Distinctio 6

Quaestio 1 : Utrum a parte rei in divinis sit aliqua non-identitas inter naturam Dei et voluntatem divinam et ita de ceteris perfectionibus quae ponuntur in Deo vel Deus nec moveat quod pluraliter loquar antequam habeatur quod ibi sit pluralitas, sine enim hac improprietate loquendi non potest homo in hac materia leviter exprimere illud quod vellet.

Quaestio 2 : Utrum Deus sit realiter et per se primo modo sapiens vel intelligens et sic de similibus.

Distinctio 8

Quaestio 1 : Utrum solus Deus sit immutabilis.

Distinctio 17

Quaestio 1 : Utrum gratia seu caritas sit viatori necessaria ad salutem

Quaestio 2 : Utrum caritas seu gratia increata sine alio possit sufficere ad salutem

Quaestio 3 : Utrum de peccatore possit fieri non peccator et acceptus Deo sine tali habitu sibi infuso per gratiam increatam.

Quaestio 4 : Utrum caritas vel alia forma augmentabilis augmentetur per deminutionem contrarii sui.

Quaestio 5 : Utrum in augmentatione caritatis vel alterius formae gradus omnis praeexistens corrumpatur cum novus gradus inducitur ita videlicet intelligendo quod in omni instanti sit totaliter nova forma.

Quaestio 6 : Utrum omnis bonus motus voluntatis meritorie augmentatius caritatis ad quem homo tenetur debeat vel possit ex caritate procedere collata ex merito redemptoris.

Distinctio 33

Quaestio 1 : Utrum Deus essentialiter unus sit personaliter trinus.

Quaestio 2 : Utrum Deus genuerit Deum

Quaestio 3 : Utrum aliqua sit certa regula vel ars per quam solvi possint communiter paralogismi facti et talibus similes circa materiam Trinitatis.

Quaestio 4 : Utrum divina essentia generet vel generetur.

Quaestio 5 : Utrum potentia generandi possit communicari filio in divinis.

Quaestio 6 : Utrum spiritus sanctus posset distingui a filio si non procederet ab eo.

Quaestio 7 : Utrum pater et filius sint unum principium spirans Spiritum Sanctum.

Quaestio 8 : Utrum personae divinae primo et adaequate distinguantur ab invicem semetipsis.

Quaestio 9 : Utrum omne idem patri sit omnibus modis idem patri.

Liber 2

Prooemium

Quaestio 1 : Utrum creatura rationalis meritorie serviendo Deo proficiat ad augmentum gratiae seu caritatis, sine omni novo addito gratiae praecedenti.

Quaestio 2 : Utrum profectus vel augmentum gratiae fiat per compositionem gratiae novae cum gratia praecedenti.

Quaestio 3 : Utrum creatura rationalis habens gratiam possit mereri suam gratiam augmentari.

Quaestio 4 : Utrum viator operibus meritoriis insistendo ex hiis carior Deo fiat.

Quaestio 5 : Utrum praesupposita gratia baptismali viator per merita sua possit pertingere ad gratiam maximam viae sibi possibilem.

Quaestio 6 : Utrum viator existens in gratia ultra omnem gratiam habitam vel habendam possit proficere ad maiorem per instantaneas causationes actuum volendi omnia pro futuro peccata venialia devirare.

Quaestio 7 : Utrum Deus possit creare finitam caritatem aliquam qua non possit creare maiorem vel aliquam aliam ita magnam secundum extensionem quod non possit maiorem illa producere, et sic de similibus.

Quaestio 8 : Utrum secundum proportionem caritatis viae succedat pro praemio proportionaliter magnitudo gloriae.

Quaestio 9 : Utrum, scilicet propter demerita, minuatur.

Quaestio 10 : Utrum caritas decrescat ad decrementum cupiditatis.

Prooemium/Collatio

Liber 3

Quaestio 1 : Utrum anima Christi habuerit et habeat sapientiam aequalem Deo.

Quaestio 2 : Utrum ipsum verbum Dei sit sibi ipsi quamvis non animae sibi unitae scientia futurorum contingentium.

Quaestio 3 : Utrum cum determinata verbi praescientia stet quod futura praescita sint ad utrumlibet contingentia.

Quaestio 4 : Utrum anima Christi vel angeli sciant futura aliqua contingentia per revelationem sibi possibilem fieri ab ipso verbo vel etiam scire possint.

Quaestio 5 : Utrum alicuius contingentis futuri absoluta revelatio sequens tollat contingentiam.

Quaestio 6 : Utrum Deus vel verbum Dei existenti in gratia possit revelare quod talis finaliter sit damnandus.

Quaestio 7 Utrum animae Christi vel angelo beato possit in verbo revelari aeternitas suae beatitudinis.

Quaestio 8 : Utrum Gabrieli potuerit in verbo verbi incarnatio revelari.

Quaestio 9 : Utrum per revelationes possibiles fieri in verbo posset aliquis sufficienter dirigi in volendis.

Quaestio 10 : Utrum anima Christi in verbo Dei cui unitur distincte videre valeat infinita.

Quaestio 11 : Utrum anima Christi possit in verbo cui unitur distincte cognoscere minimas partium sibi inhaerentium vel minimas particulas corporis quod informat.

Quaestio 12 : Utrum per unionem ad verbum ipsa sit omnipotens.

Liber 4

Quaestio 1 : Utrum aliqua creatura possit in effectum sacramenti praecise productibilem per creationem. Et hoc est expressius quaerere: Utrum aliqua creatura possit creare caritatem vel gratiam vel aliam creaturam.

Quaestio 2 : Utrum posse creare gratiam vel aliquid aliud repugnet propter virtutis activae insufficientiam cuilibet creaturae.

Quaestio 3 : Utrum omni rite suscipienti sacramentum baptismi vel confirmationis conferatur gratia salutaris.

Quaestio 4 : Utrum corpus Christi realiter sub speciebus quae fuerunt panis et vini contineatur.

Quaestio 5 : Utrum quantitas terminata panis consecrandi sit aliqua vera res extra animam distincta realiter a substantia et qualitate cuius est.

Quaestio 6 : Utrum sacramentum poenitentiae sit necessarium ad delendum peccatum mortale post baptismum commissum.

Quaestio 7 : Utrum actus paenitentiae requisitus ad deletionem culpae mortalis sit meritorius vitae aeternae.

Quaestio 8 : Utrum quilibet qui commisit peccatum mortale teneatur secundum legem Dei communem de illo conteri.

Quaestio 9 : Utrum vera poenitentia sit formaliter vel virtualiter velle cavere peccatum quodlibet in futuro.

Quaestio 10 : Utrum ille qui peccaverit mortaliter in opere exteriori teneatur plus poenitere de opere exteriori et interiori simul quam de interiori solo.

Quaestio 11 : Utrum aliqua poena infernalis possit esse insensibilis in damnato.

Quaestio 12 : Utrum sit maxima gloria possibilis in beato.

Prev

How to Cite

Next

Quaestio 2

Utrum profectus vel augmentum gratiae fiat per compositionem gratiae novae cum gratia praecedenti.
1

SEcundo quaero vtrum profectus vel augmentum gratie fiat per compositionem noue gratie tum gra praecedenti. Uidetur quod non quia omnen recipiens denudari debet a natura recepti. Con tra motus alterationis est acquisitio partis post partem ipsius perfectionis ad quam vadit.

2

⁋ In ista questione prarimo ponam aliquas conclusiones. Secundo obiiciam contra eas.

3

⁋ Circa primum articulum po no octo conclusiones quarum prima est quod in omni cremento for mali quae continue et successiue habetur forma perfectior secum intensionem quam ante ibi ex praecedente aliqua et noua et nouitur priori vnita fit forma vna perfectior seu in tensior modus ponendi ponitur sufficientur ab okam in pede responsionis propiie q. 6 di. 17 primi quaere ibi si vis per per exemplum de vera augmentatione substantiali quae ex primo de generatione est per additionem noue rei.

4

⁋ Ista conclu sio patet quia in ista augmentatione forma praecedens non cor rumpitur ex quinta quaestione di. 17 primi ibi etiam continue fit aliqud nouiter vel ex praexistenti vnitur cui prius non vnie batur ita quod tunc habetur forma prior et forma noua in eodem subiecto adequato ex q. pecedenti et cum non semper oporteat quod forma preueniens sit perfectior quam forma praecedens nec praecedens vnquam fiat perfectior quam prius oportet fforma quae est ibi perfectior componatur et resultet ex gra du adueniente et gradu cui aduenit.

5

⁋ Item vnitas et continuitas motus requirit vnitatem forme secundem quam est motus hoc autem saluari non potest sine compositione forme alicuius ex parte praecedenti et nouitur acquisita. Item aliter agens irronnale corrumperet stati formam quam produxerat et per consequens valeret ad opposita falsitas patet d. metha.

6

⁋ Item si non vel hoc esset quia multa accidentia eius dem speciei adinuicem disticta non possunt si cut recipi in eodem sub iecto adequato vel quia non possunt vniriad compositionem resultantem patet falsitas de lulibus duarum candellam in medio eode falsitas secundi patet in alteratione continua. Item per accessum suum continuu sol vel etiam candella plus fa cit de luine in parte ad quam sic continue accidit et hoc non acit corrumpendo lumen praecedens propter impossibilia il lata contra hoc q. 5 di. 17 primi li. nec sine productione¬ noui luminis ex questionem precedenti. Item simul posset homo intelligere sortem et platonem distincte vtrumque quia potest scire sortem distingui a plai. per noticias simplices compositionum et diuisionum preceden tes igitur Item noticia sensitiua non est vnibilis igitur tantum repraesentatiua vnius igitur quando vi dentur duo alba tunc sunt in potentia visiua simul due visiones. Ex hoc patet aliunde quia licet ponatur obstaculum aliquod inter oculum et vnum istorum non propter hoc desinit aliud videre Item diligat aliquis duos homines duobus actibus diligendi ex istis actibus generantur duo habitus quia talis posset perdere inclinationem ad diligendum vnum istorum stante inclinatione diligendi alterum igitur quando inclinatur ad diligendum distincte vtrumque habet distinctos habitus etc.

7

⁋ Item vnus oculus posset videre alterum sibi similem et econuerso sed hoc non nisi simul in medio esset spe cies vtriusque eodem modo quando omnes parietes sunt vniformiter albi vel quilibet eorum cauebit in medio spem sui et tunc multa indiuidua eiusdem speciei simul erunt vel nullus et hoc non quia oculus in me dio potest naturaliter videre quemcumque istorum quod non si t sine specie rei visibilis.

8

⁋ Item in speculo posito in tali medio patet quod quemsibet istorum parietum equaliter representat.

9

⁋ Item lumen reflexum est a liud a lumine incidente cum sit debilius igitur cum in aliqua parte medii concurrant patet propositum Ex his arguitur ad propositum non repugnat plura acci dentia eiusdem speciei esse simul sed hoc non posset esse nisi ex eis fiat vnum quia de illis que non constitu unt vnum dicitur quinto methaphi. quod accidentia plura eiusdem speciei non perficiunt simul idem subiectum Aliter tamen potest glosari illa auctoritas quinto metha. posita scilicet quod de eodem substatio non possunt simul predicari duo termini accidentales eiusdem quor uterque totum subiectum denominet non sunt sinoni mi Item de sensu et sensato in fine dicit quod impossi bile est duos visus esse in eodem simul quia hoc estsimile ac si quis diceret plures gramma. sunt simul in eodem.

10

⁋ Secunda conclusio si aliqua forma producitur subito sicut patet de lumine esse et multis aliis et deinde intendatur forma in eodem subiecto remanente prima ibi fit vere vnum compositum ex priori et posteriori probatur quia ex predictis talia in diuidua eiusdem speciei nata sunt componere aliquod vnum et accidentia naturalia agunt secundum vltimum potentie sue et deus talibus cooperatur si cut gener aliter aliis actiuis igitur si ista sunt realiter vnibilia in eadem parte subiecti quando fiunt ibi naturaliter. naturaliter vniuntur.

11

⁋ Tertia con clusio quod pars prior et posterior sic adinuicem compo nentes sunt eiusdem speciei specialissime in eadem augmen tatione tali alteratiua formali alioquin cum talis al teratio possit esse sine continua interruptione essent ibi sinite species in fine componentes vnam formam consequens est impossibile quia si posterior semper esset perfectior pater quod tota forma composita perficeretur perfectione equi ualenter infini ta semper posterior est imperfectior tunc accepta aliqua forma eiusdem speciei que sit a se quitur quod infinite sunt prius generate quarum quaelibet est perfectior a et sequitur idem quod prius et primo consequentia patet quia nihil est ibi dare aliquam formam eiusdem speciei cuius pars acquiritur ante partem et tunc habetur perfectior eiusdem speciei con posita et habens partem et partem eiusdem rationis et hoc est iutentum et etiam qua ratione dabitur hoc de parte dabitur hoc de toto maxime cum passum et a gens sint entia naturalia et omnia concurrentia sunt eiusdem speciei specialissime sicut prius quare igitur non semper agerent rem eiusdem speciei Item perfectius et imperfectius non diuersificant spem

12

⁋ Ex hac se quitur quarta conclusio quod gradus adueniens seu posterior ita potest esse et intelligi priori non existente vel non intellecto sicut prior fine posteriori hec con clusio ponitur contra pe. aureo. nec indiget proba tione nisi quia ex quo sunt eiusdem speciei specialissime es sentialis et absolute et totaliter distinguuntur quia prior de facto fuit in rerum natura sine posteriori igitur non plus essentialiter dependet vnus ab a lio quam econuerso et sicut vnus gradus non dependet ab alio in essendo ita nec in cognoscendo Item spe cialiter de intellectione intuitiua vnius quod sit pos sibilis sine intellectione intuitiua alterius probo quia deus non ex hoc quod aliquam entita tem absolutam producit in me sicut charitatem necessitatur ad aliud absolutum producendum vel corrumpendum in angelo igitur posset augmentare in me charitatem nulla fa cta mutatione secundum aliquid absolutum in an gelo et per consequens conseruare poterit eandem no ticiam intuitiuam in angelo qua precise ponit charitatem prionem et non partem oppositam licet per diuinam potentiam posset vna pars gradualis intuitiue videri alia non visa tamen per potentiam creature non potest quia partes equaliter approximantur passo et naturaliter agunt quantum est de se igitur non plus videtur intuitiue vna pars gradualis quam aima vt patet de gradibus charitatis in anima Sexta conclusio ad hoc quod subiectum aliquod sit magis tale puta calidius vel albius quam prius non oportet ab solute licet naturaliter hoc oporteat quod aliqua for ma intendatur quia ad hoc quod subiectu aliquod sit magis tale quam prius sufficit quod recipiat plus de for na tali quam prius manente priori. Sed hoc fieri potest fine hoc quod aliqua forma fiat intensior alia quia ad hoc quod aliquis sit magis sciens quam aute non oportet quod scientia sua intendatur sed sufficit vel hec quod vel quod aliam scientiam recipiat priori non amissa. minor proba tur quia alia est vnio charitatis dare vel alterius forme ad partem suam in constituendo compositum ex eis et alia vnius vel alterius earum ad commune subiectum vtriusque nec hec prima requirit secundam vt patet in charitate separata si daretur nec secun da requirit primam cum aliquando de facto vniatur sub iecto alia nondum exesente igitur deus posset manutenere vtramque vnionem ad subiectum fine vnione istarum adinuicem et hoc facto subiectum erit magis tale et tamen non oportebit propter hoc formam aliquam tunc esse intensionem praehabita.

13

⁋ Septima conclusio quod forma aliqua perficiente subiectum aliquod potest continue fieri forma perfectior et perfetior et tamen subiectum non oportet propter hoc esse continue magis et magis tale probatur per conuer sam probationis precedentis scilicet si forma inexistens subiecto fiat intensior per appositionem continuam alterius et alterius forme fine hoc forme vnientes adue niantur et vniantur informatiue subiecto.

14

⁋ Octava conclusio non obstante vnione conclusionis sexte ad hoc quod subiectum continue fiat magis tale secundum qualitatem vel qualitates continue in eo receptas necesse est infinitas partes componere non solum cum subiecto sed adinuicem quia alioquin oporte¬ ret subiectum illudfactum contiue magis tale omnem formam quam recipit in tali processu continuo indiuisibilitur et sicut recipere et tunc subiectum in fine talis processus esset infinite tale secundum formas talitr acquisitas eo quod oportebit in quolibet instanti aliquid produci a licuius certe magnitudinis et si nullum continuum est alteri tunc acquisita in fine productionis erunt simpliciter infinita Contra dicta instatur primo sic in indiuiduis eiusdem rationis non est ordo essentialis igitur vnum non est secundum suam essentiam per fectius alio quod tamen oporteret si vnum quali tative seu gradualiter componeretur ex alio intali specie igitur etc.

15

⁋ Item ex duobus in actu non fit vnum septimo metha. igitur etc. Probatur posse diuidi in partes eiusdem rationis inexistentes quarum quelibe posset esse hoc aliquid soli quanto conuenit quinto me thait. sed charitas non est quanta igitur Irtem sicut ar guit henricus quinto quolibetorum q. 10 simile ad ditum simili non augmentat ipsum intensiue sicut te pidum additum tepido. Item natura sub determis to gradu est species specialissima vel habet spem spe cialissimam tali gradui solum modo et gradibus equalibus conuenientem per se et in quid igitur probatur tunc nihis est auctum quia nec praeexistens nec adue niens nec aggregatum.

16

⁋ Item tunc quelibet for ma augmentabilis componeretur ex infinitis partibus quarum nulla est alia nec pars alterius earundem quia intempore mensurante motum sunt mul ta instantia et in quolibet est aliquod nouum quod non prefuit falsitas probatur quia tunc subiectum esset infinite tale Uerbi gratia album vel virtuo sum quia data aliqua certa parte quelibet pars posterior est intensior ista data. Item tunc vnum indiuiduum eiusdem speciei dependeret essentialiter ab alio ab ipso totaliter distincto a quo tamen non camretur. consequentia probatur quia si agens approxia tum passo possit educere multas formas eiusdem rationis aut igitur eque prius omnes et tunc vel educeret omnes vel nullam Aut primo vnam et post a liam et tunc erit ibi ordo et dependentia essentialis quod est inconveniens et probatur etiam falsitas ex hoc quia tamen quodlibet producendorum nihil sit nulla videtur ratio quare agens naturale non potens praeligere productionem vnius prius quam alte rius magis producat hoc ab eo producibilium in finitorum in hoc passo quam istud

17

⁋ Item si infinitum producitur pars forme ante partem talis alteratio numquam inciperet et hoc iterum aliter improbatur quia aliquod agens potest per miraculum esse equaeliter presens toti passo igitur potest eque primo a gere in quodlibet illius igitur pari ratione aliqua pars forme secundum intensionem tota simul indu citur. Item positis duobus speculis planis sibi obiectis quorum alterum sit de sse luminosum pro tendens radium ad secundum speculum in quo fi at reflexio econuerso ad primum tunc siue radium reflexus sit idem cum incidente siue non tum quia radi us incidens ex reflexione fit fortior et reflectitur econuerso ad primum et iterum pari ratione ad secundum et sic in infinitum sequitur quod ibi fiat lumen intensionis infinite. Probatur ponatur aliquod luminosum agere in aliquod medium tunc illumi nat illud subito vt patet ex libro de sensu et sensato secundo de anima et per commentatonem sexto phi sicorum sit igitur lumen tantum in isto instanti et ac cedat luminosum continue per aliquod tempus versus medium tunc in eodem in quolibet instanti huius temporis causabit aliquod lumen et omnia per te manent aut igitur per te posterius semper tantur est perfectius precedente quolibet aut equale sibi vel imperfectius etc. supra pro te ipso arguisti. Item quando de nigro fit album signetur totum tem pus per quod est nigrum et totum per quod erit al bum tunc in instanti medio erit album eo quod instans medium attribuitur passioni posteriori octauo phi sicorum igitur albedo qua in illo instanti erit album subito acquiretur Item ponat ur quod in vna ho ra debeat corrupi in aliquo subiecto frigiditas de cem graduum et vniformiter introducatur caliditas 2 graduum et quod in instanti medio am nihiletur subiectum et quicquid est ibi vel precise amnihilatur ibi medietas caliditatis inducende vel plus et hoc non quia adhuc num quam fuit medietas producta nec plus ea nihil illud quod destruitur in isto instanti est minus mediate et cum non possit esse minus diuisibiliter erit minus indiuisibiliter igitur in ta li forma erit aliqua pars indiuisibilis assignanda que fuisset acquisita si in instanti medio non fuisset facta talis destructio et etiam precise in tali casu annihilaretur medietas frigiditatis corrumpende igitur etiam et precise medietas caliditatis introdu cende Probatur quod caliditas non possit augeri perigra dus eiusdem rationis probatur quia quicquid repugnat vni istorum que sunt eiusdem rationis et cuilibet istorum repugnat propter hoc enim vt patet per okam in prologo phisico. scientie duarum con clusionum distinctarum specie non sunt eiusdem speciei spe cialissime quia error respectu vnius stat cum scientia respectu alterius et non starent simul si essent eiuis dem speciei sed priuatio huius gradus caliditatis repugnat huic gradui vel ipsius habitioni a subiecto igitur et repugnabit cuilibet gradui eiusdem rationis igitur habito vno gradu nullus causaretur.

18

⁋ Ad primum istorum negatur consequentia quia vnum indiuiduum est perfectius alio eius dem speciei per plures partes eiusdem speciei quantitati uas vel qualitatiuas vel essentiales et ex hoc non sequitur inter ea essentialis ordo in perfectione.

19

⁋ Ad secundum dicitur quod hoc intelligitur de entibus quorum vtrumque est per se determinatum in actu completo.

20

⁋ Ad tertium dicitur quod charitas est bene quanta intensiue licet non extensiue.

21

⁋ Ad quaer tum dicitur quod tepidum additum tepido nofacit intensius quia qualitates manent in diuersis subiex ctis secus esset si vnirentur in eadem parte subiecti

22

⁋ Ad quintum negatur antecedens vnde albedo intensa et remissa licet differant tamen non correspondet eis conceptus specifici distincti nec cognitiones diffe rentes nisi secundum magis et minus licet forte ibi consurgat diuersitas specifica accidentalis si cut in quantitate vel in intensione etc. albedo ei peda lis et bipedalis sunt eiusdem speciei quo ad naturam albedinis licet possint esse alterius speciei in gene re quantitatis et secundum hoc conceptus corre spondens albedinipedali inquantum pedalis non conuenit albedini bipedali.

23

⁋ Ad sextum sufficit quod forma tota acquisita in fine augmentationis per fectior sit qualibet eius parte prehabita.

24

⁋ Ad septimum conceditur prima consequentia Ad probationem falsitatis negatur consequentia quia licet ibi sit dare infinitas partas non tamen sunt totali ter distincte secundum tantum gradum perfectionis sed semper posteriores includunt priores sicut partes. Ad octauum negatur consequentia.

25

⁋ Ad probationem dicitur quod ibi concurrit prima causa libere et contigenter determinans causam secundam.

26

⁋ Et illud est apud mo euidentissimum argumentum ad probandum deum concurre re ad quemlibet effectum producendum et hoc voluntarie et libere: quia si mere naturaliter istud argumentum esset de ipso sicut de aliis causis mere naturalibus dices phuns posuit eum mere naturaliter agere ad extra dicitur quod in hoc errauit quia tunc consequenter oporteret dicere quod deus vel natura ad hoc primo determinat et post ad istud eo ordine quo producuntur nec deus a tota natura posset secundo producere ante alium et sic esset in produci ordo essentialis inter indiui dua eiusdem speciei.

27

⁋ Ad nonum conceditur oe vi vocis quod ista alteratio numquam incipit esse causa quo tamen stat quod in aliquo instanti incipit esse alteratio

28

⁋ Ad confirmationem dicitur quod in tali casu totum subiectum incipit simul alterari et non sequitur quod aliqua pars forme simul inducatur.

29

⁋ Ad quartum dicitur quod radius re flexus secundum se est debilior incidente et ideo proceditur ibi secundum remissionem vsque ad non gradum.

30

⁋ Ad vndecimum dicitur quod tale corpus liminosum licet cum primo fieret subito caret lumen tamen si post per maionem approximationem intendatlumen in tali medio vel in aliqua eius parte in illo instanti non illius continue approximationis maior cabit aliqud sed tantum in tempone

31

⁋ Et ad pohsoahctum et commentatonem dicendum quod intelligendi sunt quod successio non prouenit ex natura acti et passiui sed aliunde.

32

⁋ Ad duodecimum dicendum est quod dictum philosophi verum est de omni entitate permanente in se consi derata quae quandoquie habet esse quandoque non esse non tamen sequitur eodem modo de hoc quod aliquid denominetur tale vel tantum vnde tamen sequitur denominatione in certo gra du verbi gratia si aliquid per totum a tempus est non album. b gradu et per totum tempus c sequens immedia te est album eodem. b gradu tunc in instanti medio est album b gradu.

33

⁋ Ad decimuntertium dicitur quod in tali casu precise annichilatur medietas et non sequitur quod igi tur in illo instanti vel prius fuisset illa medietas sed sufficit quod in illo instanti fuisset si non fuisset ta lis amnichilatio vel dicitur quod talis medietas praefuit etiam in aliquo toto tempone prescito quo producebatur.

34

⁋ Ad decimum quartum negatur maior quia odium sortis repugnat dilectioni sortis et tamen non repugnat dilectioni plationis et tamen iste dilectiones sunt eiusdem speciei specialissime

35

⁋ Ad probationem potest dici quod non sit simile et forte non est verum quod sumitur in probatione quia error circa istam sorcurrit potest stare cum scilicnta istius platio currit et tamen scientia de hoc quod sor cur rit et scilintia de hoc quod plato currit possent esse eiusdem speciei.

36

⁋ Ad argumentum responsam est in alia quastione.

PrevBack to TopNext

On this page

Quaestio 2