Quaestio 11

Vndecio circa hanc distinctionem quaeritur. Utrum anima Christi cui in verbo vnitur distincte cognoscem mimas partes acci dentium sibi inherentium vel minimas partes corporis quod in format.

Uidetur quod sic quia omnes potest ex .q. praecedenti igitur et mi nima. Contra si aliquam esset minima maxime esset issa indiuisibilis et ita forma ali qua habens graduum latitudinem vel continuum alir quod componeretur ex indiuisibilibus contra philosophum. 6. phisicorum. Ista quaestio principaliter inducta est ad soluem dum argumenta quorundam contra phisicam verita tem posito quod continuum non componitur ex indiuisibilibus ponam igitur quattuor argumenta Cathon tenentis con tinuum ex diuisibilibus finitis componi. Secundo alia quat tuor in contrium. Tertio soluam argumenta Catho. 4 mo uebo quaedam dubia de pertibus continui et soluam. Tenet igitur Cat hon in quadam determinatione exponens quod con tinuum non componitur ex partibus semper diuisibilibus. Pri mo quia non contigit infinita pertransire sicut arguebat eno nam si tot sunt partes secundum longum in isto spacio finito quot sunt future cognitiones angelorum si cut oportet dicere nisi detur ad indiuisibilia cum contradictio sit omnes futuras cognitiones ange lorum possibiles esse pertransiias igitur et in pro posito est simile impossibile. Secunda ratio est e nonis quod tunc velox nunquam attingeret tardum de quo patet sexto phisicorum. Tertia ratio zenonis posset ad idem duci quia sint duo. mobilia equalis in omnibus et spacia equalia super que debent tran sire probo quia vnum non posset moueri tardius et aliud velocius quia precise sunt tot spacia equalia vno mobili in vno spacio quot alteri in alio es precise tot instantia in eodem tempore mensurante vtrumque motum quia eadem omnino igitur vel mobile tardum quiesceret per tempus vel mobile velox simil erit in multis spaciis sibi equalibus quod est impossibile pernaturam vel eque velocitur mouebuntur.

⁋ Item deus potest facere lineam indiuisibilem secundum latum et punctum indiui sibilem simpliciter et vnum tale indiuisibile potest alteri applicari in situ immediato et tamen distincte et tunc in superficie plana cui sic supponeretur neces sario corresponderent indiuisibilia immediata igitur probatur deus istam longitudinem quacunque demon strata potest facere esse fine latitudine quia potest facere eius partes secundum latitudinem non distare similiter deus potest facere angelum in mundo esse et tamen quod non sit in pluribus locis igitur aliquis situs est indiuisibilis. Item sphera tangit planum in puncto. Item aliter deus nesciret quot partes huius continuieduxisset nec quid esset medietas huius continui.

⁋ Ite augustinus in libro de quantitate anime per totum eam ponit in mundo.

⁋ Item anselmus oe processione sancto capi. vltimo. Item aristotelis locus est vltimum corporis continentis.

⁋ Sed huius oppositum multipliciter declaraui in tertio vbi ipse probauit quod indiuifibilia huius se cundum situm nec sunt nec esse possunt cum enim non sunt partes continui pos set continuum omnibus illis annichilatis conteruari a deo ponentes indiuisibilia quod est impossibile. Probatur tunc essent puncta in dyametro subten sa semicirculo sicut in illo semicirculo cui subtendi tur conceditur consequens tenendo quod vna multitudo infinita non est maior alia sed tenendo quod vna est maior alia. negatur consequentia quia licet a quolibet possit trahi etc. non tamen se quitur quod infertur quod est impossibibile. Consequentia probatur protrahendo a qualibet puncto semicirculi lineam orcoangaliter ad dyametrum. Item augustinus de immortali ate ale et ansel. de incarnatione verbi cap. 10 et communiter negant auctores continuum componi ex indiuisibilibus Ad primum in contrium negatur antecedens

⁋ Ad probationem dicitur quod ifinite cogitationes future angelor contenta in eadem cogitatione totali possunt esse pertransite per motum remissionis vel augmentationis eorundem tamen de illia quae semper erunt in accipiendo et nunquam in accepto esse sed interpellate future totaliter difficile est ad propositum.

⁋ Ad secundum et ad tertium negatur consequentia.

⁋ Ad quartum negatur assumptum quia si daretur negatur consequentia et etiam negatur illa pars antecedentis liset quod vnum tale indiuisibile potest alteri applicari in situ immediato et distincto ymo diceretur tunc quod eoipso essent in eodem situ.

⁋ Ad quintum dicitur quod licet deus potest facere quod res que nuncem lata maneat et cum non sit la ta id est non secundum latum protensa non tamen sequitur propositum. s quod possit facere indiuisibile secundum situm nec sequitur rem huius esse in situ indiuisibili sicut nec angelus nec anima nec deus sunt in situ indiuisibili nec esse prennt. Alii tamen con cedunt ita bene situm indiuisibilem sicut angelum et quod vnum indiuisibile posset immediate communiungi alteri secundum fi tum et quotquot sic essent communiuncti eis tamen non correspon deret nisi vnus situs in continuo eis applicato.

⁋ Ad se xtum patet per communem glosam.

⁋ Ad secundum negatur consequentia quia secundum augustinus ix de li. dei. ca. 17 reprobantem quosdam dicentes nulla infinita posse scientia apprehendi constat men tem diuinam omnino immutabilem cuiuslibet infiniti capacem esse et in mina omnia sine cognitionis alteratione nunerante Item consequenter istos loquitur capitulo i16 b quod dicuntquod nec dei scientia quae infinita sunt posse comprehendi restat eu dicere vt audeant atque huic voragun profunde impieta tis se iniungant quod non omnes numeros deus nouerit eos quip pe infinitos esse certissimum est. Et ibidem absit vt dubite mus quod ei notus sit omnis nunerus cuius intelligentie sicut in salmum dceitur non est nunerus infinitas itaque nuneri quamuis infinito rum nunerorum nullus sit nunerus non tamen est non compre hensibilis ei qui intelligit cuius intelligentie non est nunerus hec ille.

⁋ Ad auctoritatem dico quod ipse non discutit an sint sed loquitur ibi tamquam sint secundum opinionem famosam antiquor eodem modo dico ad ansel et ad aristotelem.

⁋ Quartus articulus si in continuo sint partes proportionales infinite moueat igitur deus vnum angelum prae spaci um motu vniformi ita quod in cuiuslibet partis proportio nabilis siue tandiu quiescat quandiu mouebatur super illam partem tunc in instanti terminante totam transitionem erit verum dicere iste angelus anme hoc imediate mouebatur et immediate ante hoc quieuit quod est impossibile quia ex hoc sequitur quod immediate anmen hoc mouebatur et immediate ame hoc no mouebatur. Probatur dum sic quiescit deus po terit partem supra quam quiescit diuidere ab alia parte senper igitur poterit compleri totalis diuisio partium pro ortionalium continui. Item ponatur quod deus acceptet talem angelum quando mouetur et reprobet quando quiescit et quod in pri mo instanti, sit primo extra statum meriti vel demeriti tunc quaro vtrum talis sit damnnatus vel saluatus et neutrum poterit dari quia immediate andem istud instas fuit in statu damnnationis et immediate anme istud instans fuit in statu salutis igitur non est maior ratio quod damnnetur quam quod saluetur igitur vel vtrumque erit vel neutrum. Secundo ad principale sit alicuius continui terminati ad a. prima pars nigra. secudua nigra et sic alternate vsque ad finem. Et tunc quaro an aliqua pars proportionalis immediate ipsi a. sit al ba vel nigra quero an ista pars continet infinitas ni gras si nigra tunc ista continet infinitas albas.

⁋ Ad primum in contrarium posset negari possibilitas casus et eodem modo de diuisione et etiam de angeli al ternata acceptatione et reprobatione tamen tenentes y possibile sit esse multitudinem actu infinitam conce dunt istos casus pro tunc diceretur concedo quod immediate anede a. iste angelus mouebatur et immediate anemeo a. queuit negatur tamen quod immediate annede a. non mouebatur.

⁋ Ad secundum consequenter esset dicendum quod in illo casu daretur multitudo actu distinctor infinita non tamen sequitur quod in tali diuisione deuentum sit ad indiuisibile vel ad partem vltimam et tunc oportet dicere quod corpus cui prius ex illa parte applica batur continuum iam diuisum nunc nihil eius tangit licet nihil sit medium inter totam multitudinem simul sumptam et corpus prius tactum hec verlis negatiua patet inducti ue secundum hanc responsionem.

⁋ Ad tertium esset dicendum quod in isto instanti erit de isto angelo sicut pate bit deo pro eo quod in illo instanti nec meretur nec demeretur et tamen immediate ante illud instans fuit in statu saluti et immediate ante fuit in statu damnationis et ideo deum quantum est ex isto solum non est maior ratio quod saluetur quam quod damnnetur et ideo vel in illo instanti nec habebit pe nam nec habebit gloriam vel si alterum habebit hoc erit ex sola determinatione diuina sicut et erit ex sola dei volitione et potentia quod sic infinities alternatim acceptetur et reprobetur si tamen casus sit possibilis quod non credo secudum veritatem quamuis ita dici oporteat secundum hanc viam quia si conceditur quod in illo instanti erit in culpa sequitur quod pari ratione erit in gratia et per consequens non in culpa. Si vero dicitur quod in illo instanti erit gratia pari ratione sequitur quod erit etiam in culpa mortali et perx consequens non gratia igitur quantum est ex casu vna cum lege cont repugnantiam includit quod in illo instanti in quo praemo est extra statum merendi vel demerendi sit in cuipa mortali vel sit in gratia gratum faciente et igitur ad misso casu oportet dicere quod de ipso fiat prout pla cet deo ordinare de quo nobis constare non potest per legem ordinatam.

⁋ Ad secundum principale dicendum quod nulla pars proportionalis esset immediata ipsi a. Contra sit corpus sic diuisum. b. et .c. sit superficies terminans ipsum immediata ipsi a. corpori con tiguo et tunc sequitur quod illa pars proportionalis in qua subiectiue esset superficies .c. foret immediata ipsi a. dicendum quod via de superficiebus indiuisibili bus secundum profundum est immediata tempori a. sicut. et totum b. cuius est superficies ista et etiam infinite partes eiusdem inchoate ab vltima superficie ver sus. a. protense ad partem contrariam sunt immediate ipsi a. tamen ex hoc non sequitur quod aliqua dictarum partium proportionabilium sit immediata ipsi a. quia in nulla istarum partium proportionabilium est ista vltiva superficies totius corporis subiectiue sed ipsa est subiectiue in b. corporeet in infinitis partibus ipsius b. ab eadem superficie inchoatis sed non ad eandem terminatis vnde et quelibet partium istarum in quibus est .c. subiectiue continet inc. infinitas partes pro portionales de quibus est sermo quaru nulla per tinget ad c. superficiemn et per consequens in quarum nulla est subiectiue .c. superficies et ita patet qua liter deficit argumentum hec enim consequentia non valet .c. superficies est immediata ipsi a. igitur aliqua pars proportionalis de quibus est sermo est immediata ipsi a. et tamen bene volo quod omnis pars totius b in qua est .c. subiectiue est immediata ipsi. a. prout am patet ex dictis. Sed ista solutio videtur irratio nalis quia stante dicta diuisione non est ymaginabile quod cc. superficies sit in aliqua parte b. subiectiue quin vltima sit pars proportionalis vel quin .c. superfi cies esset transiata ad aliam partem grossiorem. Nec potest dici quod sit in vna parte quae est ple res partes proportionales eo quod actu iunt adinuicem diuise igi tur non est plus in illis quam superficies vnius lapidis in pluribus lapidibus distinctis oportet igitur dicere quod non stat cum iam dictis Ad argumentum principale neganda est consequentia quia nulla est in con tinuo vel forma graduali pars minima et cetera.