Prooemium

DISTINCIIO XIBIJ. QVOD GEMINA ESTPROCESSIO SPIRTTVS SANCTI.

Praeterea diligenter &c. Post quam Mag. determinavit de processione Spiritus Sacti aeterna, hic determinat de temporali. Et duo facit: quia 1. venatur huiusmodiprocessionem. 2. quia per respectum ad talem processionem dicitur Spiritus Sanctus datus vel do¬ num, inquirit utrum sit proprium nomen eius?

Secunda ibi: Hic quaeritur. In principio 168. distinct. Circa primum duo facit: quia 1. determinat de tali processione in communi. 2. in speciali. Secunda ibi: Nunc de Spiritu Sancto. In principio 16. distinct. Circa primum duo facit: quia 1. venatur quomodo Spiritus Sanctus temporaliter procedit, vel datur a Patre, & Filio? 2. quaerit utrum possit sic procedere, vel dari a se ipso? Secunda ibi: Hic considerandum, in principio 15. distinct, ubi praesens lection terminabitur. Circa primum duo facit: quia 1. ostendit esse geminam processionem Spiritus Sancti temporalem, & aeternam, & secundum utramque procedere Spiritum Sanctum a Patre & Filio. 2. determinat de temporali processione ibi: De temporali. Circa quod tria facit: quia 1. ostendit esse aliquam temporalem processionem Spiritus Sancti. 2. quia ex eo quod sic procedit, dicitur dari, inquirit utrum detur in se, vel solum in suis donis. 3. quaerit a quibus datur. Secunda ibi: Sunt autem. Tertia ibi: His quaeritur. Circa primum duo facit: quia 1. ostendit per auctoritatem Bedae esse aliquam temporalem processionem Spiritus Sancti. 2. manifestat hoc idem per Aug. ostendens Spiritum Sanctum secundum talem processionem bis datum esse, semel in terra propter dilectionem proximi: & iterum de Coelo propter dilectionem Dei. Secunda ibi:: Hanc quaestionem. Deinde cum dicit: Sane autem, inquirit: utrum detur in se, vel in suis donis. Et duo facit: quia 1. ponit quamdam falsam opinionem eorum. qui dicebant solum eum dari in suis donis. 2. eam improbat ibi: Sed quod ipse. Circa quod tria facit: quia 1. ad hoc improbandum adducit ductoritatem Aug. 2. Ambrosij. 3. iterum confirmat hoc per Aug. concludens, quod donum datum a Patre & Filio est aequale ipsis. Secunda ibi: Et quod ipse. Tertia ibi: Alia quoque. Tuc sequitur illa pars: Hic quaeritur, in qua quaerit utrum Spiritus Sanctus detur a Sanctis viris? Et duo facit: quia 1. ostendit quod viri Sancti ipsum dare non possunt. 2. adducit dictum Apostoli, quod videtur esse contrarium. Secuda ibi: Sed hnic. Circa primum duo facit: quia 1. ad partem veram adducit rationem: nam cum Spiritus Sanctus non detur, nisi a quibus procedit, cum non procedat a viris Sanctis; non dabitur ab eis. 2. confirmat hoc per Aug. ibi: Vnde Aug. Et tria facit, secundum quod tripliciter hoc confirmat. 1. quia Apostoli non dabant psum credentibus: sed orarant, ut acciperent Spiritum Sanctum. 2. quia Svmon Magus non petiit, ut posset ipsum dare; sed quod ille, cum manum imponeret, eum acciperet. 3. quia Christus accepit Spiritum Sanctum in eo quod homo, & effudit eum in eo quod Deus Secun¬

da ibi: Denique & Somon. Tertia ibi: Et quod plus est. Deinde cum dicit: Sed huic, instat per Apostolum, & duo facit: quia 1. ostendit Apostolum se dixisse, quod tribuit Spiritum S. 2. solvit instantiam, quod hoc non fecit auctoritative, sed ministraliter ibi: Sed intelligendum est. In quo terminatur sententia lectionis, & distinct.