Expositio litterae

ExPOSITIOLITTERAEIIIII

VPER litteram, super illo: Non est aliud Deo esse, aliud Personam esse? No tandum, hoc esse dictum, vel quia Persona de suo signisicato primo non dicit relationem, vel quia eo ipso iquod Persona de suo significato primo dicit quid subsistens in intellectuali: natura, non est intelligibile aliquem esse Deum, & non esse Personam.. Item super illo: cum dicimus Personam Patris, non aliud dicimus, quam Ratris substantiam. Secundum quod modo utimur hoc nomine Persona. Notandum quod ibi accipitur substantia pro supposito, non pro natura, secundum que modum Craeci loquuntur, cum dicunt in Divinis esse unam naturam, & tres substantias; tamen quia lingua nostra ut plurimum utitur substantia pro essentia, aptius dicuntur tres Personae, & una natura, quam tres substantiae, & una natura: unde & Aug. 7. de Trin. cap. 6. dicit: fortassis igitur commodius dicuntur tres Personae, quam tres substantiae. Item super illo: Non ut diceretur, sed ne taceretur. Contra: quia in Diviniabsque pluralitate dicere possumus tres Personas. Dicendum, quod necessitate coacti Latini dixerunt tres Personas, ut August. ait. Haec autem necessit: S ex hoc colligitur: quia nihil de Deo affirmative proprie dici potest quantum ad modum significandi. Secundoni: quia in scripturis Divinis hoc non videtur expressum: & quia quodammodo videtur praesumptio de tanta re, quae nostrum intellectum excedit, de qua secundum nostrum modum intelligendi nihil proprie affirmatur aliquid dicere in Sacro Canone non repertum: dicitur quod quadam necessitate duct: dicimus tres Personas, non ratione vitandae falsitatis, sed vitandaem praesumptionis,

Item super illo: Verius enim cogitanu. tur Deus, quam dicitur. Contra: aliqua dicimus de eo, quae non intelligimus: nam dicimus Filium generarua Patre, iquam generationem inte lectu non capimus. Dicendum, quod licet aliqua dicamus, quae non intelligimus: verius tamen illa intellectu, iuvante habitu Fidei, intuemur, quam vocesrsignificent: & hoc quantum ad modum sivnificanidi, qui sequitur modum intelligendi: nam quantum ad talem, modum, & voces deficiunt, & intellectus; magis tamen voces, quam intellectus, & prot ter hoc dictum est, verius cogitatur Deus, quam dicitur.

Item super illo: cum quaeritur quid tres possunt dici tres Personae. Contram: Persona. relationem importat, sed ad quid non debet responderi relatum, cum quid quaerat de substantia. Dicendum, quod Persona etiam substantiam significat modo, quo dictum est: quia significat suppositum; & ideo potest responderi dicendo tres Personas. Item super illo: Quia scriptura non contradicit: quia videtur velle quod dicamus tres Personas: quia scriptura non contradicit. Sed contra: quia nec etiam contradicit, si diceremus unam Personam, ergo possumus dicere, quod Pater, & Filius sunt una Persona, quod falsum est. Dicendum, quod icausa assignata non est tota causa, int ipsemet August. insinuat. Sed causa est: quia dicere tres. Personas, non repugnat pietati fidei, observata significatione vocabuli.

Item super illom: Fimuit dicerentres esentias. Notandum, quod intessentia non datur intelligi relatio7 ut ratione relationis intellectae postimus. dicere tres essentias, sicut dicimus tres Perponasnimannisui:ib: ituiut?. Etiqui Item super illo: cum Dominus dicit, qui videt me ividet & Patrem, ivult Hilarius, quod in hoc distinguatur, distinctio, & unitas, sive per hoc removeatur singularitas, & confusio. Ad cuius evidentiam notandum, quod eo ipso quod Dominus nominat se distinctum a Patre, vel ponit copulam inter se, & Patrem, datur intelligi distinctio: ex eo durem quod ad visionem unius sequitur visio alterius, designatur unitas in natura.