Praeambulum

ARQIDIICOLVMNAE ROMANI ORDINISEREMIIARVM D. AVQVSTINI SAGRAEIHEODOOIAEDOOTORIS EVNDAMENTARII AROHIEPISOOPIDITVRIOENSIS S.R. E. CARDINALIS INSEGVNDVMLIERVMSENTENTIARVM Quaestionum. PARS SECVNDA.

Diuisio Secundae Partis. Secunda huius libri pars, in qua agiturde creatura partim spirituali, partim corporali, hoc est, bomine; oiginti nouem complectitur distinctiones: in quarum quinque de creatione, & de slatu primorum Parentum, eorumqui partibus. Et de Paradiso terrestri: In caeteris verb de lapsu eorundem, de malo, & de peccato inso.

DISIT. XVI. De primi Hominis creatione in comparatione ad ipsum¬ Principium effectiuum:

HIS EXCVRSIS, Postquam Magi¬ ster determinauit de natura pure spirituali: vt de angelica: & de natura pure¬ corporali: vt de operibus sex dierum; hic determinat de natura ex vtroque conposita, vt de homine. Circa quem, vt patet ex littera, tria determinare intendir. videlicet qualis fuerit factus homo, quomodo fuerit factus, & qumoo fuerit lapsus. Qualis ergo suerit factus incipit determinare in principio io dist. ibi: [Solet quaeri: ISi aunet ista duo: qualis, & quomodo fuerit sactus, volumus accipere pro eodem: dicemus, quod primo determinat de homine, qualis, & quo¬ modo fuerit factus per comparationem ad Deum, & ad suas partes. Secundo determinat hoc secundum suum statum: ibi in 19. dist. [solet.] Tertio determinat, qualiter fuerit lapsus: in 21. ibi: [Videns igitur Diabolus.]

Circa primum duo facit quia primo determinat de factione, & de formatione viri. Secundo de formatione mulieris: in 30. di. ibi: [in eodem quoque Paradiso.]

Circa primum duo facit: quia primo determinat de factione, & formatione hominis: prout comparatur ad Deum: quia est factus ad imaginem, & similitudinem Dei. Secundo determinat de factione, & formatione hominis: prout conpa¬ rarad partes suas: ad animam. se& ad corpus. Scdd ibi: [Hic de origine animae.] in principio 27. di.

Circa primum duo facit quia primo cotinuat dicta dicendis: dicens se velle determinare de homine: qualis, vel quomodo fuerit factus: & quomodo fuerit lapsus: quae omnia pertinent ad hunc librum. Narrat etiam determinandum esse: quare fuerit homo creatus, & quo¬ modo fuerit institutus. quae duo in prima di¬ sunct. tractata fuerunt. Incipir etiam narrare de pro¬ posito: qualis & quomodo fuerit factus homo: Circa quod duo facit. quia primo dicit, qualis, & quomodo fuit factus homo. quia fuit factus ad imaginem, & similitudinem Dei. Secundo incipit exponere: quomodo dicatur homo sic factus: ibi: [Ima go autem.

Circa quod duo facit. & primo exponit, quo¬ modo homo sit factus ad imaginem & similitudinem Dei: dicens, quod ibi imago potest acci¬ pi, vel pro re increata d est pro essentia trinitatis, ad quam factus est homo, vel pro re creata, in qua factus est homo. Et subdit, quod magis proprie accipitur imago pro re creata: cum dicitur homo factus ad imaginem, quam pro re increata. Secundo assignat quosdami modos dicendi aliorum: quo¬ modo homo factus est ad similitudinem, & imaginem Dei: ibi: [rilius vero.

Circa quod tria facit. Quia primo ponit quendam modum dicendi: quia fillius est imago, & quod homo factus est ad imaginem id est ad filium: quod im probat: quod homo non solum dicitur ad imaginem: sed etiam dicitur imago. nam si staret ibi¬ pro solo filio: non diceret pluraliter, nostram. Secundo dat modum dicendi aliorum: cum di¬ citur: Faciamus hominem ad imaginem, & similitudinem nostram: quod ibi imago stat pro Filio: similitudo stat pro Spiritu sancto: & ideo dicitur pluraliter, nostram: quia Spiritus sanctus est amor plurium: Patris videlicet, & Filii. Tertio improbat quod dictum est: quia talis distinctio non procedit de medio montium i. de auctoritatibus sanCtorum. Propter quod ait: quod in ipso homine quae¬ renda est imago, & similitudo. Secunda ibi: [riunt.] ITertia ibi: [Veruntamen.

Circa quod duo facit Primo facst quod dictum est. Secundo dat differentiam quomodo diuersimode dicitur imago, filius, & homo, ibi: [Quo circa.

Circa primum tria facit, quia primo dicit, quod in homine quaerenda est similitudo, & imago. Secundo declarat, quomodo diuersimode habent esse in¬ homine similitudo, & imago. Tertio ostendit, quod in homine scmdu animam habet esse similitudo, & imago: non respectu vnius personae tantum, sed totius Trinitatis. Scda ibi: [ Tactus est ergo homo. I Tertia ibi: [ractus est ergo homo [cundum animam. Iunc sequit illa pars: [Quo circa. IlIn qua dat differem tiam inter filium Dei. & hominem. quia filius den¬ imago, sed non ad imaginem: sed homo dite imago, & ad imaginem. homo ergo dicitur ad hominem, quia est imperfecta imago totius Trinitatis, sed Filius est perfecta imago Patris.

Circa quod duo facit, quia primo facit, quod dictum est. Secundo epilogat circa determinata dicens: Homo secundum animam est similis Deo: & secundum corpus habet quandam proprieta¬ tem, per quam resertur ad Deum: cum habeat cor¬ pus erectum ad coelum, & ad Deum. Secunda ibi: [Ecce¬ ossensim.]I& in hoc patet lra pantis distinctionis.