Praeambulum

DIST XXXX De comparatione actuum exteriorum ad doluntatem, secundum Bonitatem, malitiam.

IOSTIAGDE ACTIBVS. Haec autem Distinctio continuabatur ad superiora dupliciter, quia superius determinauit Magister de bonitate, & malitia per comparationem ad voluntatem quantum ad actus interiores: in parte ista determinat hoc idem quantum ad actus exteriores.

Vel potest continuari aliter, quia supra determinauit Magister de actibus voluntarijs quantum ad bonitatem, & malitiam generaliter: in parte ista determinat hoc idem de actibus exterioribus specialiter. Et duo facit, quia primo ostendit actus exteriores habere bonitatem, & malitiam ex voluntate. Secundo ex his, quae dixerat mouet quasdam questiones, & quedam dubia circa actum malum, & circa peccatum, ibi: VCumquod intentiop¬ in principio 4 1. dist. Circa primum duo facit Quia primo facit, quod dictum est. Secundo mouet quasdam qones circa ea, quae dixerat, ibi: [Sed quaeritur. Circa quod duo facit. Quia primo narrat duas opiniones. Quarum vna est, quod omnes actus de se sunt indifferentes, sed bonitatem, & malitiam habet ex bona, & mala intentione. Secuda quod actus humani tripliciter se habent, quia quidam sunt ita boni, vt si malam habeant causam, non de¬ sinunt esse boni. Quidam ita mali, quod non pos¬ sunt esse boni. Quidam vero ex caula alia, & alia possunt esse boni, & mali. Secundo adducit tertiam opinionem Aug. quae non ponit omnes actus esse indiffcrentes, vt ponit positio prima. Nec po¬ nit aliquos actus ita esse bonos, qui si malam habeant causam non, sint mali, vt dicit secunda. Secunda ibi: [Sed Augustinus. Circa quam partem duo facit. Quia primo facit, quod dictum est. Scdo tam git opinionem quasi quartam, qod mali actus non pos¬ sunt habere bonam cam, quae tanen quidam, & c. Circa¬ primum tria facit. Quia primo ostendit, quod in actibus est considerandim quid agere, & quae causa, & quo aio, & qua intentione agere, & ad hoc, quod actus sit bonus: oportet oia ista concurrere scuedu Eonitatem: ad hoc, quod sit malus, sufficit aliqd istorum esse ecuedu malitiam. Secundo ex hoc ostendit, quo ipsi actus mali possunt esse magis, & minus mali. Tertio, quia in his omibus innitit dictis Aug. reddit auditorem attentum ad haec consideranda. Secum da ibi: [Sed dicet aliquis. LTertia ibi: Intende lector. EEt in hoc terminet sententia praesentis Dist.