Table of Contents
Aureum Rosarium Theologiae
Liber 1
Angeli ad trinitatem et ad ea quae sunt fidei mysteria
Anima humana est ad dei imaginem
Apparere scilicet Deum in creatura
Appropriata divina ubi proprie
Argumentalis processus an liceat in theologia
Ars artis habitus quomodo differet ab aliis habitibus vicem
Distinctio quales habet modos vel quot
Esse essentiae et esse existentiae
Liber 2
Liber 3
Liber 4
Liberum
2
¶ Unde notat idem quod tria ista se habent per ordinem et differunt vicem. Tiberum simplicitur. Tiberum arbitrium et Ticitum
¶ Liberum sim pliciter enim est indifferens ad necessitatem et contingentiam sicut patet in diuinis Eadem enim voluntate dei pitus sanctus necio producitur et creature contingenter
¶ Liberum arbitrium vero coartatur ad contingentiam. Unde proprie liberum arbitrium duo aspicit In tellectum et voluntatem. Ut ratione liberi voluntatem. et ratione arbitrii intellectum denotet qua si qui est arbiter et iudex quid faciendum sit et quid non: quod solum est in contingentibus. Nullus enim arbitratur de aliquo impossibili vel necessario. si sit sapiens.
3
¶ An deus pater producat filium libera voluntate an natura: Cum emim secundum philosophum ii. philosophycorum. diuidat agentia. in agentia a natura et in agentia a proposito id est intellectum et voluntate vt ibi innuitur in textu. Sed quia omne productum per na turam est mutabile quia vt e. ii philosophycorum dicitur Natura est principium motus et quietis eius in quo est per se et non secundum accidens. Sequitur ergo quod diuina generatio si fit naturaliter et non ex mera volun tate est mutabilis: quod est impossibile. Sed ad hec respondetur secundum Guill. e. dist. vi. primi. quod philosophus ibi loquitur de natura naturata: hoc est creata: non autem de natura naturante cuiusmodi est na tura diuina que est immutabilis.
¶ Ad quesitum ergo secundum eundem Guill. dicendum. Quod deus pater natura producit filium quia generatione naturali. Unde filius est nomen nature. Ideoque Hi larius lib. de synod. dicit sic omnibus creaturis substantiam dei voluntas attulit: sed filio natu ra dedit. Proinde reprobatur pessimus error Eubomii quem de ore nostro euomat deus: ipse enim posuit filium dei non natura produci sed vo luntate sicut innuit Magister praedicta dist. vi. primi. De ista autem materia latius patuit supra. de Generatione. §. vii. viii. et. xxx. ac consequenter vsque ad xxxiiii. Ideo hic pertranseo etc.