Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Aureum Rosarium Theologiae

Liber 1

Prologus

Abyssus

Absolutum

Abstractum

Accidens

Actio

Addiscere

Adorare

Affectus

Affirmatio

Agere vel actio

Actus animae

Aliud alius alter

Amare vel amor

Amor dilectio et caritas

Amor de ab aeterno ad entia

Angeli ad trinitatem et ad ea quae sunt fidei mysteria

Anima humana est ad dei imaginem

Apparere scilicet Deum in creatura

Appropriata divina ubi proprie

Arbitrium liberum

Argumentalis processus an liceat in theologia

Ars artis habitus quomodo differet ab aliis habitibus vicem

Asserere aliquid de deo

Attributa divina

Bonitas vel bonum

Caritas

Causa

Certitudo

Circumincessio

Cognoscere Deum

Compositio

Comprehensio

Conceptus

Consuetudo

Creare quomodo dicitur de Deo

Dependentia

Deus

Dicere vel dictio

Diligere vel dilectio

Distinctio quales habet modos vel quot

Diuinus

Donum

Elementum

Ens primo

Equalitas

Errare

Esse essentiae et esse existentiae

Eternitas

Evum et Eviternitas

Exclusiva dictio

Fidei christianae

Filius vel filiatio

Finis vel finalis

Finitum

Forma

Frui et uti

Generatio

Genus

Habitus

Hereticus

Hierarchia

Hilias

Hisocheies

Honestas

Identica praedicatio

Imago

Immediate

Immensitas

Immutabilitas

Incircumscriptibilitas

Incomprehensibilitas

Individium

Inesse

Infinitas

Ingenitum

Intellectus

Intentio

Iustitia

Liber

Liberum

Localis motus

Lumen Luminosum

Maior et Minor

Malum

Mens

Meritum

Misericordia

Missio

Mobile

Modus

Modus quo aliquid

Modi quibus aliqua

Modi quibus aliqua

Modi perseitatis

Moralis vel mos

Motus vel mutatio

Mundus

Natura et naturale

Necessitas

Negatio

Numerus

OBduratio

Obiectum

Obiectiva

Omnipotentia

Opinio

Ordo

Originari

Passio

Pater

Perfectio

Permissio

Persona

Possibile et impossibile

Potentia

Praxis

Precipere

Predestinatio

Predestinatio

Praedicatio

Praepositiones

Praesentia

Primum et prioritas

Principium

PRivatio

Processio

Proprie et proprietas

Providentia

Pulcritudo

QUiditas

Quo est et quod est

Ratio

Reduplicativa

Relatio

Reprobatio

Revelatio

Sapientia

Scientia

Se

Si

Solus

Sophistice

Species

Spiratio

Subiectum

Substantia

Summum

Theologia

Transferre

Trinitas

Vertias

Vestigium

Virtus

Vita

Univocum

Voluntas

Voluntas

Xristus (Christus)

Ydea (Idea)

Ypostasis (Hypostasis)

Liber 2

Prologus

Abel

Actio

Accipiter

Actus bonus vel malus

Actus disputato

Adam

Aer

Angelica

Anima

Animalius

Animal

Annus

Apparitio

Aqua

Arbor

Arca

Arcus

Argentum

Armonia

Ars

Augumentum

Auis

Auris

Aurum

Babylon

Balsamum

Bellum

Benedictio

Benefactor

Beniuolentia

Bestia

Bonum

Cain

Casus

Causa

Celum

Cerebum

Complexio

Conscientia

Corpus

Costa

Creatio

Demones

Dies

Differentia

Digestio

Diluuium

Elementum

Embryo

Epacta

Error

Etas

Eternitas

Eua

Fons et Fluuius

Forma

Fortuna

Fructus

Generare

Gens

Gratia

Grana

Guma del Gumi

Habitus

Herbe

Hierarchia

Homo

Ignis

Ignorantia

Imago

Impressiones

Inferni

Infermitas

Innocentie

Intellectus

Intentio

Intrinsecum

Iusticia

Lac

Lachryma

Lapis

Liber

Libertas

Liberum arbitrium

Lignum

Lingua

Locus

Lux

Malum

Mare

Materia

Mel et cera

Membrum

Memoria

Mensura

Meritum

Metalla

Misericordia

Mons del Montes

Monstrus

Mors

Mortui

Motus

Mulier

Mundus

Natatile

Natura

Nebula

Nobilitas

Noe

Nutrimentum

Obedientia

Obiecta

Oleum

Operatio

Ordo

Originalis

Originalis

Paradisus

Passio

Peccatum

Pena

Pisces

Piata

Potestas

Principium

Prophetia

Proportio

Quattuor

Ratio

Ratio seminalis

Radius

Rapacia

Raptus

Reductio

Relatio

Reminiscetia

Reprobatio

Reptilia

Sanitas

Scientia

Semen

Sensualitas

Sensus

Serpens

Seruitus

Synderesis

Somnus

Sonus

Speculum

Tentatio

Tempus

Terra

Vegitabile

Ventus

Vermis

Vigilia

Vinum

Virtus

Vita

Volatile

Volutas

(X)Christus et Christia

Yris

Zodiacus

Liber 3

Prologus

Abba

Abraam

Adam

Adoptio

Adoratio

Adventus dei

Amicicia christi

Amor dei ad creaturas

Angelus

Anima

Anima separata

Annunciatio domini

Apostolus

Ars et scientia

Ascensio christi

Assumptio

Aurea et aureola

Baptismus

Beatitudo

Caput ecclesie

Character

Charitas

Celum

Cognitio christi

Communicatio idiomatum

Conceptio

Conceptio beate virginis

Concilium generale

Concupiscentia

Decima

Dies

Dilectio

Divinatio

Donum spiritus sanctus

Dulia

Fides

Filiatio

Filius

Fortitudo

Fructus

Furtum

Gratia

Homicidium

Honor

Incarnatio

Iuramentum

Iustitia

Lex

Luxuria

Mediator

Mendacium

Meritum

Mors

Nomen

Oratio christi

Passio christi

Periurium

Preceptum decalogi

Prudentia

Resurrectio

Sapientia

Sessio christi

Spes

Temperantia

Timor

Virtus cardinalis

Vita

Zelus

Epilogus

Liber 4

Prologus

Abel

Absolutio

Altare

Aqua

Aureola

Baptismus

Beatitudo

Beneficium

Bigamia

Calix

Character

Casus

Cathecismus

Circumcisio

Clauis

Confessio

Confirmatio

Contritio

Correctio

Chrisma

Damnati

Dos

Elemosyna

Emptio

Eucharistia

Excommunicatio

Extrema unctio

Ieiunium

Indulgentia

Infamia

Interdictum

Irregularitas

Iudex

Iudicium

Iustificatio

Matrimonium

Missa

Oratio

Ordo

Poenitentia

Poenitentia peccatorum venialium

Punitio damnatorum

Recidiuatio

Resurrectio

Restitutio

Sacramentum

Satisfactio

Scandalum

Sepultura

Simonia

Testamentum

Votum

Xenodocium

Prev

How to Cite

Next

Forma

1

1

Forma quibus modis dicitur et solet accipi.

2

¶ Nota secundum Guil. Scotis. in. ii di. xii. quod Farma tripliciter solet accipi apud theol. docto. et Philosophoa¶ Primo dicitur forma actus puristimnus nulli admixtus potentie. Et sic solus deus dicitur forma: et angeli secundum quod paxticipant aliqualiter Similiter anima respectu corporis

3

¶ Secundo modo dicitur Forma vniuscuiusque rei quiditas: et maxime rei create. Et sic Gilh. Porritanus libro vi. prin. diffinien dicit Forma est compositioni contingens simplici et iua riabili essentia consistens. Ubi innuit tria. Primo quod forma seu quiditas aduenit composito: cum dicit: est compositioni contingens id est adueniens. Unde patet. v compositum vltra sua quiditatem semper aliquid addit: puta petrus vltra humanitatem. Secundo innuit forme simus plicitatem: dum dicit: simplici. Et debet intelligi respetiuc scilicet respectu illius compositi cuius est forma. na simplicius est forma quam compositum. quia ratione additi inferiora sunt magis composita quam superiora. Tertio innuit inuariabilitatem. dicit inuariabili essentia comistens. Uariatio enim proprie est singularium: non vniuersalium. Unde non corrumpitur humanitas nisi quia petrus vel paulus corrumpitur vel alius homo

4

¶ Tertio modo. accipitur forma pro altera parte compositi: que est forma partis id est materie. Et sic loquitur Philosophus in i. et. ii. Physicis. Et hoc vel quia est pars essentialis compositi vnum per se faciens: sicut anima et corpus. vel vnum per accntens sicut homo et albedo in homine albo. vel quia est pars interior: sicut intellectio in homine. vel exterior: sicut accipit Philosophus in praedicamento Qualitatis: dum dicit quod quarta species qualitatis est forma vel circa hoc aliquid constans figura etc. Et isto vltimo modo forma ditr sic denominata quasi foris manens. Sed in aliis modis dicitur forma ab informando. Excepto tantum primo modo de deo. quia deus nil potest informare. Quamuis autem consimilia dictamina habeantur scripta libr i. tamen hoc repetere volui. quia sepius occurrit etiam in hoc libro aliqua quaedo ad cuius intellectum talia sunt opportuma. Pro euidentia

2

5

¶ Utrum sola forma finitetur materia: Respondetur secundum Guill. Scotist. super is. libr sententiarum dist. xliii. quod opinio sancti Tho. ponit materiam infinitari solum per formam: vt patet in scripto primi. e. dist. xliii. q. i. Et. viii. dist. amplius. vbi dicit quod Aliquid finitur tripliciter inquit. Primo modo per differentiam contrahentem. Et sic finitur Genus. per differentiam. puta animal per rationale etc. Alio. modo secundum quod recipitur in alio. Et hoc modo finitur forma per materiam. quia recipitur in materia. Tertio modo quia recipit. Et hoc modo (inquit) materia finitur per formam quam recipit. Sed quoniam nullo istorum modorum finitur deus. ergo extat infinitus. Hec est positio Thome. sed deficit: reuerentia salua. Probatio. quia omne quod est in genere est finitum et limitatum. Et hoc claret. quia ens antequam diuidatur in decem praedicannta: diuiditur per illimitatum quod conuenit soli deo: et limitatum seu finitum quod descendit in decem praedicamenta. Et de hoc latius habitum est libro primo vbi Ens. Sed quia mate ria inquantum materia sequestrata quacumque forma est in genere Sulstante limitate ad mius reductiue. ergo etc

6

¶ Ditendum ergo qod materia etiamsi nulla assit forma est limitata et finita in seipsa. Et hoc probatur. quia Au gust. lib. ii contra Faustum dicit satis expresse quod meteria potuit in principio nuda creari sine omni forma vt etiam patebit in sequentibus. §. iii. et. iiii. Sed non dubium quod tunc materia non fuisset infinita. quia tunc fuisset deus. eo quod non finitaretur tunc per formam nec per accidens nec per differentiam Et hoc est proprium diuine infinitatis secundum eundem Tho. Sed repondent Thomiste quod deus non potest facere materi am sine forma. Respondeant ergo ad Augustinum supr ¬ idicit oppositum vt iam dictum est. Et hoc clarum est quod bene potest deus facere materiam sine forma cum materia sit realiter distincta a forma. ergo etc. Unde de vtraque scilicet tam materia quam forma prius natura proprie intelligitur finita. Et etiam postmodum ta lem aliquando habet finitatem sicut et anima in tellectiua prius natura intelligitur esse finita quam corpori infundatur. licet non prius sit tempore. Et ista est eius finitas per se. et infusa quandam a corpore accipit finitatem sed intrinsecam valde. Ita de consimilibus. Hec omnia Guil. supra. Deus ergo laudabilis in istis.

3

7

¶ Utrum deus potuerit creare sine quacunque forma stantem materiam nudam. Respondetur quod de hoc opinio Thome est in prima parte. quod lxvi. arti. i. Et in script. ii di. xii. q. iiii. quod non

8

¶ Rato quia deus non potest facere quod implicat contradictionem: Sed materiam esse sine forma implicat contradictionem. ergo etc. Probatio minoris. quia materiam esse nudam per se existendo est esse in actu. materia autem secundum se nuda: non est in actu. cum esse in actu non sit nisiper formam. Nam Boetius ilicet de trini. dicit quod omne esse est a forma. Et i. physicorum Arist. dicit Forma est quae dat esse rei. Et sic sequeretur quod materia simul esset in actu et non esset in actum quae contradicunt. ergo deus non potest facere

9

¶ Item sicut se habet figura ad corpus ita forma ad materiam. sed deus non potest facere corpus sine figura. quia faceret infinitum in actu ergo etc.

10

¶ Item deus non potest facere motum sine mobili. ergo a simili in proposito

11

¶ Preterea idem probat Arist in. de generatis. et Auicen. ii metaphy. Idem dicit etiam Hugo de sacra i. parte.

12

¶ Sed secundum doc. subti. et Scotist. in. ii di. xii. Hec ompinio non est simpliciter tenenda nec rationes valent. Nam secundum Scotor. ea. di. q. ii ibi non est implicatio contradicti onis. Quia sicut duplex est potentia scilicet obiectiua et subiectiua Ita est duplex actus. vnus qui opponitur petentie subiectiue etc. et dicitur actus formalis Alius qui oppo nitur potentie obiectiue et dicitur actus entitatiuus Materia autem prima nuda: est in actu: et non in actu. sed non contradictorie. quia est in actu entitatiuo in se sed non in actu formali

13

¶ Item ad illud de figura. Respondet idem quod deus potest facere corpus sine figura Et cum dicit quod tuc fieret infinitum in actu negatur. quia quamuis corpus sine figura non terminetur termino extrinseco. terminaretur tamen tunc termino intrinseco. puta entitatiue finita tis

14

¶ Sltrad alituo de motum et mobili dicem dim inqui quod secundum doc. subti. non est inconueniens vt deus possit facere vel faceret motum sine mobili: sicut potest facere accmens sine subiecto: vt patet in eucharistia: cum motus sit accntens et mobile subiectum. Denique ad autoritates Arist. Auicem. et Hugionis Respondet idem quod loquuntur de materia vt comparatur potentie naturali: non autem diuine.

15

¶ Unde ad quaesitum secundum e. Guil. et Scotor. ponitur prima conclusio taul scilicet Quod materia prima potuit a deo creari sine quacumque forma absoluta. Probatio Sco. quia omne absolutum: quod est prius alio absoluto et distinctum realiter ab eo: potest esse absque contradictione sinu alio illo posteriori: maxime ab omnipotete. Sed ma teria et forma sunt huiusmodi. ergo etc. Maior patet. quia ex eo quod prius est non dependet a posteriori. et ex eoquod absolutum est non coexigit illud posterius. Quod dis co inquit propter relatiua quae se mutuo coexigunt: sicut pater filium. Sed Mior patet. quia tam materia quam forma sunt absolute. quia constituunt praedicamentum substantie quod est absolutum. Rursum: materia est prior forma: veluti fundamentum fundato. ergo patet propositum. Item Confirmatur. quia quicquid deus potest intelligere quod sit per se sinalio: potest facere vt stet per se etc. Sed deus potest intelligere materiam sine forma tamquam prius sine posteriori. ergo etc. Si autem obiiciendo quaeratur Quomodo possibile est materiam esse sine forma: cum ome esse est a forma: secundum Boe. et philosoptusp. in ratione Tho

16

¶ Item materia plus dependet a forma in esse quam forma a materia. Sed quia forme naturales inquantum forme nequeunt repariri sine materia: nec fieri etiam a deo. ergo nec econuerso.

17

¶ Respondetur secundum praedictos Scotistas: quod sicut patet ex dictis Matia bene potest habere actum entitatiuum sine forma. sed tamen esse formale formatum et perfectum non habet nisi a forma. Et sic intelligitur dictum Boe. et philosophi.

18

¶ Unde materia potest habere esse formale formabile scilicet quod est esse actu entitatiuo: sine hoc quod habeat esse formale formatum: vt aliqui dicunt

19

¶ Denique ad illud quod inducitur de dependentia materie: idem Guill. supra dicit: quod quamuis in esse videlicet simpliciter plus dependet forma a materia quam econuerso. quia materia et fundamentum forme. Sed quo ad perfectionem esse econtrario est. quia materia perficitur per formam. Unde licet forma naturalis non sit sine materia: idcirco quia naturaliter forma est posterior quam materia et posterius non est sine priore: tanen materia cum sit prior potest esse sine forma. Sed dei potentia super

20

¶ Secunda conclusio: quod sine forma re¬. (vtramque praestat. spectiua quae est creature ad creatorem non potuit fieri materia. Probatio. quia deus non potest facere materiam primam qui scilicet referatur ad deum tamquam creatura ad cre atorem: cum sit distincta. nec creatura praest esse deus. Iste autem forme et consiules sunt respectiue. ergo etc

21

¶ Ex quaibus patet vt dicit Guill. quod si de forma respectiua loquitur praedicta opinio Thome: bene conceditur: et maxime de fundamentali. Si autem loquitur de forma absoluta: quod sine ipsa scilicet forma absoluta nequit deus facere materiam primam: defecit. quia non coartatur deus aliquo facto absoluto reliquum facere. Et quia sicut sine quacumque forma singillatim mostrata potest esse materia: ita et sine omni simul dei virtute potest esse.

4

22

¶ Sed dato casu quo deus faceret formas naturales stare sine materia An ergo est sent intellectuales et immateriales sicut intelligentie sunt spirituales.

23

¶ Et videtur quod sic. quia Auicenna dicit. quod immateriale omne est intellectiuum

24

¶ Sed in oppositum est. quia ita essent intelligentie: quod est intoueniens

25

¶ Respondet idem Guil. quod Auicenna loquituret intelligi debet de forma ex se immateriali materia quanta. sicut sunt angeli et animem rationales. De talibus enim verum est quod omnia sunt intellectiua. sed dato quod forme naturales essent separate potentia dei. non sequitur quod ergo essent intellectu ales: sicuti nec accidentia in eucharistia separata etc.

26

¶ An autem de facto in principio creata sit materia sine omni forma patebit vbi Mate ria. §. ix. et sequenti.

5

27

¶ Item quare deus fecit tamnume rabiles formas rebus creatis inditas. De hoc rasponsio patet secundum Bonauen. in. ii dist. i. q. i. ar. ii parte. ii vt dictum est suara vbi Creatio. §. xiii. hoc libro videlicet vt manifestetur diuina bonitas: sapientia et potentia. que clarent in multiplici diuersitate rerum omnium et perfectio ne vniuersi et vtilitate vnius creature ad alterum Unde nulla est creatura que pro sua forma data non teneatur deum laudare vel gratias agere. puta superiora tenentur. quia non fecit illa deus fore inferio ra cum optime potuisset. Et similiter media tenentur quod non sint facta infima. puta quod homo non est factus irrationalis vt bestie. et iste quod non insensibilia. Et sic de aliis. Denique infima tenentur pro eo quod non sunt omnino nihil. Unde ad hec in Uitaspa. legitur quod qui dam sanctus pater deum benedixit de hoc quod non fecit eum bufonem et huiusmodi etc.

28

¶ Quod diuina bonitas in omnibus forfuitis quae fiunt in modo et casualibus praestat laudabilis

PrevBack to TopNext

On this page

Forma

1

2

3

4

5