Table of Contents
Monologion
Epistola ad Lanfrancum archiepiscopum
Capitulum 1 : Quod sit quiddam optimum et maximum et summum omnium quae sunt
Capitulum 5 : Quod, sicut illa est per se et alia per illam, ita sit ex se et alia ex illa.
Capitulum 7 : Quomodo omnia alia sint per illam et ex illa.
Capitulum 8 : Quomodo intelligendum sit, quia fecit omnia ex nihilo.
Capitulum 11 : Quod tamen multa sit in hac similitudine dissimilitudo.
Capitulum 12 : Quod haec summae essentiae locutio sit summa essentia.
Capitulum 13 : Quod, sicut omnia per summam essentiam facta sunt, ita vigeant per ipsam.
Capitulum 14 : Quod illa sit in omnibus et per omnia, et omnia sint ex illa et per illam et in illa.
Capitulum 15 : Quid possit aut non possit dici de illa substantialiter.
Capitulum 18 : Quod sit sine principio et sine fine.
Capitulum 19 : Quomodo nihil fuit ante aut erit post illam.
Capitulum 20 : Quod illa sit in omni loco et tempore.
Capitulum 21 : Quod in nullo sit loco aut tempore.
Capitulum 22 : Quomodo sit in omni et in nullo loco et tempore.
Capitulum 23 : Quomodo melius intellegi possit esse ubique quam in omni loco.
Capitulum 24 : Quomodo melius intelligi possit esse semper quam in omni tempore.
Capitulum 25 : Quod nullis mutabilis sit accidentibus.
Capitulum 28 : Quod idem spiritus simpliciter sit, et creata illi comparata non sint.
Capitulum 29 : Quod eius locutio idipsum sit quod ipse, nec tamen sint duo, sed unus spiritus.
Capitulum 30 : Quod eadem locutio non constet pluribus verbis, sed sit unum verbum.
Capitulum 32 : Quod summus spiritus seipsum dicat coaeterno verbo.
Capitulum 33 : Quod uno verbo dicat se et quod fecit.
Capitulum 34 : Quomodo suo verbo videri possit dicere creaturam.
Capitulum 35 : Quod, quidquid factum esi, in eius verbo et scientia sit vita et veritas.
Capitulum 36 : Quam incomprehensibili modo dicat vel sciat res a se factas.
Capitulum 38 : Quod dici non possit, quid duo sint, quamvis necesse sit esse duos.
Capitulum 39 : Quod idem verbum sit a summo spiritu nascendo.
Capitulum 40 : Quod verissime ille sit parens et illud proles.
Capitulum 41 : Quod ille verissime gignat, illud gignatur.
Capitulum 42 : Quod alterius verissime sit esse genitorem et patrem, alterius genitum et filium.
Capitulum 43 : Retractatio communionis amborum et proprietatum singulorum.
Capitulum 44 : Quomodo alter alterius sit essentia.
Capitulum 46 : Quomodo quaedam ex iis quae sic proferuntur, aliter quoque possint intelligi.
Capitulum 49 : Quod summus spiritus se amet.
Capitulum 50 : Quod idem amor pariter procedat a patre et filio.
Capitulum 51 : Quod uterque pari amore diligat se et alterum.
Capitulum 52 : Quod tantus sit ipse amor, quantus est summus spiritus.
Capitulum 54 : Quod totus procedat a patre, totus a filio, et tamen non sit nisi unus amor.
Capitulum 55 : Quod non sit eorum filius.
Capitulum 59 : Quod pater et filius et eorum spiritus pariter sint in se invicem.
Capitulum 61 : Quod tamen non sint tres, sed unus seu pater seu filius sive utriusque spiritus.
Capitulum 62 : Quomodo ex his multi filii nasci videantur.
Capitulum 63 : Quomodo non sit ibi nisi unus unius.
Capitulum 64 : Quod hoc, licet inexplicabile sit, tamen credendum sit.
Capitulum 65 : Quomodo de ineffabili re verum disputatum sit.
Capitulum 66 : Quod per rationalem mentem maxime accedatur ad cognoscendum summam essentiam.
Capitulum 67 : Quod mens ipsa speculum eius et imago eius sit.
Capitulum 68 : Quod rationalis creatura ad amandum illam facta sit.
Capitulum 69 : Quod anima semper illam amans aliquando vere beate vivat.
Capitulum 70 : Quod illa se amanti seipsam retribuat.
Capitulum 71 : Quod illam contemnens aeterne misera sit.
Capitulum 72 : Quod omnis humana anima sit immortalis.
Capitulum 73 : Quod aut semper misera aut aliquando vere beata sit.
Capitulum 74 : Quod nulla anima iniuste privetur summo bono; et quod omnino ad ipsum nitendum sit.
Capitulum 75 : Quod summa essentia sit speranda.
Capitulum 76 : Quod credendum sit in illam.
Capitulum 78 : Quae sit viva et quae mortua fides.
Capitulum 79 : Quid tres summa essentia quodammodo dici possit.
Capitulum 80 : Quod ipsa dominetur omnibus et regat omnia et sit solus deus.
Capitulum 48
Quod in memoria intelligatur pater9 sicut in intelligentia filius; et quomodo filius sit intelligentia vel sapientia memoriae et memoria patris et memoriae.Capitulum XLVIII Quod in memoria intelligatur pater9 sicut in intelligentia filius; et quomodo filius sit intelligentia vel sapientia memoriae et memoria patris et memoriae.
De memoria vero quid sentiendum est? An aestimandus est filius intelligentia memoriae, sive memoria patris, aut memoria memoriae? Equidem cum summa sapientia sui memor esse negari non possit; nihil competentius quam in memoria pater sicut in verbo filius intelligitur, quoniam de memoria nasci verbum videtur. Quod clarius in nostra mente percipitur. Quoniam namque mens humana non semper se cogitat, sicut sui semper meminit; liquet cum se cogitat quia verbum eius nascitur de memoria. Unde apparet quia, si semper se cogitaret, semper verbum eius de memoria nasceretur. Rem etenim cogitare cuius memoriam habemus, hoc est mente eam dicere; verbum vero rei est ipsa cogitatio ad eius similitudinem ex memoria formata. Hinc itaque liquido animadverti potest de summa sapientia, quae sic semper se dicit sicut semper sui memor est, quia de aeterna memoria eius coaeternum verbum nascitur. Sicut igitur verbum congrue intelligitur proles, ita memoria parentis nomen aptissime suscipit. Si ergo proles, quse omnino de solo summo spiritu nata est, proles est memoriae eius: nihil consequentius quam quia memoria sua est idem ipse. Quippe non in eo quod sui memor est, sic est in sua memoria velut alia res in alia, quemadmodum ea quW sic sunt in humanae mentis memoria, ut non sint ipsa nostra memoria; sed sic est memor sui, ut ipse memoria sua sit. 6
Consequitur itaque ut, quomodo filius est intelligentia sive sapientia patris, ita sit et paternae memoriae. At quidquid filius sapit aut intelligit, eius similiter et meminit. Est igitur filius memoria patris et memoria memoriae, id est memoria memor patris qui est memoria, sicut est sapientia patris et sapientia sapientiae, id est sapientia sapiens patrem sapientiam. Et filius quidem memoria nata de memoria, sicut sapientia nata de sa- pientia; pater vero de nullo nata memoria vel sapientia.
On this page
