Table of Contents
Quodlibeta
Quaestio 1 : Utrum stellae sint creatae ut per motum et lumen sint in figura et tempora
Quaestio 2 : Utrum Filius Dei assumpsit naturam humanam in unitatem suppositi (Matthew 1:18–25)
Quaestio 3 : Utrum beatus Matthaeus convenienter narravit Christi genealogiam
Quaestio 4 : Utrum historia conceptionis Christi sit in toto vera
Quaestio 5 : Utrum virginitas beatae Virginis fuit laudabilior quam eius fecunditas.
Quaestio 6 : Utrum beata Virgo fuit concepta in originali peccato
Quaestio 7 : Utrum Christus convenienter redemit genus humanum
Quaestio 8 : Utrum divinitas sit pars Christi
Quaestio 9 : Utrum Christus incarnatus fuisset dato quod homo non peccasset
Quaestio 10 : Utrum voluntas humana in Christo fuit divinae voluntati conformis
Quaestio 11 : Utrum Deus propter beneficium redemptionis sit amplius diligendus ab homine quam si nunquam hominem ab inferno redemisset
Quaestio 12 : Utrum Christus probavit resurrectionem suam convenientibus argumentis
Quaestio 13 : Utrum motus ascensus Christi in caelum fuit sensibiliter successivus
Quaestio 14 : Utrum doctrina evangelica beati Matthaei de Christo sit generaliter tota vera.
Quaestio 15 : Utrum beatus Matthaeus gaudeat in caelo de conversione suae a teloneo ad apostolatum
Quaestio 17 : Utrum in quolibet poenitente virtuose pro peccatis virtute passionis Christi praeveniat gratia gratum faciens.
Quaestio 18 : Utrum quilibet viator existens in mortali peccato tenetur quam cito poterit poenitere
Quaestio 19 : Utrum in quolibet poenitente requiritur spes veniae ad hoc quod meritorie poeniteat de peccato.
Quaestio 20 : Utrum cuilibet viatori deputetur ad custodiam aliquis angelus confirmatus.
Quaestio 21 : Utrum angelus confirmatus libere operetur circa hominem quem custodit.
Quaestio 22 : Utrum septem vitia capitalia specie distinguantur.
Quaestio 23 : Utrum qualitas suscipiat magis aut minus.
Quaestio 24 : Utrum contraria possunt esse in eodem subiecto coextensa.
Quaestio 25 : Utrum homo possit peccare.
Quaestio 26 : Utrum alicuius peccati mortalis possit esse aliqua circumstantia venialis.
Quaestio 27 : Utrum aliqua virtus create possit in actum suum absque hoc quod immediate a Deo applicetur.
Quaestio 28 : Utrum Deus possit esse causa peccati.
Quaestio 29 : Utrum Deus velit fieri voluntate efficienti quod fit contra eius praeceptum vel prohibitionem.
Quaestio 30 : Utrum ad operationes licitas sequitur necessario peccatum mortale.
Quaestio 31 : Utrum gratuite diligens Deum plus se possit pro eadem mensura mereri et demereri.
Quaestio 32 : Utrum Sortes deberet peccare mortaliter pro vita aeterna consequenda.
Quaestio 33 : Utrum sine recta ratione in intellectu possit voluntas elicere actum rectum et virtuosum.
Quaestio 34 : Utrum ultra omnem gradum possibilem haberi in via possit caritas augeri ex merito hominis.
Quaestio 35 : Utrum respectu dilectionis gratuitae caritas habeat efficaciam in mente.
Quaestio 36 : Utrum perfectio vitae praesentis sit potissime in actu contemplationis.
Quaestio 37 : Utrum Deus posset dare potentiam creandi cuicumque creaturae.
Quaestio 38 : Utrum oratio sit ab ecclesia convenienter usitata
Quaestio 39 : Utrum oratio dominica sit rationabiliter ordinata
Quaestio 40 : Utrum Deus secundum exigentiam meritorum vel demeritorum distribuat poenas et praemia.
Quaestio 41 : Utrum omne peccatum sit voluntati hominis debite imputandum.
Quaestio 42 : Utrum voluntas creata sit causa principalis cuiuslibet sui demeriti actualis.
Quaestio 43 : Utrum anima beata retardetur a plenitudine suae beatitudinis propter appetitum ad corpus.
Quaestio 44 : Utrum David peccavit quando tenebatur non peccare.
Quaestio 45 : Utrum animae existentes in purgatorio delectentur de poenis quas ibi patiuntur.
Quaestio 46 : Utrum sacerdos qui tenetur ex voto ad castitatem incidens in fornicationem gravius peccet quam laicus coniugatus committens adulterium.
Quaestio 47 : Utrum vovens ingressum religionis et intrans cum proposito exeundi adimpleat votum.
Quaestio 48 : Utrum periurium sit gravius peccatum quam homicidium.
Quaestio 49 : Utrum licitum sit fidelibus ponere in ecclesiis et venerari imagines illorum qui non sunt adscripti ab Ecclesia Romana catalogo sanctorum.
Quaestio 51 : Utrum doctrina venerabilis Anselmi rationabiliter debeat reprobari.
Quaestio 52 : Utrum viae vivendi quas Christus docuit sint meritoriae aeternae.
Quaestio 53 : Utrum voluntas humana in utendo creaturis sit libera.
Quaestio 54 : Utrum anima Christi fruens Deo fruatur eo ipso necessario quodlibet quod est Deus.
Quaestio 55 : Utrum creatura rationalis sit a Deo facta ad fruendum finaliter solo Deo.
Quaestio 56 : Utrum obiectum fruitionis beatificae sit Deus vel aliud a Deo.
Quaestio 57 : Utrum viator existens in gratia ordinate utendo et fruendo posset vitare omne peccatum.
Quaestio 58 : Utrum Deus possit facere creaturam rationalem impeccabilem.
Quaestio 59 : Utrum voluntas peccabilis in qualibet temptatione sua sufficiat ex se a peccato declinare ita quod excludatur gratia vel habitus.
Quaestio 60 : Utrum meritum viatoris consistat solum in actu voluntatis.
Quaestio 61 : Utrum actus exterior habeat propriam bonitatem vel malitiam super actum interiorem.
Quaestio 62 : Utrum imperium voluntatis possit impediri per aliquam virtutem intellectivam vel sensitivam.
Quaestio 63 : Utrum creator rationalis creaturae iuste operatur vel operabatur in omni operatione et in omni tempore suo.
Quaestio 64 : Utrum aureola doctoris debeatur solis doctoribus sacrae theologiae qui in ea incipiunt in universitate approbata iuxta modum et formam universitatis.
Quaestio 65 : Utrum dilectio Dei aeterna sit homini possibilis.
Quaestio 66 : Utrum quolibet peccatum veniale diminuat habitum caritatis.
Quaestio 67 : Utrum adultus rite baptizatus possit per tempus vitare omne peccatum.
Quaestio 68 : Utrum clare videns Deum videat omnia future contingentia.
Quaestio 69 : Utrum ista consequentia sit necessaria: “Deus scit a fore ergo a erit.” Significet a unum futurum contingens.
Quaestio 70 : Utrum, facta revelatione alicuius futuri contingentis, ipsum maneat contingens post revelationem.
Quaestio 71 : Utrum Deus possit aliquem punire de condigno.
Quaestio 72 : Utrum observantia legis mosaycae fuit judaeis meritoria vitae aeternae.
Quaestio 73 : Utrum generalis resurrectio necessario sit futura.
Quaestio 74 : Utrum sapientia increata disponat suaviter universa.
Quaestio 75 : Utrum lex sapientiae increatae obliget viatorem ad impossibilia.
Quaestio 76 : Utrum sapientia increata beatificet hominem virtuosum secundum merita.
Quaestio 77 : Utrum perfectio vitae praesentis sit potissime in actu contemplationis.
Quaestio 78 : Utrum Deus possit punire peccantem mortaliter ad condignum.
Quaestio 79 : Utrum homo de necessitate salutis teneatur ad opus supererogationis quod voco omne opus sine quo potest homo salvari.
Quaestio 80 : Utrum male agentes sint a legislatoribus puniendi.
Quaestio 81 : Utrum voluntas possit agere contra iudicium suae rationis.
Quaestio 82 : Utrum voluntas possit libere educere intentionem in intellectu de actu primo in actum secundum.
Quaestio 83 : Utrum peccans mereatur punire.
Quaestio 84 : Utrum discedens omne peccato possit iuste damnari.
Quaestio 85 : Utrum sapientia increata iuste puniat peccatores iuxta demerita.
Quaestio 86 : Utrum theologia sit scientia.
Quaestio 87 : Utrum haec sit concedanda: Deus est Pater et Filius et Spiritus Sanctus.
Quaestio 88 : Utrum fruitio possit manere in voluntate et non esse fruitio.
Quaestio 89 : Utrum angelus non confirmatus clare videns Deum posset Deum non diligere stante illa vision
Quaestio 90 : Utrum cum unitate essentiae divinae stet pluralitas personarum.
Quaestio 91 : Utrum perfectiones attributales essentiales in divinis indistincte praecedant omnem operationem intellectus.
Quaestio 92 : Utrum Deus sit causa effectiva omnium aliorum a se.
Quaestio 93 : Utrum circumstantia aggravet [peccatum].
Quaestio 94 : Utrum unio naturae humanae ad Verbum sit una res distincta absoluta vel respectiva.
Quaestio 95 : Utrum Deus possit facere quodlibet de quolibet.
Quaestio 96 : Utrum Deus possit scire plura quam scit.
Quaestio 97 : Utrum in beato Paulo fuerunt virtutes theologicae pro tempore raptus sui.
Quaestio 98 : Utrum caritas beatorum in patria possit corrumpi.
Quaestio 99 : Utrum per potentiam Dei absolutam possit aliquis acceptari sine caritate eidem formaliter inhaerente.
Quaestio 65
Utrum dilectio Dei aeterna sit homini possibilisArguebatur quod non quia nullus homo potest esse certus se aeternaliter Deum diligere, igitur. Consequentia patet quia securitas sic fore includitur in aeterna Dei dilectione secundum Augustinum, De Trinitate et per Anselmum, De casu diaboli. Antecedens probatur quia, si aliquis potest habere huiusmodi securitatem, esset extra limites creaturae intantum quod Deus non posset illum adnihilare, quod est inconveniens. Probo quia sic Petrus gratia exempli talis homo qui talem habet securitatem, et arguit haec propositio, est possibilis Deus annihilabit Petrum. Probatio, quia ex ea sequitur impossibile. Probatio, nam sequitur, Deus annihilabit Petrum, igitur Petrus erronee aestimat se aeternaliter illam dilectionem habiturum, igitur Deus, qui fecit eum sic aestimare, decipit illum, igitur veritas fefellit aliquem, quod est impossibile et contra Augustinum, 83 quaestionibus, quaestione 14.
In ista quaestione nulla clauditur difficultas apud theologum, constat enim finem ultimum supernaturalem hominis esse fruitionem divinae essentiae clarum in se in qua potissime beatitudo consistit dicente Anselmo 2 Cur Deus Homo, in principio, "naturalem creaturam vel naturam a Deo factam esse iustam illo fruendo beata esset dubitari non debet". Et Monologion 76 probat "quod Deus, creaturae rationali amanti Deum sicut debet, dabitur pro praemio ipse Deus, ut illa creatura talis Deo sine fine fruatur, dubitare stultissime est".
Ad rationem in oppositum (quae multum deformitas est facta non habente diffinitatem nisi istam quomodo est securitas in beatitudine), dicendum est quod ista propositio, Petrus est securus de sua beatitudine aeterna, potest duplicitas exponi. Sic Petrus credit sine quacumque dubitatione quod semper erit beatus et ita erit in rei veritate.
Alio modo sic Petrus credit sine quacumque dubitatione quod semper erit beatus et ita erit et inpossibile est quod aliter sit. Primam securitatem habent omnes beati de sua beatitudine, secundam non habent nec habere potest aliqua creatura quia, si talem adhaesionem vel aestimationem habere, quod impossibile erit eam non esse beatam decipere, cum omnis creaturam quamdiu est libere conservetur a Deo a qua dependentia non potest absolvi. Unde ista libere conservat Deus hodie animam Christi, sicut umquam fecit. Ex quo istae conclusiones sunt concedendae.
Similiter haec est contingens, anima Christi erit beata, secundum unam viam, sicut alias fuit declaratum, quia si exponatur istae propositiones et consimiles necessaria, exponitur per propositiones, quarum aliqua est contingens.
Et quando in fine argumenti ostenditur quod "haec est impossibilis, Deus annihilabit Petrum, quia ex ea, sequitur impossibile, nam sequitur Deus adnihilabit Petrum, ergo Petrus erravit, igitur Deus decepit eum", consequens falsum et consequentia Augustinis.
Ad idem dico tertia. Primo quod prima consequentia nihil valet, Deus annihilabit Petrum, ergo Petrus erroneae aestimavit suam beatitudinem semper foret oportet addere aliam propositionem et tunc illa copulativa erit unum sufficiens antecedens ad illud consequens. Unde ista consequentia est concedenda, Deus annihilabit Petrum et Petrus aestimavit se semper esse vel foret, igitur Petrus erravit et fuit deceptus.
Secundo, dico ad istam rationem quod ista secunda consequentia est bona, Petrus erravit, ergo Deus decepit eum sicut causa partialis. Hoc probo sic, si petro erravit, tunc aliqua notitia erronea fuit in anima Petri. Sed omnis res quae umquam fuit in anima Petri fuit a Deo sicut a causa efficiente, igitur Deus causavit illum errorem. Sed hoc est decipere, igitur Deus decipit eum, sic enim dicimus iste decipit me, id est causavit in me erroneam aestimationem. Eodem modo dicimus de Sortes et de quacumque re quae constant errorem in nobis.
Tertio, modo quod iste terminus fallere vel decipere etc. accipitur proprie et improprie, proprie exponitur sicut dictum pro causare errorem, improprie pro viciose vel deordinate causare errorem, et sic non potest Deus fallere. Consequentia autem Augustini ad mentem angeli de 83 quaestionibus 14 ita "si Christus fefellit ostendendo discipulis phantasma loco corporis Christus non fuit veritas". Et ista consequentia est bona et tam antecedens quam consequens est impossibile. Et per istam patet distinctionem Beati Augustini in caelo De Genese IX, 53 ubi inquit qualiter Deus decepit per malos angelos et per malos homines, sed non per bonos nec immediate per seipsum, et accipit ibi decipere pro inordinate decipere.
On this page