Text List

Prev

How to Cite

Next

Lucas

Caput 1

1

quoniam quidem multi conati sunt ordinare narrationem quae in nobis conpletae sunt rerum

2

sicut tradiderunt nobis qui ab initio ipsi viderunt et ministri fuerunt sermonis

3

visum est et mihi adsecuto a principio omnibus diligenter ex ordine tibi scribere optime Theophile

4

ut cognoscas eorum verborum de quibus eruditus es veritatem

5

fuit in diebus Herodis regis Iudaeae sacerdos quidam nomine Zaccharias de vice Abia et uxor illi de filiabus Aaron et nomen eius Elisabeth

6

erant autem iusti ambo ante Deum incedentes in omnibus mandatis et iustificationibus Domini sine querella

7

et non erat illis filius eo quod esset Elisabeth sterilis et ambo processissent in diebus suis

8

factum est autem cum sacerdotio fungeretur in ordine vicis suae ante Deum

9

secundum consuetudinem sacerdotii sorte exiit ut incensum poneret ingressus in templum Domini

10

et omnis multitudo erat populi orans foris hora incensi

11

apparuit autem illi angelus Domini stans a dextris altaris incensi

12

et Zaccharias turbatus est videns et timor inruit super eum

13

ait autem ad illum angelus ne timeas Zaccharia quoniam exaudita est deprecatio tua et uxor tua Elisabeth pariet tibi filium et vocabis nomen eius Iohannem

14

et erit gaudium tibi et exultatio et multi in nativitate eius gaudebunt

15

erit enim magnus coram Domino et vinum et sicera non bibet et Spiritu Sancto replebitur adhuc ex utero matris suae

16

et multos filiorum Israhel convertet ad Dominum Deum ipsorum

17

et ipse praecedet ante illum in spiritu et virtute Heliae ut convertat corda patrum in filios et incredibiles ad prudentiam iustorum parare Domino plebem perfectam

18

et dixit Zaccharias ad angelum unde hoc sciam ego enim sum senex et uxor mea processit in diebus suis

19

et respondens angelus dixit ei ego sum Gabrihel qui adsto ante Deum et missus sum loqui ad te et haec tibi evangelizare

20

et ecce eris tacens et non poteris loqui usque in diem quo haec fiant pro eo quod non credidisti verbis meis quae implebuntur in tempore suo

21

et erat plebs expectans Zacchariam et mirabantur quod tardaret ipse in templo

22

egressus autem non poterat loqui ad illos et cognoverunt quod visionem vidisset in templo et ipse erat innuens illis et permansit mutus

23

et factum est ut impleti sunt dies officii eius abiit in domum suam

24

post hos autem dies concepit Elisabeth uxor eius et occultabat se mensibus quinque dicens

25

quia sic mihi fecit Dominus in diebus quibus respexit auferre obprobrium meum inter homines

26

in mense autem sexto missus est angelus Gabrihel a Deo in civitatem Galilaeae cui nomen Nazareth

27

ad virginem desponsatam viro cui nomen erat Ioseph de domo David et nomen virginis Maria

28

et ingressus angelus ad eam dixit have gratia plena Dominus tecum benedicta tu in mulieribus

29

quae cum vidisset turbata est in sermone eius et cogitabat qualis esset ista salutatio

30

et ait angelus ei ne timeas Maria invenisti enim gratiam apud Deum

31

ecce concipies in utero et paries filium et vocabis nomen eius Iesum

32

hic erit magnus et Filius Altissimi vocabitur et dabit illi Dominus Deus sedem David patris eius

33

et regnabit in domo Iacob in aeternum et regni eius non erit finis

34

dixit autem Maria ad angelum quomodo fiet istud quoniam virum non cognosco

35

et respondens angelus dixit ei Spiritus Sanctus superveniet in te et virtus Altissimi obumbrabit tibi ideoque et quod nascetur sanctum vocabitur Filius Dei

36

et ecce Elisabeth cognata tua et ipsa concepit filium in senecta sua et hic mensis est sextus illi quae vocatur sterilis

37

quia non erit inpossibile apud Deum omne verbum

38

dixit autem Maria ecce ancilla Domini fiat mihi secundum verbum tuum et discessit ab illa angelus

39

exsurgens autem Maria in diebus illis abiit in montana cum festinatione in civitatem Iuda

40

et intravit in domum Zacchariae et salutavit Elisabeth

41

et factum est ut audivit salutationem Mariae Elisabeth exultavit infans in utero eius et repleta est Spiritu Sancto Elisabeth

42

et exclamavit voce magna et dixit benedicta tu inter mulieres et benedictus fructus ventris tui

43

et unde hoc mihi ut veniat mater Domini mei ad me

44

ecce enim ut facta est vox salutationis tuae in auribus meis exultavit in gaudio infans in utero meo

45

et beata quae credidit quoniam perficientur ea quae dicta sunt ei a Domino

46

et ait Maria magnificat anima mea Dominum

47

et exultavit spiritus meus in Deo salutari meo

48

quia respexit humilitatem ancillae suae ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes

49

quia fecit mihi magna qui potens est et sanctum nomen eius

50

et misericordia eius in progenies et progenies timentibus eum

51

fecit potentiam in brachio suo dispersit superbos mente cordis sui

52

deposuit potentes de sede et exaltavit humiles

53

esurientes implevit bonis et divites dimisit inanes

54

suscepit Israhel puerum suum memorari misericordiae

55

sicut locutus est ad patres nostros Abraham et semini eius in saecula

56

mansit autem Maria cum illa quasi mensibus tribus et reversa est in domum suam

57

Elisabeth autem impletum est tempus pariendi et peperit filium

58

et audierunt vicini et cognati eius quia magnificavit Dominus misericordiam suam cum illa et congratulabantur ei

59

et factum est in die octavo venerunt circumcidere puerum et vocabant eum nomine patris eius Zacchariam

60

et respondens mater eius dixit nequaquam sed vocabitur Iohannes

61

et dixerunt ad illam quia nemo est in cognatione tua qui vocetur hoc nomine

62

innuebant autem patri eius quem vellet vocari eum

63

et postulans pugillarem scripsit dicens Iohannes est nomen eius et mirati sunt universi

64

apertum est autem ilico os eius et lingua eius et loquebatur benedicens Deum

65

et factus est timor super omnes vicinos eorum et super omnia montana Iudaeae divulgabantur omnia verba haec

66

et posuerunt omnes qui audierant in corde suo dicentes quid putas puer iste erit etenim manus Domini erat cum illo

67

et Zaccharias pater eius impletus est Spiritu Sancto et prophetavit dicens

68

benedictus Deus Israhel quia visitavit et fecit redemptionem plebi suae

69

et erexit cornu salutis nobis in domo David pueri sui

70

sicut locutus est per os sanctorum qui a saeculo sunt prophetarum eius

71

salutem ex inimicis nostris et de manu omnium qui oderunt nos

72

ad faciendam misericordiam cum patribus nostris et memorari testamenti sui sancti

73

iusiurandum quod iuravit ad Abraham patrem nostrum

74

daturum se nobis ut sine timore de manu inimicorum nostrorum liberati serviamus illi

75

in sanctitate et iustitia coram ipso omnibus diebus nostris

76

et tu puer propheta Altissimi vocaberis praeibis enim ante faciem Domini parare vias eius

77

ad dandam scientiam salutis plebi eius in remissionem peccatorum eorum

78

per viscera misericordiae Dei nostri in quibus visitavit nos oriens ex alto

79

inluminare his qui in tenebris et in umbra mortis sedent ad dirigendos pedes nostros in viam pacis

80

puer autem crescebat et confortabatur spiritu et erat in deserto usque in diem ostensionis suae ad Israhel

Caput 2

81

factum est autem in diebus illis exiit edictum a Caesare Augusto ut describeretur universus orbis

82

haec descriptio prima facta est praeside Syriae Cyrino

83

et ibant omnes ut profiterentur singuli in suam civitatem

84

ascendit autem et Ioseph a Galilaea de civitate Nazareth in Iudaeam civitatem David quae vocatur Bethleem eo quod esset de domo et familia David

85

ut profiteretur cum Maria desponsata sibi uxore praegnate

86

factum est autem cum essent ibi impleti sunt dies ut pareret

87

et peperit filium suum primogenitum et pannis eum involvit et reclinavit eum in praesepio quia non erat eis locus in diversorio

88

et pastores erant in regione eadem vigilantes et custodientes vigilias noctis supra gregem suum

89

et ecce angelus Domini stetit iuxta illos et claritas Dei circumfulsit illos et timuerunt timore magno

90

et dixit illis angelus nolite timere ecce enim evangelizo vobis gaudium magnum quod erit omni populo

91

quia natus est vobis hodie salvator qui est Christus Dominus in civitate David

92

et hoc vobis signum invenietis infantem pannis involutum et positum in praesepio

93

et subito facta est cum angelo multitudo militiae caelestis laudantium Deum et dicentium

94

gloria in altissimis Deo et in terra pax in hominibus bonae voluntatis

95

et factum est ut discesserunt ab eis angeli in caelum pastores loquebantur ad invicem transeamus usque Bethleem et videamus hoc verbum quod factum est quod fecit Dominus et ostendit nobis

96

et venerunt festinantes et invenerunt Mariam et Ioseph et infantem positum in praesepio

97

videntes autem cognoverunt de verbo quod dictum erat illis de puero hoc

98

et omnes qui audierunt mirati sunt et de his quae dicta erant a pastoribus ad ipsos

99

Maria autem conservabat omnia verba haec conferens in corde suo

100

et reversi sunt pastores glorificantes et laudantes Deum in omnibus quae audierant et viderant sicut dictum est ad illos

101

et postquam consummati sunt dies octo ut circumcideretur vocatum est nomen eius Iesus quod vocatum est ab angelo priusquam in utero conciperetur

102

et postquam impleti sunt dies purgationis eius secundum legem Mosi tulerunt illum in Hierusalem ut sisterent eum Domino

103

sicut scriptum est in lege Domini quia omne masculinum adaperiens vulvam sanctum Domino vocabitur

104

et ut darent hostiam secundum quod dictum est in lege Domini par turturum aut duos pullos columbarum

105

et ecce homo erat in Hierusalem cui nomen Symeon et homo iste iustus et timoratus expectans consolationem Israhel et Spiritus Sanctus erat in eo

106

et responsum acceperat ab Spiritu Sancto non visurum se mortem nisi prius videret Christum Domini

107

et venit in Spiritu in templum et cum inducerent puerum Iesum parentes eius ut facerent secundum consuetudinem legis pro eo

108

et ipse accepit eum in ulnas suas et benedixit Deum et dixit

109

nunc dimittis servum tuum Domine secundum verbum tuum in pace

110

quia viderunt oculi mei salutare tuum

111

quod parasti ante faciem omnium populorum

112

lumen ad revelationem gentium et gloriam plebis tuae Israhel

113

et erat pater eius et mater mirantes super his quae dicebantur de illo

114

et benedixit illis Symeon et dixit ad Mariam matrem eius ecce positus est hic in ruinam et resurrectionem multorum in Israhel et in signum cui contradicetur

115

et tuam ipsius animam pertransiet gladius ut revelentur ex multis cordibus cogitationes

116

et erat Anna prophetissa filia Phanuhel de tribu Aser haec processerat in diebus multis et vixerat cum viro suo annis septem a virginitate sua

117

et haec vidua usque ad annos octoginta quattuor quae non discedebat de templo ieiuniis et obsecrationibus serviens nocte ac die

118

et haec ipsa hora superveniens confitebatur Domino et loquebatur de illo omnibus qui expectabant redemptionem Hierusalem

119

et ut perfecerunt omnia secundum legem Domini reversi sunt in Galilaeam in civitatem suam Nazareth

120

puer autem crescebat et confortabatur plenus sapientia et gratia Dei erat in illo

121

et ibant parentes eius per omnes annos in Hierusalem in die sollemni paschae

122

et cum factus esset annorum duodecim ascendentibus illis in Hierosolymam secundum consuetudinem diei festi

123

consummatisque diebus cum redirent remansit puer Iesus in Hierusalem et non cognoverunt parentes eius

124

existimantes autem illum esse in comitatu venerunt iter diei et requirebant eum inter cognatos et notos

125

et non invenientes regressi sunt in Hierusalem requirentes eum

126

et factum est post triduum invenerunt illum in templo sedentem in medio doctorum audientem illos et interrogantem

127

stupebant autem omnes qui eum audiebant super prudentia et responsis eius

128

et videntes admirati sunt et dixit mater eius ad illum fili quid fecisti nobis sic ecce pater tuus et ego dolentes quaerebamus te

129

et ait ad illos quid est quod me quaerebatis nesciebatis quia in his quae Patris mei sunt oportet me esse

130

et ipsi non intellexerunt verbum quod locutus est ad illos

131

et descendit cum eis et venit Nazareth et erat subditus illis et mater eius conservabat omnia verba haec in corde suo

132

et Iesus proficiebat sapientia aetate et gratia apud Deum et homines

Caput 3

133

anno autem quintodecimo imperii Tiberii Caesaris procurante Pontio Pilato Iudaeam tetrarcha autem Galilaeae Herode Philippo autem fratre eius tetrarcha Itureae et Trachonitidis regionis et Lysania Abilinae tetrarcha

134

sub principibus sacerdotum Anna et Caiapha factum est verbum Dei super Iohannem Zacchariae filium in deserto

135

et venit in omnem regionem Iordanis praedicans baptismum paenitentiae in remissionem peccatorum

136

sicut scriptum est in libro sermonum Esaiae prophetae vox clamantis in deserto parate viam Domini rectas facite semitas eius

137

omnis vallis implebitur et omnis mons et collis humiliabitur et erunt prava in directa et aspera in vias planas

138

et videbit omnis caro salutare Dei

139

dicebat ergo ad turbas quae exiebant ut baptizarentur ab ipso genimina viperarum quis ostendit vobis fugere a ventura ira

140

facite ergo fructus dignos paenitentiae et ne coeperitis dicere patrem habemus Abraham dico enim vobis quia potest Deus de lapidibus istis suscitare filios Abrahae

141

iam enim securis ad radicem arborum posita est omnis ergo arbor non faciens fructum exciditur et in ignem mittitur

142

et interrogabant eum turbae dicentes quid ergo faciemus

143

respondens autem dicebat illis qui habet duas tunicas det non habenti et qui habet escas similiter faciat

144

venerunt autem et publicani ut baptizarentur et dixerunt ad illum magister quid faciemus

145

at ille dixit ad eos nihil amplius quam quod constitutum est vobis faciatis

146

interrogabant autem eum et milites dicentes quid faciemus et nos et ait illis neminem concutiatis neque calumniam faciatis et contenti estote stipendiis vestris

147

existimante autem populo et cogitantibus omnibus in cordibus suis de Iohanne ne forte ipse esset Christus

148

respondit Iohannes dicens omnibus ego quidem aqua baptizo vos venit autem fortior me cuius non sum dignus solvere corrigiam calciamentorum eius ipse vos baptizabit in Spiritu Sancto et igni

149

cuius ventilabrum in manu eius et purgabit aream suam et congregabit triticum in horreum suum paleas autem conburet igni inextinguibili

150

multa quidem et alia exhortans evangelizabat populum

151

Herodes autem tetrarcha cum corriperetur ab illo de Herodiade uxore fratris sui et de omnibus malis quae fecit Herodes

152

adiecit et hoc supra omnia et inclusit Iohannem in carcere

153

factum est autem cum baptizaretur omnis populus et Iesu baptizato et orante apertum est caelum

154

et descendit Spiritus Sanctus corporali specie sicut columba in ipsum et vox de caelo facta est tu es Filius meus dilectus in te conplacuit mihi

155

et ipse Iesus erat incipiens quasi annorum triginta ut putabatur filius Ioseph qui fuit Heli

156

qui fuit Matthat qui fuit Levi qui fuit Melchi qui fuit Iannae qui fuit Ioseph

157

qui fuit Matthathiae qui fuit Amos qui fuit Naum qui fuit Esli qui fuit Naggae

158

qui fuit Maath qui fuit Matthathiae qui fuit Semei qui fuit Iosech qui fuit Ioda

159

qui fuit Iohanna qui fuit Resa qui fuit Zorobabel qui fuit Salathihel qui fuit Neri

160

qui fuit Melchi qui fuit Addi qui fuit Cosam qui fuit Helmadam qui fuit Her

161

qui fuit Iesu qui fuit Eliezer qui fuit Iorim qui fuit Matthat qui fuit Levi

162

qui fuit Symeon qui fuit Iuda qui fuit Ioseph qui fuit Iona qui fuit Eliachim

163

qui fuit Melea qui fuit Menna qui fuit Matthata qui fuit Nathan qui fuit David

164

qui fuit Iesse qui fuit Obed qui fuit Booz qui fuit Salmon qui fuit Naasson

165

qui fuit Aminadab qui fuit Aram qui fuit Esrom qui fuit Phares qui fuit Iudae

166

qui fuit Iacob qui fuit Isaac qui fuit Abraham qui fuit Thare qui fuit Nachor

167

qui fuit Seruch qui fuit Ragau qui fuit Phalec qui fuit Eber qui fuit Sale

168

qui fuit Cainan qui fuit Arfaxat qui fuit Sem qui fuit Noe qui fuit Lamech

169

qui fuit Mathusalae qui fuit Enoch qui fuit Iared qui fuit Malelehel qui fuit Cainan

170

qui fuit Enos qui fuit Seth qui fuit Adam qui fuit Dei

Caput 4

171

Iesus autem plenus Spiritu Sancto regressus est ab Iordane et agebatur in Spiritu in desertum

172

diebus quadraginta et temptabatur a diabolo et nihil manducavit in diebus illis et consummatis illis esuriit

173

dixit autem illi diabolus si Filius Dei es dic lapidi huic ut panis fiat

174

et respondit ad illum Iesus scriptum est quia non in pane solo vivet homo sed in omni verbo Dei

175

et duxit illum diabolus et ostendit illi omnia regna orbis terrae in momento temporis

176

et ait ei tibi dabo potestatem hanc universam et gloriam illorum quia mihi tradita sunt et cui volo do illa

177

tu ergo si adoraveris coram me erunt tua omnia

178

et respondens Iesus dixit illi scriptum est Dominum Deum tuum adorabis et illi soli servies

179

et duxit illum in Hierusalem et statuit eum supra pinnam templi et dixit illi si Filius Dei es mitte te hinc deorsum

180

scriptum est enim quod angelis suis mandabit de te ut conservent te

181

et quia in manibus tollent te ne forte offendas ad lapidem pedem tuum

182

et respondens Iesus ait illi dictum est non temptabis Dominum Deum tuum

183

et consummata omni temptatione diabolus recessit ab illo usque ad tempus

184

et regressus est Iesus in virtute Spiritus in Galilaeam et fama exiit per universam regionem de illo

185

et ipse docebat in synagogis eorum et magnificabatur ab omnibus

186

et venit Nazareth ubi erat nutritus et intravit secundum consuetudinem suam die sabbati in synagogam et surrexit legere

187

et traditus est illi liber prophetae Esaiae et ut revolvit librum invenit locum ubi scriptum erat

188

Spiritus Domini super me propter quod unxit me evangelizare pauperibus misit me

189

praedicare captivis remissionem et caecis visum dimittere confractos in remissionem praedicare annum Domini acceptum et diem retributionis

190

et cum plicuisset librum reddidit ministro et sedit et omnium in synagoga oculi erant intendentes in eum

191

coepit autem dicere ad illos quia hodie impleta est haec scriptura in auribus vestris

192

et omnes testimonium illi dabant et mirabantur in verbis gratiae quae procedebant de ore ipsius et dicebant nonne hic filius est Ioseph

193

et ait illis utique dicetis mihi hanc similitudinem medice cura te ipsum quanta audivimus facta in Capharnaum fac et hic in patria tua

194

ait autem amen dico vobis quia nemo propheta acceptus est in patria sua

195

in veritate dico vobis multae viduae erant in diebus Heliae in Israhel quando clusum est caelum annis tribus et mensibus sex cum facta est fames magna in omni terra

196

et ad nullam illarum missus est Helias nisi in Sareptha Sidoniae ad mulierem viduam

197

et multi leprosi erant in Israhel sub Heliseo propheta et nemo eorum mundatus est nisi Neman Syrus

198

et repleti sunt omnes in synagoga ira haec audientes

199

et surrexerunt et eiecerunt illum extra civitatem et duxerunt illum usque ad supercilium montis supra quem civitas illorum erat aedificata ut praecipitarent eum

200

ipse autem transiens per medium illorum ibat

201

et descendit in Capharnaum civitatem Galilaeae ibique docebat illos sabbatis

202

et stupebant in doctrina eius quia in potestate erat sermo ipsius

203

et in synagoga erat homo habens daemonium inmundum et exclamavit voce magna

204

dicens sine quid nobis et tibi Iesu Nazarene venisti perdere nos scio te qui sis Sanctus Dei

205

et increpavit illi Iesus dicens obmutesce et exi ab illo et cum proiecisset illum daemonium in medium exiit ab illo nihilque illum nocuit

206

et factus est pavor in omnibus et conloquebantur ad invicem dicentes quod est hoc verbum quia in potestate et virtute imperat inmundis spiritibus et exeunt

207

et divulgabatur fama de illo in omnem locum regionis

208

surgens autem de synagoga introivit in domum Simonis socrus autem Simonis tenebatur magnis febribus et rogaverunt illum pro ea

209

et stans super illam imperavit febri et dimisit illam et continuo surgens ministrabat illis

210

cum sol autem occidisset omnes qui habebant infirmos variis languoribus ducebant illos ad eum at ille singulis manus inponens curabat eos

211

exiebant autem etiam daemonia a multis clamantia et dicentia quia tu es Filius Dei et increpans non sinebat ea loqui quia sciebant ipsum esse Christum

212

facta autem die egressus ibat in desertum locum et turbae requirebant eum et venerunt usque ad ipsum et detinebant illum ne discederet ab eis

213

quibus ille ait quia et aliis civitatibus oportet me evangelizare regnum Dei quia ideo missus sum

214

et erat praedicans in synagogis Galilaeae

Caput 5

215

factum est autem cum turbae inruerent in eum ut audirent verbum Dei et ipse stabat secus stagnum Gennesareth

216

et vidit duas naves stantes secus stagnum piscatores autem descenderant et lavabant retia

217

ascendens autem in unam navem quae erat Simonis rogavit eum a terra reducere pusillum et sedens docebat de navicula turbas

218

ut cessavit autem loqui dixit ad Simonem duc in altum et laxate retia vestra in capturam

219

et respondens Simon dixit illi praeceptor per totam noctem laborantes nihil cepimus in verbo autem tuo laxabo rete

220

et cum hoc fecissent concluserunt piscium multitudinem copiosam rumpebatur autem rete eorum

221

et annuerunt sociis qui erant in alia navi ut venirent et adiuvarent eos et venerunt et impleverunt ambas naviculas ita ut mergerentur

222

quod cum videret Simon Petrus procidit ad genua Iesu dicens exi a me quia homo peccator sum Domine

223

stupor enim circumdederat eum et omnes qui cum illo erant in captura piscium quam ceperant

224

similiter autem Iacobum et Iohannem filios Zebedaei qui erant socii Simonis et ait ad Simonem Iesus noli timere ex hoc iam homines eris capiens

225

et subductis ad terram navibus relictis omnibus secuti sunt illum

226

et factum est cum esset in una civitatum et ecce vir plenus lepra et videns Iesum et procidens in faciem rogavit eum dicens Domine si vis potes me mundare

227

et extendens manum tetigit illum dicens volo mundare et confestim lepra discessit ab illo

228

et ipse praecepit illi ut nemini diceret sed vade ostende te sacerdoti et offer pro emundatione tua sicut praecepit Moses in testimonium illis

229

perambulabat autem magis sermo de illo et conveniebant turbae multae ut audirent et curarentur ab infirmitatibus suis

230

ipse autem secedebat in deserto et orabat

231

et factum est in una dierum et ipse sedebat docens et erant Pharisaei sedentes et legis doctores qui venerant ex omni castello Galilaeae et Iudaeae et Hierusalem et virtus erat Domini ad sanandum eos

232

et ecce viri portantes in lecto hominem qui erat paralyticus et quaerebant eum inferre et ponere ante eum

233

et non invenientes qua parte illum inferrent prae turba ascenderunt supra tectum per tegulas submiserunt illum cum lecto in medium ante Iesum

234

quorum fidem ut vidit dixit homo remittuntur tibi peccata tua

235

et coeperunt cogitare scribae et Pharisaei dicentes quis est hic qui loquitur blasphemias quis potest dimittere peccata nisi solus Deus

236

ut cognovit autem Iesus cogitationes eorum respondens dixit ad illos quid cogitatis in cordibus vestris

237

quid est facilius dicere dimittuntur tibi peccata an dicere surge et ambula

238

ut autem sciatis quia Filius hominis potestatem habet in terra dimittere peccata ait paralytico tibi dico surge tolle lectum tuum et vade in domum tuam

239

et confestim surgens coram illis tulit in quo iacebat et abiit in domum suam magnificans Deum

240

et stupor adprehendit omnes et magnificabant Deum et repleti sunt timore dicentes quia vidimus mirabilia hodie

241

et post haec exiit et vidit publicanum nomine Levi sedentem ad teloneum et ait illi sequere me

242

et relictis omnibus surgens secutus est eum

243

et fecit ei convivium magnum Levi in domo sua et erat turba multa publicanorum et aliorum qui cum illis erant discumbentes

244

et murmurabant Pharisaei et scribae eorum dicentes ad discipulos eius quare cum publicanis et peccatoribus manducatis et bibitis

245

et respondens Iesus dixit ad illos non egent qui sani sunt medico sed qui male habent

246

non veni vocare iustos sed peccatores in paenitentiam

247

at illi dixerunt ad eum quare discipuli Iohannis ieiunant frequenter et obsecrationes faciunt similiter et Pharisaeorum tui autem edunt et bibunt

248

quibus ipse ait numquid potestis filios sponsi dum cum illis est sponsus facere ieiunare

249

venient autem dies et cum ablatus fuerit ab illis sponsus tunc ieiunabunt in illis diebus

250

dicebat autem et similitudinem ad illos quia nemo commissuram a vestimento novo inmittit in vestimentum vetus alioquin et novum rumpit et veteri non convenit commissura a novo

251

et nemo mittit vinum novum in utres veteres alioquin rumpet vinum novum utres et ipsum effundetur et utres peribunt

252

sed vinum novum in utres novos mittendum est et utraque conservantur

253

et nemo bibens vetus statim vult novum dicit enim vetus melius est

Caput 6

254

factum est autem in sabbato secundoprimo cum transiret per sata vellebant discipuli eius spicas et manducabant confricantes manibus

255

quidam autem Pharisaeorum dicebant illis quid facitis quod non licet in sabbatis

256

et respondens Iesus ad eos dixit nec hoc legistis quod fecit David cum esurisset ipse et qui cum eo erant

257

quomodo intravit in domum Dei et panes propositionis sumpsit et manducavit et dedit his qui cum ipso erant quos non licet manducare nisi tantum sacerdotibus

258

et dicebat illis quia dominus est Filius hominis etiam sabbati

259

factum est autem et in alio sabbato ut intraret in synagogam et doceret et erat ibi homo et manus eius dextra erat arida

260

observabant autem scribae et Pharisaei si in sabbato curaret ut invenirent accusare illum

261

ipse vero sciebat cogitationes eorum et ait homini qui habebat manum aridam surge et sta in medium et surgens stetit

262

ait autem ad illos Iesus interrogo vos si licet sabbato bene facere an male animam salvam facere an perdere

263

et circumspectis omnibus dixit homini extende manum tuam et extendit et restituta est manus eius

264

ipsi autem repleti sunt insipientia et conloquebantur ad invicem quidnam facerent Iesu

265

factum est autem in illis diebus exiit in montem orare et erat pernoctans in oratione Dei

266

et cum dies factus esset vocavit discipulos suos et elegit duodecim ex ipsis quos et apostolos nominavit

267

Simonem quem cognominavit Petrum et Andream fratrem eius Iacobum et Iohannem Philippum et Bartholomeum

268

Mattheum et Thomam Iacobum Alphei et Simonem qui vocatur Zelotes

269

Iudam Iacobi et Iudam Scarioth qui fuit proditor

270

et descendens cum illis stetit in loco campestri et turba discipulorum eius et multitudo copiosa plebis ab omni Iudaea et Hierusalem et maritimae Tyri et Sidonis

271

qui venerunt ut audirent eum et sanarentur a languoribus suis et qui vexabantur ab spiritibus inmundis curabantur

272

et omnis turba quaerebant eum tangere quia virtus de illo exiebat et sanabat omnes

273

et ipse elevatis oculis in discipulos suos dicebat beati pauperes quia vestrum est regnum Dei

274

beati qui nunc esuritis quia saturabimini beati qui nunc fletis quia ridebitis

275

beati eritis cum vos oderint homines et cum separaverint vos et exprobraverint et eiecerint nomen vestrum tamquam malum propter Filium hominis

276

gaudete in illa die et exultate ecce enim merces vestra multa in caelo secundum haec enim faciebant prophetis patres eorum

277

verumtamen vae vobis divitibus quia habetis consolationem vestram

278

vae vobis qui saturati estis quia esurietis vae vobis qui ridetis nunc quia lugebitis et flebitis

279

vae cum bene vobis dixerint omnes homines secundum haec faciebant prophetis patres eorum

280

sed vobis dico qui auditis diligite inimicos vestros benefacite his qui vos oderunt

281

benedicite maledicentibus vobis orate pro calumniantibus vos

282

ei qui te percutit in maxillam praebe et alteram et ab eo qui aufert tibi vestimentum etiam tunicam noli prohibere

283

omni autem petenti te tribue et qui aufert quae tua sunt ne repetas

284

et prout vultis ut faciant vobis homines et vos facite illis similiter

285

et si diligitis eos qui vos diligunt quae vobis est gratia nam et peccatores diligentes se diligunt

286

et si benefeceritis his qui vobis benefaciunt quae vobis est gratia siquidem et peccatores hoc faciunt

287

et si mutuum dederitis his a quibus speratis recipere quae gratia est vobis nam et peccatores peccatoribus fenerantur ut recipiant aequalia

288

verumtamen diligite inimicos vestros et benefacite et mutuum date nihil desperantes et erit merces vestra multa et eritis filii Altissimi quia ipse benignus est super ingratos et malos

289

estote ergo misericordes sicut et Pater vester misericors est

290

nolite iudicare et non iudicabimini nolite condemnare et non condemnabimini dimittite et dimittemini

291

date et dabitur vobis mensuram bonam confersam et coagitatam et supereffluentem dabunt in sinum vestrum eadem quippe mensura qua mensi fueritis remetietur vobis

292

dicebat autem illis et similitudinem numquid potest caecus caecum ducere nonne ambo in foveam cadent

293

non est discipulus super magistrum perfectus autem omnis erit sicut magister eius

294

quid autem vides festucam in oculo fratris tui trabem autem quae in oculo tuo est non consideras

295

et quomodo potes dicere fratri tuo frater sine eiciam festucam de oculo tuo ipse in oculo tuo trabem non videns hypocrita eice primum trabem de oculo tuo et tunc perspicies ut educas festucam de oculo fratris tui

296

non est enim arbor bona quae facit fructus malos neque arbor mala faciens fructum bonum

297

unaquaeque enim arbor de fructu suo cognoscitur neque enim de spinis colligunt ficus neque de rubo vindemiant uvam

298

bonus homo de bono thesauro cordis sui profert bonum et malus homo de malo profert malum ex abundantia enim cordis os loquitur

299

quid autem vocatis me Domine Domine et non facitis quae dico

300

omnis qui venit ad me et audit sermones meos et facit eos ostendam vobis cui similis est

301

similis est homini aedificanti domum qui fodit in altum et posuit fundamenta supra petram inundatione autem facta inlisum est flumen domui illi et non potuit eam movere fundata enim erat supra petram

302

qui autem audivit et non fecit similis est homini aedificanti domum suam supra terram sine fundamento in quam inlisus est fluvius et continuo concidit et facta est ruina domus illius magna

Caput 7

303

cum autem implesset omnia verba sua in aures plebis intravit Capharnaum

304

centurionis autem cuiusdam servus male habens erat moriturus qui illi erat pretiosus

305

et cum audisset de Iesu misit ad eum seniores Iudaeorum rogans eum ut veniret et salvaret servum eius

306

at illi cum venissent ad Iesum rogabant eum sollicite dicentes ei quia dignus est ut hoc illi praestes

307

diligit enim gentem nostram et synagogam ipse aedificavit nobis

308

Iesus autem ibat cum illis et cum iam non longe esset a domo misit ad eum centurio amicos dicens Domine noli vexari non enim dignus sum ut sub tectum meum intres

309

propter quod et me ipsum non sum dignum arbitratus ut venirem ad te sed dic verbo et sanabitur puer meus

310

nam et ego homo sum sub potestate constitutus habens sub me milites et dico huic vade et vadit et alio veni et venit et servo meo fac hoc et facit

311

quo audito Iesus miratus est et conversus sequentibus se turbis dixit amen dico vobis nec in Israhel tantam fidem inveni

312

et reversi qui missi fuerant domum invenerunt servum qui languerat sanum

313

et factum est deinceps ibat in civitatem quae vocatur Naim et ibant cum illo discipuli eius et turba copiosa

314

cum autem adpropinquaret portae civitatis et ecce defunctus efferebatur filius unicus matri suae et haec vidua erat et turba civitatis multa cum illa

315

quam cum vidisset Dominus misericordia motus super ea dixit illi noli flere

316

et accessit et tetigit loculum hii autem qui portabant steterunt et ait adulescens tibi dico surge

317

et resedit qui erat mortuus et coepit loqui et dedit illum matri suae

318

accepit autem omnes timor et magnificabant Deum dicentes quia propheta magnus surrexit in nobis et quia Deus visitavit plebem suam

319

et exiit hic sermo in universam Iudaeam de eo et omnem circa regionem

320

et nuntiaverunt Iohanni discipuli eius de omnibus his

321

et convocavit duos de discipulis suis Iohannes et misit ad Dominum dicens tu es qui venturus es an alium expectamus

322

cum autem venissent ad eum viri dixerunt Iohannes Baptista misit nos ad te dicens tu es qui venturus es an alium expectamus

323

in ipsa autem hora curavit multos a languoribus et plagis et spiritibus malis et caecis multis donavit visum

324

et respondens dixit illis euntes nuntiate Iohanni quae vidistis et audistis quia caeci vident claudi ambulant leprosi mundantur surdi audiunt mortui resurgunt pauperes evangelizantur

325

et beatus est quicumque non fuerit scandalizatus in me

326

et cum discessissent nuntii Iohannis coepit dicere de Iohanne ad turbas quid existis in desertum videre harundinem vento moveri

327

sed quid existis videre hominem mollibus vestimentis indutum ecce qui in veste pretiosa sunt et deliciis in domibus regum sunt

328

sed quid existis videre prophetam utique dico vobis et plus quam prophetam

329

hic est de quo scriptum est ecce mitto angelum meum ante faciem tuam qui praeparabit viam tuam ante te

330

dico enim vobis maior inter natos mulierum propheta Iohanne Baptista nemo est qui autem minor est in regno Dei maior est illo

331

et omnis populus audiens et publicani iustificaverunt Deum baptizati baptismo Iohannis

332

Pharisaei autem et legis periti consilium Dei spreverunt in semet ipsos non baptizati ab eo

333

cui ergo similes dicam homines generationis huius et cui similes sunt

334

similes sunt pueris sedentibus in foro et loquentibus ad invicem et dicentibus cantavimus vobis tibiis et non saltastis lamentavimus et non plorastis

335

venit enim Iohannes Baptista neque manducans panem neque bibens vinum et dicitis daemonium habet

336

venit Filius hominis manducans et bibens et dicitis ecce homo devorator et bibens vinum amicus publicanorum et peccatorum

337

et iustificata est sapientia ab omnibus filiis suis

338

rogabat autem illum quidam de Pharisaeis ut manducaret cum illo et ingressus domum Pharisaei discubuit

339

et ecce mulier quae erat in civitate peccatrix ut cognovit quod accubuit in domo Pharisaei adtulit alabastrum unguenti

340

et stans retro secus pedes eius lacrimis coepit rigare pedes eius et capillis capitis sui tergebat et osculabatur pedes eius et unguento unguebat

341

videns autem Pharisaeus qui vocaverat eum ait intra se dicens hic si esset propheta sciret utique quae et qualis mulier quae tangit eum quia peccatrix est

342

et respondens Iesus dixit ad illum Simon habeo tibi aliquid dicere at ille ait magister dic

343

duo debitores erant cuidam feneratori unus debebat denarios quingentos alius quinquaginta

344

non habentibus illis unde redderent donavit utrisque quis ergo eum plus diliget

345

respondens Simon dixit aestimo quia is cui plus donavit at ille dixit ei recte iudicasti

346

et conversus ad mulierem dixit Simoni vides hanc mulierem intravi in domum tuam aquam pedibus meis non dedisti haec autem lacrimis rigavit pedes meos et capillis suis tersit

347

osculum mihi non dedisti haec autem ex quo intravit non cessavit osculari pedes meos

348

oleo caput meum non unxisti haec autem unguento unxit pedes meos

349

propter quod dico tibi remittentur ei peccata multa quoniam dilexit multum cui autem minus dimittitur minus diligit

350

dixit autem ad illam remittuntur tibi peccata

351

et coeperunt qui simul accumbebant dicere intra se quis est hic qui etiam peccata dimittit

352

dixit autem ad mulierem fides tua te salvam fecit vade in pace

Caput 8

353

et factum est deinceps et ipse iter faciebat per civitatem et castellum praedicans et evangelizans regnum Dei et duodecim cum illo

354

et mulieres aliquae quae erant curatae ab spiritibus malignis et infirmitatibus Maria quae vocatur Magdalene de qua daemonia septem exierant

355

et Iohanna uxor Chuza procuratoris Herodis et Susanna et aliae multae quae ministrabant eis de facultatibus suis

356

cum autem turba plurima conveniret et de civitatibus properarent ad eum dixit per similitudinem

357

exiit qui seminat seminare semen suum et dum seminat aliud cecidit secus viam et conculcatum est et volucres caeli comederunt illud

358

et aliud cecidit supra petram et natum aruit quia non habebat humorem

359

et aliud cecidit inter spinas et simul exortae spinae suffocaverunt illud

360

et aliud cecidit in terram bonam et ortum fecit fructum centuplum haec dicens clamabat qui habet aures audiendi audiat

361

interrogabant autem eum discipuli eius quae esset haec parabola

362

quibus ipse dixit vobis datum est nosse mysterium regni Dei ceteris autem in parabolis ut videntes non videant et audientes non intellegant

363

est autem haec parabola semen est verbum Dei

364

qui autem secus viam sunt qui audiunt deinde venit diabolus et tollit verbum de corde eorum ne credentes salvi fiant

365

nam qui supra petram qui cum audierint cum gaudio suscipiunt verbum et hii radices non habent qui ad tempus credunt et in tempore temptationis recedunt

366

quod autem in spinis cecidit hii sunt qui audierunt et a sollicitudinibus et divitiis et voluptatibus vitae euntes suffocantur et non referunt fructum

367

quod autem in bonam terram hii sunt qui in corde bono et optimo audientes verbum retinent et fructum adferunt in patientia

368

nemo autem lucernam accendens operit eam vaso aut subtus lectum ponit sed supra candelabrum ponit ut intrantes videant lumen

369

non enim est occultum quod non manifestetur nec absconditum quod non cognoscatur et in palam veniat

370

videte ergo quomodo auditis qui enim habet dabitur illi et quicumque non habet etiam quod putat se habere auferetur ab illo

371

venerunt autem ad illum mater et fratres eius et non poterant adire ad eum prae turba

372

et nuntiatum est illi mater tua et fratres tui stant foris volentes te videre

373

qui respondens dixit ad eos mater mea et fratres mei hii sunt qui verbum Dei audiunt et faciunt

374

factum est autem in una dierum et ipse ascendit in naviculam et discipuli eius et ait ad illos transfretemus trans stagnum et ascenderunt

375

navigantibus autem illis obdormiit et descendit procella venti in stagnum et conplebantur et periclitabantur

376

accedentes autem suscitaverunt eum dicentes praeceptor perimus at ille surgens increpavit ventum et tempestatem aquae et cessavit et facta est tranquillitas

377

dixit autem illis ubi est fides vestra qui timentes mirati sunt dicentes ad invicem quis putas hic est quia et ventis imperat et mari et oboediunt ei

378

enavigaverunt autem ad regionem Gerasenorum quae est contra Galilaeam

379

et cum egressus esset ad terram occurrit illi vir quidam qui habebat daemonium iam temporibus multis et vestimento non induebatur neque in domo manebat sed in monumentis

380

is ut vidit Iesum procidit ante illum et exclamans voce magna dixit quid mihi et tibi est Iesu Fili Dei altissimi obsecro te ne me torqueas

381

praecipiebat enim spiritui inmundo ut exiret ab homine multis enim temporibus arripiebat illum et vinciebatur catenis et conpedibus custoditus et ruptis vinculis agebatur a daemonio in deserta

382

interrogavit autem illum Iesus dicens quod tibi nomen est at ille dixit Legio quia intraverunt daemonia multa in eum

383

et rogabant illum ne imperaret illis ut in abyssum irent

384

erat autem ibi grex porcorum multorum pascentium in monte et rogabant eum ut permitteret eos in illos ingredi et permisit illos

385

exierunt ergo daemonia ab homine et intraverunt in porcos et impetu abiit grex per praeceps in stagnum et suffocatus est

386

quod ut viderunt factum qui pascebant fugerunt et nuntiaverunt in civitatem et in villas

387

exierunt autem videre quod factum est et venerunt ad Iesum et invenerunt hominem sedentem a quo daemonia exierant vestitum ac sana mente ad pedes eius et timuerunt

388

nuntiaverunt autem illis et qui viderant quomodo sanus factus esset a Legione

389

et rogaverunt illum omnis multitudo regionis Gerasenorum ut discederet ab ipsis quia timore magno tenebantur ipse autem ascendens navem reversus est

390

et rogabat illum vir a quo daemonia exierant ut cum eo esset dimisit autem eum Iesus dicens

391

redi domum tuam et narra quanta tibi fecit Deus et abiit per universam civitatem praedicans quanta illi fecisset Iesus

392

factum est autem cum redisset Iesus excepit illum turba erant enim omnes expectantes eum

393

et ecce venit vir cui nomen Iairus et ipse princeps synagogae erat et cecidit ad pedes Iesu rogans eum ut intraret in domum eius

394

quia filia unica erat illi fere annorum duodecim et haec moriebatur et contigit dum iret a turbis conprimebatur

395

et mulier quaedam erat in fluxu sanguinis ab annis duodecim quae in medicos erogaverat omnem substantiam suam nec ab ullo potuit curari

396

accessit retro et tetigit fimbriam vestimenti eius et confestim stetit fluxus sanguinis eius

397

et ait Iesus quis est qui me tetigit negantibus autem omnibus dixit Petrus et qui cum illo erant praeceptor turbae te conprimunt et adfligunt et dicis quis me tetigit

398

et dixit Iesus tetigit me aliquis nam ego novi virtutem de me exisse

399

videns autem mulier quia non latuit tremens venit et procidit ante pedes illius et ob quam causam tetigerit eum indicavit coram omni populo et quemadmodum confestim sanata sit

400

at ipse dixit illi filia fides tua te salvam fecit vade in pace

401

adhuc illo loquente venit a principe synagogae dicens ei quia mortua est filia tua noli vexare illum

402

Iesus autem audito hoc verbo respondit patri puellae noli timere crede tantum et salva erit

403

et cum venisset domum non permisit intrare secum quemquam nisi Petrum et Iohannem et Iacobum et patrem et matrem puellae

404

flebant autem omnes et plangebant illam at ille dixit nolite flere non est mortua sed dormit

405

et deridebant eum scientes quia mortua esset

406

ipse autem tenens manum eius clamavit dicens puella surge

407

et reversus est spiritus eius et surrexit continuo et iussit illi dari manducare

408

et stupuerunt parentes eius quibus praecepit ne alicui dicerent quod factum erat

Caput 9

409

convocatis autem duodecim apostolis dedit illis virtutem et potestatem super omnia daemonia et ut languores curarent

410

et misit illos praedicare regnum Dei et sanare infirmos

411

et ait ad illos nihil tuleritis in via neque virgam neque peram neque panem neque pecuniam neque duas tunicas habeatis

412

et in quamcumque domum intraveritis ibi manete et inde ne exeatis

413

et quicumque non receperint vos exeuntes de civitate illa etiam pulverem pedum vestrorum excutite in testimonium supra illos

414

egressi autem circumibant per castella evangelizantes et curantes ubique

415

audivit autem Herodes tetrarcha omnia quae fiebant ab eo et haesitabat eo quod diceretur

416

a quibusdam quia Iohannes surrexit a mortuis a quibusdam vero quia Helias apparuit ab aliis autem quia propheta unus de antiquis surrexit

417

et ait Herodes Iohannem ego decollavi quis autem est iste de quo audio ego talia et quaerebat videre eum

418

et reversi apostoli narraverunt illi quaecumque fecerunt et adsumptis illis secessit seorsum in locum desertum qui est Bethsaida

419

quod cum cognovissent turbae secutae sunt illum et excepit illos et loquebatur illis de regno Dei et eos qui cura indigebant sanabat

420

dies autem coeperat declinare et accedentes duodecim dixerunt illi dimitte turbas ut euntes in castella villasque quae circa sunt devertant et inveniant escas quia hic in loco deserto sumus

421

ait autem ad illos vos date illis manducare at illi dixerunt non sunt nobis plus quam quinque panes et duo pisces nisi forte nos eamus et emamus in omnem hanc turbam escas

422

erant autem fere viri quinque milia ait autem ad discipulos suos facite illos discumbere per convivia quinquagenos

423

et ita fecerunt et discumbere fecerunt omnes

424

acceptis autem quinque panibus et duobus piscibus respexit in caelum et benedixit illis et fregit et distribuit discipulis suis ut ponerent ante turbas

425

et manducaverunt omnes et saturati sunt et sublatum est quod superfuit illis fragmentorum cofini duodecim

426

et factum est cum solus esset orans erant cum illo et discipuli et interrogavit illos dicens quem me dicunt esse turbae

427

at illi responderunt et dixerunt Iohannem Baptistam alii autem Heliam alii quia propheta unus de prioribus surrexit

428

dixit autem illis vos autem quem me esse dicitis respondens Simon Petrus dixit Christum Dei

429

at ille increpans illos praecepit ne cui dicerent hoc

430

dicens quia oportet Filium hominis multa pati et reprobari a senioribus et principibus sacerdotum et scribis et occidi et tertia die resurgere

431

dicebat autem ad omnes si quis vult post me venire abneget se ipsum et tollat crucem suam cotidie et sequatur me

432

qui enim voluerit animam suam salvam facere perdet illam nam qui perdiderit animam suam propter me salvam faciet illam

433

quid enim proficit homo si lucretur universum mundum se autem ipsum perdat et detrimentum sui faciat

434

nam qui me erubuerit et meos sermones hunc Filius hominis erubescet cum venerit in maiestate sua et Patris et sanctorum angelorum

435

dico autem vobis vere sunt aliqui hic stantes qui non gustabunt mortem donec videant regnum Dei

436

factum est autem post haec verba fere dies octo et adsumpsit Petrum et Iohannem et Iacobum et ascendit in montem ut oraret

437

et factum est dum oraret species vultus eius altera et vestitus eius albus refulgens

438

et ecce duo viri loquebantur cum illo erant autem Moses et Helias

439

visi in maiestate et dicebant excessum eius quem conpleturus erat in Hierusalem

440

Petrus vero et qui cum illo gravati erant somno et evigilantes viderunt maiestatem eius et duos viros qui stabant cum illo

441

et factum est cum discederent ab illo ait Petrus ad Iesum praeceptor bonum est nos hic esse et faciamus tria tabernacula unum tibi et unum Mosi et unum Heliae nesciens quid diceret

442

haec autem illo loquente facta est nubes et obumbravit eos et timuerunt intrantibus illis in nubem

443

et vox facta est de nube dicens hic est Filius meus electus ipsum audite

444

et dum fieret vox inventus est Iesus solus et ipsi tacuerunt et nemini dixerunt in illis diebus quicquam ex his quae viderant

445

factum est autem in sequenti die descendentibus illis de monte occurrit illi turba multa

446

et ecce vir de turba exclamavit dicens magister obsecro te respice in filium meum quia unicus est mihi

447

et ecce spiritus adprehendit illum et subito clamat et elidit et dissipat eum cum spuma et vix discedit dilanians eum

448

et rogavi discipulos tuos ut eicerent illum et non potuerunt

449

respondens autem Iesus dixit o generatio infidelis et perversa usquequo ero apud vos et patiar vos adduc huc filium tuum

450

et cum accederet elisit illum daemonium et dissipavit

451

et increpavit Iesus spiritum inmundum et sanavit puerum et reddidit illum patri eius

452

stupebant autem omnes in magnitudine Dei omnibusque mirantibus in omnibus quae faciebat dixit ad discipulos suos ponite vos in cordibus vestris sermones istos Filius enim hominis futurum est ut tradatur in manus hominum

453

at illi ignorabant verbum istud et erat velatum ante eos ut non sentirent illud et timebant interrogare eum de hoc verbo

454

intravit autem cogitatio in eos quis eorum maior esset

455

at Iesus videns cogitationes cordis illorum adprehendens puerum statuit eum secus se

456

et ait illis quicumque susceperit puerum istum in nomine meo me recipit et quicumque me recipit recipit eum qui me misit nam qui minor est inter omnes vos hic maior est

457

respondens autem Iohannes dixit praeceptor vidimus quendam in nomine tuo eicientem daemonia et prohibuimus eum quia non sequitur nobiscum

458

et ait ad illum Iesus nolite prohibere qui enim non est adversum vos pro vobis est

459

factum est autem dum conplerentur dies adsumptionis eius et ipse faciem suam firmavit ut iret Hierusalem

460

et misit nuntios ante conspectum suum et euntes intraverunt in civitatem Samaritanorum ut pararent illi

461

et non receperunt eum quia facies eius erat euntis Hierusalem

462

cum vidissent autem discipuli eius Iacobus et Iohannes dixerunt Domine vis dicimus ut ignis descendat de caelo et consumat illos

463

et conversus increpavit illos

464

et abierunt in aliud castellum

465

factum est autem ambulantibus illis in via dixit quidam ad illum sequar te quocumque ieris

466

et ait illi Iesus vulpes foveas habent et volucres caeli nidos Filius autem hominis non habet ubi caput reclinet

467

ait autem ad alterum sequere me ille autem dixit Domine permitte mihi primum ire sepelire patrem meum

468

dixitque ei Iesus sine ut mortui sepeliant mortuos suos tu autem vade adnuntia regnum Dei

469

et ait alter sequar te Domine sed primum permitte mihi renuntiare his qui domi sunt

470

ait ad illum Iesus nemo mittens manum suam in aratrum et aspiciens retro aptus est regno Dei

Caput 10

471

post haec autem designavit Dominus et alios septuaginta duos et misit illos binos ante faciem suam in omnem civitatem et locum quo erat ipse venturus

472

et dicebat illis messis quidem multa operarii autem pauci rogate ergo Dominum messis ut mittat operarios in messem

473

ite ecce ego mitto vos sicut agnos inter lupos

474

nolite portare sacculum neque peram neque calciamenta et neminem per viam salutaveritis

475

in quamcumque domum intraveritis primum dicite pax huic domui

476

et si ibi fuerit filius pacis requiescet super illam pax vestra sin autem ad vos revertetur

477

in eadem autem domo manete edentes et bibentes quae apud illos sunt dignus enim est operarius mercede sua nolite transire de domo in domum

478

et in quamcumque civitatem intraveritis et susceperint vos manducate quae adponuntur vobis

479

et curate infirmos qui in illa sunt et dicite illis adpropinquavit in vos regnum Dei

480

in quamcumque civitatem intraveritis et non receperint vos exeuntes in plateas eius dicite

481

etiam pulverem qui adhesit nobis de civitate vestra extergimus in vos tamen hoc scitote quia adpropinquavit regnum Dei

482

dico vobis quia Sodomis in die illa remissius erit quam illi civitati

483

vae tibi Corazain vae tibi Bethsaida quia si in Tyro et Sidone factae fuissent virtutes quae in vobis factae sunt olim in cilicio et cinere sedentes paeniterent

484

verumtamen Tyro et Sidoni remissius erit in iudicio quam vobis

485

et tu Capharnaum usque in caelum exaltata usque ad infernum demergeris

486

qui vos audit me audit et qui vos spernit me spernit qui autem me spernit spernit eum qui me misit

487

reversi sunt autem septuaginta duo cum gaudio dicentes Domine etiam daemonia subiciuntur nobis in nomine tuo

488

et ait illis videbam Satanan sicut fulgur de caelo cadentem

489

ecce dedi vobis potestatem calcandi supra serpentes et scorpiones et supra omnem virtutem inimici et nihil vobis nocebit

490

verumtamen in hoc nolite gaudere quia spiritus vobis subiciuntur gaudete autem quod nomina vestra scripta sunt in caelis

491

in ipsa hora exultavit Spiritu Sancto et dixit confiteor tibi Pater Domine caeli et terrae quod abscondisti haec a sapientibus et prudentibus et revelasti ea parvulis etiam Pater quia sic placuit ante te

492

omnia mihi tradita sunt a Patre meo et nemo scit qui sit Filius nisi Pater et qui sit Pater nisi Filius et cui voluerit Filius revelare

493

et conversus ad discipulos suos dixit beati oculi qui vident quae videtis

494

dico enim vobis quod multi prophetae et reges voluerunt videre quae vos videtis et non viderunt et audire quae auditis et non audierunt

495

et ecce quidam legis peritus surrexit temptans illum et dicens magister quid faciendo vitam aeternam possidebo

496

at ille dixit ad eum in lege quid scriptum est quomodo legis

497

ille respondens dixit diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et ex omnibus viribus tuis et ex omni mente tua et proximum tuum sicut te ipsum

498

dixitque illi recte respondisti hoc fac et vives

499

ille autem volens iustificare se ipsum dixit ad Iesum et quis est meus proximus

500

suscipiens autem Iesus dixit homo quidam descendebat ab Hierusalem in Hiericho et incidit in latrones qui etiam despoliaverunt eum et plagis inpositis abierunt semivivo relicto

501

accidit autem ut sacerdos quidam descenderet eadem via et viso illo praeterivit

502

similiter et Levita cum esset secus locum et videret eum pertransiit

503

Samaritanus autem quidam iter faciens venit secus eum et videns eum misericordia motus est

504

et adpropians alligavit vulnera eius infundens oleum et vinum et inponens illum in iumentum suum duxit in stabulum et curam eius egit

505

et altera die protulit duos denarios et dedit stabulario et ait curam illius habe et quodcumque supererogaveris ego cum rediero reddam tibi

506

quis horum trium videtur tibi proximus fuisse illi qui incidit in latrones

507

at ille dixit qui fecit misericordiam in illum et ait illi Iesus vade et tu fac similiter

508

factum est autem dum irent et ipse intravit in quoddam castellum et mulier quaedam Martha nomine excepit illum in domum suam

509

et huic erat soror nomine Maria quae etiam sedens secus pedes Domini audiebat verbum illius

510

Martha autem satagebat circa frequens ministerium quae stetit et ait Domine non est tibi curae quod soror mea reliquit me solam ministrare dic ergo illi ut me adiuvet

511

et respondens dixit illi Dominus Martha Martha sollicita es et turbaris erga plurima

512

porro unum est necessarium Maria optimam partem elegit quae non auferetur ab ea

Caput 11

513

et factum est cum esset in loco quodam orans ut cessavit dixit unus ex discipulis eius ad eum Domine doce nos orare sicut et Iohannes docuit discipulos suos

514

et ait illis cum oratis dicite Pater sanctificetur nomen tuum adveniat regnum tuum

515

panem nostrum cotidianum da nobis cotidie

516

et dimitte nobis peccata nostra siquidem et ipsi dimittimus omni debenti nobis et ne nos inducas in temptationem

517

et ait ad illos quis vestrum habebit amicum et ibit ad illum media nocte et dicit illi amice commoda mihi tres panes

518

quoniam amicus meus venit de via ad me et non habeo quod ponam ante illum

519

et ille de intus respondens dicat noli mihi molestus esse iam ostium clausum est et pueri mei mecum sunt in cubili non possum surgere et dare tibi

520

dico vobis et si non dabit illi surgens eo quod amicus eius sit propter inprobitatem tamen eius surget et dabit illi quotquot habet necessarios

521

et ego vobis dico petite et dabitur vobis quaerite et invenietis pulsate et aperietur vobis

522

omnis enim qui petit accipit et qui quaerit invenit et pulsanti aperietur

523

quis autem ex vobis patrem petet panem numquid lapidem dabit illi aut piscem numquid pro pisce serpentem dabit illi

524

aut si petierit ovum numquid porriget illi scorpionem

525

si ergo vos cum sitis mali nostis bona data dare filiis vestris quanto magis Pater vester de caelo dabit spiritum bonum petentibus se

526

et erat eiciens daemonium et illud erat mutum et cum eiecisset daemonium locutus est mutus et admiratae sunt turbae

527

quidam autem ex eis dixerunt in Beelzebub principe daemoniorum eicit daemonia

528

et alii temptantes signum de caelo quaerebant ab eo

529

ipse autem ut vidit cogitationes eorum dixit eis omne regnum in se ipsum divisum desolatur et domus supra domum cadet

530

si autem et Satanas in se ipsum divisus est quomodo stabit regnum ipsius quia dicitis in Beelzebub eicere me daemonia

531

si autem ego in Beelzebub eicio daemonia filii vestri in quo eiciunt ideo ipsi iudices vestri erunt

532

porro si in digito Dei eicio daemonia profecto praevenit in vos regnum Dei

533

cum fortis armatus custodit atrium suum in pace sunt ea quae possidet

534

si autem fortior illo superveniens vicerit eum universa arma eius aufert in quibus confidebat et spolia eius distribuit

535

qui non est mecum adversum me est et qui non colligit mecum dispergit

536

cum inmundus spiritus exierit de homine perambulat per loca inaquosa quaerens requiem et non inveniens dicit revertar in domum meam unde exivi

537

et cum venerit invenit scopis mundatam

538

et tunc vadit et adsumit septem alios spiritus nequiores se et ingressi habitant ibi et sunt novissima hominis illius peiora prioribus

539

factum est autem cum haec diceret extollens vocem quaedam mulier de turba dixit illi beatus venter qui te portavit et ubera quae suxisti

540

at ille dixit quippini beati qui audiunt verbum Dei et custodiunt

541

turbis autem concurrentibus coepit dicere generatio haec generatio nequam est signum quaerit et signum non dabitur illi nisi signum Ionae

542

nam sicut Ionas fuit signum Ninevitis ita erit et Filius hominis generationi isti

543

regina austri surget in iudicio cum viris generationis huius et condemnabit illos quia venit a finibus terrae audire sapientiam Salomonis et ecce plus Salomone hic

544

viri ninevitae surgent in iudicio cum generatione hac et condemnabunt illam quia paenitentiam egerunt ad praedicationem Ionae et ecce plus Iona hic

545

nemo lucernam accendit et in abscondito ponit neque sub modio sed supra candelabrum ut qui ingrediuntur lumen videant

546

lucerna corporis tui est oculus tuus si oculus tuus fuerit simplex totum corpus tuum lucidum erit si autem nequam fuerit etiam corpus tuum tenebrosum erit

547

vide ergo ne lumen quod in te est tenebrae sint

548

si ergo corpus tuum totum lucidum fuerit non habens aliquam partem tenebrarum erit lucidum totum et sicut lucerna fulgoris inluminabit te

549

et cum loqueretur rogavit illum quidam Pharisaeus ut pranderet apud se et ingressus recubuit

550

Pharisaeus autem coepit intra se reputans dicere quare non baptizatus esset ante prandium

551

et ait Dominus ad illum nunc vos Pharisaei quod de foris est calicis et catini mundatis quod autem intus est vestrum plenum est rapina et iniquitate

552

stulti nonne qui fecit quod de foris est etiam id quod de intus est fecit

553

verumtamen quod superest date elemosynam et ecce omnia munda sunt vobis

554

sed vae vobis Pharisaeis quia decimatis mentam et rutam et omne holus et praeteritis iudicium et caritatem Dei haec autem oportuit facere et illa non omittere

555

vae vobis Pharisaeis quia diligitis primas cathedras in synagogis et salutationes in foro

556

vae vobis quia estis ut monumenta quae non parent et homines ambulantes supra nesciunt

557

respondens autem quidam ex legis peritis ait illi magister haec dicens etiam nobis contumeliam facis

558

at ille ait et vobis legis peritis vae quia oneratis homines oneribus quae portari non possunt et ipsi uno digito vestro non tangitis sarcinas

559

vae vobis quia aedificatis monumenta prophetarum patres autem vestri occiderunt illos

560

profecto testificamini quod consentitis operibus patrum vestrorum quoniam quidem ipsi eos occiderunt vos autem aedificatis eorum sepulchra

561

propterea et sapientia Dei dixit mittam ad illos prophetas et apostolos et ex illis occident et persequentur

562

ut inquiratur sanguis omnium prophetarum qui effusus est a constitutione mundi a generatione ista

563

a sanguine Abel usque ad sanguinem Zacchariae qui periit inter altare et aedem ita dico vobis requiretur ab hac generatione

564

vae vobis legis peritis quia tulistis clavem scientiae ipsi non introistis et eos qui introibant prohibuistis

565

cum haec ad illos diceret coeperunt Pharisaei et legis periti graviter insistere et os eius opprimere de multis

566

insidiantes et quaerentes capere aliquid ex ore eius ut accusarent eum

Caput 12

567

multis autem turbis circumstantibus ita ut se invicem conculcarent coepit dicere ad discipulos suos adtendite a fermento Pharisaeorum quae est hypocrisis

568

nihil autem opertum est quod non reveletur neque absconditum quod non sciatur

569

quoniam quae in tenebris dixistis in lumine dicentur et quod in aurem locuti estis in cubiculis praedicabitur in tectis

570

dico autem vobis amicis meis ne terreamini ab his qui occidunt corpus et post haec non habent amplius quod faciant

571

ostendam autem vobis quem timeatis timete eum qui postquam occiderit habet potestatem mittere in gehennam ita dico vobis hunc timete

572

nonne quinque passeres veneunt dipundio et unus ex illis non est in oblivione coram Deo

573

sed et capilli capitis vestri omnes numerati sunt nolite ergo timere multis passeribus pluris estis

574

dico autem vobis omnis quicumque confessus fuerit in me coram hominibus et Filius hominis confitebitur in illo coram angelis Dei

575

qui autem negaverit me coram hominibus denegabitur coram angelis Dei

576

et omnis qui dicit verbum in Filium hominis remittetur illi ei autem qui in Spiritum Sanctum blasphemaverit non remittetur

577

cum autem inducent vos in synagogas et ad magistratus et potestates nolite solliciti esse qualiter aut quid respondeatis aut quid dicatis

578

Spiritus enim Sanctus docebit vos in ipsa hora quae oporteat dicere

579

ait autem quidam ei de turba magister dic fratri meo ut dividat mecum hereditatem

580

at ille dixit ei homo quis me constituit iudicem aut divisorem super vos

581

dixitque ad illos videte et cavete ab omni avaritia quia non in abundantia cuiusquam vita eius est ex his quae possidet

582

dixit autem similitudinem ad illos dicens hominis cuiusdam divitis uberes fructus ager adtulit

583

et cogitabat intra se dicens quid faciam quod non habeo quo congregem fructus meos

584

et dixit hoc faciam destruam horrea mea et maiora faciam et illuc congregabo omnia quae nata sunt mihi et bona mea

585

et dicam animae meae anima habes multa bona posita in annos plurimos requiesce comede bibe epulare

586

dixit autem illi Deus stulte hac nocte animam tuam repetunt a te quae autem parasti cuius erunt

587

sic est qui sibi thesaurizat et non est in Deum dives

588

dixitque ad discipulos suos ideo dico vobis nolite solliciti esse animae quid manducetis neque corpori quid vestiamini

589

anima plus est quam esca et corpus quam vestimentum

590

considerate corvos quia non seminant neque metunt quibus non est cellarium neque horreum et Deus pascit illos quanto magis vos pluris estis illis

591

quis autem vestrum cogitando potest adicere ad staturam suam cubitum unum

592

si ergo neque quod minimum est potestis quid de ceteris solliciti estis

593

considerate lilia quomodo crescunt non laborant non nent dico autem vobis nec Salomon in omni gloria sua vestiebatur sicut unum ex istis

594

si autem faenum quod hodie in agro est et cras in clibanum mittitur Deus sic vestit quanto magis vos pusillae fidei

595

et vos nolite quaerere quid manducetis aut quid bibatis et nolite in sublime tolli

596

haec enim omnia gentes mundi quaerunt Pater autem vester scit quoniam his indigetis

597

verumtamen quaerite regnum Dei et haec omnia adicientur vobis

598

nolite timere pusillus grex quia conplacuit Patri vestro dare vobis regnum

599

vendite quae possidetis et date elemosynam facite vobis sacculos qui non veterescunt thesaurum non deficientem in caelis quo fur non adpropiat neque tinea corrumpit

600

ubi enim thesaurus vester est ibi et cor vestrum erit

601

sint lumbi vestri praecincti et lucernae ardentes

602

et vos similes hominibus expectantibus dominum suum quando revertatur a nuptiis ut cum venerit et pulsaverit confestim aperiant ei

603

beati servi illi quos cum venerit dominus invenerit vigilantes amen dico vobis quod praecinget se et faciet illos discumbere et transiens ministrabit illis

604

et si venerit in secunda vigilia et si in tertia vigilia venerit et ita invenerit beati sunt servi illi

605

hoc autem scitote quia si sciret pater familias qua hora fur veniret vigilaret utique et non sineret perfodiri domum suam

606

et vos estote parati quia qua hora non putatis Filius hominis venit

607

ait autem ei Petrus Domine ad nos dicis hanc parabolam an et ad omnes

608

dixit autem Dominus quis putas est fidelis dispensator et prudens quem constituet dominus super familiam suam ut det illis in tempore tritici mensuram

609

beatus ille servus quem cum venerit dominus invenerit ita facientem

610

vere dico vobis quia supra omnia quae possidet constituet illum

611

quod si dixerit servus ille in corde suo moram facit dominus meus venire et coeperit percutere pueros et ancillas et edere et bibere et inebriari

612

veniet dominus servi illius in die qua non sperat et hora qua nescit et dividet eum partemque eius cum infidelibus ponet

613

ille autem servus qui cognovit voluntatem domini sui et non praeparavit et non fecit secundum voluntatem eius vapulabit multas

614

qui autem non cognovit et fecit digna plagis vapulabit paucis omni autem cui multum datum est multum quaeretur ab eo et cui commendaverunt multum plus petent ab eo

615

ignem veni mittere in terram et quid volo si accendatur

616

baptisma autem habeo baptizari et quomodo coartor usque dum perficiatur

617

putatis quia pacem veni dare in terram non dico vobis sed separationem

618

erunt enim ex hoc quinque in domo una divisi tres in duo et duo in tres

619

dividentur pater in filium et filius in patrem suum mater in filiam et filia in matrem socrus in nurum suam et nurus in socrum suam

620

dicebat autem et ad turbas cum videritis nubem orientem ab occasu statim dicitis nimbus venit et ita fit

621

et cum austrum flantem dicitis quia aestus erit et fit

622

hypocritae faciem terrae et caeli nostis probare hoc autem tempus quomodo non probatis

623

quid autem et a vobis ipsis non iudicatis quod iustum est

624

cum autem vadis cum adversario tuo ad principem in via da operam liberari ab illo ne forte trahat te apud iudicem et iudex tradat te exactori et exactor mittat te in carcerem

625

dico tibi non exies inde donec etiam novissimum minutum reddas

Caput 13

626

aderant autem quidam ipso in tempore nuntiantes illi de Galilaeis quorum sanguinem Pilatus miscuit cum sacrificiis eorum

627

et respondens dixit illis putatis quod hii Galilaei prae omnibus Galilaeis peccatores fuerunt quia talia passi sunt

628

non dico vobis sed nisi paenitentiam habueritis omnes similiter peribitis

629

sicut illi decem et octo supra quos cecidit turris in Siloam et occidit eos putatis quia et ipsi debitores fuerunt praeter omnes homines habitantes in Hierusalem

630

non dico vobis sed si non paenitentiam egeritis omnes similiter peribitis

631

dicebat autem hanc similitudinem arborem fici habebat quidam plantatam in vinea sua et venit quaerens fructum in illa et non invenit

632

dixit autem ad cultorem vineae ecce anni tres sunt ex quo venio quaerens fructum in ficulnea hac et non invenio succide ergo illam ut quid etiam terram occupat

633

at ille respondens dixit illi domine dimitte illam et hoc anno usque dum fodiam circa illam et mittam stercora

634

et si quidem fecerit fructum sin autem in futurum succides eam

635

erat autem docens in synagoga eorum sabbatis

636

et ecce mulier quae habebat spiritum infirmitatis annis decem et octo et erat inclinata nec omnino poterat sursum respicere

637

quam cum videret Iesus vocavit ad se et ait illi mulier dimissa es ab infirmitate tua

638

et inposuit illi manus et confestim erecta est et glorificabat Deum

639

respondens autem archisynagogus indignans quia sabbato curasset Iesus dicebat turbae sex dies sunt in quibus oportet operari in his ergo venite et curamini et non in die sabbati

640

respondit autem ad illum Dominus et dixit hypocritae unusquisque vestrum sabbato non solvit bovem suum aut asinum a praesepio et ducit adaquare

641

hanc autem filiam Abrahae quam alligavit Satanas ecce decem et octo annis non oportuit solvi a vinculo isto die sabbati

642

et cum haec diceret erubescebant omnes adversarii eius et omnis populus gaudebat in universis quae gloriose fiebant ab eo

643

dicebat ergo cui simile est regnum Dei et cui simile esse existimabo illud

644

simile est grano sinapis quod acceptum homo misit in hortum suum et crevit et factum est in arborem magnam et volucres caeli requieverunt in ramis eius

645

et iterum dixit cui simile aestimabo regnum Dei

646

simile est fermento quod acceptum mulier abscondit in farinae sata tria donec fermentaretur totum

647

et ibat per civitates et castella docens et iter faciens in Hierusalem

648

ait autem illi quidam Domine si pauci sunt qui salvantur ipse autem dixit ad illos

649

contendite intrare per angustam portam quia multi dico vobis quaerunt intrare et non poterunt

650

cum autem intraverit pater familias et cluserit ostium et incipietis foris stare et pulsare ostium dicentes Domine aperi nobis et respondens dicet vobis nescio vos unde sitis

651

tunc incipietis dicere manducavimus coram te et bibimus et in plateis nostris docuisti

652

et dicet vobis nescio vos unde sitis discedite a me omnes operarii iniquitatis

653

ibi erit fletus et stridor dentium cum videritis Abraham et Isaac et Iacob et omnes prophetas in regno Dei vos autem expelli foras

654

et venient ab oriente et occidente et aquilone et austro et accumbent in regno Dei

655

et ecce sunt novissimi qui erunt primi et sunt primi qui erunt novissimi

656

in ipsa die accesserunt quidam Pharisaeorum dicentes illi exi et vade hinc quia Herodes vult te occidere

657

et ait illis ite dicite vulpi illi ecce eicio daemonia et sanitates perficio hodie et cras et tertia consummor

658

verumtamen oportet me hodie et cras et sequenti ambulare quia non capit prophetam perire extra Hierusalem

659

Hierusalem Hierusalem quae occidis prophetas et lapidas eos qui mittuntur ad te quotiens volui congregare filios tuos quemadmodum avis nidum suum sub pinnis et noluisti

660

ecce relinquitur vobis domus vestra dico autem vobis quia non videbitis me donec veniat cum dicetis benedictus qui venit in nomine Domini

Caput 14

661

et factum est cum intraret in domum cuiusdam principis Pharisaeorum sabbato manducare panem et ipsi observabant eum

662

et ecce homo quidam hydropicus erat ante illum

663

et respondens Iesus dixit ad legis peritos et Pharisaeos dicens si licet sabbato curare

664

at illi tacuerunt ipse vero adprehensum sanavit eum ac dimisit

665

et respondens ad illos dixit cuius vestrum asinus aut bos in puteum cadet et non continuo extrahet illum die sabbati

666

et non poterant ad haec respondere illi

667

dicebat autem et ad invitatos parabolam intendens quomodo primos accubitus eligerent dicens ad illos

668

cum invitatus fueris ad nuptias non discumbas in primo loco ne forte honoratior te sit invitatus ab eo

669

et veniens is qui te et illum vocavit dicat tibi da huic locum et tunc incipias cum rubore novissimum locum tenere

670

sed cum vocatus fueris vade recumbe in novissimo loco ut cum venerit qui te invitavit dicat tibi amice ascende superius tunc erit tibi gloria coram simul discumbentibus

671

quia omnis qui se exaltat humiliabitur et qui se humiliat exaltabitur

672

dicebat autem et ei qui se invitaverat cum facis prandium aut cenam noli vocare amicos tuos neque fratres tuos neque cognatos neque vicinos divites ne forte et ipsi te reinvitent et fiat tibi retributio

673

sed cum facis convivium voca pauperes debiles claudos caecos

674

et beatus eris quia non habent retribuere tibi retribuetur enim tibi in resurrectione iustorum

675

haec cum audisset quidam de simul discumbentibus dixit illi beatus qui manducabit panem in regno Dei

676

at ipse dixit ei homo quidam fecit cenam magnam et vocavit multos

677

et misit servum suum hora cenae dicere invitatis ut venirent quia iam parata sunt omnia

678

et coeperunt simul omnes excusare primus dixit ei villam emi et necesse habeo exire et videre illam rogo te habe me excusatum

679

et alter dixit iuga boum emi quinque et eo probare illa rogo te habe me excusatum

680

et alius dixit uxorem duxi et ideo non possum venire

681

et reversus servus nuntiavit haec domino suo tunc iratus pater familias dixit servo suo exi cito in plateas et vicos civitatis et pauperes ac debiles et caecos et claudos introduc huc

682

et ait servus domine factum est ut imperasti et adhuc locus est

683

et ait dominus servo exi in vias et sepes et conpelle intrare ut impleatur domus mea

684

dico autem vobis quod nemo virorum illorum qui vocati sunt gustabit cenam meam

685

ibant autem turbae multae cum eo et conversus dixit ad illos

686

si quis venit ad me et non odit patrem suum et matrem et uxorem et filios et fratres et sorores adhuc autem et animam suam non potest esse meus discipulus

687

et qui non baiulat crucem suam et venit post me non potest esse meus discipulus

688

quis enim ex vobis volens turrem aedificare non prius sedens conputat sumptus qui necessarii sunt si habet ad perficiendum

689

ne posteaquam posuerit fundamentum et non potuerit perficere omnes qui vident incipiant inludere ei

690

dicentes quia hic homo coepit aedificare et non potuit consummare

691

aut qui rex iturus committere bellum adversus alium regem non sedens prius cogitat si possit cum decem milibus occurrere ei qui cum viginti milibus venit ad se

692

alioquin adhuc illo longe agente legationem mittens rogat ea quae pacis sunt

693

sic ergo omnis ex vobis qui non renuntiat omnibus quae possidet non potest meus esse discipulus

694

bonum est sal si autem sal quoque evanuerit in quo condietur

695

neque in terram neque in sterquilinium utile est sed foras mittetur qui habet aures audiendi audiat

Caput 15

696

erant autem adpropinquantes ei publicani et peccatores ut audirent illum

697

et murmurabant Pharisaei et scribae dicentes quia hic peccatores recipit et manducat cum illis

698

et ait ad illos parabolam istam dicens

699

quis ex vobis homo qui habet centum oves et si perdiderit unam ex illis nonne dimittit nonaginta novem in deserto et vadit ad illam quae perierat donec inveniat illam

700

et cum invenerit eam inponit in umeros suos gaudens

701

et veniens domum convocat amicos et vicinos dicens illis congratulamini mihi quia inveni ovem meam quae perierat

702

dico vobis quod ita gaudium erit in caelo super uno peccatore paenitentiam habente quam super nonaginta novem iustis qui non indigent paenitentia

703

aut quae mulier habens dragmas decem si perdiderit dragmam unam nonne accendit lucernam et everrit domum et quaerit diligenter donec inveniat

704

et cum invenerit convocat amicas et vicinas dicens congratulamini mihi quia inveni dragmam quam perdideram

705

ita dico vobis gaudium erit coram angelis Dei super uno peccatore paenitentiam agente

706

ait autem homo quidam habuit duos filios

707

et dixit adulescentior ex illis patri pater da mihi portionem substantiae quae me contingit et divisit illis substantiam

708

et non post multos dies congregatis omnibus adulescentior filius peregre profectus est in regionem longinquam et ibi dissipavit substantiam suam vivendo luxuriose

709

et postquam omnia consummasset facta est fames valida in regione illa et ipse coepit egere

710

et abiit et adhesit uni civium regionis illius et misit illum in villam suam ut pasceret porcos

711

et cupiebat implere ventrem suum de siliquis quas porci manducabant et nemo illi dabat

712

in se autem reversus dixit quanti mercennarii patris mei abundant panibus ego autem hic fame pereo

713

surgam et ibo ad patrem meum et dicam illi pater peccavi in caelum et coram te

714

et iam non sum dignus vocari filius tuus fac me sicut unum de mercennariis tuis

715

et surgens venit ad patrem suum cum autem adhuc longe esset vidit illum pater ipsius et misericordia motus est et adcurrens cecidit supra collum eius et osculatus est illum

716

dixitque ei filius pater peccavi in caelum et coram te iam non sum dignus vocari filius tuus

717

dixit autem pater ad servos suos cito proferte stolam primam et induite illum et date anulum in manum eius et calciamenta in pedes

718

et adducite vitulum saginatum et occidite et manducemus et epulemur

719

quia hic filius meus mortuus erat et revixit perierat et inventus est et coeperunt epulari

720

erat autem filius eius senior in agro et cum veniret et adpropinquaret domui audivit symphoniam et chorum

721

et vocavit unum de servis et interrogavit quae haec essent

722

isque dixit illi frater tuus venit et occidit pater tuus vitulum saginatum quia salvum illum recepit

723

indignatus est autem et nolebat introire pater ergo illius egressus coepit rogare illum

724

at ille respondens dixit patri suo ecce tot annis servio tibi et numquam mandatum tuum praeterii et numquam dedisti mihi hedum ut cum amicis meis epularer

725

sed postquam filius tuus hic qui devoravit substantiam suam cum meretricibus venit occidisti illi vitulum saginatum

726

at ipse dixit illi fili tu semper mecum es et omnia mea tua sunt

727

epulari autem et gaudere oportebat quia frater tuus hic mortuus erat et revixit perierat et inventus est

Caput 16

728

dicebat autem et ad discipulos suos homo quidam erat dives qui habebat vilicum et hic diffamatus est apud illum quasi dissipasset bona ipsius

729

et vocavit illum et ait illi quid hoc audio de te redde rationem vilicationis tuae iam enim non poteris vilicare

730

ait autem vilicus intra se quid faciam quia dominus meus aufert a me vilicationem fodere non valeo mendicare erubesco

731

scio quid faciam ut cum amotus fuero a vilicatione recipiant me in domos suas

732

convocatis itaque singulis debitoribus domini sui dicebat primo quantum debes domino meo

733

at ille dixit centum cados olei dixitque illi accipe cautionem tuam et sede cito scribe quinquaginta

734

deinde alio dixit tu vero quantum debes qui ait centum choros tritici ait illi accipe litteras tuas et scribe octoginta

735

et laudavit dominus vilicum iniquitatis quia prudenter fecisset quia filii huius saeculi prudentiores filiis lucis in generatione sua sunt

736

et ego vobis dico facite vobis amicos de mamona iniquitatis ut cum defeceritis recipiant vos in aeterna tabernacula

737

qui fidelis est in minimo et in maiori fidelis est et qui in modico iniquus est et in maiori iniquus est

738

si ergo in iniquo mamona fideles non fuistis quod verum est quis credet vobis

739

et si in alieno fideles non fuistis quod vestrum est quis dabit vobis

740

nemo servus potest duobus dominis servire aut enim unum odiet et alterum diliget aut uni adherebit et alterum contemnet non potestis Deo servire et mamonae

741

audiebant autem omnia haec Pharisaei qui erant avari et deridebant illum

742

et ait illis vos estis qui iustificatis vos coram hominibus Deus autem novit corda vestra quia quod hominibus altum est abominatio est ante Deum

743

lex et prophetae usque ad Iohannem ex eo regnum Dei evangelizatur et omnis in illud vim facit

744

facilius est autem caelum et terram praeterire quam de lege unum apicem cadere

745

omnis qui dimittit uxorem suam et ducit alteram moechatur et qui dimissam a viro ducit moechatur

746

homo quidam erat dives et induebatur purpura et bysso et epulabatur cotidie splendide

747

et erat quidam mendicus nomine Lazarus qui iacebat ad ianuam eius ulceribus plenus

748

cupiens saturari de micis quae cadebant de mensa divitis sed et canes veniebant et lingebant ulcera eius

749

factum est autem ut moreretur mendicus et portaretur ab angelis in sinum Abrahae mortuus est autem et dives et sepultus est in inferno

750

elevans oculos suos cum esset in tormentis videbat Abraham a longe et Lazarum in sinu eius

751

et ipse clamans dixit pater Abraham miserere mei et mitte Lazarum ut intinguat extremum digiti sui in aqua ut refrigeret linguam meam quia crucior in hac flamma

752

et dixit illi Abraham fili recordare quia recepisti bona in vita tua et Lazarus similiter mala nunc autem hic consolatur tu vero cruciaris

753

et in his omnibus inter nos et vos chasma magnum firmatum est ut hii qui volunt hinc transire ad vos non possint neque inde huc transmeare

754

et ait rogo ergo te pater ut mittas eum in domum patris mei

755

habeo enim quinque fratres ut testetur illis ne et ipsi veniant in locum hunc tormentorum

756

et ait illi Abraham habent Mosen et prophetas audiant illos

757

at ille dixit non pater Abraham sed si quis ex mortuis ierit ad eos paenitentiam agent

758

ait autem illi si Mosen et prophetas non audiunt neque si quis ex mortuis resurrexerit credent

Caput 17

759

et ad discipulos suos ait inpossibile est ut non veniant scandala vae autem illi per quem veniunt

760

utilius est illi si lapis molaris inponatur circa collum eius et proiciatur in mare quam ut scandalizet unum de pusillis istis

761

adtendite vobis si peccaverit frater tuus increpa illum et si paenitentiam egerit dimitte illi

762

et si septies in die peccaverit in te et septies in die conversus fuerit ad te dicens paenitet me dimitte illi

763

et dixerunt apostoli Domino adauge nobis fidem

764

dixit autem Dominus si haberetis fidem sicut granum sinapis diceretis huic arbori moro eradicare et transplantare in mare et oboediret vobis

765

quis autem vestrum habens servum arantem aut pascentem qui regresso de agro dicet illi statim transi recumbe

766

et non dicet ei para quod cenem et praecinge te et ministra mihi donec manducem et bibam et post haec tu manducabis et bibes

767

numquid gratiam habet servo illi quia fecit quae sibi imperaverat non puto

768

sic et vos cum feceritis omnia quae praecepta sunt vobis dicite servi inutiles sumus quod debuimus facere fecimus

769

et factum est dum iret in Hierusalem transiebat per mediam Samariam et Galilaeam

770

et cum ingrederetur quoddam castellum occurrerunt ei decem viri leprosi qui steterunt a longe

771

et levaverunt vocem dicentes Iesu praeceptor miserere nostri

772

quos ut vidit dixit ite ostendite vos sacerdotibus et factum est dum irent mundati sunt

773

unus autem ex illis ut vidit quia mundatus est regressus est cum magna voce magnificans Deum

774

et cecidit in faciem ante pedes eius gratias agens et hic erat Samaritanus

775

respondens autem Iesus dixit nonne decem mundati sunt et novem ubi sunt

776

non est inventus qui rediret et daret gloriam Deo nisi hic alienigena

777

et ait illi surge vade quia fides tua te salvum fecit

778

interrogatus autem a Pharisaeis quando venit regnum Dei respondit eis et dixit non venit regnum Dei cum observatione

779

neque dicent ecce hic aut ecce illic ecce enim regnum Dei intra vos est

780

et ait ad discipulos venient dies quando desideretis videre unum diem Filii hominis et non videbitis

781

et dicent vobis ecce hic ecce illic nolite ire neque sectemini

782

nam sicut fulgur coruscans de sub caelo in ea quae sub caelo sunt fulget ita erit Filius hominis in die sua

783

primum autem oportet illum multa pati et reprobari a generatione hac

784

et sicut factum est in diebus Noe ita erit et in diebus Filii hominis

785

edebant et bibebant uxores ducebant et dabantur ad nuptias usque in diem qua intravit Noe in arcam et venit diluvium et perdidit omnes

786

similiter sicut factum est in diebus Loth edebant et bibebant emebant et vendebant plantabant aedificabant

787

qua die autem exiit Loth a Sodomis pluit ignem et sulphur de caelo et omnes perdidit

788

secundum haec erit qua die Filius hominis revelabitur

789

in illa hora qui fuerit in tecto et vasa eius in domo ne descendat tollere illa et qui in agro similiter non redeat retro

790

memores estote uxoris Loth

791

quicumque quaesierit animam suam salvare perdet illam et qui perdiderit illam vivificabit eam

792

dico vobis illa nocte erunt duo in lecto uno unus adsumetur et alter relinquetur

793

duae erunt molentes in unum una adsumetur et altera relinquetur duo in agro unus adsumetur et alter relinquetur

794

respondentes dicunt illi ubi Domine

795

qui dixit eis ubicumque fuerit corpus illuc congregabuntur aquilae

Caput 18

796

dicebat autem et parabolam ad illos quoniam oportet semper orare et non deficere

797

dicens iudex quidam erat in quadam civitate qui Deum non timebat et hominem non verebatur

798

vidua autem quaedam erat in civitate illa et veniebat ad eum dicens vindica me de adversario meo

799

et nolebat per multum tempus post haec autem dixit intra se et si Deum non timeo nec hominem revereor

800

tamen quia molesta est mihi haec vidua vindicabo illam ne in novissimo veniens suggillet me

801

ait autem Dominus audite quid iudex iniquitatis dicit

802

Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium ad se die ac nocte et patientiam habebit in illis

803

dico vobis quia cito faciet vindictam illorum verumtamen Filius hominis veniens putas inveniet fidem in terra

804

dixit autem et ad quosdam qui in se confidebant tamquam iusti et aspernabantur ceteros parabolam istam

805

duo homines ascenderunt in templum ut orarent unus Pharisaeus et alter publicanus

806

Pharisaeus stans haec apud se orabat Deus gratias ago tibi quia non sum sicut ceteri hominum raptores iniusti adulteri vel ut etiam hic publicanus

807

ieiuno bis in sabbato decimas do omnium quae possideo

808

et publicanus a longe stans nolebat nec oculos ad caelum levare sed percutiebat pectus suum dicens Deus propitius esto mihi peccatori

809

dico vobis descendit hic iustificatus in domum suam ab illo quia omnis qui se exaltat humiliabitur et qui se humiliat exaltabitur

810

adferebant autem ad illum et infantes ut eos tangeret quod cum viderent discipuli increpabant illos

811

Iesus autem convocans illos dixit sinite pueros venire ad me et nolite eos vetare talium est enim regnum Dei

812

amen dico vobis quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer non intrabit in illud

813

et interrogavit eum quidam princeps dicens magister bone quid faciens vitam aeternam possidebo

814

dixit autem ei Iesus quid me dicis bonum nemo bonus nisi solus Deus

815

mandata nosti non occides non moechaberis non furtum facies non falsum testimonium dices honora patrem tuum et matrem

816

qui ait haec omnia custodivi a iuventute mea

817

quo audito Iesus ait ei adhuc unum tibi deest omnia quaecumque habes vende et da pauperibus et habebis thesaurum in caelo et veni sequere me

818

his ille auditis contristatus est quia dives erat valde

819

videns autem illum Iesus tristem factum dixit quam difficile qui pecunias habent in regnum Dei intrabunt

820

facilius est enim camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum Dei

821

et dixerunt qui audiebant et quis potest salvus fieri

822

ait illis quae inpossibilia sunt apud homines possibilia sunt apud Deum

823

ait autem Petrus ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te

824

qui dixit eis amen dico vobis nemo est qui reliquit domum aut parentes aut fratres aut uxorem aut filios propter regnum Dei

825

et non recipiat multo plura in hoc tempore et in saeculo venturo vitam aeternam

826

adsumpsit autem Iesus duodecim et ait illis ecce ascendimus Hierosolyma et consummabuntur omnia quae scripta sunt per prophetas de Filio hominis

827

tradetur enim gentibus et inludetur et flagellabitur et conspuetur

828

et postquam flagellaverint occident eum et die tertia resurget

829

et ipsi nihil horum intellexerunt et erat verbum istud absconditum ab eis et non intellegebant quae dicebantur

830

factum est autem cum adpropinquaret Hiericho caecus quidam sedebat secus viam mendicans

831

et cum audiret turbam praetereuntem interrogabat quid hoc esset

832

dixerunt autem ei quod Iesus Nazarenus transiret

833

et clamavit dicens Iesu Fili David miserere mei

834

et qui praeibant increpabant eum ut taceret ipse vero multo magis clamabat Fili David miserere mei

835

stans autem Iesus iussit illum adduci ad se et cum adpropinquasset interrogavit illum

836

dicens quid tibi vis faciam at ille dixit Domine ut videam

837

et Iesus dixit illi respice fides tua te salvum fecit

838

et confestim vidit et sequebatur illum magnificans Deum et omnis plebs ut vidit dedit laudem Deo

Caput 19

839

et ingressus perambulabat Hiericho

840

et ecce vir nomine Zaccheus et hic erat princeps publicanorum et ipse dives

841

et quaerebat videre Iesum quis esset et non poterat prae turba quia statura pusillus erat

842

et praecurrens ascendit in arborem sycomorum ut videret illum quia inde erat transiturus

843

et cum venisset ad locum suspiciens Iesus vidit illum et dixit ad eum Zacchee festinans descende quia hodie in domo tua oportet me manere

844

et festinans descendit et excepit illum gaudens

845

et cum viderent omnes murmurabant dicentes quod ad hominem peccatorem devertisset

846

stans autem Zaccheus dixit ad Dominum ecce dimidium bonorum meorum Domine do pauperibus et si quid aliquem defraudavi reddo quadruplum

847

ait Iesus ad eum quia hodie salus domui huic facta est eo quod et ipse filius sit Abrahae

848

venit enim Filius hominis quaerere et salvum facere quod perierat

849

haec illis audientibus adiciens dixit parabolam eo quod esset prope Hierusalem et quia existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur

850

dixit ergo homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam accipere sibi regnum et reverti

851

vocatis autem decem servis suis dedit illis decem mnas et ait ad illos negotiamini dum venio

852

cives autem eius oderant illum et miserunt legationem post illum dicentes nolumus hunc regnare super nos

853

et factum est ut rediret accepto regno et iussit vocari servos quibus dedit pecuniam ut sciret quantum quisque negotiatus esset

854

venit autem primus dicens domine mna tua decem mnas adquisivit

855

et ait illi euge bone serve quia in modico fidelis fuisti eris potestatem habens supra decem civitates

856

et alter venit dicens domine mna tua fecit quinque mnas

857

et huic ait et tu esto supra quinque civitates

858

et alter venit dicens domine ecce mna tua quam habui repositam in sudario

859

timui enim te quia homo austeris es tollis quod non posuisti et metis quod non seminasti

860

dicit ei de ore tuo te iudico serve nequam sciebas quod ego austeris homo sum tollens quod non posui et metens quod non seminavi

861

et quare non dedisti pecuniam meam ad mensam et ego veniens cum usuris utique exegissem illud

862

et adstantibus dixit auferte ab illo mnam et date illi qui decem mnas habet

863

et dixerunt ei domine habet decem mnas

864

dico autem vobis quia omni habenti dabitur ab eo autem qui non habet et quod habet auferetur ab eo

865

verumtamen inimicos meos illos qui noluerunt me regnare super se adducite huc et interficite ante me

866

et his dictis praecedebat ascendens in Hierosolyma

867

et factum est cum adpropinquasset ad Bethfage et Bethania ad montem qui vocatur Oliveti misit duos discipulos suos

868

dicens ite in castellum quod contra est in quod introeuntes invenietis pullum asinae alligatum cui nemo umquam hominum sedit solvite illum et adducite

869

et si quis vos interrogaverit quare solvitis sic dicetis ei quia Dominus operam eius desiderat

870

abierunt autem qui missi erant et invenerunt sicut dixit illis stantem pullum

871

solventibus autem illis pullum dixerunt domini eius ad illos quid solvitis pullum

872

at illi dixerunt quia Dominus eum necessarium habet

873

et duxerunt illum ad Iesum et iactantes vestimenta sua supra pullum inposuerunt Iesum

874

eunte autem illo substernebant vestimenta sua in via

875

et cum adpropinquaret iam ad descensum montis Oliveti coeperunt omnes turbae discentium gaudentes laudare Deum voce magna super omnibus quas viderant virtutibus

876

dicentes benedictus qui venit rex in nomine Domini pax in caelo et gloria in excelsis

877

et quidam Pharisaeorum de turbis dixerunt ad illum magister increpa discipulos tuos

878

quibus ipse ait dico vobis quia si hii tacuerint lapides clamabunt

879

et ut adpropinquavit videns civitatem flevit super illam dicens

880

quia si cognovisses et tu et quidem in hac die tua quae ad pacem tibi nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis

881

quia venient dies in te et circumdabunt te inimici tui vallo et circumdabunt te et coangustabunt te undique

882

ad terram prosternent te et filios qui in te sunt et non relinquent in te lapidem super lapidem eo quod non cognoveris tempus visitationis tuae

883

et ingressus in templum coepit eicere vendentes in illo et ementes

884

dicens illis scriptum est quia domus mea domus orationis est vos autem fecistis illam speluncam latronum

885

et erat docens cotidie in templo principes autem sacerdotum et scribae et principes plebis quaerebant illum perdere

886

et non inveniebant quid facerent illi omnis enim populus suspensus erat audiens illum

Caput 20

887

et factum est in una dierum docente illo populum in templo et evangelizante convenerunt principes sacerdotum et scribae cum senioribus

888

et aiunt dicentes ad illum dic nobis in qua potestate haec facis aut quis est qui dedit tibi hanc potestatem

889

respondens autem dixit ad illos interrogabo vos et ego verbum respondete mihi

890

baptismum Iohannis de caelo erat an ex hominibus

891

at illi cogitabant inter se dicentes quia si dixerimus de caelo dicet quare ergo non credidistis illi

892

si autem dixerimus ex hominibus plebs universa lapidabit nos certi sunt enim Iohannem prophetam esse

893

et responderunt se nescire unde esset

894

et Iesus ait illis neque ego dico vobis in qua potestate haec facio

895

coepit autem dicere ad plebem parabolam hanc homo plantavit vineam et locavit eam colonis et ipse peregre fuit multis temporibus

896

et in tempore misit ad cultores servum ut de fructu vineae darent illi qui caesum dimiserunt eum inanem

897

et addidit alterum servum mittere illi autem hunc quoque caedentes et adficientes contumelia dimiserunt inanem

898

et addidit tertium mittere qui et illum vulnerantes eiecerunt

899

dixit autem dominus vineae quid faciam mittam filium meum dilectum forsitan cum hunc viderint verebuntur

900

quem cum vidissent coloni cogitaverunt inter se dicentes hic est heres occidamus illum ut nostra fiat hereditas

901

et eiectum illum extra vineam occiderunt quid ergo faciet illis dominus vineae

902

veniet et perdet colonos istos et dabit vineam aliis quo audito dixerunt illi absit

903

ille autem aspiciens eos ait quid est ergo hoc quod scriptum est lapidem quem reprobaverunt aedificantes hic factus est in caput anguli

904

omnis qui ceciderit supra illum lapidem conquassabitur supra quem autem ceciderit comminuet illum

905

et quaerebant principes sacerdotum et scribae mittere in illum manus illa hora et timuerunt populum cognoverunt enim quod ad ipsos dixerit similitudinem istam

906

et observantes miserunt insidiatores qui se iustos simularent ut caperent eum in sermone et traderent illum principatui et potestati praesidis

907

et interrogaverunt illum dicentes magister scimus quia recte dicis et doces et non accipis personam sed in veritate viam Dei doces

908

licet nobis dare tributum Caesari an non

909

considerans autem dolum illorum dixit ad eos quid me temptatis

910

ostendite mihi denarium cuius habet imaginem et inscriptionem respondentes dixerunt Caesaris

911

et ait illis reddite ergo quae Caesaris sunt Caesari et quae Dei sunt Deo

912

et non potuerunt verbum eius reprehendere coram plebe et mirati in responso eius tacuerunt

913

accesserunt autem quidam Sadducaeorum qui negant esse resurrectionem et interrogaverunt eum

914

dicentes magister Moses scripsit nobis si frater alicuius mortuus fuerit habens uxorem et hic sine filiis fuerit ut accipiat eam frater eius uxorem et suscitet semen fratri suo

915

septem ergo fratres erant et primus accepit uxorem et mortuus est sine filiis

916

et sequens accepit illam et ipse mortuus est sine filio

917

et tertius accepit illam similiter et omnes septem et non reliquerunt semen et mortui sunt

918

novissima omnium mortua est et mulier

919

in resurrectione ergo cuius eorum erit uxor siquidem septem habuerunt eam uxorem

920

et ait illis Iesus filii saeculi huius nubunt et traduntur ad nuptias

921

illi autem qui digni habebuntur saeculo illo et resurrectione ex mortuis neque nubunt neque ducunt uxores

922

neque enim ultra mori poterunt aequales enim angelis sunt et filii sunt Dei cum sint filii resurrectionis

923

quia vero resurgant mortui et Moses ostendit secus rubum sicut dicit Dominum Deum Abraham et Deum Isaac et Deum Iacob

924

Deus autem non est mortuorum sed vivorum omnes enim vivunt ei

925

respondentes autem quidam scribarum dixerunt magister bene dixisti

926

et amplius non audebant eum quicquam interrogare

927

dixit autem ad illos quomodo dicunt Christum Filium David esse

928

et ipse David dicit in libro Psalmorum dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis

929

donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum

930

David ergo Dominum illum vocat et quomodo filius eius est

931

audiente autem omni populo dixit discipulis suis

932

adtendite a scribis qui volunt ambulare in stolis et amant salutationes in foro et primas cathedras in synagogis et primos discubitus in conviviis

933

qui devorant domos viduarum simulantes longam orationem hii accipient damnationem maiorem

Caput 21

934

respiciens autem vidit eos qui mittebant munera sua in gazofilacium divites

935

vidit autem et quandam viduam pauperculam mittentem aera minuta duo

936

et dixit vere dico vobis quia vidua haec pauper plus quam omnes misit

937

nam omnes hii ex abundanti sibi miserunt in munera Dei haec autem ex eo quod deest illi omnem victum suum quem habuit misit

938

et quibusdam dicentibus de templo quod lapidibus bonis et donis ornatum esset dixit

939

haec quae videtis venient dies in quibus non relinquetur lapis super lapidem qui non destruatur

940

interrogaverunt autem illum dicentes praeceptor quando haec erunt et quod signum cum fieri incipient

941

qui dixit videte ne seducamini multi enim venient in nomine meo dicentes quia ego sum et tempus adpropinquavit nolite ergo ire post illos

942

cum autem audieritis proelia et seditiones nolite terreri oportet primum haec fieri sed non statim finis

943

tunc dicebat illis surget gens contra gentem et regnum adversus regnum

944

terraemotus magni erunt per loca et pestilentiae et fames terroresque de caelo et signa magna erunt

945

sed ante haec omnia inicient vobis manus suas et persequentur tradentes in synagogas et custodias trahentes ad reges et praesides propter nomen meum

946

continget autem vobis in testimonium

947

ponite ergo in cordibus vestris non praemeditari quemadmodum respondeatis

948

ego enim dabo vobis os et sapientiam cui non poterunt resistere et contradicere omnes adversarii vestri

949

trademini autem a parentibus et fratribus et cognatis et amicis et morte adficient ex vobis

950

et eritis odio omnibus propter nomen meum

951

et capillus de capite vestro non peribit

952

in patientia vestra possidebitis animas vestras

953

cum autem videritis circumdari ab exercitu Hierusalem tunc scitote quia adpropinquavit desolatio eius

954

tunc qui in Iudaea sunt fugiant in montes et qui in medio eius discedant et qui in regionibus non intrent in eam

955

quia dies ultionis hii sunt ut impleantur omnia quae scripta sunt

956

vae autem praegnatibus et nutrientibus in illis diebus erit enim pressura magna supra terram et ira populo huic

957

et cadent in ore gladii et captivi ducentur in omnes gentes et Hierusalem calcabitur a gentibus donec impleantur tempora nationum

958

et erunt signa in sole et luna et stellis et in terris pressura gentium prae confusione sonitus maris et fluctuum

959

arescentibus hominibus prae timore et expectatione quae supervenient universo orbi nam virtutes caelorum movebuntur

960

et tunc videbunt Filium hominis venientem in nube cum potestate magna et maiestate

961

his autem fieri incipientibus respicite et levate capita vestra quoniam adpropinquat redemptio vestra

962

et dixit illis similitudinem videte ficulneam et omnes arbores

963

cum producunt iam ex se fructum scitis quoniam prope est aestas

964

ita et vos cum videritis haec fieri scitote quoniam prope est regnum Dei

965

amen dico vobis quia non praeteribit generatio haec donec omnia fiant

966

caelum et terra transibunt verba autem mea non transient

967

adtendite autem vobis ne forte graventur corda vestra in crapula et ebrietate et curis huius vitae et superveniat in vos repentina dies illa

968

tamquam laqueus enim superveniet in omnes qui sedent super faciem omnis terrae

969

vigilate itaque omni tempore orantes ut digni habeamini fugere ista omnia quae futura sunt et stare ante Filium hominis

970

erat autem diebus docens in templo noctibus vero exiens morabatur in monte qui vocatur Oliveti

971

et omnis populus manicabat ad eum in templo audire eum

Caput 22

972

adpropinquabat autem dies festus azymorum qui dicitur pascha

973

et quaerebant principes sacerdotum et scribae quomodo eum interficerent timebant vero plebem

974

intravit autem Satanas in Iudam qui cognominatur Scarioth unum de duodecim

975

et abiit et locutus est cum principibus sacerdotum et magistratibus quemadmodum illum traderet eis

976

et gavisi sunt et pacti sunt pecuniam illi dare

977

et spopondit et quaerebat oportunitatem ut traderet illum sine turbis

978

venit autem dies azymorum in qua necesse erat occidi pascha

979

et misit Petrum et Iohannem dicens euntes parate nobis pascha ut manducemus

980

at illi dixerunt ubi vis paremus

981

et dixit ad eos ecce introeuntibus vobis in civitatem occurret vobis homo amphoram aquae portans sequimini eum in domum in qua intrat

982

et dicetis patri familias domus dicit tibi magister ubi est diversorium ubi pascha cum discipulis meis manducem

983

et ipse vobis ostendet cenaculum magnum stratum et ibi parate

984

euntes autem invenerunt sicut dixit illis et paraverunt pascha

985

et cum facta esset hora discubuit et duodecim apostoli cum eo

986

et ait illis desiderio desideravi hoc pascha manducare vobiscum antequam patiar

987

dico enim vobis quia ex hoc non manducabo illud donec impleatur in regno Dei

988

et accepto calice gratias egit et dixit accipite et dividite inter vos

989

dico enim vobis quod non bibam de generatione vitis donec regnum Dei veniat

990

et accepto pane gratias egit et fregit et dedit eis dicens hoc est corpus meum quod pro vobis datur hoc facite in meam commemorationem

991

similiter et calicem postquam cenavit dicens hic est calix novum testamentum in sanguine meo quod pro vobis funditur

992

verumtamen ecce manus tradentis me mecum est in mensa

993

et quidem Filius hominis secundum quod definitum est vadit verumtamen vae illi homini per quem traditur

994

et ipsi coeperunt quaerere inter se quis esset ex eis qui hoc facturus esset

995

facta est autem et contentio inter eos quis eorum videretur esse maior

996

dixit autem eis reges gentium dominantur eorum et qui potestatem habent super eos benefici vocantur

997

vos autem non sic sed qui maior est in vobis fiat sicut iunior et qui praecessor est sicut ministrator

998

nam quis maior est qui recumbit an qui ministrat nonne qui recumbit ego autem in medio vestrum sum sicut qui ministrat

999

vos autem estis qui permansistis mecum in temptationibus meis

1000

et ego dispono vobis sicut disposuit mihi Pater meus regnum

1001

ut edatis et bibatis super mensam meam in regno et sedeatis super thronos iudicantes duodecim tribus Israhel

1002

ait autem Dominus Simon Simon ecce Satanas expetivit vos ut cribraret sicut triticum

1003

ego autem rogavi pro te ut non deficiat fides tua et tu aliquando conversus confirma fratres tuos

1004

qui dixit ei Domine tecum paratus sum et in carcerem et in mortem ire

1005

et ille dixit dico tibi Petre non cantabit hodie gallus donec ter abneges nosse me

1006

et dixit eis quando misi vos sine sacculo et pera et calciamentis numquid aliquid defuit vobis at illi dixerunt nihil

1007

dixit ergo eis sed nunc qui habet sacculum tollat similiter et peram et qui non habet vendat tunicam suam et emat gladium

1008

dico enim vobis quoniam adhuc hoc quod scriptum est oportet impleri in me et quod cum iniustis deputatus est etenim ea quae sunt de me finem habent

1009

at illi dixerunt Domine ecce gladii duo hic at ille dixit eis satis est

1010

et egressus ibat secundum consuetudinem in montem Olivarum secuti sunt autem illum et discipuli

1011

et cum pervenisset ad locum dixit illis orate ne intretis in temptationem

1012

et ipse avulsus est ab eis quantum iactus est lapidis et positis genibus orabat

1013

dicens Pater si vis transfer calicem istum a me verumtamen non mea voluntas sed tua fiat

1014

apparuit autem illi angelus de caelo confortans eum et factus in agonia prolixius orabat

1015

et factus est sudor eius sicut guttae sanguinis decurrentis in terram

1016

et cum surrexisset ab oratione et venisset ad discipulos suos invenit eos dormientes prae tristitia

1017

et ait illis quid dormitis surgite orate ne intretis in temptationem

1018

adhuc eo loquente ecce turba et qui vocabatur Iudas unus de duodecim antecedebat eos et adpropinquavit Iesu ut oscularetur eum

1019

Iesus autem dixit ei Iuda osculo Filium hominis tradis

1020

videntes autem hii qui circa ipsum erant quod futurum erat dixerunt ei Domine si percutimus in gladio

1021

et percussit unus ex illis servum principis sacerdotum et amputavit auriculam eius dextram

1022

respondens autem Iesus ait sinite usque huc et cum tetigisset auriculam eius sanavit eum

1023

dixit autem Iesus ad eos qui venerant ad se principes sacerdotum et magistratus templi et seniores quasi ad latronem existis cum gladiis et fustibus

1024

cum cotidie vobiscum fuerim in templo non extendistis manus in me sed haec est hora vestra et potestas tenebrarum

1025

conprehendentes autem eum duxerunt ad domum principis sacerdotum Petrus vero sequebatur a longe

1026

accenso autem igni in medio atrio et circumsedentibus illis erat Petrus in medio eorum

1027

quem cum vidisset ancilla quaedam sedentem ad lumen et eum fuisset intuita dixit et hic cum illo erat

1028

at ille negavit eum dicens mulier non novi illum

1029

et post pusillum alius videns eum dixit et tu de illis es Petrus vero ait o homo non sum

1030

et intervallo facto quasi horae unius alius quidam adfirmabat dicens vere et hic cum illo erat nam et Galilaeus est

1031

et ait Petrus homo nescio quod dicis et continuo adhuc illo loquente cantavit gallus

1032

et conversus Dominus respexit Petrum et recordatus est Petrus verbi Domini sicut dixit quia priusquam gallus cantet ter me negabis

1033

et egressus foras Petrus flevit amare

1034

et viri qui tenebant illum inludebant ei caedentes

1035

et velaverunt eum et percutiebant faciem eius et interrogabant eum dicentes prophetiza quis est qui te percussit

1036

et alia multa blasphemantes dicebant in eum

1037

et ut factus est dies convenerunt seniores plebis et principes sacerdotum et scribae et duxerunt illum in concilium suum dicentes si tu es Christus dic nobis

1038

et ait illis si vobis dixero non creditis mihi

1039

si autem et interrogavero non respondebitis mihi neque dimittetis

1040

ex hoc autem erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei

1041

dixerunt autem omnes tu ergo es Filius Dei qui ait vos dicitis quia ego sum

1042

at illi dixerunt quid adhuc desideramus testimonium ipsi enim audivimus de ore eius

Caput 23

1043

et surgens omnis multitudo eorum duxerunt illum ad Pilatum

1044

coeperunt autem accusare illum dicentes hunc invenimus subvertentem gentem nostram et prohibentem tributa dari Caesari et dicentem se Christum regem esse

1045

Pilatus autem interrogavit eum dicens tu es rex Iudaeorum at ille respondens ait tu dicis

1046

ait autem Pilatus ad principes sacerdotum et turbas nihil invenio causae in hoc homine

1047

at illi invalescebant dicentes commovet populum docens per universam Iudaeam et incipiens a Galilaea usque huc

1048

Pilatus autem audiens Galilaeam interrogavit si homo Galilaeus esset

1049

et ut cognovit quod de Herodis potestate esset remisit eum ad Herodem qui et ipse Hierosolymis erat illis diebus

1050

Herodes autem viso Iesu gavisus est valde erat enim cupiens ex multo tempore videre eum eo quod audiret multa de illo et sperabat signum aliquod videre ab eo fieri

1051

interrogabat autem illum multis sermonibus at ipse nihil illi respondebat

1052

stabant etiam principes sacerdotum et scribae constanter accusantes eum

1053

sprevit autem illum Herodes cum exercitu suo et inlusit indutum veste alba et remisit ad Pilatum

1054

et facti sunt amici Herodes et Pilatus in ipsa die nam antea inimici erant ad invicem

1055

Pilatus autem convocatis principibus sacerdotum et magistratibus et plebe

1056

dixit ad illos obtulistis mihi hunc hominem quasi avertentem populum et ecce ego coram vobis interrogans nullam causam inveni in homine isto ex his in quibus eum accusatis

1057

sed neque Herodes nam remisi vos ad illum et ecce nihil dignum morte actum est ei

1058

emendatum ergo illum dimittam

1059

necesse autem habebat dimittere eis per diem festum unum

1060

exclamavit autem simul universa turba dicens tolle hunc et dimitte nobis Barabban

1061

qui erat propter seditionem quandam factam in civitate et homicidium missus in carcerem

1062

iterum autem Pilatus locutus est ad illos volens dimittere Iesum

1063

at illi succlamabant dicentes crucifige crucifige illum

1064

ille autem tertio dixit ad illos quid enim mali fecit iste nullam causam mortis invenio in eo corripiam ergo illum et dimittam

1065

at illi instabant vocibus magnis postulantes ut crucifigeretur et invalescebant voces eorum

1066

et Pilatus adiudicavit fieri petitionem eorum

1067

dimisit autem illis eum qui propter homicidium et seditionem missus fuerat in carcerem quem petebant Iesum vero tradidit voluntati eorum

1068

et cum ducerent eum adprehenderunt Simonem quendam Cyrenensem venientem de villa et inposuerunt illi crucem portare post Iesum

1069

sequebatur autem illum multa turba populi et mulierum quae plangebant et lamentabant eum

1070

conversus autem ad illas Iesus dixit filiae Hierusalem nolite flere super me sed super vos ipsas flete et super filios vestros

1071

quoniam ecce venient dies in quibus dicent beatae steriles et ventres qui non genuerunt et ubera quae non lactaverunt

1072

tunc incipient dicere montibus cadite super nos et collibus operite nos

1073

quia si in viridi ligno haec faciunt in arido quid fiet

1074

ducebantur autem et alii duo nequam cum eo ut interficerentur

1075

et postquam venerunt in locum qui vocatur Calvariae ibi crucifixerunt eum et latrones unum a dextris et alterum a sinistris

1076

Iesus autem dicebat Pater dimitte illis non enim sciunt quid faciunt dividentes vero vestimenta eius miserunt sortes

1077

et stabat populus expectans et deridebant illum principes cum eis dicentes alios salvos fecit se salvum faciat si hic est Christus Dei electus

1078

inludebant autem ei et milites accedentes et acetum offerentes illi

1079

dicentes si tu es rex Iudaeorum salvum te fac

1080

erat autem et superscriptio inscripta super illum litteris graecis et latinis et hebraicis hic est rex Iudaeorum

1081

unus autem de his qui pendebant latronibus blasphemabat eum dicens si tu es Christus salvum fac temet ipsum et nos

1082

respondens autem alter increpabat illum dicens neque tu times Deum quod in eadem damnatione es

1083

et nos quidem iuste nam digna factis recipimus hic vero nihil mali gessit

1084

et dicebat ad Iesum Domine memento mei cum veneris in regnum tuum

1085

et dixit illi Iesus amen dico tibi hodie mecum eris in paradiso

1086

erat autem fere hora sexta et tenebrae factae sunt in universa terra usque in nonam horam

1087

et obscuratus est sol et velum templi scissum est medium

1088

et clamans voce magna Iesus ait Pater in manus tuas commendo spiritum meum et haec dicens exspiravit

1089

videns autem centurio quod factum fuerat glorificavit Deum dicens vere hic homo iustus erat

1090

et omnis turba eorum qui simul aderant ad spectaculum istud et videbant quae fiebant percutientes pectora sua revertebantur

1091

stabant autem omnes noti eius a longe et mulieres quae secutae erant eum a Galilaea haec videntes

1092

et ecce vir nomine Ioseph qui erat decurio vir bonus et iustus

1093

hic non consenserat consilio et actibus eorum ab Arimathia civitate Iudaeae qui expectabat et ipse regnum Dei

1094

hic accessit ad Pilatum et petiit corpus Iesu

1095

et depositum involvit sindone et posuit eum in monumento exciso in quo nondum quisquam positus fuerat

1096

et dies erat parasceves et sabbatum inlucescebat

1097

subsecutae autem mulieres quae cum ipso venerant de Galilaea viderunt monumentum et quemadmodum positum erat corpus eius

1098

et revertentes paraverunt aromata et unguenta et sabbato quidem siluerunt secundum mandatum

Caput 24

1099

una autem sabbati valde diluculo venerunt ad monumentum portantes quae paraverant aromata

1100

et invenerunt lapidem revolutum a monumento

1101

et ingressae non invenerunt corpus Domini Iesu

1102

et factum est dum mente consternatae essent de isto ecce duo viri steterunt secus illas in veste fulgenti

1103

cum timerent autem et declinarent vultum in terram dixerunt ad illas quid quaeritis viventem cum mortuis

1104

non est hic sed surrexit recordamini qualiter locutus est vobis cum adhuc in Galilaea esset

1105

dicens quia oportet Filium hominis tradi in manus hominum peccatorum et crucifigi et die tertia resurgere

1106

et recordatae sunt verborum eius

1107

et regressae a monumento nuntiaverunt haec omnia illis undecim et ceteris omnibus

1108

erat autem Maria Magdalene et Iohanna et Maria Iacobi et ceterae quae cum eis erant quae dicebant ad apostolos haec

1109

et visa sunt ante illos sicut deliramentum verba ista et non credebant illis

1110

Petrus autem surgens cucurrit ad monumentum et procumbens videt linteamina sola posita et abiit secum mirans quod factum fuerat

1111

et ecce duo ex illis ibant ipsa die in castellum quod erat in spatio stadiorum sexaginta ab Hierusalem nomine Emmaus

1112

et ipsi loquebantur ad invicem de his omnibus quae acciderant

1113

et factum est dum fabularentur et secum quaererent et ipse Iesus adpropinquans ibat cum illis

1114

oculi autem illorum tenebantur ne eum agnoscerent

1115

et ait ad illos qui sunt hii sermones quos confertis ad invicem ambulantes et estis tristes

1116

et respondens unus cui nomen Cleopas dixit ei tu solus peregrinus es in Hierusalem et non cognovisti quae facta sunt in illa his diebus

1117

quibus ille dixit quae et dixerunt de Iesu Nazareno qui fuit vir propheta potens in opere et sermone coram Deo et omni populo

1118

et quomodo eum tradiderunt summi sacerdotum et principes nostri in damnationem mortis et crucifixerunt eum

1119

nos autem sperabamus quia ipse esset redempturus Israhel et nunc super haec omnia tertia dies hodie quod haec facta sunt

1120

sed et mulieres quaedam ex nostris terruerunt nos quae ante lucem fuerunt ad monumentum

1121

et non invento corpore eius venerunt dicentes se etiam visionem angelorum vidisse qui dicunt eum vivere

1122

et abierunt quidam ex nostris ad monumentum et ita invenerunt sicut mulieres dixerunt ipsum vero non viderunt

1123

et ipse dixit ad eos o stulti et tardi corde ad credendum in omnibus quae locuti sunt prophetae

1124

nonne haec oportuit pati Christum et ita intrare in gloriam suam

1125

et incipiens a Mose et omnibus prophetis interpretabatur illis in omnibus scripturis quae de ipso erant

1126

et adpropinquaverunt castello quo ibant et ipse se finxit longius ire

1127

et coegerunt illum dicentes mane nobiscum quoniam advesperascit et inclinata est iam dies et intravit cum illis

1128

et factum est dum recumberet cum illis accepit panem et benedixit ac fregit et porrigebat illis

1129

et aperti sunt oculi eorum et cognoverunt eum et ipse evanuit ex oculis eorum

1130

et dixerunt ad invicem nonne cor nostrum ardens erat in nobis dum loqueretur in via et aperiret nobis scripturas

1131

et surgentes eadem hora regressi sunt in Hierusalem et invenerunt congregatos undecim et eos qui cum ipsis erant

1132

dicentes quod surrexit Dominus vere et apparuit Simoni

1133

et ipsi narrabant quae gesta erant in via et quomodo cognoverunt eum in fractione panis

1134

dum haec autem loquuntur Iesus stetit in medio eorum et dicit eis pax vobis ego sum nolite timere

1135

conturbati vero et conterriti existimabant se spiritum videre

1136

et dixit eis quid turbati estis et cogitationes ascendunt in corda vestra

1137

videte manus meas et pedes quia ipse ego sum palpate et videte quia spiritus carnem et ossa non habet sicut me videtis habere

1138

et cum hoc dixisset ostendit eis manus et pedes

1139

adhuc autem illis non credentibus et mirantibus prae gaudio dixit habetis hic aliquid quod manducetur

1140

at illi obtulerunt ei partem piscis assi et favum mellis

1141

et cum manducasset coram eis sumens reliquias dedit eis

1142

et dixit ad eos haec sunt verba quae locutus sum ad vos cum adhuc essem vobiscum quoniam necesse est impleri omnia quae scripta sunt in lege Mosi et prophetis et psalmis de me

1143

tunc aperuit illis sensum ut intellegerent scripturas

1144

et dixit eis quoniam sic scriptum est et sic oportebat Christum pati et resurgere a mortuis die tertia

1145

et praedicari in nomine eius paenitentiam et remissionem peccatorum in omnes gentes incipientibus ab Hierosolyma

1146

vos autem estis testes horum

1147

et ego mitto promissum Patris mei in vos vos autem sedete in civitate quoadusque induamini virtutem ex alto

1148

eduxit autem eos foras in Bethaniam et elevatis manibus suis benedixit eis

1149

et factum est dum benediceret illis recessit ab eis et ferebatur in caelum

1150

et ipsi adorantes regressi sunt in Hierusalem cum gaudio magno

1151

et erant semper in templo laudantes et benedicentes Deum amen

PrevBack to TopNext