[Beatus vir qui non abiit in consilio impiorum, et in via peccatorum non stetit, et in cathedra pestilenti non sedit ;

sed in lege Domini voluntas ejus, et in lege ejus meditabitur die ac nocte.

Et erit tamquam lignum quod plantatum est secus decursus aquarum, quod fructum suum dabit in tempore suo: et folium ejus non defluet; et omnia qucumque faciet prosperabuntur.

Non sic impii, non sic; sed tamquam pulvis quem projicit ventus a facie terr.

Ideo non resurgent impii in judicio, neque peccatores in concilio justorum :

quoniam novit Dominus viam justorum, et iter impiorum peribit.]

[Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania ?

Astiterunt reges terr, et principes convenerunt in unumadversus Dominum, et adversus christum ejus.

Dirumpamus vincula eorum, et projiciamus a nobis jugum ipsorum.

Qui habitat in clis irridebit eos, et Dominus subsannabit eos.

Tunc loquetur ad eos in ira sua, et in furore suo conturbabit eos.

Ego autem constitutus sum rex ab eosuper Sion, montem sanctum ejus, prdicans prceptum ejus.

Dominus dixit ad me: Filius meus es tu; ego hodie genui te.

Postula a me, et dabo tibi gentes hreditatem tuam, et possessionem tuam terminos terr.

Reges eos in virga ferrea, et tamquam vas figuli confringes eos.

Et nunc, reges, intelligite; erudimini, qui judicatis terram.

Servite Domino in timore, et exsultate ei cum tremore.

Apprehendite disciplinam, nequando irascatur Dominus, et pereatis de via justa.

Cum exarserit in brevi ira ejus, beati omnes qui confidunt in eo.]

Psalmus David, cum fugeret a facie Absalom filii sui.

[Domine, quid multiplicati sunt qui tribulant me ? Multi insurgunt adversum me ;

multi dicunt anim me: Non est salus ipsi in Deo ejus.

Tu autem Domine, susceptor meus es, gloria mea, et exaltans caput meum.

Voce mea ad Dominum clamavi; et exaudivit me de monte sancto suo.

Ego dormivi, et soporatus sum; et exsurrexi, quia Dominus suscepit me.

Non timebo millia populi circumdantis me. Exsurge, Domine; salvum me fac, Deus meus.

Quoniam tu percussisti omnes adversantes mihi sine causa; dentes peccatorum contrivisti.

Domini est salus; et super populum tuum benedictio tua.]

In finem, in carminibus. Psalmus David.

[Cum invocarem exaudivit me Deus justiti me, in tribulatione dilatasti mihi. Miserere mei, et exaudi orationem meam.

Filii hominum, usquequo gravi corde ? ut quid diligitis vanitatem, et quritis mendacium ?

Et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum; Dominus exaudiet me cum clamavero ad eum.

Irascimini, et nolite peccare; qu dicitis in cordibus vestris, in cubilibus vestris compungimini.

Sacrificate sacrificium justiti, et sperate in Domino. Multi dicunt: Quis ostendit nobis bona ?

Signatum est super nos lumen vultus tui, Domine: dedisti ltitiam in corde meo.

A fructu frumenti, vini, et olei sui, multiplicati sunt.

In pace in idipsum dormiam, et requiescam ;

quoniam tu, Domine, singulariter in spe constituisti me.]

In finem, pro ea qu hreditatem consequitur. Psalmus David.

[Verba mea auribus percipe, Domine; intellige clamorem meum.

Intende voci orationis me, rex meus et Deus meus.

Quoniam ad te orabo, Domine: mane exaudies vocem meam.

Mane astabo tibi, et videboquoniam non Deus volens iniquitatem tu es.

Neque habitabit juxta te malignus, neque permanebunt injusti ante oculos tuos.

Odisti omnes qui operantur iniquitatem; perdes omnes qui loquuntur mendacium. Virum sanguinum et dolosum abominabitur Dominus.

Ego autem in multitudine misericordi tuintroibo in domum tuam; adorabo ad templum sanctum tuum in timore tuo.

Domine, deduc me in justitia tua: propter inimicos meos dirige in conspectu tuo viam meam.

Quoniam non est in ore eorum veritas; cor eorum vanum est.

Sepulchrum patens est guttur eorum; linguis suis dolose agebant: judica illos, Deus. Decidant a cogitationibus suis; secundum multitudinem impietatum eorum expelle eos, quoniam irritaverunt te, Domine.

Et ltentur omnes qui sperant in te; in ternum exsultabunt, et habitabis in eis. Et gloriabuntur in te omnes qui diligunt nomen tuum,

quoniam tu benedices justo. Domine, ut scuto bon voluntatis tu coronasti nos.]

In finem, in carminibus. Psalmus David. Pro octava.

[Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.

Miserere mei, Domine, quoniam infirmus sum; sana me, Domine, quoniam conturbata sunt ossa mea.

Et anima mea turbata est valde; sed tu, Domine, usquequo ?

Convertere, Domine, et eripe animam meam; salvum me fac propter misericordiam tuam.

Quoniam non est in morte qui memor sit tui; in inferno autem quis confitebitur tibi ?

Laboravi in gemitu meo; lavabo per singulas noctes lectum meum: lacrimis meis stratum meum rigabo.

Turbatus est a furore oculus meus; inveteravi inter omnes inimicos meos.

Discedite a me omnes qui operamini iniquitatem, quoniam exaudivit Dominus vocem fletus mei.

Exaudivit Dominus deprecationem meam; Dominus orationem meam suscepit.

Erubescant, et conturbentur vehementer, omnes inimici mei; convertantur, et erubescant valde velociter.]

Psalmus David, quem cantavit Domino pro verbis Chusi, filii Jemini.

[Domine Deus meus, in te speravi; salvum me fac ex omnibus persequentibus me, et libera me :

nequando rapiat ut leo animam meam, dum non est qui redimat, neque qui salvum faciat.

Domine Deus meus, si feci istud, si est iniquitas in manibus meis,

si reddidi retribuentibus mihi mala, decidam merito ab inimicis meis inanis.

Persequatur inimicus animam meam, et comprehendat; et conculcet in terra vitam meam, et gloriam meam in pulverem deducat.

Exsurge, Domine, in ira tua, et exaltare in finibus inimicorum meorum: et exsurge, Domine Deus meus, in prcepto quod mandasti,

et synagoga populorum circumdabit te: et propter hanc in altum regredere :

Dominus judicat populos. Judica me, Domine, secundum justitiam meam, et secundum innocentiam meam super me.

Consumetur nequitia peccatorum, et diriges justum, scrutans corda et renes, Deus.

Justum adjutorium meum a Domino, qui salvos facit rectos corde.

Deus judex justus, fortis, et patiens; numquid irascitur per singulos dies ?

Nisi conversi fueritis, gladium suum vibrabit; arcum suum tetendit, et paravit illum.

Et in eo paravit vasa mortis, sagittas suas ardentibus effecit.

Ecce parturiit injustitiam; concepit dolorem, et peperit iniquitatem.

Lacum aperuit, et effodit eum; et incidit in foveam quam fecit.

Convertetur dolor ejus in caput ejus, et in verticem ipsius iniquitas ejus descendet.

Confitebor Domino secundum justitiam ejus, et psallam nomini Domini altissimi.]

In finem, pro torcularibus. Psalmus David.

[Domine, Dominus noster, quam admirabile est nomen tuum in universa terra ! quoniam elevata est magnificentia tua super clos.

Ex ore infantium et lactentium perfecisti laudem propter inimicos tuos, ut destruas inimicum et ultorem.

Quoniam videbo clos tuos, opera digitorum tuorum, lunam et stellas qu tu fundasti.

Quid est homo, quod memor es ejus ? aut filius hominis, quoniam visitas eum ?

Minuisti eum paulominus ab angelis; gloria et honore coronasti eum ;

et constituisti eum super opera manuum tuarum.

Omnia subjecisti sub pedibus ejus, oves et boves universas, insuper et pecora campi,

volucres cli, et pisces marisqui perambulant semitas maris.

Domine, Dominus noster, quam admirabile est nomen tuum in universa terra !]

In finem, pro occultis filii. Psalmus David.

[Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo; narrabo omnia mirabilia tua.

Ltabor et exsultabo in te; psallam nomini tuo, Altissime.

In convertendo inimicum meum retrorsum; infirmabuntur, et peribunt a facie tua.

Quoniam fecisti judicium meum et causam meam; sedisti super thronum, qui judicas justitiam.

Increpasti gentes, et periit impius: nomen eorum delesti in ternum, et in sculum sculi.

Inimici defecerunt frame in finem, et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu ;

et Dominus in ternum permanet. Paravit in judicio thronum suum,

et ipse judicabit orbem terr in quitate: judicabit populos in justitia.

Et factus est Dominus refugium pauperi; adjutor in opportunitatibus, in tribulatione.

Et sperent in te qui noverunt nomen tuum, quoniam non dereliquisti qurentes te, Domine.

Psallite Domino qui habitat in Sion; annuntiate inter gentes studia ejus :

quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est; non est oblitus clamorem pauperum.

Miserere mei, Domine: vide humilitatem meam de inimicis meis,

qui exaltas me de portis mortis, ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis fili Sion :

exultabo in salutari tuo. Infix sunt gentes in interitu quem fecerunt; in laqueo isto quem absconderuntcomprehensus est pes eorum.

Cognoscetur Dominus judicia faciens; in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.

Convertantur peccatores in infernum, omnes gentes qu obliviscuntur Deum.

Quoniam non in finem oblivio erit pauperis; patientia pauperum non peribit in finem.

Exsurge, Domine; non confortetur homo: judicentur gentes in conspectu tuo.

Constitue, Domine, legislatorem super eos, ut sciant gentes quoniam homines sunt.

Ut quid, Domine, recessisti longe; despicis in opportunitatibus, in tribulatione ?

Dum superbit impius, incenditur pauper: comprehenduntur in consiliis quibus cogitant.

Quoniam laudatur peccator in desideriis anim su, et iniquus benedicitur.

Exacerbavit Dominum peccator: secundum multitudinem ir su, non quret.

Non est Deus in conspectu ejus; inquinat sunt vi illius in omni tempore. Auferuntur judicia tua a facie ejus; omnium inimicorum suorum dominabitur.

Dixit enim in corde suo: Non movebora generatione in generationem, sine malo.

Cujus maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo; sub lingua ejus labor et dolor.

Sedet in insidiis cum divitibus in occultis, ut interficiat innocentem.

Oculi ejus in pauperem respiciunt; insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua. Insidiatur ut rapiat pauperem; rapere pauperem dum attrahit eum.

In laqueo suo humiliabit eum; inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum.

Dixit enim in corde suo: Oblitus est Deus; avertit faciem suam, ne videat in finem.

Exsurge, Domine Deus, exaltetur manus tua; ne obliviscaris pauperum.

Propter quid irritavit impius Deum ? dixit enim in corde suo: Non requiret.

Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras, ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper; orphano tu eris adjutor.

Contere brachium peccatoris et maligni; quretur peccatum illius, et non invenietur.

Dominus regnabit in ternum, et in sculum sculi; peribitis, gentes, de terra illius.

Desiderium pauperum exaudivit Dominus; prparationem cordis eorum audivit auris tua :

judicare pupillo et humili, ut non apponat ultra magnificare se homo super terram.]

In finem. Psalmus David.

[In Domino confido; quomodo dicitis anim me: Transmigra in montem sicut passer ?

Quoniam ecce peccatores intenderunt arcum; paraverunt sagittas suas in pharetra, ut sagittent in obscuro rectos corde :

quoniam qu perfecisti destruxerunt; justus autem, quid fecit ?

Dominus in templo sancto suo; Dominus in clo sedes ejus. Oculi ejus in pauperem respiciunt; palpebr ejus interrogant filios hominum.

Dominus interrogat justum et impium; qui autem diligit iniquitatem, odit animam suam.

Pluet super peccatores laqueos; ignis et sulphur, et spiritus procellarum, pars calicis eorum.

Quoniam justus Dominus, et justitias dilexit: quitatem vidit vultus ejus.]

In finem, pro octava. Psalmus David.

[Salvum me fac, Domine, quoniam defecit sanctus, quoniam diminut sunt veritates a filiis hominum.

Vana locuti sunt unusquisque ad proximum suum; labia dolosa, in corde et corde locuti sunt.

Disperdat Dominus universa labia dolosa, et linguam magniloquam.

Qui dixerunt: Linguam nostram magnificabimus; labia nostra a nobis sunt. Quis noster dominus est ?

Propter miseriam inopum, et gemitum pauperum, nunc exsurgam, dicit Dominus. Ponam in salutari; fiducialiter agam in eo.

Eloquia Domini, eloquia casta; argentum igne examinatum, probatum terr, purgatum septuplum.

Tu, Domine, servabis nos, et custodies nos a generatione hac in ternum.

In circuitu impii ambulant: secundum altitudinem tuam multiplicasti filios hominum.]

In finem. Psalmus David. [Usquequo, Domine, oblivisceris me in finem ? usquequo avertis faciem tuam a me ?

quamdiu ponam consilia in anima mea; dolorem in corde meo per diem ?

usquequo exaltabitur inimicus meus super me ?

Respice, et exaudi me, Domine Deus meus. Illumina oculos meos, ne umquam obdormiam in morte ;

nequando dicat inimicus meus: Prvalui adversus eum. Qui tribulant me exsultabunt si motus fuero ;

ego autem in misericordia tua speravi. Exsultabit cor meum in salutari tuo. Cantabo Domino qui bona tribuit mihi; et psallam nomini Domini altissimi.]

In finem. Psalmus David. [Dixit insipiens in corde suo: Non est Deus. Corrupti sunt, et abominabiles facti sunt in studiis suis; non est qui faciat bonum, non est usque ad unum.

Dominus de clo prospexit super filios hominum, ut videat si est intelligens, aut requirens Deum.

Omnes declinaverunt, simul inutiles facti sunt. Non est qui faciat bonum, non est usque ad unum. Sepulchrum patens est guttur eorum; linguis suis dolose agebant. Venenum aspidum sub labiis eorum, quorum os maledictione et amaritudine plenum est; veloces pedes eorum ad effundendum sanguinem. Contritio et infelicitas in viis eorum, et viam pacis non cognoverunt; non est timor Dei ante oculos eorum.

Nonne cognoscent omnes qui operantur iniquitatem, qui devorant plebem meam sicut escam panis ?

Dominum non invocaverunt; illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor.

Quoniam Dominus in generatione justa est: consilium inopis confudistis, quoniam Dominus spes ejus est.

Quis dabit ex Sion salutare Isral ? Cum averterit Dominus captivitatem plebis su, exsultabit Jacob, et ltabitur Isral.]

Psalmus David. [Domine, quis habitabit in tabernaculo tuo ? aut quis requiescet in monte sancto tuo ?

Qui ingreditur sine macula, et operatur justitiam ;

qui loquitur veritatem in corde suo: qui non egit dolum in lingua sua, nec fecit proximo suo malum, et opprobrium non accepit adversus proximos suos.

Ad nihilum deductus est in conspectu ejus malignus; timentes autem Dominum glorificat. Qui jurat proximo suo, et non decipit ;

qui pecuniam suam non dedit ad usuram, et munera super innocentem non accepit: qui facit hc non movebitur in ternum.]

Tituli inscriptio, ipsi David. [Conserva me, Domine, quoniam speravi in te.

Dixi Domino: Deus meus es tu, quoniam bonorum meorum non eges.

Sanctis qui sunt in terra ejus, mirificavit omnes voluntates meas in eis.

Multiplicat sunt infirmitates eorum: postea acceleraverunt. Non congregabo conventicula eorum de sanguinibus, nec memor ero nominum eorum per labia mea.

Dominus pars hreditatis me, et calicis mei: tu es qui restitues hreditatem meam mihi.

Funes ceciderunt mihi in prclaris; etenim hreditas mea prclara est mihi.

Benedicam Dominum qui tribuit mihi intellectum; insuper et usque ad noctem increpuerunt me renes mei.

Providebam Dominum in conspectu meo semper: quoniam a dextris est mihi, ne commovear.

Propter hoc ltatum est cor meum, et exsultavit lingua mea; insuper et caro mea requiescet in spe.

Quoniam non derelinques animam meam in inferno, nec dabis sanctum tuum videre corruptionem. Notas mihi fecisti vias vit; adimplebis me ltitia cum vultu tuo: delectationes in dextera tua usque in finem.]

Oratio David. [Exaudi, Domine, justitiam meam; intende deprecationem meam. Auribus percipe orationem meam, non in labiis dolosis.

De vultu tuo judicium meum prodeat; oculi tui videant quitates.

Probasti cor meum, et visitasti nocte; igne me examinasti, et non est inventa in me iniquitas.

Ut non loquatur os meum opera hominum: propter verba labiorum tuorum, ego custodivi vias duras.

Perfice gressus meos in semitis tuis, ut non moveantur vestigia mea.

Ego clamavi, quoniam exaudisti me, Deus; inclina aurem tuam mihi, et exaudi verba mea.

Mirifica misericordias tuas, qui salvos facis sperantes in te.

A resistentibus dexter tu custodi meut pupillam oculi. Sub umbra alarum tuarum protege me

a facie impiorum qui me afflixerunt. Inimici mei animam meam circumdederunt ;

adipem suum concluserunt: os eorum locutum est superbiam.

Projicientes me nunc circumdederunt me; oculos suos statuerunt declinare in terram.

Susceperunt me sicut leo paratus ad prdam, et sicut catulus leonis habitans in abditis.

Exsurge, Domine: prveni eum, et supplanta eum: eripe animam meam ab impio; frameam tuam

ab inimicis manus tu. Domine, a paucis de terra divide eos in vita eorum; de absconditis tuis adimpletus est venter eorum. Saturati sunt filiis, et dimiserunt reliquias suas parvulis suis.

Ego autem in justitia apparebo conspectui tuo; satiabor cum apparuerit gloria tua.]

In finem. Puero Domini David, qui locutus est Domino verba cantici hujus, in die qua eripuit eum Dominus de manu omnium inimicorum ejus, et de manu Saul, et dixit:

[Diligam te, Domine, fortitudo mea.

Dominus firmamentum meum, et refugium meum, et liberator meus. Deus meus adjutor meus, et sperabo in eum; protector meus, et cornu salutis me, et susceptor meus.

Laudans invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero.

Circumdederunt me dolores mortis, et torrentes iniquitatis conturbaverunt me.

Dolores inferni circumdederunt me; proccupaverunt me laquei mortis.

In tribulatione mea invocavi Dominum, et ad Deum meum clamavi: et exaudivit de templo sancto suo vocem meam; et clamor meus in conspectu ejus introivit in aures ejus.

Commota est, et contremuit terra; fundamenta montium conturbata sunt, et commota sunt: quoniam iratus est eis.

Ascendit fumus in ira ejus, et ignis a facie ejus exarsit; carbones succensi sunt ab eo.

Inclinavit clos, et descendit, et caligo sub pedibus ejus.

Et ascendit super cherubim, et volavit; volavit super pennas ventorum.

Et posuit tenebras latibulum suum; in circuitu ejus tabernaculum ejus, tenebrosa aqua in nubibus aris.

Pr fulgore in conspectu ejus nubes transierunt; grando et carbones ignis.

Et intonuit de clo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam: grando et carbones ignis.

Et misit sagittas suas, et dissipavit eos; fulgura multiplicavit, et conturbavit eos.

Et apparuerunt fontes aquarum, et revelata sunt fundamenta orbis terrarum, ab increpatione tua, Domine, ab inspiratione spiritus ir tu.

Misit de summo, et accepit me; et assumpsit me de aquis multis.

Eripuit me de inimicis meis fortissimis, et ab his qui oderunt me. Quoniam confortati sunt super me ;

prvenerunt me in die afflictionis me: et factus est Dominus protector meus.

Et eduxit me in latitudinem; salvum me fecit, quoniam voluit me,

et retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam, et secundum puritatem manuum mearum retribuet mihi :

quia custodivi vias Domini, nec impie gessi a Deo meo ;

quoniam omnia judicia ejus in conspectu meo, et justitias ejus non repuli a me.

Et ero immaculatus cum eo; et observabo me ab iniquitate mea.

Et retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam, et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum ejus.

Cum sancto sanctus eris, et cum viro innocente innocens eris,

et cum electo electus eris, et cum perverso perverteris.

Quoniam tu populum humilem salvum facies, et oculos superborum humiliabis.

Quoniam tu illuminas lucernam meam, Domine; Deus meus, illumina tenebras meas.

Quoniam in te eripiar a tentatione; et in Deo meo transgrediar murum.

Deus meus, impolluta via ejus; eloquia Domini igne examinata: protector est omnium sperantium in se.

Quoniam quis deus prter Dominum ? aut quis deus prter Deum nostrum ?

Deus qui prcinxit me virtute, et posuit immaculatam viam meam ;

qui perfecit pedes meos tamquam cervorum, et super excelsa statuens me ;

qui docet manus meas ad prlium. Et posuisti, ut arcum reum, brachia mea,

et dedisti mihi protectionem salutis tu: et dextera tua suscepit me, et disciplina tua correxit me in finem, et disciplina tua ipsa me docebit.

Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmata vestigia mea.

Persequar inimicos meos, et comprehendam illos; et non convertar donec deficiant.

Confringam illos, nec poterunt stare; cadent subtus pedes meos.

Et prcinxisti me virtute ad bellum, et supplantasti insurgentes in me subtus me.

Et inimicos meos dedisti mihi dorsum, et odientes me disperdidisti.

Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret; ad Dominum, nec exaudivit eos.

Et comminuam eos ut pulverem ante faciem venti; ut lutum platearum delebo eos.

Eripies me de contradictionibus populi; constitues me in caput gentium.

Populus quem non cognovi servivit mihi; in auditu auris obedivit mihi.

Filii alieni mentiti sunt mihi, filii alieni inveterati sunt, et claudicaverunt a semitis suis.

Vivit Dominus, et benedictus Deus meus, et exaltetur Deus salutis me.

Deus qui das vindictas mihi, et subdis populos sub me; liberator meus de inimicis meis iracundis.

Et ab insurgentibus in me exaltabis me; a viro iniquo eripies me.

Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine, et nomini tuo psalmum dicam ;

magnificans salutes regis ejus, et faciens misericordiam christo suo David, et semini ejus usque in sculum.]

In finem. Psalmus David.

[Cli enarrant gloriam Dei, et opera manuum ejus annuntiat firmamentum.

Dies diei eructat verbum, et nox nocti indicat scientiam.

Non sunt loquel, neque sermones, quorum non audiantur voces eorum.

In omnem terram exivit sonus eorum, et in fines orbis terr verba eorum.

In sole posuit tabernaculum suum; et ipse tamquam sponsus procedens de thalamo suo. Exsultavit ut gigas ad currendam viam ;

a summo clo egressio ejus. Et occursus ejus usque ad summum ejus; nec est qui se abscondat a calore ejus.

Lex Domini immaculata, convertens animas; testimonium Domini fidele, sapientiam prstans parvulis.

Justiti Domini rect, ltificantes corda; prceptum Domini lucidum, illuminans oculos.

Timor Domini sanctus, permanens in sculum sculi; judicia Domini vera, justificata in semetipsa,

desiderabilia super aurum et lapidem pretiosum multum, et dulciora super mel et favum.

Etenim servus tuus custodit ea; in custodiendis illis retributio multa.

Delicta quis intelligit ? ab occultis meis munda me ;

et ab alienis parce servo tuo. Si mei non fuerint dominati, tunc immaculatus ero, et emundabor a delicto maximo.

Et erunt ut complaceant eloquia oris mei, et meditatio cordis mei in conspectu tuo semper. Domine, adjutor meus, et redemptor meus.]

In finem. Psalmus David.

[Exaudiat te Dominus in die tribulationis; protegat te nomen Dei Jacob.

Mittat tibi auxilium de sancto, et de Sion tueatur te.

Memor sit omnis sacrificii tui, et holocaustum tuum pingue fiat.

Tribuat tibi secundum cor tuum, et omne consilium tuum confirmet.

Ltabimur in salutari tuo; et in nomine Dei nostri magnificabimur.

Impleat Dominus omnes petitiones tuas; nunc cognovi quoniam salvum fecit Dominus christum suum. Exaudiet illum de clo sancto suo, in potentatibus salus dexter ejus.

Hi in curribus, et hi in equis; nos autem in nomine Domini Dei nostri invocabimus.

Ipsi obligati sunt, et ceciderunt; nos autem surreximus, et erecti sumus.

Domine, salvum fac regem, et exaudi nos in die qua invocaverimus te.]

In finem. Psalmus David.

[Domine, in virtute tua ltabitur rex, et super salutare tuum exsultabit vehementer.

Desiderium cordis ejus tribuisti ei, et voluntate labiorum ejus non fraudasti eum.

Quoniam prvenisti eum in benedictionibus dulcedinis; posuisti in capite ejus coronam de lapide pretioso.

Vitam petiit a te, et tribuisti ei longitudinem dierum, in sculum, et in sculum sculi.

Magna est gloria ejus in salutari tuo; gloriam et magnum decorem impones super eum.

Quoniam dabis eum in benedictionem in sculum sculi; ltificabis eum in gaudio cum vultu tuo.

Quoniam rex sperat in Domino, et in misericordia Altissimi non commovebitur.

Inveniatur manus tua omnibus inimicis tuis; dextera tua inveniat omnes qui te oderunt.

Pones eos ut clibanum ignis in tempore vultus tui: Dominus in ira sua conturbabit eos, et devorabit eos ignis.

Fructum eorum de terra perdes, et semen eorum a filiis hominum,

quoniam declinaverunt in te mala; cogitaverunt consilia qu non potuerunt stabilire.

Quoniam pones eos dorsum; in reliquiis tuis prparabis vultum eorum.

Exaltare, Domine, in virtute tua; cantabimus et psallemus virtutes tuas.]

In finem, pro susceptione matutina. Psalmus David.

[Deus, Deus meus, respice in me: quare me dereliquisti ? longe a salute mea verba delictorum meorum.

Deus meus, clamabo per diem, et non exaudies; et nocte, et non ad insipientiam mihi.

Tu autem in sancto habitas, laus Isral.

In te speraverunt patres nostri; speraverunt, et liberasti eos.

Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt; in te speraverunt, et non sunt confusi.

Ego autem sum vermis, et non homo; opprobrium hominum, et abjectio plebis.

Omnes videntes me deriserunt me; locuti sunt labiis, et moverunt caput.

Speravit in Domino, eripiat eum: salvum faciat eum, quoniam vult eum.

Quoniam tu es qui extraxisti me de ventre, spes mea ab uberibus matris me.

In te projectus sum ex utero; de ventre matris me Deus meus es tu :

ne discesseris a me, quoniam tribulatio proxima est, quoniam non est qui adjuvet.

Circumdederunt me vituli multi; tauri pingues obsederunt me.

Aperuerunt super me os suum, sicut leo rapiens et rugiens.

Sicut aqua effusus sum, et dispersa sunt omnia ossa mea: factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.

Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhsit faucibus meis: et in pulverem mortis deduxisti me.

Quoniam circumdederunt me canes multi; concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos ;

dinumeraverunt omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me.

Diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.

Tu autem, Domine, ne elongaveris auxilium tuum a me; ad defensionem meam conspice.

Erue a framea, Deus, animam meam, et de manu canis unicam meam.

Salva me ex ore leonis, et a cornibus unicornium humilitatem meam.

Narrabo nomen tuum fratribus meis; in medio ecclesi laudabo te.

Qui timetis Dominum, laudate eum; universum semen Jacob, glorificate eum.

Timeat eum omne semen Isral, quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis, nec avertit faciem suam a me: et cum clamarem ad eum, exaudivit me.

Apud te laus mea in ecclesia magna; vota mea reddam in conspectu timentium eum.

Edent pauperes, et saturabuntur, et laudabunt Dominum qui requirunt eum: vivent corda eorum in sculum sculi.

Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terr; et adorabunt in conspectu ejus univers famili gentium :

quoniam Domini est regnum, et ipse dominabitur gentium.

Manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terr; in conspectu ejus cadent omnes qui descendunt in terram.

Et anima mea illi vivet; et semen meum serviet ipsi.

Annuntiabitur Domino generatio ventura; et annuntiabunt cli justitiam ejuspopulo qui nascetur, quem fecit Dominus.]

Psalmus David. [Dominus regit me, et nihil mihi deerit :

in loco pascu, ibi me collocavit. Super aquam refectionis educavit me ;

animam meam convertit. Deduxit me super semitas justitipropter nomen suum.

Nam etsi ambulavero in medio umbr mortis, non timebo mala, quoniam tu mecum es. Virga tua, et baculus tuus, ipsa me consolata sunt.

Parasti in conspectu meo mensamadversus eos qui tribulant me; impinguasti in oleo caput meum: et calix meus inebrians, quam prclarus est !

Et misericordia tua subsequetur meomnibus diebus vit me; et ut inhabitem in domo Dominiin longitudinem dierum.]

Prima sabbati. Psalmus David. [Domini est terra, et plenitudo ejus; orbis terrarum, et universi qui habitant in eo.

Quia ipse super maria fundavit eum, et super flumina prparavit eum.

Quis ascendet in montem Domini ? aut quis stabit in loco sancto ejus ?

Innocens manibus et mundo corde, qui non accepit in vano animam suam, nec juravit in dolo proximo suo :

hic accipiet benedictionem a Domino, et misericordiam a Deo salutari suo.

Hc est generatio qurentium eum, qurentium faciem Dei Jacob.

Attollite portas, principes, vestras, et elevamini, port ternales, et introibit rex glori.

Quis est iste rex glori ? Dominus fortis et potens, Dominus potens in prlio.

Attollite portas, principes, vestras, et elevamini, port ternales, et introibit rex glori.

Quis est iste rex glori ? Dominus virtutum ipse est rex glori.]

In finem. Psalmus David. [Ad te, Domine, levavi animam meam :

Deus meus, in te confido; non erubescam.

Neque irrideant me inimici mei: etenim universi qui sustinent te, non confundentur.

Confundantur omnes iniqua agentes supervacue. Vias tuas, Domine, demonstra mihi, et semitas tuas edoce me.

Dirige me in veritate tua, et doce me, quia tu es Deus salvator meus, et te sustinui tota die.

Reminiscere miserationum tuarum, Domine, et misericordiarum tuarum qu a sculo sunt.

Delicta juventutis me, et ignorantias meas, ne memineris. Secundum misericordiam tuam memento mei tu, propter bonitatem tuam, Domine.

Dulcis et rectus Dominus; propter hoc legem dabit delinquentibus in via.

Diriget mansuetos in judicio; docebit mites vias suas.

Univers vi Domini, misericordia et veritas, requirentibus testamentum ejus et testimonia ejus.

Propter nomen tuum, Domine, propitiaberis peccato meo; multum est enim.

Quis est homo qui timet Dominum ? legem statuit ei in via quam elegit.

Anima ejus in bonis demorabitur, et semen ejus hreditabit terram.

Firmamentum est Dominus timentibus eum; et testamentum ipsius ut manifestetur illis.

Oculi mei semper ad Dominum, quoniam ipse evellet de laqueo pedes meos.

Respice in me, et miserere mei, quia unicus et pauper sum ego.

Tribulationes cordis mei multiplicat sunt: de necessitatibus meis erue me.

Vide humilitatem meam et laborem meum, et dimitte universa delicta mea.

Respice inimicos meos, quoniam multiplicati sunt, et odio iniquo oderunt me.

Custodi animam meam, et erue me: non erubescam, quoniam speravi in te.

Innocentes et recti adhserunt mihi, quia sustinui te.

Libera, Deus, Isralex omnibus tribulationibus suis.]

In finem. Psalmus David. [Judica me, Domine, quoniam ego in innocentia mea ingressus sum, et in Domino sperans non infirmabor.

Proba me, Domine, et tenta me; ure renes meos et cor meum.

Quoniam misericordia tua ante oculos meos est, et complacui in veritate tua.

Non sedi cum concilio vanitatis, et cum iniqua gerentibus non introibo.

Odivi ecclesiam malignantium, et cum impiis non sedebo.

Lavabo inter innocentes manus meas, et circumdabo altare tuum, Domine :

ut audiam vocem laudis, et enarrem universa mirabilia tua.

Domine, dilexi decorem domus tu, et locum habitationis glori tu.

Ne perdas cum impiis, Deus, animam meam, et cum viris sanguinum vitam meam :

in quorum manibus iniquitates sunt; dextera eorum repleta est muneribus.

Ego autem in innocentia mea ingressus sum; redime me, et miserere mei.

Pes meus stetit in directo; in ecclesiis benedicam te, Domine.]

Psalmus David, priusquam liniretur. [Dominus illuminatio mea et salus mea: quem timebo ? Dominus protector vit me: a quo trepidabo ?

Dum appropiant super me nocentes ut edant carnes meas, qui tribulant me inimici mei, ipsi infirmati sunt et ceciderunt.

Si consistant adversum me castra, non timebit cor meum; si exsurgat adversum me prlium, in hoc ego sperabo.

Unam petii a Domino, hanc requiram, ut inhabitem in domo Domini omnibus diebus vit me; ut videam voluptatem Domini, et visitem templum ejus.

Quoniam abscondit me in tabernaculo suo; in die malorum protexit me in abscondito tabernaculi sui.

In petra exaltavit me, et nunc exaltavit caput meum super inimicos meos. Circuivi, et immolavi in tabernaculo ejus hostiam vociferationis; cantabo, et psalmum dicam Domino.

Exaudi, Domine, vocem meam, qua clamavi ad te; miserere mei, et exaudi me.

Tibi dixit cor meum: Exquisivit te facies mea; faciem tuam, Domine, requiram.

Ne avertas faciem tuam a me; ne declines in ira a servo tuo. Adjutor meus esto; ne derelinquas me, neque despicias me, Deus salutaris meus.

Quoniam pater meus et mater mea dereliquerunt me; Dominus autem assumpsit me.

Legem pone mihi, Domine, in via tua, et dirige me in semitam rectam, propter inimicos meos.

Ne tradideris me in animas tribulantium me, quoniam insurrexerunt in me testes iniqui, et mentita est iniquitas sibi.

Credo videre bona Domini in terra viventium.

Expecta Dominum, viriliter age: et confortetur cor tuum, et sustine Dominum.]

Psalmus ipsi David. [Ad te, Domine, clamabo; Deus meus, ne sileas a me: nequando taceas a me, et assimilabor descendentibus in lacum.

Exaudi, Domine, vocem deprecationis me dum oro ad te; dum extollo manus meas ad templum sanctum tuum.

Ne simul trahas me cum peccatoribus, et cum operantibus iniquitatem ne perdas me; qui loquuntur pacem cum proximo suo, mala autem in cordibus eorum.

Da illis secundum opera eorum, et secundum nequitiam adinventionum ipsorum. Secundum opera manuum eorum tribue illis; redde retributionem eorum ipsis.

Quoniam non intellexerunt opera Domini, et in opera manuum ejus destrues illos, et non dificabis eos.

Benedictus Dominus, quoniam exaudivit vocem deprecationis me.

Dominus adjutor meus et protector meus; in ipso speravit cor meum, et adjutus sum: et refloruit caro mea, et ex voluntate mea confitebor ei.

Dominus fortitudo plebis su, et protector salvationum christi sui est.

Salvum fac populum tuum, Domine, et benedic hreditati tu; et rege eos, et extolle illos usque in ternum.]

Psalmus David, in consummatione tabernaculi. [Afferte Domino, filii Dei, afferte Domino filios arietum.

Afferte Domino gloriam et honorem; afferte Domino gloriam nomini ejus; adorate Dominum in atrio sancto ejus.

Vox Domini super aquas; Deus majestatis intonuit: Dominus super aquas multas.

Vox Domini in virtute; vox Domini in magnificentia.

Vox Domini confringentis cedros, et confringet Dominus cedros Libani :

et comminuet eas, tamquam vitulum Libani, et dilectus quemadmodum filius unicornium.

Vox Domini intercidentis flammam ignis ;

vox Domini concutientis desertum: et commovebit Dominus desertum Cades.

Vox Domini prparantis cervos: et revelabit condensa, et in templo ejus omnes dicent gloriam.

Dominus diluvium inhabitare facit, et sedebit Dominus rex in ternum.

Dominus virtutem populo suo dabit; Dominus benedicet populo suo in pace.]

Psalmus cantici, in dedicatione domus David.

[Exaltabo te, Domine, quoniam suscepisti me, nec delectasti inimicos meos super me.

Domine Deus meus, clamavi ad te, et sanasti me.

Domine, eduxisti ab inferno animam meam; salvasti me a descendentibus in lacum.

Psallite Domino, sancti ejus; et confitemini memori sanctitatis ejus.

Quoniam ira in indignatione ejus, et vita in voluntate ejus: ad vesperum demorabitur fletus, et ad matutinum ltitia.

Ego autem dixi in abundantia mea: Non movebor in ternum.

Domine, in voluntate tua prstitisti decori meo virtutem; avertisti faciem tuam a me, et factus sum conturbatus.

Ad te, Domine, clamabo, et ad Deum meum deprecabor.

Qu utilitas in sanguine meo, dum descendo in corruptionem ? numquid confitebitur tibi pulvis, aut annuntiabit veritatem tuam ?

Audivit Dominus, et misertus est mei; Dominus factus est adjutor meus.

Convertisti planctum meum in gaudium mihi; conscidisti saccum meum, et circumdedisti me ltitia :

ut cantet tibi gloria mea, et non compungar. Domine Deus meus, in ternum confitebor tibi.]

In finem. Psalmus David, pro extasi.

[In te, Domine, speravi; non confundar in ternum: in justitia tua libera me.

Inclina ad me aurem tuam; accelera ut eruas me. Esto mihi in Deum protectorem, et in domum refugii, ut salvum me facias :

quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu; et propter nomen tuum deduces me et enutries me.

Educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi, quoniam tu es protector meus.

In manus tuas commendo spiritum meum; redemisti me, Domine Deus veritatis.

Odisti observantes vanitates supervacue; ego autem in Domino speravi.

Exsultabo, et ltabor in misericordia tua, quoniam respexisti humilitatem meam; salvasti de necessitatibus animam meam.

Nec conclusisti me in manibus inimici: statuisti in loco spatioso pedes meos.

Miserere mei, Domine, quoniam tribulor; conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus.

Quoniam defecit in dolore vita mea, et anni mei in gemitibus. Infirmata est in paupertate virtus mea, et ossa mea conturbata sunt.

Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium, et vicinis meis valde, et timor notis meis; qui videbant me foras fugerunt a me.

Oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde; factus sum tamquam vas perditum :

quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu. In eo dum convenirent simul adversum me, accipere animam meam consiliati sunt.

Ego autem in te speravi, Domine; dixi: Deus meus es tu ;

in manibus tuis sortes me: eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me.

Illustra faciem tuam super servum tuum; salvum me fac in misericordia tua.

Domine, non confundar, quoniam invocavi te. Erubescant impii, et deducantur in infernum ;

muta fiant labia dolosa, qu loquuntur adversus justum iniquitatem, in superbia, et in abusione.

Quam magna multitudo dulcedinis tu, Domine, quam abscondisti timentibus te; perfecisti eis qui sperant in te in conspectu filiorum hominum !

Abscondes eos in abscondito faciei tu a conturbatione hominum; proteges eos in tabernaculo tuo, a contradictione linguarum.

Benedictus Dominus, quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita.

Ego autem dixi in excessu mentis me: Projectus sum a facie oculorum tuorum: ideo exaudisti vocem orationis me, dum clamarem ad te.

Diligite Dominum, omnes sancti ejus, quoniam veritatem requiret Dominus, et retribuet abundanter facientibus superbiam.

Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes qui speratis in Domino.]

Ipsi David intellectus. [Beati quorum remiss sunt iniquitates, et quorum tecta sunt peccata.

Beatus vir cui non imputavit Dominus peccatum, nec est in spiritu ejus dolus.

Quoniam tacui, inveteraverunt ossa mea, dum clamarem tota die.

Quoniam die ac nocte gravata est super me manus tua, conversus sum in rumna mea, dum configitur spina.

Delictum meum cognitum tibi feci, et injustitiam meam non abscondi. Dixi: Confitebor adversum me injustitiam meam Domino; et tu remisisti impietatem peccati mei.

Pro hac orabit ad te omnis sanctusin tempore opportuno. Verumtamen in diluvio aquarum multarum, ad eum non approximabunt.

Tu es refugium meum a tribulatione qu circumdedit me; exsultatio mea, erue me a circumdantibus me.

Intellectum tibi dabo, et instruam te in via hac qua gradieris; firmabo super te oculos meos.

Nolite fieri sicut equus et mulus, quibus non est intellectus. In camo et freno maxillas eorum constringe, qui non approximant ad te.

Multa flagella peccatoris; sperantem autem in Domino misericordia circumdabit.

Ltamini in Domino, et exsultate, justi; et gloriamini, omnes recti corde.]

Psalmus David. [Exsultate, justi, in Domino; rectos decet collaudatio.

Confitemini Domino in cithara; in psalterio decem chordarum psallite illi.

Cantate ei canticum novum; bene psallite ei in vociferatione.

Quia rectum est verbum Domini, et omnia opera ejus in fide.

Diligit misericordiam et judicium; misericordia Domini plena est terra.

Verbo Domini cli firmati sunt, et spiritu oris ejus omnis virtus eorum.

Congregans sicut in utre aquas maris; ponens in thesauris abyssos.

Timeat Dominum omnis terra; ab eo autem commoveantur omnes inhabitantes orbem.

Quoniam ipse dixit, et facta sunt; ipse mandavit et creata sunt.

Dominus dissipat consilia gentium; reprobat autem cogitationes populorum, et reprobat consilia principum.

Consilium autem Domini in ternum manet; cogitationes cordis ejus in generatione et generationem.

Beata gens cujus est Dominus Deus ejus; populus quem elegit in hreditatem sibi.

De clo respexit Dominus; vidit omnes filios hominum.

De prparato habitaculo suorespexit super omnes qui habitant terram :

qui finxit sigillatim corda eorum; qui intelligit omnia opera eorum.

Non salvatur rex per multam virtutem, et gigas non salvabitur in multitudine virtutis su.

Fallax equus ad salutem; in abundantia autem virtutis su non salvabitur.

Ecce oculi Domini super metuentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus :

ut eruat a morte animas eorum, et alat eos in fame.

Anima nostra sustinet Dominum, quoniam adjutor et protector noster est.

Quia in eo ltabitur cor nostrum, et in nomine sancto ejus speravimus.

Fiat misericordia tua, Domine, super nos, quemadmodum speravimus in te.]

David, cum immutavit vultum suum coram Achimelech, et dimisit eum, et abiit.

[Benedicam Dominum in omni tempore; semper laus ejus in ore meo.

In Domino laudabitur anima mea: audiant mansueti, et ltentur.

Magnificate Dominum mecum, et exaltemus nomen ejus in idipsum.

Exquisivi Dominum, et exaudivit me; et ex omnibus tribulationibus meis eripuit me.

Accedite ad eum, et illuminamini; et facies vestr non confundentur.

Iste pauper clamavit, et Dominus exaudivit eum, et de omnibus tribulationibus ejus salvavit eum.

Immittet angelus Domini in circuitu timentium eum, et eripiet eos.

Gustate et videte quoniam suavis est Dominus; beatus vir qui sperat in eo.

Timete Dominum, omnes sancti ejus, quoniam non est inopia timentibus eum.

Divites eguerunt, et esurierunt; inquirentes autem Dominum non minuentur omni bono.

Venite, filii; audite me: timorem Domini docebo vos.

Quis est homo qui vult vitam; diligit dies videre bonos ?

Prohibe linguam tuam a malo, et labia tua ne loquantur dolum.

Diverte a malo, et fac bonum; inquire pacem, et persequere eam.

Oculi Domini super justos, et aures ejus in preces eorum.

Vultus autem Domini super facientes mala, ut perdat de terra memoriam eorum.

Clamaverunt justi, et Dominus exaudivit eos; et ex omnibus tribulationibus eorum liberavit eos.

Juxta est Dominus iis qui tribulato sunt corde, et humiles spiritu salvabit.

Mult tribulationes justorum; et de omnibus his liberabit eos Dominus.

Custodit Dominus omnia ossa eorum: unum ex his non conteretur.

Mors peccatorum pessima; et qui oderunt justum delinquent.

Redimet Dominus animas servorum suorum, et non delinquent omnes qui sperant in eo.]

Ipsi David. [Judica, Domine, nocentes me; expugna impugnantes me.

Apprehende arma et scutum, et exsurge in adjutorium mihi.

Effunde frameam, et conclude adversus eos qui persequuntur me; dic anim me: Salus tua ego sum.

Confundantur et revereantur qurentes animam meam; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala.

Fiant tamquam pulvis ante faciem venti, et angelus Domini coarctans eos.

Fiat via illorum tenebr et lubricum, et angelus Domini persequens eos.

Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui; supervacue exprobraverunt animam meam.

Veniat illi laqueus quem ignorat, et captio quam abscondit apprehendat eum, et in laqueum cadat in ipsum.

Anima autem mea exsultabit in Domino, et delectabitur super salutari suo.

Omnia ossa mea dicent: Domine, quis similis tibi ? eripiens inopem de manu fortiorum ejus; egenum et pauperem a diripientibus eum.

Surgentes testes iniqui, qu ignorabam interrogabant me.

Retribuebant mihi mala pro bonis, sterilitatem anim me.

Ego autem, cum mihi molesti essent, induebar cilicio; humiliabam in jejunio animam meam, et oratio mea in sinu meo convertetur.

Quasi proximum et quasi fratrem nostrum sic complacebam; quasi lugens et contristatus sic humiliabar.

Et adversum me ltati sunt, et convenerunt; congregata sunt super me flagella, et ignoravi.

Dissipati sunt, nec compuncti; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione; frenduerunt super me dentibus suis.

Domine, quando respicies ? Restitue animam meam a malignitate eorum; a leonibus unicam meam.

Confitebor tibi in ecclesia magna; in populo gravi laudabo te.

Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique, qui oderunt me gratis, et annuunt oculis.

Quoniam mihi quidem pacifice loquebantur; et in iracundia terr loquentes, dolos cogitabant.

Et dilataverunt super me os suum; dixerunt: Euge, euge ! viderunt oculi nostri.

Vidisti, Domine: ne sileas; Domine, ne discedas a me.

Exsurge et intende judicio meo, Deus meus; et Dominus meus, in causam meam.

Judica me secundum justitiam tuam, Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi.

Non dicant in cordibus suis: Euge, euge, anim nostr; nec dicant: Devoravimus eum.

Erubescant et revereantur simul qui gratulantur malis meis; induantur confusione et reverentia qui magna loquuntur super me.

Exsultent et ltentur qui volunt justitiam meam; et dicant semper: Magnificetur Dominus, qui volunt pacem servi ejus.

Et lingua mea meditabitur justitiam tuam; tota die laudem tuam.]

In finem. Servo Domini ipsi David.

[Dixit injustus ut delinquat in semetipso: non est timor Dei ante oculos ejus.

Quoniam dolose egit in conspectu ejus, ut inveniatur iniquitas ejus ad odium.

Verba oris ejus iniquitas, et dolus; noluit intelligere ut bene ageret.

Iniquitatem meditatus est in cubili suo; astitit omni vi non bon: malitiam autem non odivit.

Domine, in clo misericordia tua, et veritas tua usque ad nubes.

Justitia tua sicut montes Dei; judicia tua abyssus multa. Homines et jumenta salvabis, Domine,

quemadmodum multiplicasti misericordiam tuam, Deus. Filii autem hominum in tegmine alarum tuarum sperabunt.

Inebriabuntur ab ubertate domus tu, et torrente voluptatis tu potabis eos :

quoniam apud te est fons vit, et in lumine tuo videbimus lumen.

Prtende misericordiam tuam scientibus te, et justitiam tuam his qui recto sunt corde.

Non veniat mihi pes superbi, et manus peccatoris non moveat me.

Ibi ceciderunt qui operantur iniquitatem; expulsi sunt, nec potuerunt stare.]

Psalmus ipsi David. [Noli mulari in malignantibus, neque zelaveris facientes iniquitatem :

quoniam tamquam fnum velociter arescent, et quemadmodum olera herbarum cito decident.

Spera in Domino, et fac bonitatem; et inhabita terram, et pasceris in divitiis ejus.

Delectare in Domino, et dabit tibi petitiones cordis tui.

Revela Domino viam tuam, et spera in eo, et ipse faciet.

Et educet quasi lumen justitiam tuam, et judicium tuum tamquam meridiem.

Subditus esto Domino, et ora eum. Noli mulari in eo qui prosperatur in via sua; in homine faciente injustitias.

Desine ab ira, et derelinque furorem; noli mulari ut maligneris.

Quoniam qui malignantur exterminabuntur; sustinentes autem Dominum, ipsi hreditabunt terram.

Et adhuc pusillum, et non erit peccator; et qures locum ejus, et non invenies.

Mansueti autem hreditabunt terram, et delectabuntur in multitudine pacis.

Observabit peccator justum, et stridebit super eum dentibus suis.

Dominus autem irridebit eum, quoniam prospicit quod veniet dies ejus.

Gladium evaginaverunt peccatores; intenderunt arcum suum: ut dejiciant pauperem et inopem, ut trucident rectos corde.

Gladius eorum intret in corda ipsorum, et arcus eorum confringatur.

Melius est modicum justo, super divitias peccatorum multas :

quoniam brachia peccatorum conterentur: confirmat autem justos Dominus.

Novit Dominus dies immaculatorum, et hreditas eorum in ternum erit.

Non confundentur in tempore malo, et in diebus famis saturabuntur :

quia peccatores peribunt. Inimici vero Domini mox ut honorificati fuerint et exaltati, deficientes quemadmodum fumus deficient.

Mutuabitur peccator, et non solvet; justus autem miseretur et tribuet :

quia benedicentes ei hreditabunt terram; maledicentes autem ei disperibunt.

Apud Dominum gressus hominis dirigentur, et viam ejus volet.

Cum ceciderit, non collidetur, quia Dominus supponit manum suam.

Junior fui, etenim senui; et non vidi justum derelictum, nec semen ejus qurens panem.

Tota die miseretur et commodat; et semen illius in benedictione erit.

Declina a malo, et fac bonum, et inhabita in sculum sculi :

quia Dominus amat judicium, et non derelinquet sanctos suos: in ternum conservabuntur. Injusti punientur, et semen impiorum peribit.

Justi autem hreditabunt terram, et inhabitabunt in sculum sculi super eam.

Os justi meditabitur sapientiam, et lingua ejus loquetur judicium.

Lex Dei ejus in corde ipsius, et non supplantabuntur gressus ejus.

Considerat peccator justum, et qurit mortificare eum.

Dominus autem non derelinquet eum in manibus ejus, nec damnabit eum cum judicabitur illi.

Exspecta Dominum, et custodi viam ejus, et exaltabit te ut hreditate capias terram: cum perierint peccatores, videbis.

Vidi impium superexaltatum, et elevatum sicut cedros Libani :

et transivi, et ecce non erat; et qusivi eum, et non est inventus locus ejus.

Custodi innocentiam, et vide quitatem, quoniam sunt reliqui homini pacifico.

Injusti autem disperibunt simul; reliqui impiorum interibunt.

Salus autem justorum a Domino; et protector eorum in tempore tribulationis.

Et adjuvabit eos Dominus, et liberabit eos; et eruet eos a peccatoribus, et salvabit eos, quia speraverunt in eo.]

Psalmus David, in rememorationem de sabbato.

[Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me :

quoniam sagitt tu infix sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.

Non est sanitas in carne mea, a facie ir tu; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum :

quoniam iniquitates me supergress sunt caput meum, et sicut onus grave gravat sunt super me.

Putruerunt et corrupt sunt cicatrices me, a facie insipienti me.

Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.

Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea.

Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.

Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.

Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.

Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui qurebant animam meam.

Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.

Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.

Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.

Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.

Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.

Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.

Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.

Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.

Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.

Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.

Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis me.]

In finem, ipsi Idithun. Canticum David.

[Dixi: Custodiam vias meas: ut non delinquam in lingua mea. Posui ori meo custodiam, cum consisteret peccator adversum me.

Obmutui, et humiliatus sum, et silui a bonis; et dolor meus renovatus est.

Concaluit cor meum intra me; et in meditatione mea exardescet ignis.

Locutus sum in lingua mea: Notum fac mihi, Domine, finem meum, et numerum dierum meorum quis est, ut sciam quid desit mihi.

Ecce mensurabiles posuisti dies meos, et substantia mea tamquam nihilum ante te. Verumtamen universa vanitas, omnis homo vivens.

Verumtamen in imagine pertransit homo; sed et frustra conturbatur: thesaurizat, et ignorat cui congregabit ea.

Et nunc qu est exspectatio mea: nonne Dominus ? et substantia mea apud te est.

Ab omnibus iniquitatibus meis erue me: opprobrium insipienti dedisti me.

Obmutui, et non aperui os meum, quoniam tu fecisti ;

amove a me plagas tuas.

A fortitudine manus tu ego defeci in increpationibus: propter iniquitatem corripuisti hominem. Et tabescere fecisti sicut araneam animam ejus: verumtamen vane conturbatur omnis homo.

Exaudi orationem meam, Domine, et deprecationem meam; auribus percipe lacrimas meas. Ne sileas, quoniam advena ego sum apud te, et peregrinus sicut omnes patres mei.

Remitte mihi, ut refrigererpriusquam abeam et amplius non ero.]

In finem. Psalmus ipsi David.

[Exspectans exspectavi Dominum, et intendit mihi.

Et exaudivit preces meas, et eduxit me de lacu miseri et de luto fcis. Et statuit super petram pedes meos, et direxit gressus meos.

Et immisit in os meum canticum novum, carmen Deo nostro. Videbunt multi, et timebunt, et sperabunt in Domino.

Beatus vir cujus est nomen Domini spes ejus, et non respexit in vanitates et insanias falsas.

Multa fecisti tu, Domine Deus meus, mirabilia tua; et cogitationibus tuis non est qui similis sit tibi. Annuntiavi et locutus sum: multiplicati sunt super numerum.

Sacrificium et oblationem noluisti; aures autem perfecisti mihi. Holocaustum et pro peccato non postulasti ;

tunc dixi: Ecce venio. In capite libri scriptum est de me,

ut facerem voluntatem tuam. Deus meus, volui, et legem tuam in medio cordis mei.

Annuntiavi justitiam tuam in ecclesia magna; ecce labia mea non prohibebo: Domine, tu scisti.

Justitiam tuam non abscondi in corde meo; veritatem tuam et salutare tuum dixi; non abscondi misericordiam tuam et veritatem tuam a concilio multo.

Tu autem, Domine, ne longe facias miserationes tuas a me; misericordia tua et veritas tua semper susceperunt me.

Quoniam circumdederunt me mala quorum non est numerus; comprehenderunt me iniquitates me, et non potui ut viderem. Multiplicat sunt super capillos capitis mei, et cor meum dereliquit me.

Complaceat tibi, Domine, ut eruas me; Domine, ad adjuvandum me respice.

Confundantur et revereantur simul, qui qurunt animam meam ut auferant eam; convertantur retrorsum et revereantur, qui volunt mihi mala.

Ferant confestim confusionem suam, qui dicunt mihi: Euge, euge !

Exsultent et ltentur super te omnes qurentes te; et dicant semper: Magnificetur Dominus, qui diligunt salutare tuum.

Ego autem mendicus sum et pauper; Dominus sollicitus est mei. Adjutor meus et protector meus tu es; Deus meus, ne tardaveris.]

In finem. Psalmus ipsi David.

[Beatus qui intelligit super egenum et pauperem: in die mala liberabit eum Dominus.

Dominus conservet eum, et vivificet eum, et beatum faciat eum in terra, et non tradat eum in animam inimicorum ejus.

Dominus opem ferat illi super lectum doloris ejus; universum stratum ejus versasti in infirmitate ejus.

Ego dixi: Domine, miserere mei; sana animam meam, quia peccavi tibi.

Inimici mei dixerunt mala mihi: Quando morietur, et peribit nomen ejus ?

Et si ingrediebatur ut videret, vana loquebatur; cor ejus congregavit iniquitatem sibi. Egrediebatur foras et loquebatur.

In idipsum adversum me susurrabant omnes inimici mei; adversum me cogitabant mala mihi.

Verbum iniquum constituerunt adversum me: Numquid qui dormit non adjiciet ut resurgat ?

Etenim homo pacis me in quo speravi, qui edebat panes meos, magnificavit super me supplantationem.

Tu autem, Domine, miserere mei, et resuscita me; et retribuam eis.

In hoc cognovi quoniam voluisti me, quoniam non gaudebit inimicus meus super me.

Me autem propter innocentiam suscepisti; et confirmasti me in conspectu tuo in ternum.

Benedictus Dominus Deus Israla sculo et usque in sculum. Fiat, fiat.]

In finem. Intellectus filiis Core.

[Quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum, ita desiderat anima mea ad te, Deus.

Sitivit anima mea ad Deum fortem, vivum; quando veniam, et apparebo ante faciem Dei ?

Fuerunt mihi lacrim me panes die ac nocte, dum dicitur mihi quotidie: Ubi est Deus tuus ?

Hc recordatus sum, et effudi in me animam meam, quoniam transibo in locum tabernaculi admirabilis, usque ad donum Dei, in voce exsultationis et confessionis, sonus epulantis.

Quare tristis es, anima mea ? et quare conturbas me ? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei,

et Deus meus. Ad meipsum anima mea conturbata est: propterea memor ero tui de terra Jordanis et Hermoniim a monte modico.

Abyssus abyssum invocat, in voce cataractarum tuarum; omnia excelsa tua, et fluctus tui super me transierunt.

In die mandavit Dominus misericordiam suam, et nocte canticum ejus; apud me oratio Deo vit me.

Dicam Deo: Susceptor meus es; quare oblitus es mei ? et quare contristatus incedo, dum affligit me inimicus ?

Dum confringuntur ossa mea, exprobraverunt mihi qui tribulant me inimici mei, dum dicunt mihi per singulos dies: Ubi est Deus tuus ?

Quare tristis es, anima mea ? et quare conturbas me ? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei, et Deus meus.]

Psalmus David. [Judica me, Deus, et discerne causam meam de gente non sancta: ab homine iniquo et doloso erue me.

Quia tu es, Deus, fortitudo mea: quare me repulisti ? et quare tristis incedo, dum affligit me inimicus ?

Emitte lucem tuam et veritatem tuam: ipsa me deduxerunt, et adduxeruntin montem sanctum tuum, et in tabernacula tua.

Et introibo ad altare Dei, ad Deum qui ltificat juventutem meam. Confitebor tibi in cithara, Deus, Deus meus.

Quare tristis es, anima mea ? et quare conturbas me ? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei, et Deus meus.]

In finem. Filiis Core ad intellectum.

[Deus, auribus nostris audivimus, patres nostri annuntiaverunt nobis, opus quod operatus es in diebus eorum, et in diebus antiquis.

Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos; afflixisti populos, et expulisti eos.

Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos: sed dextera tua et brachium tuum, et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis.

Tu es ipse rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Jacob.

In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.

Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me :

salvasti enim nos de affligentibus nos, et odientes nos confudisti.

In Deo laudabimur tota die, et in nomine tuo confitebimur in sculum.

Nunc autem repulisti et confudisti nos, et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris.

Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros, et qui oderunt nos diripiebant sibi.

Dedisti nos tamquam oves escarum, et in gentibus dispersisti nos.

Vendidisti populum tuum sine pretio, et non fuit multitudo in commutationibus eorum.

Posuisti nos opprobrium vicinis nostris; subsannationem et derisum his qui sunt in circuitu nostro.

Posuisti nos in similitudinem gentibus; commotionem capitis in populis.

Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei me cooperuit me :

a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et persequentis.

Hc omnia venerunt super nos; nec obliti sumus te, et inique non egimus in testamento tuo.

Et non recessit retro cor nostrum; et declinasti semitas nostras a via tua :

quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis.

Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum,

nonne Deus requiret ista ? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die; stimati sumus sicut oves occisionis.

Exsurge; quare obdormis, Domine ? exsurge, et ne repellas in finem.

Quare faciem tuam avertis ? oblivisceris inopi nostr et tribulationis nostr ?

Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra; conglutinatus est in terra venter noster.

Exsurge, Domine, adjuva nos, et redime nos propter nomen tuum.]

In finem, pro iis qui commutabuntur. Filiis Core, ad intellectum. Canticum pro dilecto.

[Eructavit cor meum verbum bonum: dico ego opera mea regi. Lingua mea calamus scribvelociter scribentis.

Speciosus forma pr filiis hominum, diffusa est gratia in labiis tuis: propterea benedixit te Deus in ternum.

Accingere gladio tuo super femur tuum, potentissime.

Specie tua et pulchritudine tuaintende, prospere procede, et regna, propter veritatem, et mansuetudinem, et justitiam; et deducet te mirabiliter dextera tua.

Sagitt tu acut: populi sub te cadent, in corda inimicorum regis.

Sedes tua, Deus, in sculum sculi; virga directionis virga regni tui.

Dilexisti justitiam, et odisti iniquitatem; propterea unxit te Deus, Deus tuus, oleo ltiti, pr consortibus tuis.

Myrrha, et gutta, et casia a vestimentis tuis, a domibus eburneis; ex quibus delectaverunt te

fili regum in honore tuo. Astitit regina a dextris tuisin vestitu deaurato, circumdata varietate.

Audi, filia, et vide, et inclina aurem tuam; et obliviscere populum tuum, et domum patris tui.

Et concupiscet rex decorem tuum, quoniam ipse est Dominus Deus tuus, et adorabunt eum.

Et fili Tyri in muneribus vultum tuum deprecabuntur; omnes divites plebis.

Omnis gloria ejus fili regis ab intus, in fimbriis aureis,

circumamicta varietatibus. Adducentur regi virgines post eam; proxim ejus afferentur tibi.

Afferentur in ltitia et exsultatione; adducentur in templum regis.

Pro patribus tuis nati sunt tibi filii; constitues eos principes super omnem terram.

Memores erunt nominis tui in omni generatione et generationem: propterea populi confitebuntur tibi in ternum, et in sculum sculi.]

In finem, filiis Core, pro arcanis. Psalmus.

[Deus noster refugium et virtus; adjutor in tribulationibus qu invenerunt nos nimis.

Propterea non timebimus dum turbabitur terra, et transferentur montes in cor maris.

Sonuerunt, et turbat sunt aqu eorum; conturbati sunt montes in fortitudine ejus.

Fluminis impetus ltificat civitatem Dei: sanctificavit tabernaculum suum Altissimus.

Deus in medio ejus, non commovebitur; adjuvabit eam Deus mane diluculo.

Conturbat sunt gentes, et inclinata sunt regna: dedit vocem suam, mota est terra.

Dominus virtutum nobiscum; susceptor noster Deus Jacob.

Venite, et videte opera Domini, qu posuit prodigia super terram,

auferens bella usque ad finem terr. Arcum conteret, et confringet arma, et scuta comburet igni.

Vacate, et videte quoniam ego sum Deus; exaltabor in gentibus, et exaltabor in terra.

Dominus virtutum nobiscum; susceptor noster Deus Jacob.]

In finem, pro filiis Core. Psalmus.

[Omnes gentes, plaudite manibus; jubilate Deo in voce exsultationis :

quoniam Dominus excelsus, terribilis, rex magnus super omnem terram.

Subjecit populos nobis, et gentes sub pedibus nostris.

Elegit nobis hreditatem suam; speciem Jacob quam dilexit.

Ascendit Deus in jubilo, et Dominus in voce tub.

Psallite Deo nostro, psallite; psallite regi nostro, psallite :

quoniam rex omnis terr Deus, psallite sapienter.

Regnabit Deus super gentes; Deus sedet super sedem sanctam suam.

Principes populorum congregati sunt cum Deo Abraham, quoniam dii fortes terr vehementer elevati sunt.]

Psalmus cantici. Filiis Core, secunda sabbati.

[Magnus Dominus et laudabilis nimis, in civitate Dei nostri, in monte sancto ejus.

Fundatur exsultatione univers terr mons Sion; latera aquilonis, civitas regis magni.

Deus in domibus ejus cognosceturcum suscipiet eam.

Quoniam ecce reges terr congregati sunt; convenerunt in unum.

Ipsi videntes, sic admirati sunt, conturbati sunt, commoti sunt.

Tremor apprehendit eos; ibi dolores ut parturientis :

in spiritu vehementi conteres naves Tharsis.

Sicut audivimus, sic vidimus, in civitate Domini virtutum, in civitate Dei nostri: Deus fundavit eam in ternum.

Suscepimus, Deus, misericordiam tuamin medio templi tui.

Secundum nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terr; justitia plena est dextera tua.

Ltetur mons Sion, et exsultent fili Jud, propter judicia tua, Domine.

Circumdate Sion, et complectimini eam; narrate in turribus ejus.

Ponite corda vestra in virtute ejus, et distribuite domos ejus, ut enarretis in progenie altera.

Quoniam hic est Deus, Deus noster in ternum, et in sculum sculi: ipse reget nos in scula.]

In finem, filiis Core. Psalmus.

[Audite hc, omnes gentes; auribus percipite, omnes qui habitatis orbem :

quique terrigen et filii hominum, simul in unum dives et pauper.

Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam.

Inclinabo in parabolam aurem meam; aperiam in psalterio propositionem meam.

Cur timebo in die mala ? iniquitas calcanei mei circumdabit me.

Qui confidunt in virtute sua, et in multitudine divitiarum suarum, gloriantur.

Frater non redimit, redimet homo: non dabit Deo placationem suam,

et pretium redemptionis anim su. Et laborabit in ternum ;

et vivet adhuc in finem.

Non videbit interitum, cum viderit sapientes morientes: simul insipiens et stultus peribunt. Et relinquent alienis divitias suas,

et sepulchra eorum domus illorum in ternum; tabernacula eorum in progenie et progenie: vocaverunt nomina sua in terris suis.

Et homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis.

Hc via illorum scandalum ipsis; et postea in ore suo complacebunt.

Sicut oves in inferno positi sunt: mors depascet eos. Et dominabuntur eorum justi in matutino; et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum.

Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi, cum acceperit me.

Ne timueris cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus ejus :

quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria ejus.

Quia anima ejus in vita ipsius benedicetur; confitebitur tibi cum benefeceris ei.

Introibit usque in progenies patrum suorum; et usque in ternum non videbit lumen.

Homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis.]

Psalmus Asaph. [Deus deorum Dominus locutus est, et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum.

Ex Sion species decoris ejus :

Deus manifeste veniet; Deus noster, et non silebit. Ignis in conspectu ejus exardescet; et in circuitu ejus tempestas valida.

Advocabit clum desursum, et terram, discernere populum suum.

Congregate illi sanctos ejus, qui ordinant testamentum ejus super sacrificia.

Et annuntiabunt cli justitiam ejus, quoniam Deus judex est.

Audi, populus meus, et loquar; Isral, et testificabor tibi: Deus, Deus tuus ego sum.

Non in sacrificiis tuis arguam te; holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.

Non accipiam de domo tua vitulos, neque de gregibus tuis hircos :

quoniam me sunt omnes fer silvarum, jumenta in montibus, et boves.

Cognovi omnia volatilia cli, et pulchritudo agri mecum est.

Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terr et plenitudo ejus.

Numquid manducabo carnes taurorum ? aut sanguinem hircorum potabo ?

Immola Deo sacrificium laudis, et redde Altissimo vota tua.

Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.

Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras justitias meas ? et assumis testamentum meum per os tuum ?

Tu vero odisti disciplinam, et projecisti sermones meos retrorsum.

Si videbas furem, currebas cum eo; et cum adulteris portionem tuam ponebas.

Os tuum abundavit malitia, et lingua tua concinnabat dolos.

Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tu ponebas scandalum.

Hc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.

Intelligite hc, qui obliviscimini Deum, nequando rapiat, et non sit qui eripiat.

Sacrificium laudis honorificabit me, et illic iter quo ostendam illi salutare Dei.]

In finem. Psalmus David,

cum venit ad eum Nathan propheta, quando intravit ad Bethsabee.

[Miserere mei, Deus, secundum magnam misericordiam tuam; et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam.

Amplius lava me ab iniquitate mea, et a peccato meo munda me.

Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, et peccatum meum contra me est semper.

Tibi soli peccavi, et malum coram te feci; ut justificeris in sermonibus tuis, et vincas cum judicaris.

Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum, et in peccatis concepit me mater mea.

Ecce enim veritatem dilexisti; incerta et occulta sapienti tu manifestasti mihi.

Asperges me hyssopo, et mundabor; lavabis me, et super nivem dealbabor.

Auditui meo dabis gaudium et ltitiam, et exsultabunt ossa humiliata.

Averte faciem tuam a peccatis meis, et omnes iniquitates meas dele.

Cor mundum crea in me, Deus, et spiritum rectum innova in visceribus meis.

Ne projicias me a facie tua, et spiritum sanctum tuum ne auferas a me.

Redde mihi ltitiam salutaris tui, et spiritu principali confirma me.

Docebo iniquos vias tuas, et impii ad te convertentur.

Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis me, et exsultabit lingua mea justitiam tuam.

Domine, labia mea aperies, et os meum annuntiabit laudem tuam.

Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem utique; holocaustis non delectaberis.

Sacrificium Deo spiritus contribulatus; cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies.

Benigne fac, Domine, in bona voluntate tua Sion, ut dificentur muri Jerusalem.

Tunc acceptabis sacrificium justiti, oblationes et holocausta; tunc imponent super altare tuum vitulos.]

In finem. Intellectus David,

cum venit Dog Idumus, et nuntiavit Sauli: Venit David in domum Achimelech.

[Quid gloriaris in malitia, qui potens es in iniquitate ?

Tota die injustitiam cogitavit lingua tua; sicut novacula acuta fecisti dolum.

Dilexisti malitiam super benignitatem; iniquitatem magis quam loqui quitatem.

Dilexisti omnia verba prcipitationis; lingua dolosa.

Propterea Deus destruet te in finem; evellet te, et emigrabit te de tabernaculo tuo, et radicem tuam de terra viventium.

Videbunt justi, et timebunt; et super eum ridebunt, et dicent :

Ecce homo qui non posuit Deum adjutorem suum; sed speravit in multitudine divitiarum suarum, et prvaluit in vanitate sua.

Ego autem, sicut oliva fructifera in domo Dei; speravi in misericordia Dei, in ternum et in sculum sculi.

Confitebor tibi in sculum, quia fecisti; et exspectabo nomen tuum, quoniam bonum est in conspectu sanctorum tuorum.]

In finem, pro Maleth intelligenti David. [Dixit insipiens in corde suo: Non est Deus.

Corrupti sunt, et abominabiles facti sunt in iniquitatibus; non est qui faciat bonum.

Deus de clo prospexit super filios hominum, ut videat si est intelligens, aut requirens Deum.

Omnes declinaverunt; simul inutiles facti sunt: non est qui faciat bonum, non est usque ad unum.

Nonne scient omnes qui operantur iniquitatem, qui devorant plebem meam ut cibum panis ?

Deum non invocaverunt; illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor. Quoniam Deus dissipavit ossa eorum qui hominibus placent: confusi sunt, quoniam Deus sprevit eos.

Quis dabit ex Sion salutare Isral ? cum converterit Deus captivitatem plebis su, exsultabit Jacob, et ltabitur Isral.]

In finem, in carminibus. Intellectus David,

cum venissent Ziphi, et dixissent ad Saul: Nonne David absconditus est apud nos ?

[Deus, in nomine tuo salvum me fac, et in virtute tua judica me.

Deus, exaudi orationem meam; auribus percipe verba oris mei.

Quoniam alieni insurrexerunt adversum me, et fortes qusierunt animam meam, et non proposuerunt Deum ante conspectum suum.

Ecce enim Deus adjuvat me, et Dominus susceptor est anim me.

Averte mala inimicis meis; et in veritate tua disperde illos.

Voluntarie sacrificabo tibi, et confitebor nomini tuo, Domine, quoniam bonum est.

Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me, et super inimicos meos despexit oculus meus.]

In finem, in carminibus. Intellectus David.

[Exaudi, Deus, orationem meam, et ne despexeris deprecationem meam :

intende mihi, et exaudi me. Contristatus sum in exercitatione mea, et conturbatus sum

a voce inimici, et a tribulatione peccatoris. Quoniam declinaverunt in me iniquitates, et in ira molesti erant mihi.

Cor meum conturbatum est in me, et formido mortis cecidit super me.

Timor et tremor venerunt super me, et contexerunt me tenebr.

Et dixi: Quis dabit mihi pennas sicut columb, et volabo, et requiescam ?

Ecce elongavi fugiens, et mansi in solitudine.

Exspectabam eum qui salvum me fecita pusillanimitate spiritus, et tempestate.

Prcipita, Domine; divide linguas eorum: quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate.

Die ac nocte circumdabit eam super muros ejus iniquitas; et labor in medio ejus,

et injustitia: et non defecit de plateis ejus usura et dolus.

Quoniam si inimicus meus maledixisset mihi, sustinuissem utique. Et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset, abscondissem me forsitan ab eo.

Tu vero homo unanimis, dux meus, et notus meus :

qui simul mecum dulces capiebas cibos; in domo Dei ambulavimus cum consensu.

Veniat mors super illos, et descendant in infernum viventes: quoniam nequiti in habitaculis eorum, in medio eorum.

Ego autem ad Deum clamavi, et Dominus salvabit me.

Vespere, et mane, et meridie, narrabo, et annuntiabo; et exaudiet vocem meam.

Redimet in pace animam meam ab his qui appropinquant mihi: quoniam inter multos erant mecum.

Exaudiet Deus, et humiliabit illos, qui est ante scula. Non enim est illis commutatio, et non timuerunt Deum.

Extendit manum suam in retribuendo; contaminaverunt testamentum ejus :

divisi sunt ab ira vultus ejus, et appropinquavit cor illius. Molliti sunt sermones ejus super oleum; et ipsi sunt jacula.

Jacta super Dominum curam tuam, et ipse te enutriet; non dabit in ternum fluctuationem justo.

Tu vero, Deus, deduces eos in puteum interitus. Viri sanguinum et dolosi non dimidiabunt dies suos; ego autem sperabo in te, Domine.]

In finem, pro populo qui a sanctis longe factus est. David in tituli inscriptionem, cum tenuerunt eum Allophyli in Geth.

[Miserere mei, Deus, quoniam conculcavit me homo; tota die impugnans, tribulavit me.

Conculcaverunt me inimici mei tota die, quoniam multi bellantes adversum me.

Ab altitudine diei timebo: ego vero in te sperabo.

In Deo laudabo sermones meos; in Deo speravi: non timebo quid faciat mihi caro.

Tota die verba mea execrabantur; adversum me omnes cogitationes eorum in malum.

Inhabitabunt, et abscondent; ipsi calcaneum meum observabunt. Sicut sustinuerunt animam meam,

pro nihilo salvos facies illos; in ira populos confringes.

Deus, vitam meam annuntiavi tibi; posuisti lacrimas meas in conspectu tuo, sicut et in promissione tua :

tunc convertentur inimici mei retrorsum. In quacumque die invocavero te, ecce cognovi quoniam Deus meus es.

In Deo laudabo verbum; in Domino laudabo sermonem. In Deo speravi: non timebo quid faciat mihi homo.

In me sunt, Deus, vota tua, qu reddam, laudationes tibi :

quoniam eripuisti animam meam de morte, et pedes meos de lapsu, ut placeam coram Deo in lumine viventium.]

In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem, cum fugeret a facie Saul in speluncam.

[Miserere mei, Deus, miserere mei, quoniam in te confidit anima mea. Et in umbra alarum tuarum sperabo, donec transeat iniquitas.

Clamabo ad Deum altissimum, Deum qui benefecit mihi.

Misit de clo, et liberavit me; dedit in opprobrium conculcantes me. Misit Deus misericordiam suam et veritatem suam,

et eripuit animam meam de medio catulorum leonum. Dormivi conturbatus. Filii hominum dentes eorum arma et sagitt, et lingua eorum gladius acutus.

Exaltare super clos, Deus, et in omnem terram gloria tua.

Laqueum paraverunt pedibus meis, et incurvaverunt animam meam. Foderunt ante faciem meam foveam, et inciderunt in eam.

Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum; cantabo, et psalmum dicam.

Exsurge, gloria mea; exsurge, psalterium et cithara: exsurgam diluculo.

Confitebor tibi in populis, Domine, et psalmum dicam tibi in gentibus :

quoniam magnificata est usque ad clos misericordia tua, et usque ad nubes veritas tua.

Exaltare super clos, Deus, et super omnem terram gloria tua.]

In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem.

[Si vere utique justitiam loquimini, recta judicate, filii hominum.

Etenim in corde iniquitates operamini; in terra injustitias manus vestr concinnant.

Alienati sunt peccatores a vulva; erraverunt ab utero: locuti sunt falsa.

Furor illis secundum similitudinem serpentis, sicut aspidis surd et obturantis aures suas,

qu non exaudiet vocem incantantium, et venefici incantantis sapienter.

Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum; molas leonum confringet Dominus.

Ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens; intendit arcum suum donec infirmentur.

Sicut cera qu fluit auferentur; supercecidit ignis, et non viderunt solem.

Priusquam intelligerent spin vestr rhamnum, sicut viventes sic in ira absorbet eos.

Ltabitur justus cum viderit vindictam; manus suas lavabit in sanguine peccatoris.

Et dicet homo: Si utique est fructus justo, utique est Deus judicans eos in terra.]

In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem, quando misit Saul et custodivit domum ejus ut eum interficeret.

[Eripe me de inimicis meis, Deus meus, et ab insurgentibus in me libera me.

Eripe me de operantibus iniquitatem, et de viris sanguinum salva me.

Quia ecce ceperunt animam meam; irruerunt in me fortes.

Neque iniquitas mea, neque peccatum meum, Domine; sine iniquitate cucurri, et direxi.

Exsurge in occursum meum, et vide: et tu, Domine Deus virtutum, Deus Isral, intende ad visitandas omnes gentes: non miserearis omnibus qui operantur iniquitatem.

Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes: et circuibunt civitatem.

Ecce loquentur in ore suo, et gladius in labiis eorum: quoniam quis audivit ?

Et tu, Domine, deridebis eos; ad nihilum deduces omnes gentes.

Fortitudinem meam ad te custodiam, quia, Deus, susceptor meus es :

Deus meus misericordia ejus prveniet me.

Deus ostendet mihi super inimicos meos: ne occidas eos, nequando obliviscantur populi mei. Disperge illos in virtute tua, et depone eos, protector meus, Domine :

delictum oris eorum, sermonem labiorum ipsorum; et comprehendantur in superbia sua. Et de execratione et mendacio annuntiabuntur

in consummatione: in ira consummationis, et non erunt. Et scient quia Deus dominabitur Jacob, et finium terr.

Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes: et circuibunt civitatem.

Ipsi dispergentur ad manducandum; si vero non fuerint saturati, et murmurabunt.

Ego autem cantabo fortitudinem tuam, et exsultabo mane misericordiam tuam: quia factus es susceptor meus, et refugium meum in die tribulationis me.

Adjutor meus, tibi psallam, quia Deus susceptor meus es; Deus meus, misericordia mea.]

In finem, pro his qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David, in doctrinam,

cum succendit Mesopotamiam Syri et Sobal, et convertit Joab, et percussit Idumam in valle Salinarum duodecim millia.

[Deus, repulisti nos, et destruxisti nos; iratus es, et misertus es nobis.

Commovisti terram, et conturbasti eam; sana contritiones ejus, quia commota est.

Ostendisti populo tuo dura; potasti nos vino compunctionis.

Dedisti metuentibus te significationem, ut fugiant a facie arcus; ut liberentur dilecti tui.

Salvum fac dextera tua, et exaudi me.

Deus locutus est in sancto suo: ltabor, et partibor Sichimam; et convallem tabernaculorum metibor.

Meus est Galaad, et meus est Manasses; et Ephraim fortitudo capitis mei. Juda rex meus ;

Moab olla spei me. In Idumam extendam calceamentum meum: mihi alienigen subditi sunt.

Quis deducet me in civitatem munitam ? quis deducet me usque in Idumam ?

nonne tu, Deus, qui repulisti nos ? et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris ?

Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis.

In Deo faciemus virtutem; et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.]

In finem. In hymnis David.

[Exaudi, Deus, deprecationem meam; intende orationi me.

A finibus terr ad te clamavi, dum anxiaretur cor meum; in petra exaltasti me. Deduxisti me,

quia factus es spes mea: turris fortitudinis a facie inimici.

Inhabitabo in tabernaculo tuo in scula; protegar in velamento alarum tuarum.

Quoniam tu, Deus meus, exaudisti orationem meam; dedisti hreditatem timentibus nomen tuum.

Dies super dies regis adjicies; annos ejus usque in diem generationis et generationis.

Permanet in ternum in conspectu Dei: misericordiam et veritatem ejus quis requiret ?

Sic psalmum dicam nomini tuo in sculum sculi, ut reddam vota mea de die in diem.]

In finem, pro Idithun. Psalmus David.

[Nonne Deo subjecta erit anima mea ? ab ipso enim salutare meum.

Nam et ipse Deus meus et salutaris meus; susceptor meus, non movebor amplius.

Quousque irruitis in hominem ? interficitis universi vos, tamquam parieti inclinato et maceri depuls.

Verumtamen pretium meum cogitaverunt repellere; cucurri in siti: ore suo benedicebant, et corde suo maledicebant.

Verumtamen Deo subjecta esto, anima mea, quoniam ab ipso patientia mea :

quia ipse Deus meus et salvator meus, adjutor meus, non emigrabo.

In Deo salutare meum et gloria mea; Deus auxilii mei, et spes mea in Deo est.

Sperate in eo, omnis congregatio populi; effundite coram illo corda vestra: Deus adjutor noster in ternum.

Verumtamen vani filii hominum, mendaces filii hominum in stateris, ut decipiant ipsi de vanitate in idipsum.

Nolite sperare in iniquitate, et rapinas nolite concupiscere; diviti si affluant, nolite cor apponere.

Semel locutus est Deus; duo hc audivi: quia potestas Dei est,

et tibi, Domine, misericordia: quia tu reddes unicuique juxta opera sua.]

Psalmus David, cum esset in deserto Idum.

[Deus, Deus meus, ad te de luce vigilo. Sitivit in te anima mea; quam multipliciter tibi caro mea !

In terra deserta, et invia, et inaquosa, sic in sancto apparui tibi, ut viderem virtutem tuam et gloriam tuam.

Quoniam melior est misericordia tua super vitas, labia mea laudabunt te.

Sic benedicam te in vita mea, et in nomine tuo levabo manus meas.

Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea, et labiis exsultationis laudabit os meum.

Si memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditabor in te.

Quia fuisti adjutor meus, et in velamento alarum tuarum exsultabo.

Adhsit anima mea post te; me suscepit dextera tua.

Ipsi vero in vanum qusierunt animam meam: introibunt in inferiora terr ;

tradentur in manus gladii: partes vulpium erunt.

Rex vero ltabitur in Deo; laudabuntur omnes qui jurant in eo: quia obstructum est os loquentium iniqua.]

In finem. Psalmus David.

[Exaudi, Deus, orationem meam cum deprecor; a timore inimici eripe animam meam.

Protexisti me a conventu malignantium, a multitudine operantium iniquitatem.

Quia exacuerunt ut gladium linguas suas; intenderunt arcum rem amaram,

ut sagittent in occultis immaculatum.

Subito sagittabunt eum, et non timebunt; firmaverunt sibi sermonem nequam. Narraverunt ut absconderent laqueos; dixerunt: Quis videbit eos ?

Scrutati sunt iniquitates; defecerunt scrutantes scrutinio. Accedet homo ad cor altum,

et exaltabitur Deus. Sagitt parvulorum fact sunt plag eorum,

et infirmat sunt contra eos lingu eorum. Conturbati sunt omnes qui videbant eos,

et timuit omnis homo. Et annuntiaverunt opera Dei, et facta ejus intellexerunt.

Ltabitur justus in Domino, et sperabit in eo, et laudabuntur omnes recti corde.]

In finem. Psalmus David, canticum Jeremi et Ezechielis populo transmigrationis, cum inciperent exire.

[Te decet hymnus, Deus, in Sion, et tibi reddetur votum in Jerusalem.

Exaudi orationem meam; ad te omnis caro veniet.

Verba iniquorum prvaluerunt super nos, et impietatibus nostris tu propitiaberis.

Beatus quem elegisti et assumpsisti: inhabitabit in atriis tuis. Replebimur in bonis domus tu; sanctum est templum tuum,

mirabile in quitate. Exaudi nos, Deus, salutaris noster, spes omnium finium terr, et in mari longe.

Prparans montes in virtute tua, accinctus potentia ;

qui conturbas profundum maris, sonum fluctuum ejus. Turbabuntur gentes,

et timebunt qui habitant terminos a signis tuis; exitus matutini et vespere delectabis.

Visitasti terram, et inebriasti eam; multiplicasti locupletare eam. Flumen Dei repletum est aquis; parasti cibum illorum: quoniam ita est prparatio ejus.

Rivos ejus inebria; multiplica genimina ejus: in stillicidiis ejus ltabitur germinans.

Benedices coron anni benignitatis tu, et campi tui replebuntur ubertate.

Pinguescent speciosa deserti, et exsultatione colles accingentur.

Induti sunt arietes ovium, et valles abundabunt frumento; clamabunt, etenim hymnum dicent.]

In finem. Canticum psalmi resurrectionis. [Jubilate Deo, omnis terra ;

psalmum dicite nomini ejus; date gloriam laudi ejus.

Dicite Deo: Quam terribilia sunt opera tua, Domine ! in multitudine virtutis tu mentientur tibi inimici tui.

Omnis terra adoret te, et psallat tibi; psalmum dicat nomini tuo.

Venite, et videte opera Dei: terribilis in consiliis super filios hominum.

Qui convertit mare in aridam; in flumine pertransibunt pede: ibi ltabimur in ipso.

Qui dominatur in virtute sua in ternum; oculi ejus super gentes respiciunt: qui exasperant non exaltentur in semetipsis.

Benedicite, gentes, Deum nostrum, et auditam facite vocem laudis ejus :

qui posuit animam meam ad vitam, et non dedit in commotionem pedes meos.

Quoniam probasti nos, Deus; igne nos examinasti, sicut examinatur argentum.

Induxisti nos in laqueum; posuisti tribulationes in dorso nostro ;

imposuisti homines super capita nostra. Transivimus per ignem et aquam, et eduxisti nos in refrigerium.

Introibo in domum tuam in holocaustis; reddam tibi vota mea

qu distinxerunt labia mea: et locutum est os meum in tribulatione mea.

Holocausta medullata offeram tibi, cum incenso arietum; offeram tibi boves cum hircis.

Venite, audite, et narrabo, omnes qui timetis Deum, quanta fecit anim me.

Ad ipsum ore meo clamavi, et exaltavi sub lingua mea.

Iniquitatem si aspexi in corde meo, non exaudiet Dominus.

Propterea exaudivit Deus, et attendit voci deprecationis me.

Benedictus Deus, qui non amovit orationem meam, et misericordiam suam a me.]

In finem, in hymnis. Psalmus cantici David.

[Deus misereatur nostri, et benedicat nobis; illuminet vultum suum super nos, et misereatur nostri :

ut cognascamus in terra viam tuam, in omnibus gentibus salutare tuum.

Confiteantur tibi populi, Deus: confiteantur tibi populi omnes.

Ltentur et exsultent gentes, quoniam judicas populos in quitate, et gentes in terra dirigis.

Confiteantur tibi populi, Deus: confiteantur tibi populi omnes.

Terra dedit fructum suum: benedicat nos Deus, Deus noster !

Benedicat nos Deus, et metuant eum omnes fines terr.]

In finem. Psalmus cantici ipsi David.

[Exsurgat Deus, et dissipentur inimici ejus; et fugiant qui oderunt eum a facie ejus.

Sicut deficit fumus, deficiant; sicut fluit cera a facie ignis, sic pereant peccatores a facie Dei.

Et justi epulentur, et exsultent in conspectu Dei, et delectentur in ltitia.

Cantate Deo; psalmum dicite nomini ejus: iter facite ei qui ascendit super occasum. Dominus nomen illi; exsultate in conspectu ejus. Turbabuntur a facie ejus,

patris orphanorum, et judicis viduarum; Deus in loco sancto suo.

Deus qui inhabitare facit unius moris in domo; qui educit vinctos in fortitudine, similiter eos qui exasperant, qui habitant in sepulchris.

Deus, cum egredereris in conspectu populi tui, cum pertransires in deserto,

terra mota est, etenim cli distillaverunt, a facie Dei Sinai, a facie Dei Isral.

Pluviam voluntariam segregabis, Deus, hreditati tu; et infirmata est, tu vero perfecisti eam.

Animalia tua habitabunt in ea; parasti in dulcedine tua pauperi, Deus.

Dominus dabit verbum evangelizantibus, virtute multa.

Rex virtutum dilecti, dilecti; et speciei domus dividere spolia.

Si dormiatis inter medios cleros, penn columb deargentat, et posteriora dorsi ejus in pallore auri.

Dum discernit clestis reges super eam, nive dealbabuntur in Selmon.

Mons Dei, mons pinguis: mons coagulatus, mons pinguis.

Ut quid suspicamini, montes coagulatos ? mons in quo beneplacitum est Deo habitare in eo; etenim Dominus habitabit in finem.

Currus Dei decem millibus multiplex, millia ltantium; Dominus in eis in Sina, in sancto.

Ascendisti in altum, cepisti captivitatem, accepisti dona in hominibus; etenim non credentes inhabitare Dominum Deum.

Benedictus Dominus die quotidie: prosperum iter faciet nobis Deus salutarium nostrorum.

Deus noster, Deus salvos faciendi; et Domini, Domini exitus mortis.

Verumtamen Deus confringet capita inimicorum suorum, verticem capilli perambulantium in delictis suis.

Dixit Dominus: Ex Basan convertam, convertam in profundum maris :

ut intingatur pes tuus in sanguine; lingua canum tuorum ex inimicis, ab ipso.

Viderunt ingressus tuos, Deus, ingressus Dei mei, regis mei, qui est in sancto.

Prvenerunt principes conjuncti psallentibus, in medio juvencularum tympanistriarum.

In ecclesiis benedicite Deo Domino de fontibus Isral.

Ibi Benjamin adolescentulus, in mentis excessu; principes Juda, duces eorum; principes Zabulon, principes Nephthali.

Manda, Deus, virtuti tu; confirma hoc, Deus, quod operatus es in nobis.

A templo tuo in Jerusalem, tibi offerent reges munera.

Increpa feras arundinis; congregatio taurorum in vaccis populorum: ut excludant eos qui probati sunt argento. Dissipa gentes qu bella volunt.

Venient legati ex gypto; thiopia prveniet manus ejus Deo.

Regna terr, cantate Deo; psallite Domino; psallite Deo.

Qui ascendit super clum cli, ad orientem: ecce dabit voci su vocem virtutis.

Date gloriam Deo super Isral; magnificentia ejus et virtus ejus in nubibus.

Mirabilis Deus in sanctis suis; Deus Isral ipse dabit virtutem et fortitudinem plebi su. Benedictus Deus !]

In finem, pro iis qui commutabuntur. David.

[Salvum me fac, Deus, quoniam intraverunt aqu usque ad animam meam.

Infixus sum in limo profundi et non est substantia. Veni in altitudinem maris, et tempestas demersit me.

Laboravi clamans, rauc fact sunt fauces me; defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.

Multiplicati sunt super capillos capitis meiqui oderunt me gratis. Confortati sunt qui persecuti sunt meinimici mei injuste; qu non rapui, tunc exsolvebam.

Deus, tu scis insipientiam meam; et delicta mea a te non sunt abscondita.

Non erubescant in me qui exspectant te, Domine, Domine virtutum; non confundantur super me qui qurunt te, Deus Isral.

Quoniam propter te sustinui opprobrium; operuit confusio faciem meam.

Extraneus factus sum fratribus meis, et peregrinus filiis matris me.

Quoniam zelus domus tu comedit me, et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me.

Et operui in jejunio animam meam, et factum est in opprobrium mihi.

Et posui vestimentum meum cilicium; et factus sum illis in parabolam.

Adversum me loquebantur qui sedebant in porta, et in me psallebant qui bibebant vinum.

Ego vero orationem meam ad te, Domine; tempus beneplaciti, Deus. In multitudine misericordi tu, exaudi me in veritate salutis tu.

Eripe me de luto, ut non infigar; libera me ab iis qui oderunt me, et de profundis aquarum.

Non me demergat tempestas aqu, neque absorbeat me profundum, neque urgeat super me puteus os suum.

Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua; secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.

Et ne avertas faciem tuam a puero tuo; quoniam tribulor, velociter exaudi me.

Intende anim me, et libera eam; propter inimicos meos, eripe me.

Tu scis improperium meum, et confusionem meam, et reverentiam meam ;

in conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me. Improperium exspectavit cor meum et miseriam: et sustinui qui simul contristaretur, et non fuit; et qui consolaretur, et non inveni.

Et dederunt in escam meam fel, et in siti mea potaverunt me aceto.

Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum, et in retributiones, et in scandalum.

Obscurentur oculi eorum, ne videant, et dorsum eorum semper incurva.

Effunde super eos iram tuam, et furor ir tu comprehendat eos.

Fiat habitatio eorum deserta, et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.

Quoniam quem tu percussisti persecuti sunt, et super dolorem vulnerum meorum addiderunt.

Appone iniquitatem super iniquitatem eorum, et non intrent in justitiam tuam.

Deleantur de libro viventium, et cum justis non scribantur.

Ego sum pauper et dolens; salus tua, Deus, suscepit me.

Laudabo nomen Dei cum cantico, et magnificabo eum in laude :

et placebit Deo super vitulum novellum, cornua producentem et ungulas.

Videant pauperes, et ltentur; qurite Deum, et vivet anima vestra :

quoniam exaudivit pauperes Dominus, et vinctos suos non despexit.

Laudent illum cli et terra; mare, et omnia reptilia in eis.

Quoniam Deus salvam faciet Sion, et dificabuntur civitates Juda, et inhabitabunt ibi, et hreditate acquirent eam.

Et semen servorum ejus possidebit eam; et qui diligunt nomen ejus habitabunt in ea.]

In finem. Psalmus David in rememorationem, quod salvum fecerit eum Dominus.

[Deus, in adjutorium meum intende; Domine, ad adjuvandum me festina.

Confundantur, et revereantur, qui qurunt animam meam.

Avertantur retrorsum, et erubescant, qui volunt mihi mala; avertantur statim erubescentes qui dicunt mihi: Euge, euge !

Exsultent et ltentur in te omnes qui qurunt te; et dicant semper: Magnificetur Dominus, qui diligunt salutare tuum.

Ego vero egenus et pauper sum; Deus, adjuva me. Adjutor meus et liberator meus es tu; Domine, ne moreris.]

Psalmus David, filiorum Jonadab, et priorum captivorum. [In te, Domine, speravi; non confundar in ternum.

In justitia tua libera me, et eripe me: inclina ad me aurem tuam, et salva me.

Esto mihi in Deum protectorem, et in locum munitum, ut salvum me facias: quoniam firmamentum meum et refugium meum es tu.

Deus meus, eripe me de manu peccatoris, et de manu contra legem agentis, et iniqui :

quoniam tu es patientia mea, Domine; Domine, spes mea a juventute mea.

In te confirmatus sum ex utero; de ventre matris me tu es protector meus; in te cantatio mea semper.

Tamquam prodigium factus sum multis; et tu adjutor fortis.

Repleatur os meum laude, ut cantem gloriam tuam, tota die magnitudinem tuam.

Ne projicias me in tempore senectutis; cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me.

Quia dixerunt inimici mei mihi, et qui custodiebant animam meam consilium fecerunt in unum,

dicentes: Deus dereliquit eum: persequimini et comprehendite eum, quia non est qui eripiat.

Deus, ne elongeris a me; Deus meus, in auxilium meum respice.

Confundantur et deficiant detrahentes anim me; operiantur confusione et pudore qui qurunt mala mihi.

Ego autem semper sperabo, et adjiciam super omnem laudem tuam.

Os meum annuntiabit justitiam tuam, tota die salutare tuum. Quoniam non cognovi litteraturam,

introibo in potentias Domini; Domine, memorabor justiti tu solius.

Deus, docuisti me a juventute mea; et usque nunc pronuntiabo mirabilia tua.

Et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me, donec annuntiem brachium tuum generationi omni qu ventura est, potentiam tuam,

et justitiam tuam, Deus, usque in altissima; qu fecisti magnalia, Deus: quis similis tibi ?

Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas ! et conversus vivificasti me, et de abyssis terr iterum reduxisti me.

Multiplicasti magnificentiam tuam; et conversus consolatus es me.

Nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritatem tuam, Deus; psallam tibi in cithara, sanctus Isral.

Exsultabunt labia mea cum cantavero tibi; et anima mea quam redemisti.

Sed et lingua mea tota die meditabitur justitiam tuam, cum confusi et reveriti fuerint qui qurunt mala mihi.]

Psalmus, in Salomonem.

[Deus, judicium tuum regi da, et justitiam tuam filio regis; judicare populum tuum in justitia, et pauperes tuos in judicio.

Suscipiant montes pacem populo, et colles justitiam.

Judicabit pauperes populi, et salvos faciet filios pauperum, et humiliabit calumniatorem.

Et permanebit cum sole, et ante lunam, in generatione et generationem.

Descendet sicut pluvia in vellus, et sicut stillicidia stillantia super terram.

Orietur in diebus ejus justitia, et abundantia pacis, donec auferatur luna.

Et dominabitur a mari usque ad mare, et a flumine usque ad terminos orbis terrarum.

Coram illo procident thiopes, et inimici ejus terram lingent.

Reges Tharsis et insul munera offerent; reges Arabum et Saba dona adducent :

et adorabunt eum omnes reges terr; omnes gentes servient ei.

Quia liberabit pauperem a potente, et pauperem cui non erat adjutor.

Parcet pauperi et inopi, et animas pauperum salvas faciet.

Ex usuris et iniquitate redimet animas eorum, et honorabile nomen eorum coram illo.

Et vivet, et dabitur ei de auro Arabi; et adorabunt de ipso semper, tota die benedicent ei.

Et erit firmamentum in terra in summis montium; superextolletur super Libanum fructus ejus, et florebunt de civitate sicut fnum terr.

Sit nomen ejus benedictum in scula; ante solem permanet nomen ejus. Et benedicentur in ipso omnes tribus terr; omnes gentes magnificabunt eum.

Benedictus Dominus Deus Isral, qui facit mirabilia solus.

Et benedictum nomen majestatis ejus in ternum, et replebitur majestate ejus omnis terra. Fiat, fiat.]

Defecerunt laudes David, filii Jesse.

Psalmus Asaph. [Quam bonus Isral Deus, his qui recto sunt corde !

Mei autem pene moti sunt pedes, pene effusi sunt gressus mei :

quia zelavi super iniquos, pacem peccatorum videns.

Quia non est respectus morti eorum, et firmamentum in plaga eorum.

In labore hominum non sunt, et cum hominibus non flagellabuntur.

Ideo tenuit eos superbia; operti sunt iniquitate et impietate sua.

Prodiit quasi ex adipe iniquitas eorum; transierunt in affectum cordis.

Cogitaverunt et locuti sunt nequitiam; iniquitatem in excelso locuti sunt.

Posuerunt in clum os suum, et lingua eorum transivit in terra.

Ideo convertetur populus meus hic, et dies pleni invenientur in eis.

Et dixerunt: Quomodo scit Deus, et si est scientia in excelso ?

Ecce ipsi peccatores, et abundantes in sculoobtinuerunt divitias.

Et dixi: Ergo sine causa justificavi cor meum, et lavi inter innocentes manus meas,

et fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis.

Si dicebam: Narrabo sic; ecce nationem filiorum tuorum reprobavi.

Existimabam ut cognoscerem hoc; labor est ante me :

donec intrem in sanctuarium Dei, et intelligam in novissimis eorum.

Verumtamen propter dolos posuisti eis; dejecisti eos dum allevarentur.

Quomodo facti sunt in desolationem ? subito defecerunt: perierunt propter iniquitatem suam.

Velut somnium surgentium, Domine, in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges.

Quia inflammatum est cor meum, et renes mei commutati sunt ;

et ego ad nihilum redactus sum, et nescivi :

ut jumentum factus sum apud te, et ego semper tecum.

Tenuisti manum dexteram meam, et in voluntate tua deduxisti me, et cum gloria suscepisti me.

Quid enim mihi est in clo ? et a te quid volui super terram ?

Defecit caro mea et cor meum; Deus cordis mei, et pars mea, Deus in ternum.

Quia ecce qui elongant se a te peribunt; perdidisti omnes qui fornicantur abs te.

Mihi autem adhrere Deo bonum est; ponere in Domino Deo spem meam: ut annuntiem omnes prdicationes tuasin portis fili Sion.]

Intellectus Asaph. [Ut quid, Deus, repulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascu tu ?

Memor esto congregationis tu, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hreditatis tu, mons Sion, in quo habitasti in eo.

Leva manus tuas in superbias eorum in finem: quanta malignatus est inimicus in sancto !

Et gloriati sunt qui oderunt te in medio solemnitatis tu; posuerunt signa sua, signa :

et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus

exciderunt januas ejus in idipsum; in securi et ascia dejecerunt eam.

Incenderunt igni sanctuarium tuum; in terra polluerunt tabernaculum nominis tui.

Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul: Quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra.

Signa nostra non vidimus; jam non est propheta; et nos non cognoscet amplius.

Usquequo, Deus, improperabit inimicus ? irritat adversarius nomen tuum in finem ?

Ut quid avertis manum tuam, et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem ?

Deus autem rex noster ante scula: operatus est salutem in medio terr.

Tu confirmasti in virtute tua mare; contribulasti capita draconum in aquis.

Tu confregisti capita draconis; dedisti eum escam populis thiopum.

Tu dirupisti fontes et torrentes; tu siccasti fluvios Ethan.

Tuus est dies, et tua est nox; tu fabricatus es auroram et solem.

Tu fecisti omnes terminos terr; statem et ver tu plasmasti ea.

Memor esto hujus: inimicus improperavit Domino, et populus insipiens incitavit nomen tuum.

Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem.

Respice in testamentum tuum, quia repleti sunt qui obscurati sunt terr domibus iniquitatum.

Ne avertatur humilis factus confusus; pauper et inops laudabunt nomen tuum.

Exsurge, Deus, judica causam tuam; memor esto improperiorum tuorum, eorum qu ab insipiente sunt tota die.

Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum: superbia eorum qui te oderunt ascendit semper.]

In finem, ne corrumpas. Psalmus cantici Asaph.

[Confitebimur tibi, Deus, confitebimur, et invocabimus nomen tuum; narrabimus mirabilia tua.

Cum accepero tempus, ego justitias judicabo.

Liquefacta est terra et omnes qui habitant in ea: ego confirmavi columnas ejus.

Dixi iniquis: Nolite inique agere: et delinquentibus: Nolite exaltare cornu :

nolite extollere in altum cornu vestrum; nolite loqui adversus Deum iniquitatem.

Quia neque ab oriente, neque ab occidente, neque a desertis montibus :

quoniam Deus judex est. Hunc humiliat, et hunc exaltat :

quia calix in manu Domini vini meri, plenus misto. Et inclinavit ex hoc in hoc; verumtamen fx ejus non est exinanita: bibent omnes peccatores terr.

Ego autem annuntiabo in sculum; cantabo Deo Jacob :

et omnia cornua peccatorum confringam, et exaltabuntur cornua justi.]

In finem, in laudibus. Psalmus Asaph, canticum ad Assyrios.

[Notus in Juda Deus; in Isral magnum nomen ejus.

Et factus est in pace locus ejus, et habitatio ejus in Sion.

Ibi confregit potentias arcuum, scutum, gladium, et bellum.

Illuminans tu mirabiliter a montibus ternis ;

turbati sunt omnes insipientes corde. Dormierunt somnum suum, et nihil invenerunt omnes viri divitiarum in manibus suis.

Ab increpatione tua, Deus Jacob, dormitaverunt qui ascenderunt equos.

Tu terribilis es; et quis resistet tibi ? ex tunc ira tua.

De clo auditum fecisti judicium: terra tremuit et quievit

cum exsurgeret in judicium Deus, ut salvos faceret omnes mansuetos terr.

Quoniam cogitatio hominis confitebitur tibi, et reliqui cogitationis diem festum agent tibi.

Vovete et reddite Domino Deo vestro, omnes qui in circuitu ejus affertis munera: terribili,

et ei qui aufert spiritum principum: terribili apud reges terr.]

In finem, pro Idithun. Psalmus Asaph.

[Voce mea ad Dominum clamavi; voce mea ad Deum, et intendit mihi.

In die tribulationis me Deum exquisivi; manibus meis nocte contra eum, et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea ;

memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum, et defecit spiritus meus.

Anticipaverunt vigilias oculi mei; turbatus sum, et non sum locutus.

Cogitavi dies antiquos, et annos ternos in mente habui.

Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum.

Numquid in ternum projiciet Deus ? aut non apponet ut complacitior sit adhuc ?

aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem ?

aut obliviscetur misereri Deus ? aut continebit in ira sua misericordias suas ?

Et dixi: Nunc cpi; hc mutatio dexter Excelsi.

Memor fui operum Domini, quia memor ero ab initio mirabilium tuorum :

et meditabor in omnibus operibus tuis, et in adinventionibus tuis exercebor.

Deus, in sancto via tua: quis deus magnus sicut Deus noster ?

Tu es Deus qui facis mirabilia: notam fecisti in populis virtutem tuam.

Redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Jacob et Joseph.

Viderunt te aqu, Deus; viderunt te aqu, et timuerunt: et turbat sunt abyssi.

Multitudo sonitus aquarum; vocem dederunt nubes. Etenim sagitt tu transeunt ;

vox tonitrui tui in rota. Illuxerunt coruscationes tu orbi terr; commota est, et contremuit terra.

In mari via tua, et semit tu in aquis multis, et vestigia tua non cognoscentur.

Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron.]

Intellectus Asaph. [Attendite, popule meus, legem meam; inclinate aurem vestram in verba oris mei.

Aperiam in parabolis os meum; loquar propositiones ab initio.

Quanta audivimus, et cognovimus ea, et patres nostri narraverunt nobis.

Non sunt occultata a filiis eorum in generatione altera, narrantes laudes Domini et virtutes ejus, et mirabilia ejus qu fecit.

Et suscitavit testimonium in Jacob, et legem posuit in Isral, quanta mandavit patribus nostrisnota facere ea filiis suis :

ut cognoscat generatio altera: filii qui nascentur et exsurgent, et narrabunt filiis suis,

ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscantur operum Dei, et mandata ejus exquirant :

ne fiant, sicut patres eorum, generatio prava et exasperans; generatio qu non direxit cor suum, et non est creditus cum Deo spiritus ejus.

Filii Ephrem, intendentes et mittentes arcum, conversi sunt in die belli.

Non custodierunt testamentum Dei, et in lege ejus noluerunt ambulare.

Et obliti sunt benefactorum ejus, et mirabilium ejus qu ostendit eis.