Angelica Hierarchia, Caput quintum

Hec Igitur est, secundum nos, causa angelice in eloquiis nominationis. Scrutari autem, sicut reor, convenit propter quam causam theologi omnes quidem celestes substantias angelos vocant. Ceterum ad manifestationem venientes, supermundanorum ipsorum ornatuum ordinem angelicum proprie nominant completive terminantem divinos et celestes ordines. Ante hunc autem superposite ordinant archangelos ornatus et principatus et potestates et virtutes et quascumque alias supergressas substantias eloquiorum sciunt manifestative traditiones. Dicimus autem quod secundum sanctum ornatum ordines quidem supergressi habent et subiectorum ornatuum et illuminationes et virtutes, non participes autem superpositorum sunt postremi.

Igitur sanctissimos quidem supremarum substantiarum ordines et angelos vocant theologi. Etenim sunt manifestativi et ipsi thearchice illuminationis. Ordinem autem celestium mentium ultimum non habent rationem principatus aut thronos aut seraphin nominare. Neque enim est in participatione supremarum virtutum. Sed, sicut ipsa nostros divinos Ierarchas sursumagit ad cognitos sibi thearchie splendores, ita et ante ipsam substantiarum sanctissime virtutes sursumactive ad divinum sunt adimplentes angelicas Ierarchias. Nisi forsitan et hoc aliquis dicat communes esse omnes angelicas nominationes secundum omnium celestium virtutum ad deiforme, et ex Deo luminis donationem subiectam et prehabentem communionem. Sed, ut magis sermo nobis bene discretus sit, consideremus sancte in eloquiis manifestas, sanctas et convenientes proprietates uniuscuiusque celestis ornatus.