Table of Contents
Sententia cum quaestionibus libri De anima I-II
Quaestiones praeambulae
Problema 1
Praeambula, Problema 1, Quaestio 1 : Utrum sit scientia de anima et quae sit eius necessitas
Praeambula, Problema 1, Quaestio 2 : Utrum sit innata vel acquisita
Praeambula, Problema 1, Quaestio 3 : Utrum anima se ipsam cognoscat
Praeambula, Problema 1, Quaestio 4 : Utrum talis cognitio sit innata vel acquisita
Praeambula, Problema 1, Quaestio 5 : Utrum talis cognitio immediate cadat super se et primo
Praeambula, Problema 1, Quaestio 10 : Utrum de anima separata a corpore aliqua possit esse scientia
Praeambula, Problema 1, Quaestio 11 : De cuius scientiae consideratione sit anima separata
Praeambula, Problema 1, Quaestio 12 : Ad quam scientiam spectet anima unita corpori
Problema 2
Praeambula, Problema 2, Quaestio 1 : Utrum sit eadem cum scientia animalium et plantarum
Praeambula, Problema 2, Quaestio 4 : De separatione huius scientiae a scientia parvorum librorum
Problema 3
Praeambula, Problema 3, Quaestio 1
Praeambula, Problema 3, Quaestio 2
Praeambula, Problema 3, Quaestio 3
Praeambula, Problema 3, Quaestio 4
Praeambula, Problema 3, Quaestio 5
Praeambula, Problema 3, Quaestio 6
Praeambula, Problema 3, Quaestio 7
Liber 1
Lectio 1
Quaesito 2 : De certitudine huius scientie utrum, scilicet modo certissimo procedat
Quaesito 3 De modis nobilitatis quos tangit Aristoteles in scientia De anima
Quaesito 4 Utrum hec scientia de anima influat iuuamentum et certitudinem supra alias scientias.
Lectio 2
Quaestio 4 : An proprie competat diffinitio utrum substantie an accidenti aut utrique
Quaestio 8 : Quo modo anima sit natura et substantia
Quaestio 9 : Utrum anima habeat aliqua propria accidentia et passiones proprias
Lectio 3
Quaestio 1 : De quidditate anime an sit, scilicet substantia aut accidens
Lectio 4
Lectio 5
Quaestio 3 : Utrum anima sit eadem cum suis potentiis
Lectio 6
Quaestio 2 : Utrum operationes anime sensibiles sint proprie an communes
Quaestio 3 : Utrum contingat intelligere sine phantasmate
Lectio 7
Quaestio 2 : Utrum diffinitio logica dependeat a diffinitione naturali uel phisica
Quaestio 3 : De subiecto mathematicarum scientiarum
Lectio 8
Quaestio 4 : Utrum se ipso moueri conueniat cuilibet animato
Quaestio 5 : Utrum necesse sit omne mouens moueri
Lectio 9
Quaestio 1 : Utrum anima habeat naturam ignis
Lectio 10
Quaestio 1 : Utrum intellectus moueat omnia
Quaestio 2 : Utrum ille intellectus sit creatus an increatus
Quaestio 3 : Utrum intellectus qui est motor uniuersalis omnium sit impermixtus an permixtus
Quaestio 5 : Utrum intellectus primus, qui est motor uniuersalis, sit forma uel natura
Lectio 11
Quaestio 1 : Utrum anima gerat in se naturam omnium rerum et habeat conformitatem cum illis
Lectio 12
Quaestio 4 : Cui quantitatem competat hoc, scilicet principium exemplare rerum
Quaestio 5 : Utrum anima cognoscat per numeros
Quaestio 6 : Utrum anima sit numerus
Quaestio 7 : Utrum anima sit numerus se ipsum mouens
Quaestio 8 : De opinione Democriti circa quam duo
Lectio 13
Quaestio 1 : Utrum intellectus, qui est motor uniuersalis omnium, sit omnia in omnibus
Quaestio 2 : Utrum anima moueat omnia
Quaestio 3 : Utrum adamas per uirtutem anime attrahat ferrum
Lectio 14
Quaestio 2 : Utrum anima habeat conformitatem cum elementis
Quaestio 3 : Utrum elementa sint principia omnium corporum
Quaestio 4 : Utrum concordia et discordia sint principia
Quaestio 5 : Utrum amor sit principium omnium
Lectio 15
Quaestio 3 : Utrum omne quod mouetur moueatur uiolentia
Quaestio 1 : Utrum necesse sit motorem et mobile distare substantia
Quaestio 6 : Utrum anima moueatur aliquo modo motu locali
Quaestio 7 : Utrum anima moueatur et patiatur a sensibilibus extra
Quaestio 8 : Utrum hec passio sit corporalis an spiritualis
Quaestio 9 : Utrum anima in patiendo se ipsam moueat
Liber 2
Lectio 1
Quaestio 2 : Utrum anima sit substantia an accidens
Quaestio 4 : Ad quod membrum illius diuisionis anima reducitur
Quaestio 6 : Quid sit principium organizationis in corporibus
Quaestio 7 : Utrum plante habeant organa
Lectio 2
Quaestio 4 : Quo modo anima appelletur forma secundum rationem
Lectio 2
Quaestio 1 : De existentia anime uegetabilis et sensibilis in corpore
Quaestio 4 : Utrum anima intellectiua sit ita in corpore quod in nulla parte illius
Quaestio 5 : Utrum anima intellectiua sit forma distensa
Quaestio 7 : Utrum corpus abiciat animam per naturam
Lectio 4
Quaestio 2 : Utrum illa diffinitio que demonstratur sit materialis uel formalis, uel formalis.
Quaestio 3 : Que sit illa diffinitio materialis que demonstratur
Quaestio 4 : De distinctione diffinitionum et de diuersitate ipsarum.
Quaestio 6 : Utrum naturalis demonstret per omnem causam
Quaestio 7 : Utrum anima possit demonstrari de corpore.
Quaestio 8 : Secundum quem modum anima de corpore demonstratur.
Quaestio 10 : De modo imaginandi existentiam anime in corpore
Lectio 5
Quaestio 1 : Utrum anima secundum omnem sui differentiam det uitam
Quaestio 2 : Utrum intelligere sit uiuere
Quaestio 4 : Utrum sentire sit uiuere
Quaestio 5 : Utrum nutrire et augere sunt differentie uite
Lectio 6
Quaestio 2 Utrum anima uegetabilis et sensibilis prout sunt in eodem differant secundum substantiam.
Quaestio 3 : Utrum anima intellectiua sit actus alicuis partis corporis
Quaestio 4 : Utrum anima intellectiua sit separabilis a corpore
Quaestio 5 : Utrum anima comparetur ad corpus sicut nauta ad nauem
Lectio 7
Quaestio 2 : Cui rei competit dare uitam.
Quaestio 3 : Cui substantie competit, utrum materie uel forme
Quaestio 5 : Cui substantie conueniat hoc, utrum, scilicet substantie corporali an spirituali.
Quaestio 7 : Utrum anima uitat
Quaestio 9 : In quo genere cause comparetur anima ad corpus.
Lectio 8
Quaestio 1 Utrum differentie anime sint plures an una.
Quaestio 2 : Utrum potencie anime reducantur ad unam potenciam
Quaestio 3 : Utrum potencie anime reducantur ad aliquam primam radicem que sit substantia anime.
Quaestio 4 : Utrum substantia anime sit eadem cum suis potenciis
Lectio 9
Quaestio 1 : Utrum anima intellectiua precedat alias naturaliter an sit illis posterior
Quaestio 4 : Utrum ille tres uirtutes sint una uirtus et differant solum per operationem et organa
Quaestio 5 : Utrum uita dicatur uniuoce uel equiuoce in omnibus uiuentibus.
Quaestio 6 : Per quam uiam est deuenire in cognitionem potenciarum anime
Lectio 10
Quaestio 1 : Utrum anima uegetabilis sit et a qua necessitate sit utrum a natura
Quaestio 2 : Utrum anima uegetabilis sit principium uite in omni uiuente.
Quaestio 3 : Utrum anima uegetabilis sit principium uite per suam substantiam aut per suas potencias
Quaestio 4 : Utrum uiuere in uiuentibus sit esse
Quaestio 5 : Utrum generatio sit ab anima.
Lectio 11
Quaestio 1 : Utrum in se mine deciso a patre sit aliqua natura anime.
Quaestio 2 : Utrum illa natura anime que est in semine sit substantia anime uel uirtus anime.
Quaestio 4 : Utrum substantia anime que est futura perfectio fetus sit in semine deciso a patre.
Quaestio 1
[lec7 q1] Circa primam questionem sic proceditur, et ostenditur quod phisicus diffiniat per omnes causas per duas rationes, prima talis est: sicut se habet unumquodque ad esse ita se habet ad ueram cognitionem et completam. Set unumquodque consistit et perfectum habet esse per cursum omnium causarum in natura, ergo unumquodque cognoscitur perfectione in natura per causas quatuor, set diffinitio naturalis est perfecta cognitio rei naturalis, ergo diffinitio naturalis debet dari per omnes causas. Diffinit ergo phisicus per omnes causas.
Secunda ratio hec est: ostenditur enim quod phsicus possit diffinire per finem sic: unumquodque a quo habet necessitatem sui esse ab illo habet necessitatem sue cognitionis. Set res naturales a fine habent necessitatem sui esse sicut uult Aristoteles in libro Phisicorum. Ergo res naturales debent diffiniri per finem. Phisicus ergo per finem potest diffinire.
Tercia ratio hec est: ad ostendum quod physicus possit diffinire per causam efficientem omnis scientia considerans rem prout est in motu et fieri maxime diffinit per illam causam que est primus modus et fieri, set naturalis scientia considerat res prout sunt in motu et fieri, ergo maxime debet diffinire per illam causam que est principium motus et fieri et hoc autem est efficiens quia efficiens est unde motus et est principium in fieri et generatione rei, ergo maxime potest phisicus diffinire per causam efficientem.
Quarta ratio talis est: ad ostendum quod possit diffinire per formalem per illud quo unumquodque in naturalibus habet complementum et speciem et certam cognitionem sue essentie per illud habet diffiniri et in natura, set res naturales hoc habent a forma, ergo maxime per forma possunt res naturales diffiniri. Set phisicus diffinit eas, ergo phyisicus potest diffinire per causam formalem. Item potest diffinire per causam materialem, sicut dicit Philosophus in principio libri De anima. Ex hiis ergo rationibus colligitur quod physicus possit diffinire per quamlibet causam.
Ad oppositum sunt due rationes, prima talis est: sicut dicit Auicenna in secundo sue Metaphisice, quedam sunt forme quas cum apprehendit intellectus non appropriat eis materiam nec ante nec post, sicut quantitates. Alie autem sunt forme quibus in principio non appropriat intellectus materiam set per nimiam diligentiam, postea eis appropriat et huiusmodi sunt accidentia communia, ut albedo. Et propter hoc quod communia sunt, sunt autem alie forme quibus statim appropriat materiam, et huiusmodi sunt ut forme naturales ut forma ignis. Res ergo naturales apprehenduntur per aspectum ad materiam, set sicut se habent res per aspectum ad intellectum ita se habent ad diffinitionem, set res naturales comprehenduntur uel cognoscuntur ab intellectu solum per applicationem uel relationem ad materiam, ergo solum debent diffiniri per relationem ad materiam, ergo phisicus debet solum diffinire per materiam.
Secunda ratio talis est: tria sunt negotia, unum est de rebus separatis omnino, sicut metaphysica; alterum est de rebus aliquo modo abstractis sicut mathematice; tercium est de rebus omnino coniuncti sicut scientia naturalis. Est enim de omnino coniunctis motui et materie. Necesse est ergo quod diffiniat per motum et materiam uel per aspectum ad illa, ergo phisicus diffinit solum per materiam uel per aspectum ad illam, scilicet ad materiam.
Tercia ratio talis est: quoniam sicut habetur in septimo Metaphisice quedam res sunt quarum esse et ratio est a metaphisica, sicut caro et circulus eneus. Alie sunt quarum esse aliquo modo est sine admixtione ad materiam quantum ad alia, ut esse iunde mathematice. Primum autem esse est esse rerum naturalium, igitur esse rerum naturalium est per admixtionem ad materiam. Omne autem tale habet diffiniri solum per materiam, ergo solum debet phisicus diffinire per materiam et non per alias causas.
Quarta ratio talis est: scientia naturalis est de corpore mobili in quantum mobile, ergo debet diffinire per illud a quo mobile est mobile. Illud autem est possibile et materiale et subiectum transmutationis et contrarietatis. Hoc autem est materia, ergo scientia naturalis debet solum diffinire per materiam et ita phisicus solum per materiam diffinit. Cum autem finis non sit principium motus nisi methaphorice non debet proprie diffinire per finem. Iterum si diffiniat per formam et efficientem hoc est per relationem ad materiam. Confirmatio autem istius rationis talis est: omnis scientia considerans omnes causas, considerat illas per reductionem ad unam principaliter, set naturalis scientia est huiusmodi, ergo considerat omnes causas per reductionem ad unam principaliter. Hec autem est illa causa in qua omnes alie tunc confundantur in genere illo. Hec autem est naturalis, ergo naturalis considerat omnes causas per aspectum ad materiam, ergo solum diffinit per aspectum ad ipsam. Physicus ergo solum per causam materialem omnes causas diffinit.
Solutio. Ad hoc dicendum est quod phisicus diffinit et demonstrat per omnes causas, set aliqua scientia considerat causas multiplicer: uno modo, quia per illas equaliter diffinit et demonstrat et sic non diffinit phisicus per omnes causas. Alio modo dicitur aliqua scientia considerare omnes causas non quia omnes illas equaliter consideret, set quia considerat eas per reductionem et relationem ad unam, et hoc modo phisicus considerat omnes causas et diffinit tunc per omnes, quia considerat omnes causas per relationem ad causam materialem, et propter hoc cum diffinit per omnes causas diffinit per eas per aspectum ad materiam et motum. Vnde si diffiniat per efficientem, hoc est per aspectum ad materiam et sic diffinit per omnes per relationem, tamen ad materiam et non equaliter et propter hoc dicitur diffinire per materiam, quia semper per aspectum ad materiam diffinit. Vnde notandum est quod tribus modis dicitur aliqua scientia diffinire per causam aliquam: uno modo quia per illam solam diffinit non considerando alias, et hoc modo nulla scientia diffinit per unam causam. Alio modo potest dici scientia diffinire per unam causam, quia per omnes diffinit per aspectum ad illam et per relationem ad illam non tamen per illam solam diffinit, et sic scientia naturalis dicitur diffinire per materiam. Tercio modo dicitur aliqua scientia diffinire per aliam causam, quia licet plures causas consideret tamen omnes se habent in uno genere respectu causarum quas considerat alia scientia, et hoc modo naturalis adhuc diffinit per materiam, quia omnes cause quas considerat sunt naturales respectu causarum quas considerat alia scientia, sicut logica. Et hoc modo dif finit naturalis per materiam, quia duplex est diffinitio: quedam enim est per principia dantia esse et numerum, sicut diffinitio logica. Alia est per principia dantia esse solum sicut illa diffinitio in qua cadit materia et forma que est naturalis diffinitio et materialis, quia in ipsa cadunt materia et forma, que sunt materialia respectu generis et differentie, que sunt principia diffinitionis logice. Non sunt similiter materialia principia diffinitionis naturalis, et hoc est quod dicit Commentator quod non considerat naturalis solam materiam quin etiam alias causas in diffiniendo consideret, set diffinitio sua dicitur materialis respectu diffinitionis logice et hoc modo concendende sunt rationes hoc probantes quod per omnes causas hoc modo diffiniat phisicus, scilicet per reductionem ad unam. Alie rationes soluuntur per istam distinctionem, quia diffinit per materiam reducendo omnes causas ad materiam, in qua motus est, et sic patet solutio ad rationes utriusque partis et uerificatio.
On this page