Quaestio 1 : Utrum ilia sit propria definitio baptismi quam ponit Magister: «Baptismus est tinctio, id est ablutio, corporis exterior, facta sub forma verborum praescripta»

Quaestio 2 : Utrum haec sit praecisa forma baptismi: «Ego te baptizo in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti»

Quaestio 3 : Utrum sola aqua naturalis pura sit materia conveniens baptismi

Quaestio 4 : Utrum institutio baptismi evacuet circumcisionem

Distinctio Quarta

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum parvuli sint baptizandi

Quaestio 2 : Utrum parvuli baptizati recipiant effectum baptismi

Quaestio 3 : Utrum parvulus exsistens in utero possit baptizari

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum adultus consentiens potest recipere effectum baptismi

Quaestio 2 : Utrum adultus fictus recipiat effectum baptismi

Pars 3

Quaestio 1 : Utrum iam iustificati teneantur ad susceptionem baptismi

Pars 4

Quaestio 1 : Utrum omnes baptizati recipiant aequaliter effectum baptismi

Quaestio 2 : Quid faciendum est de parvulo exposito

Quaestio 3 : Utrum parvuli Iudaeorum et infidelium sint invitis parentibus baptizandi

Distinctio Quinta

Quaestio 1 : Utrum malitia ministri impediat conferri baptismum

Quaestio 2 : Utrum recipiens baptismum scienter a malo ministro mortaliter peccet

Quaestio 3 : Utrum aliquis debeat ministrare sacramentum baptismale quando praesumitur baptizationem vergere in periculum vitae corporalis eius qui suscipit

Distinctio Sexta

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum solus sacerdos possit baptizare

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum unitas baptismi necessario requirat ut ab uno ministro conferatur

Quaestio 2 : Utrum unitas baptismi requirat simul esse ablutionem et prolationem verborum

Quaestio 3 : Utrum unitas baptismi requirat baptizantem esse distinctum personaliter a baptizato

Pars 3

Quaestio 1 : Utrum in ministro baptizante requiratur intentio debita ad baptizandum

Quaestio 2 : Qualis intentio requiratur in ministro baptizante

Pars 4

Articulus Primus

Quaestio 1 : Utrum baptismus possit iterari

Quaestio 2 : Quae sit poena iterantium baptisma

Articulus Secundus

Quaestio 1 : Utrum in baptismo imprimatur character

Quaestio 2 : Utrum character sit aliqua forma absoluta

Quaestio 3 : Utrum character sit in essentia animae an in aliqua eius potentia

Distinctio Septima

Quaestio 1 : Utrum sacramentum confirmationis sit necessarium ad salutem

Quaestio 2 : Utrum sacramentum confirmationis sit dignius baptimo

Quaestio 3 : Utrum sacramentum confirmationis possit iterari

Quaestio 4 : Utrum sit aliqua poena iterantium sacramentum confirmationis

Distinctio Octava

Quaestio 1 : Utrum eucharistia sit sacramentum Novae Legis

Quaestio 2 : Utrum ilia sit forma eucharistiae quae ponitur in canone missae

Quaestio 3 : Utrum sacramentum eucharistiae convenienter fuit institutum post cenam eu utrum possit recipi a nonieiunis

Distinctio Nona

Quaestio 1 : Utrum exsistens in mortali peccato peccet mortaliter percipiendo sacramentum eucharistiae

Distinctio Decima

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum possibile sit corpus Christi sub specie panis et vini realiter contineri

Quaestio 2 : Utrum idem corpus possit esse localiter simul in diversis locis

Quaestio 3 : Utrum corpus Christi possit simul esse localiter in caelo et in eucharistia

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum corpori Christi naturaliter exsistenti et eidem sacramentaliter exsistenti necessario insint eaedem partes et proprietates

Quaestio 2 : Utrum quaelibet actio immanens quae est in Christo naturaliter exsistente, eadem insit sibi ut in eucharistia sacramentaliter exsistenti

Quaestio 3 : Utrum corpori Christi ut in eucharistia exsistenti possit inesse aliquis motus corporalis

Pars 3

Quaestio 1 : Utrum Christus in eucharistia exsistens possit per aliquam virtutem naturalem transmutare aliquid aliud a se

Quaestio 2 : Utrum aliquis intellectus creatus possit naturaliter videre exsistentiam corporis Christi in eucharistia

Quaestio 3 : Utrum aliquis sensus possit corpus Christi sentire ut est in eucharistia

Distinctio Undecima

Pars 1

Articulus Primus

Quaestio 1 : Utrum sit possibilis transubstantiatio

Quaestio 2 : Utrum sit possibile quodlibet ens converti in quodcumque

Articulus Secundus

Quaestio 1 : Utrum panis convertatur in corpus Christi

Quaestio 2 : Utrum panis in conversione in corpus Christi annihiletur

Quaestio 3 : Quibus propositionibus conversio panis in corpus Christi possit vere exprimi

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum panis triticeus cum aqua elementari coagulatus sit materia conveniens conversionis in corpus Christi

Quaestio 2 : Utrum solum vinum expressum de uva sit conveniens materia conversionis in sanguinem

Distinctio Duodecima

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum in eucharistia sit aliquod accidens sme subiecto

Quaestio 2 : Utrum in eucharistia quodcumque accidens remanens sit sine subiecto

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum accidentia in eucharistia possint habere quamcumque actionem quam poterant habere in subiecto

Pars 3

Articulus Primus

Quaestio 1 : Utrum omnis transmutatio, quae potest causari ab agente creato circa accidentia in eucharistia manente, necessario requirat eandem quantitatem manere

Quaestio 2 : Utrum possibile sit circa eucharistiam fieri transmutationem corruptivam accidentium

Articulus Secundus

Quaestio 1 : Utrum in aliqua transmutatione, facta circa eucharistiam, necesse sit aliquam substantiam actione divina redire

Distinctio Decima Tertia

Quaestio 1 : Utrum sola actione divina possit confici corpus Christi

Quaestio 2 : Utrum quilibet sacerdos, proferens verba consecrationis cum intentione debita et circa materiam convenientem, possit conficere eucharistiam

Distinctio Decima Quarta

Quaestio 1 : Utrum poenitentia necessario requiratur ad deletionem peccati mortalis post baptismum commissi

Quaestio 2 : Utrum actus poenitendi requisitus ad deletionem peccati mortalis sit actus alicuius virtutis

Quaestio 3 : Utrum poenitentia-virtus sit tantum unius poenae inflictiva

Quaestio 4 : Utrum per sacramentum poenitentiae deleatur culpa

Distinctio Decima Quinta

Quaestio 1 : Utrum cuilibet peccato actuali mortali correspondeat satisfactio propria

Quaestio 2 : Utrum quicumque iniuste abstulerit vel detinet rem alienam teneatur illam restituere ita quod non possit vere poenitere absque tali restitutione

Quaestio 3 : Utrum damnificans alium in bonis personae, puta corporis vel animae, teneatur restituere ad hoc quod possit vere poenitere

Quaestio 4 : Utrum damnificans aliquem in bono famae teneatur ad restitutionem ita quod poenitere vere non possit nisi farnam restituat

Distinctio Decima Sexta

Quaestio 1 : Utrum ista tria 'contritio, confessio et satisfactio' sint partes poenitentiae

Quaestio 2 : Utrum remissio vel expulsio culpae et infusio gratiae sint una simplex mutatio

Distinctio Decima Septima

Quaestio 1 : Utrum necessarium sit ad salutem peccatori confiteri omnia peccata sua sacerdoti

Distinctiones Decima Octava et Decima Nona

Quaestio 1 : Utrum potestas clavium tantummodo se extendat ad poenam temporalem

Quaestio 2 : Utrum cuilibet sacerdoti in susceptione Ordinis conferantur claves regni caelorum

Distinctio Vigesima

Quaestio 1 : Utrum poenitentia in extremis valeat ad salutem

Distinctio Vigesima Prima

Quaestio 1 : utrum post hanc vitam possit aliquod peccatum dimitti

Quaestio 2 : Utrum confessor in quocumque casu teneatur celare peccatum sibi in confessione detectum

Distinctio Vigesima Secunda

Quaestio 1 : Utrum peccata per poenitentiam dimissa in recidivante redeant eadem numero

Distinctio Vigesima Tertia

Quaestio 1 : Utrum extrema unctio sit sacramentum Novae Legis

Distinctio Vigesima Quarta

Quaestio 1 : Utrum in Ecclesia sint septem Ordines eo modo quo Ordo vel Ordinatio ponitur sacramentum

Distinctio Vigesima Quinta

Quaestio 1 : Utrum poena canonica impediat a susceptione et collatione Ordinum

Quaestio 2 : Utrum sexus muliebris aut aetas puerilis impediat susceptionem Ordinum

Distinctio Vigesima Sexta

Quaestio 1 : Utrum matrimonium fuerit immediate a Deo institutum

Distinctio Vigesima Septima

Quaestio 1 : Utrum convenienter definiatur matrimonium «viri mulierisque coniunctio maritalis inter legitimas personas vitam indissolubilem retinens»

Quaestio 2 : Utrum consensus expressus verbis sit causa efficiens matrimonii

Distinctio Vigesima Octava

Quaestio 1 : Utrum solus consensus de praesenti expressus verbis causet matrimonium

Distinctio Vigesima Nona

Quaestio 1 : Utrum consensus in altero vel utroque contrahentium coactus sufficiat ad contrahendum verum matrimonium

Distinctio Trigesima

Quaestio 1 : Utrum ad contractum matrimonii requiratur consensus sequens apprehensionem non erroneam

Quaestio 2 : Utrum inter Mariam et Ioseph fuit verum matrimonium

Distinctio Trigesima Prima

Quaestio 1 : Utrum sint tria bona matrimonii, quae Magister ponit in littera, scilicet fides, proles et sacramentum

Distinctio Trigesima Secunda

Quaestio 1 : Utrum in matrimonio sit simpliciter necessarium reddere debitum coniugale alteri petenti

Distinctio Trigesima Tertia

Quaestio 1 : Utrum fuerit licita aliquando bigamia

Quaestio 2 : Utrum 'bigamus ante baptismum' possit post baptismum ad sacros Ordines promoveri

Quaestio 3 : Utrum in Lege Mosaica fuerit licitum repudiare uxorem

Distinctio Trigesima Quarta

Quaestio 1 : Utrum impotentia ad actum carnalem impediat matrimonium simpliciter

Distinctio Trigesima Quinta

Quaestio 1 : Utrum adulterium cum aliquo, vivente viro primo, impediat matrimonium cum eadem post mortem illius viri

Distinctio Trigesima Sexta

Quaestio 1 : Utrum servitus impediat matrimonium

Quaestio 2 : Utrum aetas puerilis possit impedire matrimonium

Distinctio Trigesima Septima

Quaestio 1 : Utrum sacramentum Ordinis impediat matrimonium

Distinctio Trigesima Octava

Quaestio 1 : Utrum votum continentiae impediat matrimonium

Distinctio Trigesima Nona

Quaestio 1 : Utrum disparitas cultus impediat matrimonium

Distinctio Quadragesima

Quaestio 1 : Utrum cognatio carnalis impediat matrimonium

Distinctio Quadragesima Prima

Quaestio 1 : Utrum affinitas impediat matrimonium

Distinctio Quadragesima Secunda

Quaestio 1 : Utrum cognatio spiritualis impediat matrimonium

Distinctio Quadragesima Tertia

Quaestio 1 : Utrum resurrectio generalis hominum sit futura

Quaestio 2 : Utrum possit esse notum per rationem naturalem resurrectionem generalem hominum esse futuram

Quaestio 3 : Utrum natura possit esse causa activa resurrectionis

Quaestio 4 : Utrum resurrectio sit naturalis

Quaestio 5 : Utrum resurrectio futura sit in instanti

Distinctio Quadragesima Quarta

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum in quolibet homine resurget totum quod fuit de veritate naturae humanae in eo

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum ignis infernalis cruciet malignos spiritus

Quaestio 2 : Utrum homines damnati post iudicium cruciabuntur igne infernali

Distinctio Quadragesima Quinta

Quaestio 1 : Utrum anima separata possit intelligere quiditates sibi ante separationem habitualiter notas

Quaestio 2 : Utrum anima separata possit acquirere cognitionem alicuius prius ignoti

Quaestio 3 : Utrum anima separata possit recordari praeteritorum quae ipsa novit coniuncta

Quaestio 4 : Utrum beati cognoscant orationes quas eis offerimus

Distinctio Quadragesima Sexta

Quaestio 1 : Utrum in Deo sit iustitia

Quaestio 2 : Utrum in Deo sit misericordia

Quaestio 3 : Utrum in Deo distinguatur iustitia a misericordia

Quaestio 4 : Utrum in punitione malorum concurrat ex parte Dei punientis iustitia cum misericordia

Distinctio Quadragesima Septima

Quaestio 1 : Utrum universale iudicium sit futurum

Quaestio 2 : Utrum mundus sit purgandus per ignem

Distinctio Quadragesima Octava

Quaestio 1 : Utrum Christus in forma humana iudicabit

Quaestio 2 : Utrum in iudicio vel post cessabit motus corporum caelestium

Distinctio Quadragesima Nona

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum beatitudo consistit per se in operatione

Quaestio 2 : Utrum beatitudo immediatius perficiat essentiam quam potentiam ipsius beati

Quaestio 3 : Utrum beatitudo per se consistit in pluribus operationibus simul

Quaestio 4 : Utrum beatitudo per se consistit in actu intellectus vel voluntatis

Quaestio 5 : Utrum beatitudo simpliciter consistit in actu voluntatis qui est fruitio

Quaestio 6 : Utrum ad essentiam beatitudinis pertineat securitas perpetua

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum corpus hominis beati post resurrectionem erit impassibile

How to Cite

Quaestio 1

QUESTIO UNICA. Utrum Deum esse omnipotentem possit probari naturali ratione ?

Alensis t.. part. quaest. 21. membr. 1. art. 1. D. Thom r. part. quaest. 23. arl. 1. et. 3. D. Bonavent. hic quast. 4. et 1. d. 43. art. 1. quest. i. Richard. d. 43. quest. 2. Gabr. ibi quaest.2. et hic quast. 1. Durand.quest. 1. Vasquez r1. p. disp. 104. et 105, Suarez r. part. trart. 1. lib, 3. cap. 9.

Circa distinctionem quadragesimam secundam, in qua Magister agit de omnipotentia Dei, quaero utrum. Deum esse omnipotentem possit; probari naturali ratione ? Quod sic. Richardus de Trinit.1. cap. 3. Ad omnia quae fide tenemus, non solum habemus rationes naturales, sed necessarias.

Praeterea, naturali ratione probatur Deum esse potentiae infinitae, sicut probatur 8. Phiysic. et 42. Metaphysic. potentia autem infinita nota est esse omnipotentia; ergo, etc. Probatio minoris, quia notum est potentia infinita non. posse aliquam aliam majorem cogitari sine contradictione; quacumque autem potenfia, qua non est omnipotentia, potest cogitari major sine contradictione. Probo, sine contradictione potest. cogitari omnipotentia sub ratione omnipotente, ipsa. autem major cogitatur quacumque alia qui non esset omnipotentia.

Si dicas, quod non potest naturaliter probari omnipotentiam esse cogitabilem sine contradictione:

Contra, omnipotentiam esse in entibus verum est; ergo omnis ratio probans impossibilitatem omnipotentiae, sophistica est. Omnis autem ratio. sophistica. potest per intellectum. ex. puris naturalibus solvi; ergo intellectus talis ex puris naturalibus potest. cognoscere nullum impossibile sequi ex omnipotentia, et seit. quod illud est possibile, ad quod nullum impossibile sequitur; cognoscit ergo omnipotenliam esse possibilem.

Ex isto etiam potest fieri ratio per se, quia si naturaliter potest probari omnipotentiam esse possibilem, quia non impossibilem, ergo naturaliter potest probari eam esse necessariam, quia non potest esse, nisi possit esse necessaria, et quod potest esse necessarium, est necessarium; ergo, etc.

Contra, nulli Philosophi utentes naturali ratione, etiam quantumcumque perfecte — considerarent Deum sub ratione efficientis, concesserunt Deum esse omnipotentem secundum intellectum Catholicorum.

Confirmatur etiam, quia artieulus fidei est in symbolo Apostolorum: Credo in. Deum Patrem omnipotenlem; etc.

SCHOLIUM..

Si sumatur omnipotentia pro potentia productiva omnis possibilis, mediate vel immediate, tunc eo modo quo ostenditur dari primum efficiens, ut supr. dist. 2. quaest. 1. ostenditur talem omnipotentiam ei cofpetere; at si sumatur respectu cujustibet possibilis sine cooperatione alterius. cause, non demonstratur quod Deo competit. Primo, quia hoc non con: stat ex eminentia causandi,quia secundum Philosophum 2. Phys. Sol est causa eminentior bove, sine quo famen bovem non generat. Secundo, Philosophi non potuerunt cognoscere Deum posse agere contingenter, supra dist. 8. quist. 5. ergo, nec immediate. Tertio, tenebant quod ex]nihilo nihil fit, de quo 2. d. 1. quat. 4. Quarto, posuerunt Deum ad extra agere necessario, de quo supra late d.8. quaeest. 3. ostenditur tamen ut probabilius, omnipotenliam istam Deo convenire,

Hic responderi (a) posset distinguendo, quod omnipotens aut potest dici agens, quod potest. in omne possibile mediate vel immediate, et hoc modo est potentia activa primi efficientis omnipotentia, prout extendit se ad omnem effectum in ratione causae proximae vel remote. Et si naturaliter possit concludi esse aliquod primum efficiens, sicut oslensum est supra distinct. 2. naturaliter etiam. potest. concludi illud esse omnipotens, hoc modo loquendo.

Alio modo accipitur. omnipotens proprie. theologice, prout. omnipotens dicitur, qui potest in omnem effectum immediate, et in quodcumque possibile, hoc est, in quodcumque quod non est ex se necessarium, nec includit in se contradictionem, ita, inquam, immediate, quod sine omni cooperatione cujuscumque alterius causae agentis. Et hoc modo omnipotentia videtur esse credita de primo efficiente, et non demonstrata, quia licet primum effieiens habeat in se potentiam effectivam eminentiorem potentia cujuscumque alterius causae effectivie, habeat etiam in se eminenter potentiam effectivam cujuscumque alterius causae, sicut deductum est dist. 2. et per hoc probatum est eum habere potentiam infinitam, et istud. sit quasi ultimum ad quod ratio naturalis potuit attingere de Deo cognoscendum; tamen ex hoc non videtur posse concludi omnipotentia secundum istum intellectum, quia, etsi verum sif, non tamen est manife- stum naturali ratione, quod habens causalitatem eminenter in se, et causalitatem causae secunde eminentius, quam illa causa secunda habeat respectu sui effectus, posset immediate in effectum immediatum cause secunde. Ordo enim causarum superiorum et inferiorum hoc non concludit, quia, etsi Sol haberet in se causalitatem eminentiorem quam habeat bos vel aliud animal, non tamen concederetur Solem immediate posse generare bovem, sicut potest immediate cum bove generare.

Et hoc maxime ponerent Philosophi, quia non posuerunt causam secundam necessario concurrentem propter aliquam perfectionem addendam effectui, sed quasi magis propter imperfectionem addendam, quia causalitas primae causae immediate perfecta est, ideo posuerunt eam non posse immediate esse causam alicujus imperfecti effectus; et ideo oportet causam agentem aliam concurrere imperfectiorem, ut illa prima non produceret secun - dum ultimum potentiae sua, sed cum illa causa agente secunda elffectum diminutum et. imperfectum produceret, hoc est, non ita perfectum effectum produceret mediante causa secunda imperfecta, sicut immediate produceret, non. mediantibus causis secundis.

Praeterea, si Philosophi non potuerunt per rationem naturalem concludere Deum posse contingenter causare, quanto magis nec posse immediate in quemcumque effectum, vel in quodcumque quod potest producere, mediantibus aliis causis secundis.

Praeterea, si ipsi habuerunt quasi pro principio, quod. de nihilo nihil fit, saltem in istis generabilibus et corruptbilibus, non videtur Deum sic esse omnipotentem, quod possit aliquem effectum totaliter producere sine omni alia causa concausante.

Praeterea, si Philosophi posuerunt Deum esse necessario agentem, sicut. videntur multi eorum sensisse et posuisse, si cum hoc ponerent quod esset omnipotens secundum islum intellectum secundum, haberent negare omnem aliam causalilatem cujuscumque causae secunde, quod est maximum inconveniens eis; nam causa necessario causans, in quocumque instanti comparetur ad effectum, necessario in eodem instanti causat et agit; ergo (cum prius comparetur causa superior ad effectum quam causa inferior, et tunc. per le, necessario est omnipotens) in illo instanti producit effectum totum; ergo in secundo instanti, in. quo comparatur causa secunda ad eumdem effectum, nihil. intelligitur. tune. causandum, et ita agens secundum vel causa secunda, nihil. potest causare. Et ex hoc apparet quod ista propositio: Quidquid. potest. causa effectiva prima cum causa secunda, potest. per. se immediate, non est nola ex terminis, neque ratione naturali, sed est tantum credita, quasi ipsa omnipotentia ex qua dependet, essel. nota ratione naturali. Facile esset probare ipsis Philosophis multas veritales et. propositiones, quas ipsi negant, et facile esset eis probare saltem possibilitatem multorum qui credimus, quia ipsi necant. Omnipotentia tamen hoc modo sumpta (licet non. sufficienter. demonstretur), probabiliter tamen polest probari sicut. verum et. necessarium, et probabilius quam quiedam alia credita, quia non est inconveniens quiedam credita. esse evidentiora quam alia.

Ad auctoritatem Richardi. Dico, quod etsi sint. necessarie rationes ad omnipotentiam probandam, sicul et. ad. queiedam alia. credita, tamen non sunt evidenter necessarie et. veros, sicut. illa ratio, quae probat Trinitatem, propter duplicem productionem ad intra in. divinis, quia licet. sit ex necessariis, non [amen praemisse sunt necessario evidentes, quia non sunt note ex lerminis nobis notis, neque ex immediatis nobis notis possibile est hoc inferre, sicut dictum est distinct. 2 quaest. 1.

Ad secundum dico (b) quod infinita potentia Dei, etsi possit con-- cludi de Deo naturali ratione, non: tamen omnipotentia secundum quod proprie sumitur. Et cum dicis, quod infinita potentia nulla potest major cogitari, verum est intensive; tamen non videtur contradictio quod sit, vel cogitetur major potentia ad plura se extendens extensive. Vel diceretur, quod etsi non sit. contradictio omnipotentiam cogitari, quae ut sic aliquo modo excedat. infinitam potentiam non intellectam, ut omnipotentia, non tamen est naturaliter notum potentiam sic intellectam esse omnipotentiam. Et cum dicis notam esse omnipotentiam proprie sumptam, hoc negatur.

Et cum probatur, quia omnis ratio probans impossibile sequi ex ea, est sophistica.

Ad hoc dicitur, quod est sophistica, non tamen potest solvi per rationem naturalem, quia prout dicitur sophistica et peccans in materia, est habens aliquam promissam falsam; et'non potest solvi, nisi per interemptionem illius. praemisse, quie tamen non potest cognosci inlerimenda per rationem nataralem, sicut. non potest cognosci vera per rationem naturalem.

Sed contra istud arguo sic: Aut illa, qua apparent vera, et non apparent interimenda ex ratione naturali, apparent esse vera ex lerminis tanquam immediata, aut apparent esse conclusa ex immediatis. 51 primo modo, ergo intellectus noster non potest esse certus de propositionibus immediatis, quae sit vera et qua» non, quia tunc apparerent aliquae propositiones verce. et immediat:e, quae tamen. sunt simpliciter falsae, et ita non erunt aliqua principia certa tanquam januce in domo, contra Philosophum et Commentatorem secundo Metaphysicc, circa qua non contingit errare. 5i secundo modo appareant esse vera lanquam conclusa ex immediatis, tunc arguo de illo. Syllogismo sophistico sicut de isto, aut peccat in materia aut in. forma. Si in materia, tunc potest solvi, quia premissa falsa peecans in. materia potest interimi. Si in forma, adhue potest solvi per artem Logicam.

Si autem dicatur quod peccat in forma, et tamen non potest solvi ratione naturali, istud videtur absurdum, quia sicut intellectus inclusus in naturalibus tradidit omnem artem de Syllogismo apparenti informi et defectuoso. sic posset sol- vere per illam artem omnem talem Syllogismum, applicando talem artem ad talem paralogismum.

Ideo dico aliter (c), quod etsi quicumque paralogismus. deducens apparenter ad impossibile, ex prae missa significante Deum esse omnipotentem, posset solvi per intellectum et rationem naturalem, sive peecetin materia sive in forma, et intellectus. posset scire. quemcumque talem paralogismum divisim factum esse solubilem, non tamen sequitur, quod sciat istud. non esse impossibile. Stat enim. oppositum, scilicet quod dubitet istud esse oppositum primum ex repugnantia terminorum, ex quo tamen non posset sequi aliquod manifestius impossibile; aut quod dubitet utrum ex isto possit inferri aliquod. impossibile aliud a quocumque illato, et illud argumentum inferens illud impossibile sit insolubile, licet illud non sit aliquod. eorum, quia facta sunt, quae scit. naturaliter. solvere. Vel aliter generaliter potest responderi ad illud argumentum, quod potest [fieri generaliter ad. omne creditum, quod illud sit necessarium ad omne possibile et credibile.

PrevBack to TopNext

On this page

Quaestio 1