Quaestio 1 : Utrum ilia sit propria definitio baptismi quam ponit Magister: «Baptismus est tinctio, id est ablutio, corporis exterior, facta sub forma verborum praescripta»

Quaestio 2 : Utrum haec sit praecisa forma baptismi: «Ego te baptizo in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti»

Quaestio 3 : Utrum sola aqua naturalis pura sit materia conveniens baptismi

Quaestio 4 : Utrum institutio baptismi evacuet circumcisionem

Distinctio Quarta

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum parvuli sint baptizandi

Quaestio 2 : Utrum parvuli baptizati recipiant effectum baptismi

Quaestio 3 : Utrum parvulus exsistens in utero possit baptizari

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum adultus consentiens potest recipere effectum baptismi

Quaestio 2 : Utrum adultus fictus recipiat effectum baptismi

Pars 3

Quaestio 1 : Utrum iam iustificati teneantur ad susceptionem baptismi

Pars 4

Quaestio 1 : Utrum omnes baptizati recipiant aequaliter effectum baptismi

Quaestio 2 : Quid faciendum est de parvulo exposito

Quaestio 3 : Utrum parvuli Iudaeorum et infidelium sint invitis parentibus baptizandi

Distinctio Quinta

Quaestio 1 : Utrum malitia ministri impediat conferri baptismum

Quaestio 2 : Utrum recipiens baptismum scienter a malo ministro mortaliter peccet

Quaestio 3 : Utrum aliquis debeat ministrare sacramentum baptismale quando praesumitur baptizationem vergere in periculum vitae corporalis eius qui suscipit

Distinctio Sexta

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum solus sacerdos possit baptizare

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum unitas baptismi necessario requirat ut ab uno ministro conferatur

Quaestio 2 : Utrum unitas baptismi requirat simul esse ablutionem et prolationem verborum

Quaestio 3 : Utrum unitas baptismi requirat baptizantem esse distinctum personaliter a baptizato

Pars 3

Quaestio 1 : Utrum in ministro baptizante requiratur intentio debita ad baptizandum

Quaestio 2 : Qualis intentio requiratur in ministro baptizante

Pars 4

Articulus Primus

Quaestio 1 : Utrum baptismus possit iterari

Quaestio 2 : Quae sit poena iterantium baptisma

Articulus Secundus

Quaestio 1 : Utrum in baptismo imprimatur character

Quaestio 2 : Utrum character sit aliqua forma absoluta

Quaestio 3 : Utrum character sit in essentia animae an in aliqua eius potentia

Distinctio Septima

Quaestio 1 : Utrum sacramentum confirmationis sit necessarium ad salutem

Quaestio 2 : Utrum sacramentum confirmationis sit dignius baptimo

Quaestio 3 : Utrum sacramentum confirmationis possit iterari

Quaestio 4 : Utrum sit aliqua poena iterantium sacramentum confirmationis

Distinctio Octava

Quaestio 1 : Utrum eucharistia sit sacramentum Novae Legis

Quaestio 2 : Utrum ilia sit forma eucharistiae quae ponitur in canone missae

Quaestio 3 : Utrum sacramentum eucharistiae convenienter fuit institutum post cenam eu utrum possit recipi a nonieiunis

Distinctio Nona

Quaestio 1 : Utrum exsistens in mortali peccato peccet mortaliter percipiendo sacramentum eucharistiae

Distinctio Decima

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum possibile sit corpus Christi sub specie panis et vini realiter contineri

Quaestio 2 : Utrum idem corpus possit esse localiter simul in diversis locis

Quaestio 3 : Utrum corpus Christi possit simul esse localiter in caelo et in eucharistia

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum corpori Christi naturaliter exsistenti et eidem sacramentaliter exsistenti necessario insint eaedem partes et proprietates

Quaestio 2 : Utrum quaelibet actio immanens quae est in Christo naturaliter exsistente, eadem insit sibi ut in eucharistia sacramentaliter exsistenti

Quaestio 3 : Utrum corpori Christi ut in eucharistia exsistenti possit inesse aliquis motus corporalis

Pars 3

Quaestio 1 : Utrum Christus in eucharistia exsistens possit per aliquam virtutem naturalem transmutare aliquid aliud a se

Quaestio 2 : Utrum aliquis intellectus creatus possit naturaliter videre exsistentiam corporis Christi in eucharistia

Quaestio 3 : Utrum aliquis sensus possit corpus Christi sentire ut est in eucharistia

Distinctio Undecima

Pars 1

Articulus Primus

Quaestio 1 : Utrum sit possibilis transubstantiatio

Quaestio 2 : Utrum sit possibile quodlibet ens converti in quodcumque

Articulus Secundus

Quaestio 1 : Utrum panis convertatur in corpus Christi

Quaestio 2 : Utrum panis in conversione in corpus Christi annihiletur

Quaestio 3 : Quibus propositionibus conversio panis in corpus Christi possit vere exprimi

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum panis triticeus cum aqua elementari coagulatus sit materia conveniens conversionis in corpus Christi

Quaestio 2 : Utrum solum vinum expressum de uva sit conveniens materia conversionis in sanguinem

Distinctio Duodecima

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum in eucharistia sit aliquod accidens sme subiecto

Quaestio 2 : Utrum in eucharistia quodcumque accidens remanens sit sine subiecto

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum accidentia in eucharistia possint habere quamcumque actionem quam poterant habere in subiecto

Pars 3

Articulus Primus

Quaestio 1 : Utrum omnis transmutatio, quae potest causari ab agente creato circa accidentia in eucharistia manente, necessario requirat eandem quantitatem manere

Quaestio 2 : Utrum possibile sit circa eucharistiam fieri transmutationem corruptivam accidentium

Articulus Secundus

Quaestio 1 : Utrum in aliqua transmutatione, facta circa eucharistiam, necesse sit aliquam substantiam actione divina redire

Distinctio Decima Tertia

Quaestio 1 : Utrum sola actione divina possit confici corpus Christi

Quaestio 2 : Utrum quilibet sacerdos, proferens verba consecrationis cum intentione debita et circa materiam convenientem, possit conficere eucharistiam

Distinctio Decima Quarta

Quaestio 1 : Utrum poenitentia necessario requiratur ad deletionem peccati mortalis post baptismum commissi

Quaestio 2 : Utrum actus poenitendi requisitus ad deletionem peccati mortalis sit actus alicuius virtutis

Quaestio 3 : Utrum poenitentia-virtus sit tantum unius poenae inflictiva

Quaestio 4 : Utrum per sacramentum poenitentiae deleatur culpa

Distinctio Decima Quinta

Quaestio 1 : Utrum cuilibet peccato actuali mortali correspondeat satisfactio propria

Quaestio 2 : Utrum quicumque iniuste abstulerit vel detinet rem alienam teneatur illam restituere ita quod non possit vere poenitere absque tali restitutione

Quaestio 3 : Utrum damnificans alium in bonis personae, puta corporis vel animae, teneatur restituere ad hoc quod possit vere poenitere

Quaestio 4 : Utrum damnificans aliquem in bono famae teneatur ad restitutionem ita quod poenitere vere non possit nisi farnam restituat

Distinctio Decima Sexta

Quaestio 1 : Utrum ista tria 'contritio, confessio et satisfactio' sint partes poenitentiae

Quaestio 2 : Utrum remissio vel expulsio culpae et infusio gratiae sint una simplex mutatio

Distinctio Decima Septima

Quaestio 1 : Utrum necessarium sit ad salutem peccatori confiteri omnia peccata sua sacerdoti

Distinctiones Decima Octava et Decima Nona

Quaestio 1 : Utrum potestas clavium tantummodo se extendat ad poenam temporalem

Quaestio 2 : Utrum cuilibet sacerdoti in susceptione Ordinis conferantur claves regni caelorum

Distinctio Vigesima

Quaestio 1 : Utrum poenitentia in extremis valeat ad salutem

Distinctio Vigesima Prima

Quaestio 1 : utrum post hanc vitam possit aliquod peccatum dimitti

Quaestio 2 : Utrum confessor in quocumque casu teneatur celare peccatum sibi in confessione detectum

Distinctio Vigesima Secunda

Quaestio 1 : Utrum peccata per poenitentiam dimissa in recidivante redeant eadem numero

Distinctio Vigesima Tertia

Quaestio 1 : Utrum extrema unctio sit sacramentum Novae Legis

Distinctio Vigesima Quarta

Quaestio 1 : Utrum in Ecclesia sint septem Ordines eo modo quo Ordo vel Ordinatio ponitur sacramentum

Distinctio Vigesima Quinta

Quaestio 1 : Utrum poena canonica impediat a susceptione et collatione Ordinum

Quaestio 2 : Utrum sexus muliebris aut aetas puerilis impediat susceptionem Ordinum

Distinctio Vigesima Sexta

Quaestio 1 : Utrum matrimonium fuerit immediate a Deo institutum

Distinctio Vigesima Septima

Quaestio 1 : Utrum convenienter definiatur matrimonium «viri mulierisque coniunctio maritalis inter legitimas personas vitam indissolubilem retinens»

Quaestio 2 : Utrum consensus expressus verbis sit causa efficiens matrimonii

Distinctio Vigesima Octava

Quaestio 1 : Utrum solus consensus de praesenti expressus verbis causet matrimonium

Distinctio Vigesima Nona

Quaestio 1 : Utrum consensus in altero vel utroque contrahentium coactus sufficiat ad contrahendum verum matrimonium

Distinctio Trigesima

Quaestio 1 : Utrum ad contractum matrimonii requiratur consensus sequens apprehensionem non erroneam

Quaestio 2 : Utrum inter Mariam et Ioseph fuit verum matrimonium

Distinctio Trigesima Prima

Quaestio 1 : Utrum sint tria bona matrimonii, quae Magister ponit in littera, scilicet fides, proles et sacramentum

Distinctio Trigesima Secunda

Quaestio 1 : Utrum in matrimonio sit simpliciter necessarium reddere debitum coniugale alteri petenti

Distinctio Trigesima Tertia

Quaestio 1 : Utrum fuerit licita aliquando bigamia

Quaestio 2 : Utrum 'bigamus ante baptismum' possit post baptismum ad sacros Ordines promoveri

Quaestio 3 : Utrum in Lege Mosaica fuerit licitum repudiare uxorem

Distinctio Trigesima Quarta

Quaestio 1 : Utrum impotentia ad actum carnalem impediat matrimonium simpliciter

Distinctio Trigesima Quinta

Quaestio 1 : Utrum adulterium cum aliquo, vivente viro primo, impediat matrimonium cum eadem post mortem illius viri

Distinctio Trigesima Sexta

Quaestio 1 : Utrum servitus impediat matrimonium

Quaestio 2 : Utrum aetas puerilis possit impedire matrimonium

Distinctio Trigesima Septima

Quaestio 1 : Utrum sacramentum Ordinis impediat matrimonium

Distinctio Trigesima Octava

Quaestio 1 : Utrum votum continentiae impediat matrimonium

Distinctio Trigesima Nona

Quaestio 1 : Utrum disparitas cultus impediat matrimonium

Distinctio Quadragesima

Quaestio 1 : Utrum cognatio carnalis impediat matrimonium

Distinctio Quadragesima Prima

Quaestio 1 : Utrum affinitas impediat matrimonium

Distinctio Quadragesima Secunda

Quaestio 1 : Utrum cognatio spiritualis impediat matrimonium

Distinctio Quadragesima Tertia

Quaestio 1 : Utrum resurrectio generalis hominum sit futura

Quaestio 2 : Utrum possit esse notum per rationem naturalem resurrectionem generalem hominum esse futuram

Quaestio 3 : Utrum natura possit esse causa activa resurrectionis

Quaestio 4 : Utrum resurrectio sit naturalis

Quaestio 5 : Utrum resurrectio futura sit in instanti

Distinctio Quadragesima Quarta

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum in quolibet homine resurget totum quod fuit de veritate naturae humanae in eo

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum ignis infernalis cruciet malignos spiritus

Quaestio 2 : Utrum homines damnati post iudicium cruciabuntur igne infernali

Distinctio Quadragesima Quinta

Quaestio 1 : Utrum anima separata possit intelligere quiditates sibi ante separationem habitualiter notas

Quaestio 2 : Utrum anima separata possit acquirere cognitionem alicuius prius ignoti

Quaestio 3 : Utrum anima separata possit recordari praeteritorum quae ipsa novit coniuncta

Quaestio 4 : Utrum beati cognoscant orationes quas eis offerimus

Distinctio Quadragesima Sexta

Quaestio 1 : Utrum in Deo sit iustitia

Quaestio 2 : Utrum in Deo sit misericordia

Quaestio 3 : Utrum in Deo distinguatur iustitia a misericordia

Quaestio 4 : Utrum in punitione malorum concurrat ex parte Dei punientis iustitia cum misericordia

Distinctio Quadragesima Septima

Quaestio 1 : Utrum universale iudicium sit futurum

Quaestio 2 : Utrum mundus sit purgandus per ignem

Distinctio Quadragesima Octava

Quaestio 1 : Utrum Christus in forma humana iudicabit

Quaestio 2 : Utrum in iudicio vel post cessabit motus corporum caelestium

Distinctio Quadragesima Nona

Pars 1

Quaestio 1 : Utrum beatitudo consistit per se in operatione

Quaestio 2 : Utrum beatitudo immediatius perficiat essentiam quam potentiam ipsius beati

Quaestio 3 : Utrum beatitudo per se consistit in pluribus operationibus simul

Quaestio 4 : Utrum beatitudo per se consistit in actu intellectus vel voluntatis

Quaestio 5 : Utrum beatitudo simpliciter consistit in actu voluntatis qui est fruitio

Quaestio 6 : Utrum ad essentiam beatitudinis pertineat securitas perpetua

Pars 2

Quaestio 1 : Utrum corpus hominis beati post resurrectionem erit impassibile

How to Cite

Quaestio 1

QUAESTIO UNICA.

Utrum quaelibet persona divina mittat et mittatur ?

Alensis 1. part. quast. 13. memb. 2. art. 4. Divus Thomas 1. part. quast. 3. art. 1.4. 5. et 8. ü- chardus Ahee dist. 44. art. A. quast. A. et 2. et dist. 19. per totum. Divus Bonaventura ibid. art. 4. quast. 1.2. et 3. Gabrielis quast. 1. Vasquez 1. part. disputat. 170. Suarez 1. part. tractat. 3. lib. 12. eap. 3. et per totum librum. Durandus distinct. 16. quast. 1.

Circa istam decimam quartam distinctionem, et duas sequentes, scilicet decimam quintam et decimam sextam, ubi Magister agit de missione temporali Spiritus sancti, quaritur unum generaliter quantum. ad omnes personas: utrum quaelibet persona divina mittat quamlibet personam et mittatur ?

Videtur quod sic, quia quidquid est essentiale in. divinis, convenit tribus; missio lam activa quam passivaa est quid essentiale, quia dicit respectum ad creaturas; respectus autem ad creaturam communis est tribus. Quod autem tam mittere quam in?£fi dicat respectum ad creaturam, probatur, quia dicitur de Deo ex tempore; nihil autem dicitur de Deo ex tempore nisi quod di clt respectum ad creaturam.

Item, in Joanne de Patre dicit Salvator, et de seipso: ad eum veniemus, etc. ergo Pater etiam venit temporaliter ad aliquem, hoc venire dicit aliquem. effectum Trinitatis; ergo videtur quod Pater possit mitti a tribus personis, sicut Filius et Spiritus sanctus.

Item secundum Augustinum ad Dardanum: quaelibet persona dat, et datur; ergo pari ratione. mittit. et mittitur.

Contra, Augustinus 4. de Trin. cap. 20. "sed Pater cum ex tempore a quoquam cognoscitur, non dicitur missus, non enim habet de quo sit, aut ex quo procedat"; ad hoc. etiam. adducit Magister auctoritatem. Augusuni in littera.

SCHOLIUM.

Sententia Magistri est,mitti conveniresolis personis productis, sed mittere omnibus, loquendo tam de visibili quam de invisibili missione. Hanc refutat Doctor. Primo, si missio dicat relationem rationis ad mit(entem, potest esse in Patre a se, sicut. potest dari et dare, si realem scilicet processionem a mittente; ergo mittere non est essentiale, quia tunc Spiritus sanctus non mitteret Filium. Secundo, m:/tti et. mittere idem significant, licet diversimode Grammaticaliter; ergo si mitti connotat produci et mittere producere, neutrum est essentiale nec commune tribus.

(a) In ista questione videtur esse opinio Magistri, quod mitti non conveniat tribus, sed tantum duabus personis procedentibus, quia secundum Augustinum, nulla persona mittitur, nisi quae habet aliam, de qua sit secundum hoc, in/fi dicit respectum ad creaturam, tamen connotando respectum processionis eterna ;sed mittere est commune tribus secundum Magistrum. Quod probatur per auctoritatem Augustini 2. de Trin. c. 6. ubi dicit Augustinus de Filio: proinde mutti a Patre sine Spiritu sancto non potuit. Kt probat, quia Pater intelligitur misisse eum, secundum quod fecit eum ex femina, quod non fecit Pater sine Spiritu. sancto; ergo Spiritus sanctus misit. Filium, et. constat quod ipsemet seipsum misit, sicut habetur ab Augustino eodem capitulo; ergo mittere convenit cuicumque persona. Et hoc probat Magister per rationem, quia alias aliquid efficeret una persona Trinitatis, quod non alia, cum »nifere sit. effectum aliquem creare.

Contra istam opinionem potest argui: Si mitti importat aliquo modo duplicem respectum aeternum. et temporalem, cum non dicat respectum nisi ad eum cui mittitur vel ad mittentem; patet quod primus est communis tribus, quia est respectus rationis ad extra; secundus aut est realis aut rationis. Si rationis, ergo potest esse in Patre respectu sui, sicut Pater potest dari et dare, non enim repugnat Patri mitti propter respectum rationis tantum. Si mitti dicat respectum realem tantum ad mittentem, puta processionem a mittente, igitur mittere non est essentiale, quia tunc Spiritus sanctus non mitteret Filium, cum non producat eum. Vel arguitur sic: Si mitti includat relationem aeternam, aut. ergo respectu ejus cui mittitur persona, quod non contingit, quia hoc est temporale, aut ad mittentem, et tunc omnis missus a mittente ab eo procederet, et sic cum Filius dicatur mitti a Spiritu sancto procederet ab eo.

Praeterea, mittere et mitti videntur idem significare, licet. diversimode quantum ad modos Grammalicales; 1gitur s unum connotat aliquem respectum ad intra, et reliquum connotabit; si igitur. mitti connotat produci, 1gitur mittere connotat producere, et ita neutrum est mere essentiale; vel si unum non connotat respectum ad intra, nec reliquum, sed tantum respectum ad aliquid extra, et. ita utrumque erit commune tribus. Et hoc est, quod sic breviter potest argui: Si mitti includit produci, ergo mittere includit producere; ergo Spiritus sanctus non mittit Filium, quia non producit eum.

Praeterea, mittere et mitti videntur dicere relationes oppositas; ergo si mittere non includit producere, nullo modo correlativum includit correlativum.

Consequentia patet per hoc, quoniam acceptis duabus correlationibus, sicut primum se habet ad terlium, ita secundum ad quartum, et e converso; sed mittere et mitti dicunt correlationem, et. producere et produci similiter; igitur si persona quae mittitur producitur, mittere est producere.

SCHOLIUM.

Ponit Scotus aliam opinionem, scilicet mitti competere solis productis et. mittere solis ' producentibus. Mittere ergo est operari effectum cum persona, auctoritative dando ei actionem; unde Spiritus sanctus non mittit. Filium, sed Christum qua homo. Quia tamen Augustinus videtur dicere Spiritum sanctum misisse Verbum incarnandum, ideo ait Scotus posse teneri opinionem Magistri sic explicandam, quod mitti personam significet .eam manifestari, connotando eam produci,non tamen connofando respectum ad producentem, et juxta hoc mittere est essentiale, et solvit argumenta, qua fecit contra Magistrum.

Videtur (a) aliter posse dici ad quaestionem. Manifestum est enim secundum intentionem Augustini 4. de Trinitate, cap. 20. quod Pater non dicitur missus; ergo oportet quod ifti cum hoc quod dicit respectum ad extra, connotet productionem ad. intra, et tunc rationabile videtur consimiliter dicere. de 7u/ ttere, quod licet dicat principaliter respectum actionis activae ad. extra, tamen connotat respectum productionis activide ad intra, et sic neutrum est mere essentiale; sed niti tantum convenit persone productae, et miliere tantum persone producenti, et ita sunt duae persona mittentes, scilicet Pater et Filius, et duce tantum misse, scilicet Filius et Spiritus sanctus; nec aliqua persona seipsam mittit, nec producta producentem. Hujus simile potest haberi in alio, nam Pater dicitur per Verbum creare, et posset concedi Filium creare per Spiritum sanctum, non autem sic e converso. Ubi creare per Filium non dicit absolute actionem ad extra, sed actionem cum auctoritate; etin hoc connotat productionem activam in operante respectu illius persona» per quam quasi subauctorilative operatur.

Ita posset dici quod mittere personam, est operari per eam, et ita operari effectum cum illa persona per modum auctoris dantis illi persona actionem, quod tantum convenit producenti respectu persona producetae. Et ifti diceret. idem, quod subauctoritative operari virtute personc inittentis, quod non est, nisi quando persona operans accipit ab alia virtutem agendi.

Et ad illud quod Magister adducit pro se de Augustino, quod Spiritus sanctus mittit. Filium, et quod. Filius mittit se, posset exponi primo. Primum, de Filio incarnato, non de Filio ut incarnando, quo modo Ambrosius in 3. lib. de Spiritu sancto, cap. 2. dicit quod Spiritus Domini misit Filium, sicut legitur Isaiee 16. Spiritus Domini super me, etc. bene dicit. Ambrosius: Spiritus sanctus Domini misit me ad praedicandum, quia quasi Filius hominis est missus et unctus, nam secundum Deitatem non super Christum est Spiritus, sed in. Christo; ergo 1lla auctoritas Isai:e, quee. dicit Christum missum a Spiritu sancto, intelligitur de Christo homine, non autem de missione Verbi aeterni incarnandi. Similiter posset exponi illa auctoritas quod Filius misit se.

Ad argumentum etiam Magistri posset dici quod consequentia non valet, quia commutatur qualiter vel quale in quid, vel res in modum, non enim sequitur, Filius non operatur per Filium, sicut Pater operatur per Filium; ergo Pater aliquid operatur quod non Filius; sed sequitur, ergo aliquo modo alio operatur Pater, quo modo non operatur Filius, quia auctoritative, et hoc est verum. Ita etiam si Pater mittat Filium et non Filius se, debet inferri quod auctoritas agendi effectum in creatura, est in Patre, et non in Filio, et hoc est verum.

Licet autem (b) haec via videatur probabilis, tamen quia auctoritates Augustini videntur sonare non lantum de Christo homine misso, sed de Verbo eo misso, quia incarnando, sicut ipse dicit, intelligitur missio ipsa incarnatio, ideo potest teneri opinio Magistri, hoc modo secundum Augustinum 4. de Trinitate, cap. 20. "Cum ex tempore cujusque profectus mente concipitur, mitti quidem dicitur". Et planius hoc idem paulo post: "Mitti est de Filio cognosci, quod a Patre sit; Ma. Spiritum sanctum mitti est cognosci, quod ab illo procedat". Mitti ergo est manifestari personam procedere, nec convenit omnibus personis, quia non omnes procedunt, et mitfere est manifestare personam procedere; hoc manifestare est mere commune, quia tota Trinitas manifestat personam procedentem procedere, sed manifestari personam procedere, connotat personam procedentem.

Et si ista sunt. significata istorum vocabulorum, quia significata accipienda suntex usu auctorum, sequitur quod mittere sit mere essentiale, nec connotat respectum realem eternum in mittente. Sed mitti connotat respectum in persona missa, quatenus manifestatur ejus processio aeterna. Et. posset quidem aliud verbum imponi, quod significaret manifestare personam procedere, et ejus passivum quod significaret manifestari personam procedere; et illud activum esset commune tribus personis, passivum tantum competeret duabus personis quae producuntur.

Secundum hoc ad argumenta quc sunt contra opinionem Magistri. Ad primum dico quod iffi dicit respectum rationis ad mittentem formaliter, sed connotat respectum « eternum, non quidem ad mittentem qua mittens, sed ad aliquem indistincte. Unde haec propositio. est neganda, quod mitti. nullum respectum dicit nisi ad eum cui mittitur, vel ad mittentem si intelligatur inquantum mittens, et hoc tam de principali sienificato quam de connotato. Dicit enim connotando respectum procedentis, et hoc ad producens non inquantum mittens, quia etiam aliqua persona mittens potest esse non producens, licet semper producens sit mittens.

Ad secundum concedo, quod activum et passivum significant idem sub alio et alio modo Grammatieali; sed aliquid idem potest esse connotatum in utroque, quod non diversificatur penes istos modos. Manifestare quidem et manifestari qua principaliter importantur, diversifieantur penes illos diversos modos, licet non ita hoc, quod est personam procedere. Illud enim est, quod connotatur uniformiter tam per activum quam per passivum. Exemplum hujus in aliis, scio ignem calefacere et scitur ignem calefacere, licet hic sit variatio Grammaticalis quantum ad scire et sciri, non tamen quantum ad illud, quod notatur esse terminus ipsius se/re; illud enim uniformiter se habet utrobique. Et si imponeretur unum activum ad significandum haec totum, se?re ignei calefacere, suum passivum non connotaret, sciri ignem calefieri; sed tantum ipsum sciri per modum passivi, et illud aliud connotaretur. per modum activi.

Et per hoc patet ad. illam confirmationem, mittere et mitti sunt correlativa, quantum scilicet ad formalia significata, et utrumque dicit per se respectum rationis, tamen unum istorum potest includere, ut connolatum aliquod extremum relationis; et reliquum non includere correlativum illius, sicut in exemplo posito apparet quod illud verbum sic impositum includeret calefacere, et tamen verbum passivum correspondens sibi non includeret hoc, quod est calefieri.

Ad argumenta principalia (c). Ad primum dico, quod non omne dictum de Deo ex tempore est commune tribus, quando importat non tantum respectum ad creaturam, sed cum hoc connotat respectum intrinsecum, sicut est de mifi.

Ad secundum (d) concedo, quod Pater venit invisibiliter et inhabitat, sed tamen non dicitur mitti, quia non habet de quo sit. Non enim manifestatur procedere,nisi procedat, tamen manifestari potest absolute, vel manifestari quod producat; sed inanifestari sic, non notatur per ufi.

Ad tertium concedo, quod quaelibet persona dat quamlibet, quia dare est liberaliter communicare, quaelibet autem seipsam communicat liberaliter voluntate, ut sui est. Nec sequitur ex hoc quod quaelibet mittat quamlibet, quod jam patet, quia dare non includit talem respectum intrinsecum, qualem includit offi.

PrevBack to TopNext

On this page

Quaestio 1