Articulus 2

¶ Questio I. PRimo ostendo quod proprietates non sunt diuina essentia: quia non est idem esse absolutum: et esse ad alterum: sed essentia diuina habet esse absolutum: et propretas est ad alium: ergo non sunt idem.

¶ Item quecumque sunt idem secundum rem in quocumque est vnum: est aliud. Sed in aliquo est diuina essentia in quo non est paternitas ergo paternitas non est realiter divina essen tia.

¶ Item in eadem re. Impossibile est aliqua conuenire et differre: sed persone conueniunt in essentia et in proprietatibus distinguuntur: ergo proprietates non sunt essentie.

¶ Item quod est substantia non est relatio: sed proprietates in diuinis sunt relationes vt habitum est supra Di. xxvi in quaestione vtrum proprietates personarum sint relationes: ergo in divinis proprietates non sunt essentia.

Contra omnis res eterna est dina substantia: sed quaelibet proprietas est res eterna: ergo quilibet est diuina essentia.

¶ Item nulla res est adoranda que nor est diuina essentia sed proprietas est adoranda secundum Grego. in prefatione: ergo quelibet proprietas est dinina essentia.

Respondeo quod proprietates suit ipsa diuina esentia: quia vt demtratum est in questic ne precedenti proprietas realiter est persona cuius est. Sed vt superius dictum est et infra ostendetur persona realiter est ipsuam essentia ergo proprietas realiter est ipsa diuina essentia. Et hoc sentit magister in presenti Di. c. Quod enim hanc opinionem confirmans per Hyla. in. 7. lib. de trihanc sententiam dicentem.

Ad primum in oppositum cum dicitur quod non est idem esse absolutum: et esse ad alterum etc. Dico quod verum est secundum rationem: et quantum ad modum se habedi: tamen realiter res se habens ad alium comperata ad remhabentem modum absolutum: in divinis realiter idem est cum ea.

¶ Ad 2m cum dicitur quod quecunque sunt idem secundum rem in quocunque est vnum est aliud etc. Dico quod instantiam habet quaendocunque illa identitas est cum differentia secundum rationem: et cum differentia secundum modum se habendi. Et sic se habet propritas ad essentiam.

¶ Ad 3m cum dicitur quod in eadem re impossibile est eadem conueniter: et differre etc. dico quod instantiam habet quando aliqua ita idem sunt re quid secundum rationem differunt in modo se habendi. Et sic idem sunt re proprietas et essentia.

¶ Ad 4 m dicitur quod illud quod est substantia: non est relatio etc. dico quod in diuinis habet instantiam. Relatio enim comperata ad rem in qua est: substantia est: et tamen per comparationem ad terium manet relatio: cum ergo eadem sit relatio que est in vna persona ad aliam: rlartio eadem vt in aliquo est substantia: vt ad alium manet rlaulo.

¶ Questio. II. SEcundo quaeritur vtrum proprietates sint in essentia: et videtur quod non: quia illud in quo est realis relatio: realiter refertur: sed diuina essentia realiter non refertur: ergo in ipsa non est proprietas relatiua.

¶ Item proprietas in diuinis distinguit rem in qua est ab alia: vnde proprietas que est in persona distinguit eam ab alia. Sed proprietates non distinguunt divinam essentiam: ergo non sunt in ea.

¶ Item secundum philosophum4. physi. Nihil est in seipso nisi per accidens: sed proprietates realiter sunt idem quod diuina essentia vt habitum est in quaestio ne precedenti: nec est ibi ponere accidens: ergo proprieta tes nullo modo sunt in diuina essentia.

Contra proprietates sunt in deo: sed deus est diuina essentia: ergo proprietates sunt in diuina essentia.

¶ Item magister in littera. c. Quorum audacie: vult quod paternitas et filiatio sint in diuina essentia.

Respondeo quod proprietates sunt in essentia alio tamen modo quam in personis. nam in personis sunt sicut in suppositis: et immediate secundum rationem intelligendi: et ille que dicuntur personales sunt constituentes personas: alie autem que non dicuntur personales scilicet innascibilitas: et actiua spiratiosecundum rationem intelligendi presupponunt naturam constitutam: quam uis et iste et ille realiter sunt idem cum personis in quibus sunt. Proprietates vero non sunt in essentia: sicut in supposito: nec immediate secundum rationem intelligendi: sed mediante hypostasi: nec ipsam essentiam constituunt: ex quibus sequitur quod proprie tates sunt in essentia aliqualiter modo simili: quo proprietates Petri et Pauli essent in humana specie: si species humana diceret quid absolutum: et indiuisum realiter existens in illiis. Et ex predictis patet ratio quare per proprietates persone referuntur et distinguuntur: non autem essentia: quamuis enim sint essentia non tamen eam determinant: sicut dicit magister in littera capitulo. Quorum audacie.

¶ Ex predictis patet responsio ad duo prima argumenta in oppsium.

¶ Ad 3m cum dicitur quod nihil est in seipso nisi per accidens etc. Intelligendum est nisi sit ibi differentia secundum rationem: si illud verbum extenditur ad esse in creatura et in creatore. Proprietates autem et diuina essentia differunt secundum rationem.