Praeambulum

Distinctio XXXV Post hec videndum est. Superius determinauit magister de origine peccati et eius subiecto. In hac parte determinat de quiditate eius. Et diuiditur in partes duas.

¶ Primo ponit peccati diffinitionem.

¶ Secundo ostendit quid sit peccatum secundum rem. ibi. Quocirca. Et ista secunda diuiditur in tres.

¶ Primo ponit tres opiniones de quiditate peccati.

¶ Secundo determinat veritatem secundum suam opinionem. ibi. Sane dici potest

¶ Tertio ponit duas opiniones de realitate peccati quarum vna ponit omnes actus inquantum sunt. bonos esse: et alia contrarium ibi. Quidam aut. Et ista in duas.

¶ Primo ponit opinionem illorum qui dicunt omnes malos actus inquantum actus sunt: bonos esse et a deo.

¶ Secundo opinionem contrariam. 37. dis. ibi. Sunt autem et alii. Prima in duas.

¶ Primo prosequitur intentum suum.

¶ Secundo recapitulat que dicta sunt: versus finem. 36 dis. Satis diligenter.

¶ Prima in tres.

¶ Primo ponit opinionem.

¶ Secundo opinionis defensionem. ibi. Quod autem

¶ Tertio ponit illius opinionis impugnationem. ibi. Inquibus opponitur. Media diuiditur in duas.

¶ Primo. ponit opinionis defensionem per duplicem auctoritatem

¶ Secundo per rationem ibi. Item et aliter. Illa pars quae ibi incipit. Quibus opponitur. Diuiditur in duas.

¶ Primo ponit predicte opinionis impugnationem.

¶ Secundo mouet quandam quaestionem. ibi potest etiam queri.

¶ Prima in duas.

¶ Primo opponitur contra predictam opinionem per vnam rationem: cuius subiungit solutionem.

¶ Secundo per aliam rationem: cuius etiam subiungit solutionem. ibi. Item aliter eis opponitur. Illa pars que ibi incipit. Potest etiam queri. Diuiditur in duas.

¶ Primo mouet vnam questionem de malo culpe.

¶ Secundo mouet aliam de malo pene. ibi. Queri autem solet.

¶ Prima in quatuor.

¶ Primo mouet magister quandam quetionem ex qua elicit quandam obiectionem contra predictam opinionem: et subdit eius responsionem.

¶ Secundo ex responsione mouet aliam quaestionem incidentem. ibi. Sed cum nihil sit

¶ Tertio ostendit quid est illud bonum quod in anima corrumpitur per peccatum. ibi. Peccatu vero. I¶ Quarto ostendit quo anima elongatur a deo per peccatum. ibi. Ab eo autem. Illa pars que ibi incipit. Queri autem solet. Diuiditur in duas.

¶ Primo ostendit quomodo differenter corrumpit bonum culpa et pena: et quia ibi supponit differentiam inter culpam et penam. Ideo secundo incidenter ostendit aliquando posse esse idem: culpam et penam dis. sequenti. ibi. Sciendum est.

CIrca hanc dis. de duobus principaliter est querendum.

¶ Primo de peccati actu.

¶ Secundo de peccati effectu. ¶ Circa primum queruntur quatuor.