Circa litteram

CIrca litteram. Cum venit plenitudo temporis. Nota quod tempus natiuitatis filii dei de tempore plenitudinis: quia tunc tempus completum est quod prefinierat pater: quando mitteret filium suum. secundum glo. ibidem. Alia ratio est propter impletionem promissionis: quia tunc ille nobis datus est qui fuerat repromissus. Unde glo. super illud Ioan. I Plenum gratiae et veritatis: dicit quo ad impletionem promissorum. Alia ratio est propter impletionem figurarum que tunc implete sunt veritate: propter quod dicit saluator Matth. 5. Non veni soluere legem: sed adimplere. Alia ratio est propter plenitu dinem gratiae que fuit in christo. Unde ad colo. 2. dicitur: quod in ipso habitat omnis plenitudo diuinitatis corporaliter. Alia ratio est propter plenitudinem pacis: que tunc temporis erat in mundo: quampedicta erat per psalmistam dicentem. Orietur in diebus eius iustitia et abundantia pacis. Alia est propter adimpletionem modorum producendi hominem. Adam enim fuerat productus nec de viro: nec de muliere: Eua de viro non de muliere. Homines de lege communi producuntur de viro: et de muliere: et in incarnatione filii dei fuit quartus modus producendi scilicet de muliere sine viro. Alia ratio est: quia sicut opus creationis mundi et ornatus et distinctionis completum fuit sexto die: sic sexta etas fuit tempus congruum: in quo humani generis restauratio impleretur.

¶ Factum ex muliere contra in symbolo dicitur: genitum non factum.

¶ Respondeo hic factus secundum humanam naturam: in symbolo negatur factus: inquantum est suppositum diuine nature.

¶ Et nota quod mulier secundum quod hic accipitur non sonat in corruptionem: sicut sonat Matth. 11. vbi dicitur. Non surrexit internatos mulierum maior Ioan. baptista: sed in proposito dicitur mulier ad designationem feminini sexus.

¶ Factum sub lege scilicet non necessitate: sed voluntate.

¶ Ut eos qui sub lege erant redimeret: quod ideo dicitur: quia quamuis venerit ad redemptionem omnium quantum erat ex parte sua: tam primo et principaliter venit ad redemptionem iudeorum iuxta illud Matth. 3. Non sum missus nisi ad oues: quie perierunt domus israelis.

¶ Filii missio ipsa est incarnatio. Contra pater potuit incarnari: et non potuit mitti.

¶ Respondeo missio est manifestatio persone emanatis: vel emanationis eiusdem: et quia filius est persona emanans: non autem pater: ideo incarnatio filii est missio: et tamen si pater fuisset incarnatus non fuisset missus. Unde de ipso patre dicit Aug. 2. liro de trinitate. c. 6 quod solus pater nunquam legitur missus. et in. 4 li. c. vlti. dicit: quod nemo sani capitis affirmare debet: nusquam personam patris per aliquem speciem corporalem vigilantium oculis demtrari.

¶ Dragmam deci. Dragma nummus certe quantitatis: habens imaginem regis.