Articulus 3

Quaestio I

Rimo ostendo quod secunde nuptie non sunt licite. Chryso. super Mat. dicit et recitatur dictum suum 31. q. 1. hac ratione quod secunde nuptie secundum veritatis rationem sunt vere fornicatio.

¶ Item quod non potest fieri sine peccato non est licitum: sed sicut dicit magister huius di. c. vlti. Bigamus indiget penitentia: et penitentia non est nisi de peccato: ergo non est licitum contrahere secundum matrimonium.

Contra 3t. q. 1. Aperiant: et sumptum est a hiero. in eplura ad Palmachium: et recitat magister huius di. c. vlti. Ego nunc libera voce proclamo non damnari in ecclesia bigamiam: immo nec tr: gamiam: et ita licere. 5 et 6 et etiam vltra: quo modo et secundo marito nubere.

Respondeo quod secunde nuptie sunt licite: quia per mortem alterius coniugum tollitur alteri impedimentum primi matrimonii. Unde apostolus 1 ad Cor. 7. Dicit de muliere quod si dormierit vir eius liberata est a lege: cui vult nubat tantum in domino: et quamuis nubat infra tempus luctus quod est vnius anni spacium: vt habetur extra: de secundis nuptiis. Cum secundum apo stolum: tamen per licentiam et auctoritatem apostoli eius infamia aboletur eo. ti. super illa: quia in his seculares leges non dedignantur sacros canones imitari: extra eo. ti. Cum secundum aptulbe.

Ad primum in oppositum dicendum quod illud verbum Chryso. sic debet exponi: vere fornicatio est id est signum incontinentie: vel intelligi debet quamdo non constat sufficienter de morte prioris coniugis.

¶ Ad secundum dicendum quod bigamus dicitur indigere penitentia id est indigere propter signum incontinentie.

Quaestio II.

SEcundo queritur vtrum secunde nuptie sint honeste. Et videtur quod non: quod caret gloria in presenti non videtur honestum: sed sicut dicitur in fine huius di. se cunde nuptie carent gloria presenti.

¶ Item huius di. c. vlti. Presbyterum in nuptiis bigami prandere non conuenit: sed illud non est honestum in cuius solennitate non conuenit esse personas honestas.

Contra nihil inhonestum celebraretur in facie ecclesic: secunde autem nuptie in facie ecclesie celebrantur.

Respondeo quod secund: nuptie honeste sunt: non tamen ita honeste ceteris paribus sicut prime propter signum alicuius pronitatis ad incontinentiam: vnde aliqua benedictione carent qua non carent prime: extra de secundis nuptiis. c. I. Capellanum que benedictione cum secunda constiterit celebrasse ab officio: beneficioque suspensum cum litterarum tuarum temstimonio ad sedem apostolicam nullatenus destinare post. ponas. Et i. e. c. Uir autem. dicitur. Uir autem et muller ad bigamiam transiens non debet a presoytero benediciquia cum alia vice benedicti sint eorum benedictio intera ri non debet: ista tamen benedictio cum aliquis secundam ducit virginem iteratur secundum consuetudinem quorundam locorum: et hoc si papa sciat talem consuetudinem et non contradicat: alias non licet: vt dicit glo. in eodem. c.

Ad primum in oppositum dicendum quod non dicuntur carere gloria id est honore absolute: sed in respectu primarum.

¶ Ad secundum dicendum quod secundum magistrum huius di. c. vlti. Illud verbum intelligi potest de bigamo qui prime vxori insidiatus putatur desiderio secunde.

Quaestio III

TErtio queritur vtrum secunde nuptie habeant rationem sacramenti.

Respondeo quod sic quam unm ad omnia que sunt de essentia et ne cessitate sacramenti: aliqua tamen accidentalia desunt scilicet perfectio significationis. vnde non reddunt hominem ineptum ad susceptionem ordinis: quia non sint sacramentum: sed propter aliquem defectum in significatione: que tamen non pertinet ad essentiam et necessitatem sacramenti: sed ad decorem et accidentalem perfectionem.