Table of Contents
Quodlibeta
Quodlibet 1
Quaestio 1 : Utrum in deo sit ponere bonitatem personalem
Quaestio 2 : Utrum Deus ab aeterno potuit sibi hominem assumere
Quodlibet 2
Quodlibet 3
Quodlibet 4
Quodlibet 5
Quodlibet 6
Quaestio 1 : Utrum sint tres in divinis personae, nec plures nec pauciores
Quaestio 4 : Utrum Christus secundum quod homo illuminet angelos
Quaestio 6 : Utrum suppositum divinum posset assumere humanam naturam absque eo quod fruatur
Quaestio 7 : Utrum plures personae divinae possent assumere unam et eamdem naturam numero
Quaestio 8 : Utrum anima a corpore separata recordetur eorum quae noverat coniuncta
Quaestio 9 : Utrum in somnis habeatur aliqua notitia intellectualis
Quaestio 10 : Utrum bona fortuna sit homini naturalis
Quaestio 11 : Utrum iustitia originalis includat in se aliquod donum infusum
Quaestio 12 : Utrum cum virtutibus acquisitis necessarium sit ponere alias infusas eis respondentes
Quaestio 13 : Utrum status virginalis sit super coniugalem an econverso
Quaestio 15 : Utrum si sacerdos super tale monstrum dicat, ego te baptizo, etc ambo sint baptizati
Quaestio 17 : Utrum omnia quae continentur in regula beati Augustini sint praecepta
Quaestio 19 : Utrum religionis ingressum quis posset differre propter paupertatem parentum
Quaestio 20 : Utrum homicida ante baptismum, post susceptum baptismum possit ad ordines promoveri
Quaestio 21 : Utrum parvulus decedens non baptizatus habeat poenam sensus an damni tantum
Quaestio 22 : Utrum commutatio campsoria sit licita
Quaestio 26 : Utrum recipiens aliquid pro mutuo non ex pacto, teneatur illud restituere
Quaestio 29 : Utrum sacerdos habeat corripere subditos suos facto
Quaestio 30 : Utrum actus ecclesiasticos exercens in peccato mortali occulto, peccet mortaliter
Quaestio 31 : Utrum licitum sit communicare peccatoribus
Quaestio 32 : Utrum primi motus sint peccata
Quaestio 33 : Utrum elementa sint distincta per corpora caelestia
Quodlibet 7
Quodlibet 8
Quodlibet 9
Quodlibet 10
Quodlibet 11
Quodlibet 12
Quodlibet 13
Quodlibet 14
Quodlibet 15
Quaestio 35
CIrca secundum arguitur: quod filius possit a deo puniri pro peccato patris. quia dicitur Nu. xiiii. Filii vestri vagi erunt in deserto annis. xl. & portabunt fornicationem vestram.
DIcendum ad hoc: quod cum poena non debeatur nisi peccato: quicumque ergo punitur, pro peccatopu nitur vel proprio, vel alieno, vel mixtim pro vtroque. Pro peccato proprio a seipso commisso non est dubium quemlibet esse puniendum: quia Eze. xviii. dicitur. Anima quae peccauerit: ipsa nmo rietur. Pro peccato pure alieno nullus punitur poena inflicta: sed sic punitus fuit solus Christus poena voluntarie assumpta.
CVM ergo de poena inflicta procedat quaestio, pro peccato ergo patris quod pure alienum est a filio, nunquam filius punitur. Et de hoc modo punitionis intelligebant haereticis calumniantes vetus testamentum. illud scilicet Nu. xx. Ego sum dominus deus tuus fortis zelotes visitans iniquitatem patrum in filios. secundum quod ibidem dicit glossa. Aiunt haeretici quod non boni dei sermo sit qui pro peccatis alterius alterum dicat plecti. & secundum hoc intelligitur dictum Eze. inductum. Si ergo filius puniatur pro peccato patris: hoc non est nisi quia quodammodo est suum. Quodammodo autem pecca tum patris est suum vel per naturalem propagationem, vel per voluntatis imitationem. Primo modo omnes pro peccato primi parentis Adae puniuntur: inquantum omnes cum ipso cum peccauit eramus: & per hoc in ipso omnes peccauimus. dicente Apostolo. Ro. v. In quo omnes peccauerunt. & ab ipso delictum in omnes descendit: dicente Apostolo ibidem. Per vnum hominem peccatum in hunc mundum intrauit. Quidquidem inquantum est in vnoquoque, proprium peccatum est eius: & poena quam pro eo sustinet: non tam est pro peccato alieno quam proprio. Quodammo autem peccatum patris est suum per voluntatis imitationem, aut quia actu imitati sunt. Sic etiam cum pro illo puniuntur planum est quod non tam puniuntur pro alieno quam pro proprio. & secundum hoc Exo. xx. super illud. Eorum qui oderunt me, dicit Glos. Qui peccatatibus hominibus socii assistunt, aut quia ipsum imitari possunt. Sic adhuc non punitur filius tam pro peccato patris quam proprio: non quod fuerit proprium: sed quod proprium esse potuit: vt ab illo praeseruetur. Sed pro tali peccato patris numquam punitur filius aeternaliter, sed tantum temporaliter.
On this page